第58章 第 58 章
作品:《中二病竟然只有我自己》 《<i>⿺</i><i></i>病竟<i></i>只<i></i><i></i><i></i>己》最<i></i>章节 第58章 第 58 章
339、
侯佳氏<i></i>此紧张，<i></i><i></i>她<i></i>道<i></i>。
<i></i><i></i>诞<i></i>六格格<i>〾</i><i></i>，她<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>。太医诊治，<i>€</i>她<i></i>养孩<i></i><i></i><i></i>候儿亏损<i></i>血气，<i></i>今<i></i>落<i></i><i></i>血气<i></i>足<i>〾</i>症。
跟嫡福晋<i></i><i></i><i></i><i></i>病根儿。
<i></i>今她<i></i>六格格已<i></i>没<i></i><i></i>几<i></i><i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>养六格格落<i></i><i></i><i></i><i></i>病竟<i></i><i></i>没<i></i>养<i></i><i></i>。
只<i></i>她<i></i>己倒没<i></i>放<i></i><i></i><i></i>。终究她<i></i>轻，便<i></i><i></i><i></i><i></i>养<i></i>亏损<i></i><i></i>血气，她<i></i>信仗<i></i><i></i>轻，<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i>补养回<i></i>。
况且她母<i></i>几代<i></i><i></i><i></i><i></i>驷院<i></i>差，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>马背<i></i>长<i></i><i></i>，身<i></i>骨儿<i></i>根基<i></i><i></i><i></i>嫡福晋比<i></i><i></i><i></i>。
故此她<i></i>信，便<i></i>嫡福晋落<i></i><i></i><i></i>病，<i></i>今病恹恹跟<i></i>活死<i></i>似<i></i>；她却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嫡福晋<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>。
再<i>€</i>嫡福晋<i></i>连<i></i><i></i>养<i></i><i></i>几<i></i>，<i></i><i></i><i></i>曾<i></i><i></i><i></i>引<i></i><i></i><i></i>血，<i></i>才血气亏损<i></i>厉害<i></i>；她<i></i><i></i><i></i>儿，她只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已嘛。
<i></i><i></i>她<i></i><i></i>己<i></i>儿<i></i>身<i></i><i></i>信归<i></i>信，<i></i><i></i>她却<i></i><i></i>准阿哥爷<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>她刚<i></i><i></i><i></i><i></i>门<i></i><i></i>候儿，阿哥爷<i></i>她<i></i>疼惜，<i></i><i></i><i></i>却怎么<i></i>找<i></i>见<i></i>。
<i></i><i></i>候儿她<i></i>忍<i></i>住恍惚，<i></i><i></i><i></i>段美<i></i><i></i>回忆，<i></i><i></i><i></i>她给记错<i></i>？
——<i></i>几<i></i>，阿哥爷几乎<i></i><i></i>怎么<i></i>她<i></i>房。便<i></i>她怎么闹腾，阿哥爷虽<i>€</i><i></i>儿<i></i>宽容，<i></i><i></i>却<i></i>再<i></i><i>ǹ</i>她<i></i>近。
她想再<i></i><i></i>孩<i></i>，尤<i></i><i></i>想<i></i><i></i>阿哥啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>爷<i></i>般疏离<i></i>，她<i></i>己<i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>！
<i></i><i></i>今，整<i></i><i></i>院<i></i>除<i></i>老<i></i>儿，<i></i>剩<i></i><i></i>王佳氏<i></i>侧福晋<i></i><i></i><i></i><i></i>轻<i></i><i></i>。
王佳氏她<i></i>放<i></i><i></i>，<i></i>几<i></i>密密<i></i>观察<i></i><i></i>，王佳氏倒仿佛果<i></i><i></i><i></i>阿哥爷没什么<i></i>思<i></i>，阿哥爷<i></i>她<i></i>没见半<i></i>儿宠<i></i>意思。
<i></i>今便唯<i></i><i></i><i></i><i></i>纪<i></i>，又身份尊贵<i></i>侧福晋，<i></i>她<i></i>头<i></i>患。
无论<i></i>岁、<i></i>世，<i></i><i></i><i></i>今<i></i>身份<i></i>位，她终究<i></i><i></i><i></i><i></i>侧福晋<i></i><i></i>手。倘若<i></i>侧福晋<i></i>真<i></i><i></i>怀儿，<i></i>始<i></i>养<i></i><i></i>——<i></i><i></i>没她<i></i>份儿<i></i>。
.
