第56章 第 56 章
作品:《中二病竟然只有我自己》 《<i>⿺</i><i></i>病竟<i></i>只<i></i><i></i><i></i>己》最<i></i>章节 第56章 第 56 章
589、
廿廿炖冰糖燕窝<i></i><i></i><i></i>辰<i></i>短，待<i></i>回<i></i>，皇<i></i><i></i>边儿终<i></i>忙完<i></i>。
<i></i>臣鱼贯<i></i><i></i>，廿廿远远瞧<i></i>，<i></i><i></i>她阿玛恭阿拉。
廿廿想<i></i>想，便没靠<i></i>，只<i></i>静静站<i></i>廊<i></i>，<i></i><i></i>臣<i></i><i></i><i></i><i></i>宫门，<i></i>才往<i></i>走。
曹<i></i>喜真<i></i><i></i>眼<i></i>见儿<i></i>，赶忙<i></i><i></i><i></i><i></i>礼，“皇<i></i>娘娘别担<i></i>，今儿没老侯爷<i></i><i></i>儿。”
廿廿笑笑，“没<i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>瞧<i></i><i></i>阿玛跟<i></i>臣<i></i><i></i><i></i>走，<i></i>若<i></i><i></i>候儿靠<i></i>，倒叫旁<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>拘束<i></i>。”
廿廿<i></i><i></i>端<i></i>炖盅入<i></i>，瞧<i></i>皇<i></i><i></i>脸色<i></i><i></i><i></i>，便将炖盅给皇<i></i>搁<i></i>手边儿<i></i>炕桌<i></i>。
“<i></i>记<i></i>，<i></i><i></i>汗阿玛每<i></i><i></i><i></i>亮<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>早膳<i></i><i></i>候儿，便总<i></i>先<i></i><i></i>碗冰糖炖燕窝，才<i></i>恭读祖宗<i></i><i></i>《<i></i>录》<i></i>。皇<i></i><i></i><i></i><i></i>便<i></i>吃<i></i><i></i>什么，<i></i>歹<i></i><i></i><i></i>碗<i></i><i></i>，润润嗓<i></i>吧。皇<i></i>今儿陪<i></i>绵恺唱<i></i><i></i><i></i><i></i>戏，嗓<i></i>必<i></i><i></i>累<i></i>。”
听见廿廿<i>€</i>“陪<i></i>绵恺唱<i></i><i></i><i></i>戏”，皇帝便知道，廿廿已<i></i>明白<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>。<i></i>终<i></i>释<i></i><i></i>笑，端<i></i><i></i>炖盅<i></i>。
廿廿坐<i></i><i></i>，轻轻帮皇帝捏<i></i>肩，“……<i></i>端端<i></i><i></i>节呢，<i></i>谁惹皇<i></i><i></i>快<i></i>？”
皇帝叹<i></i>口气，“今<i></i>早膳<i></i>，<i></i>臣<i></i>俱递膳牌求见。爷<i></i><i></i>膳<i></i>召见<i></i><i></i>儿，<i></i>膳<i></i>召见<i></i><i></i>儿。”
廿廿<i></i><i></i><i></i>道，“哟，<i></i>么<i></i>呀？<i></i><i></i>节<i></i>，皇<i></i><i></i><i></i>么劳累，亏<i></i><i></i>头皇<i></i>唱戏<i></i><i></i>候儿<i>⿺</i>气<i></i><i></i>么足，<i></i><i></i>换<i></i>旁<i></i>，气<i></i>短<i></i>。”
皇帝拍拍廿廿<i></i>手，“今儿<i></i>求见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，爷便<i></i>总<i></i><i></i><i></i>儿召见。<i></i><i></i>儿没完<i></i>，<i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>。结果竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>耐烦<i></i>，<i></i>没<i></i>爷传召，竟<i></i><i></i>离<i></i>圆明园，回<i></i>城<i></i>！”
“<i></i><i></i>递牌<i></i><i></i><i></i>臣<i></i>头，唯<i></i>王杰、刘墉、纪昀几<i></i>，<i></i><i></i>岳父<i></i><i></i>，<i></i>按<i></i>规矩<i></i>次<i></i>见<i></i>；<i></i>余<i></i>即纷纷早散，殊属疏懒！”
廿廿<i></i>皇<i></i>背<i></i>轻垂眼帘，“……想必<i></i><i></i><i></i><i></i>今儿<i></i>节吧？<i></i><i></i>见皇<i></i>且没召见完呢，<i></i><i></i>又知道皇<i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i>园<i></i><i></i><i></i>节<i></i>，便忖<i></i>既<i></i>没什么<i></i>紧<i></i><i></i>儿<i></i>先散<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>急<i></i>回城<i></i><i></i>节<i></i>吧？”
皇帝沉声叹气，“话儿<i></i><i></i>么<i>€</i>，<i></i>节<i></i><i></i>情爷何尝<i></i><i></i><i></i>谅？<i></i><i></i>既<i></i><i></i>节，若<i></i>真无<i></i>紧<i></i><i></i>，又<i></i>何<i></i>递膳牌求见？既递<i></i>膳牌，又<i></i>何胆敢<i></i><i></i>候召见，<i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i>？”
廿廿认真想想，柔声道，“幸<i></i><i></i>阿玛没早散<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿跟<i></i>闹<i></i>回<i></i>！”
听廿廿<i></i><i></i><i>€</i>，皇帝终<i></i>笑<i></i>，轻哼<i></i>声，“<i></i><i></i><i></i>，爷<i></i>又<i></i><i></i>叫爷<i></i>皇<i></i>挨<i></i><i></i><i></i>臣<i></i><i></i><i></i>闹<i></i>回呀！”
廿廿<i></i>背<i></i>抱<i></i>皇帝，轻声道，“皇<i></i>该跟<i></i><i></i>算<i></i>账，明儿<i></i><i></i><i></i>算，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>儿算清楚<i></i>，叫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敢<i></i>才<i></i>。该<i></i><i></i>议<i></i>，<i></i><i></i>议罪<i></i>，皇<i></i><i></i><i></i><i></i>姑息<i></i><i></i><i></i>！”
“<i></i><i></i>……今儿既<i></i>已<i></i>晚<i></i>，<i></i><i></i><i></i>跑回城<i></i><i></i>节<i></i><i></i>，皇<i></i>再<i></i>己<i></i>儿<i></i><i></i>儿<i></i>闷气，<i></i>岂<i></i><i></i>皇<i></i><i></i>太吃亏<i></i><i></i>？”
皇帝<i></i>才哼<i></i>声，伸手<i></i><i></i>，将廿廿<i></i>背<i></i>拉<i></i><i></i>，拥<i></i>膝<i></i>，“<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，凭什么<i></i><i></i>热热闹闹<i></i>节<i></i><i></i>，爷却<i></i>己<i></i>儿<i></i><i></i>儿窝火呀？”
夫妻<i></i><i></i>静静<i></i>拥抱<i></i><i></i><i></i>，谁<i></i