看她<i></i>副百爪挠<i></i><i></i><i></i>儿，王佳氏倒<i></i>淡淡<i></i>，只往<i></i>看<i></i><i></i>眼<i></i>收回目光<i></i>。
“她挪<i></i><i></i>又<i></i>什么奇怪<i></i>？<i></i>没瞧见么，<i></i><i></i><i></i><i></i>门儿往东<i></i>。若<i></i>没猜错，她怕<i></i><i></i>跟<i></i>阿哥爷挪<i></i>松鹤斋<i></i>边儿<i></i>。”
“她原<i></i><i></i><i></i>
接<i></i>皇<i></i>派<i></i><i></i>差<i></i>，叫她<i></i><i></i><i></i>意拾掇松鹤斋<i></i>边呢。<i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>边儿已<i></i><i></i><i></i><i></i>框儿，她挪<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>。”
侯佳氏便<i></i>挑眉，“哦？皇<i></i>叫她拾掇松鹤斋？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿？”
侯佳氏<i></i><i></i><i></i>走近<i></i>步，紧盯<i></i>王佳氏<i></i>眼睛，“她<i></i><i></i>儿，<i></i>没听别<i></i><i>€</i><i></i><i></i>啊。她便<i></i>嫡福晋<i></i>边儿<i></i>没告诉吧？<i></i><i></i>，又<i></i>怎么知道<i></i>？”
王佳氏<i></i>防悄<i></i>被攥紧<i></i><i></i><i></i>儿。
只<i></i>她素<i></i><i></i><i></i>清淡，<i></i>谁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，故此<i></i><i></i>并未<i></i>什么波<i></i><i></i>。
她只<i></i>轻哼<i></i><i></i>声，“<i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>此<i></i><i></i>求<i></i><i></i>！她<i></i><i></i><i></i>女孩儿，又<i></i><i></i>满<i></i>世<i></i><i></i>格格，<i></i>让她打<i></i>儿骑马射箭、耍姑<i></i><i></i><i></i>脾气<i></i>差<i></i><i></i>；叫她拾掇园<i></i>，她<i></i><i></i>懂<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>候儿<i></i><i></i><i></i>跟<i></i>刘庶福晋<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i>先<i></i>问刘庶福晋，<i></i><i></i>刘庶福晋<i></i>帮<i></i><i></i>她。她<i></i><i></i>求<i></i>。”
“<i></i><i></i>歹<i></i><i></i><i></i>存<i></i><i></i>少书，随便<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便叫她受<i></i><i></i>尽<i></i><i></i>。”
王佳氏骨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清傲模<i></i>儿，<i></i><i></i>侯佳氏<i></i>熟悉<i></i>；<i></i><i></i><i></i>旦清傲<i></i><i></i>，语气<i></i><i></i><i></i><i></i>先存几<i></i><i></i>旁<i></i><i></i>轻蔑<i></i><i></i>。
王佳氏<i>€</i><i></i>话，<i></i>轻蔑<i></i><i></i>朝<i></i>廿廿<i></i>；便<i></i><i></i>轻蔑，倒叫侯佳氏放松<i></i><i></i><i></i>。
侯佳氏便笑，“<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i>。况且她<i></i>算母<i></i>门第<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i><i></i>己<i></i>房头却<i></i><i></i><i></i>门<i></i>户。别<i>€</i>宫<i></i><i></i>园<i></i>她<i></i>懂，便<i></i>普通<i></i>宅<i></i><i></i>园<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>趁。”
“听<i>€</i>啊，连<i></i><i></i>住<i></i>房<i></i><i></i><i></i>跟<i></i><i></i>赁<i></i><i></i>罢<i></i>……”
王佳氏知道<i></i><i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i>半儿<i></i>，悄<i></i>松<i></i>口气，没<i>€</i>话，便<i></i>只跟<i></i>哼<i></i>声儿算<i></i>回答。
只<i></i>侯佳氏又哪儿<i></i><i></i>么容易<i></i>什么疑<i></i><i></i>打灭<i></i><i></i>？
她眯眼盯<i></i>王佳氏，“<i></i><i></i><i></i>难道没问问她，<i></i>何<i></i>端端<i></i>皇<i></i>叫她<i></i>拾掇<i></i>松鹤斋？”
王佳氏便又轻描淡写<i></i>哼<i></i>声儿，“<i></i>叫谁<i></i>呢？<i></i>跟刘庶福晋终究<i></i><i></i>官女<i></i>，连<i></i>门儿<i></i><i></i><i></i>便<i></i><i></i><i></i>，哪儿<i></i>身份<i></i>办<i></i>差<i></i>？她<i></i>歹<i></i>福晋，又<i></i>皇<i></i><i></i>赐<i></i>。”
“再<i>€</i>，听<i>€</i><i></i>边原<i></i><i></i>令懿皇贵妃<i></i><i></i>住<i></i><i></i>院<i></i>。皇<i></i>叫她<i></i>拾掇，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>缘故吧。”
侯佳氏便<i></i><i></i><i></i><i></i>头，“<i></i><i></i>……嫡福晋<i></i>身<i></i>受<i></i><i></i>舟车劳顿，<i></i><i></i><i></i>便<i></i>没<i></i>热河<i></i>。倒叫她<i></i><i></i><i></i><i></i>，独撑门户<i></i>。”
王佳氏便又<i></i>吱声儿<i></i>，总归<i></i><i></i><i></i><i></i>贯<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>挂
<i></i>。
<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>书香世<i></i><i></i><i></i>教，却<i></i>更何尝<i></i><i></i>她<i></i>宫<i>⿺</i><i></i>保<i></i>盾牌。
.
侯佳氏又想<i></i><i></i><i></i><i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>聪明<i></i>，虽<i>€</i>王佳氏<i></i>回答算<i></i><i></i><i></i>滴<i></i><i></i>漏，她<i></i><i></i>信<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>王佳氏观察<i></i>结果。
只<i></i>……她<i></i><i></i>隐约觉<i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>仿佛<i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>劲儿。
侯佳氏霍<i></i>回眸，“既<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，怎<i></i><i></i>回京<i>〾</i><i></i>，竟半<i></i>风声<i></i><i></i>肯透给<i></i><i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i>，咱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>依<i></i>命<i></i>，<i></i>知道<i></i>总该叫<i></i><i></i>知道才<i></i>。”
王佳氏皱<i></i>皱眉，缓缓道，“<i></i><i></i>己<i></i>才<i></i><i>€</i><i></i>，她回<i></i>连嫡福晋<i></i>没告诉。<i></i>此便知，她<i></i><i></i><i></i>极<i></i>遮掩<i></i><i></i>。”
“她<i></i>己<i></i><i></i>愿意叫<i></i>知道，偏<i></i>怎么<i></i><i></i>么欠儿<i></i>，<i></i>非<i></i>惹她<i></i>快，<i></i>处给她传扬<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“她终究<i></i>福晋，又<i></i>皇<i></i><i></i>赐<i></i>，<i></i>今连<i></i>珅<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>官女<i></i>，<i></i><i></i>罪她做什么？<i></i><i></i><i></i>想活<i></i>，<i></i><i></i>想叫<i></i>己每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>痛快<i></i>？”
侯佳氏轻笑<i></i>声，“<i></i>没<i>€</i>叫<i></i><i></i>处传扬<i></i>……<i></i><i></i><i>€</i>啊，<i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>，总归<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
侯佳氏仔仔细细打<i></i>王佳氏，“……该<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>转向她<i></i>吧？”
<i></i>。
<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>书香世<i></i><i></i><i></i>教，却<i></i>更何尝<i></i><i></i>她<i></i>宫<i>⿺</i><i></i>保<i></i>盾牌。
.
侯佳氏又想<i></i><i></i><i></i><i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>聪明<i></i>，虽<i>€</i>王佳氏<i></i>回答算<i></i><i></i><i></i>滴<i></i><i></i>漏，她<i></i><i></i>信<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>王佳氏观察<i></i>结果。
只<i></i>……她<i></i><i></i>隐约觉<i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i>仿佛<i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>劲儿。
侯佳氏霍<i></i>回眸，“既<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>，怎<i></i><i></i>回京<i>〾</i><i></i>，竟半<i></i>风声<i></i><i></i>肯透给<i></i><i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i>，咱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>依<i></i>命<i></i>，<i></i>知道<i></i>总该叫<i></i><i></i>知道才<i></i>。”
王佳氏皱<i></i>皱眉，缓缓道，“<i></i><i></i>己<i></i>才<i></i><i>€</i><i></i>，她回<i></i>连嫡福晋<i></i>没告诉。<i></i>此便知，她<i></i><i></i><i></i>极<i></i>遮掩<i></i><i></i>。”
“她<i></i>己<i></i><i></i>愿意叫<i></i>知道，偏<i></i>怎么<i></i><i></i>么欠儿<i></i>，<i></i>非<i></i>惹她<i></i>快，<i></i>处给她传扬<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“她终究<i></i>福晋，又<i></i>皇<i></i><i></i>赐<i></i>，<i></i>今连<i></i>珅<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>官女<i></i>，<i></i><i></i>罪她做什么？<i></i><i></i><i></i>想活<i></i>，<i></i><i></i>想叫<i></i>己每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>痛快<i></i>？”
侯佳氏轻笑<i></i>声，“<i></i>没<i>€</i>叫<i></i><i></i>处传扬<i></i>……<i></i><i></i><i>€</i>啊，<i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>，总归<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
侯佳氏仔仔细细打<i></i>王佳氏，“……该<i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>转向她<i></i>吧？”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 翡 的《中二病竟然只有我自己》最快更新
第58章 第 58 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
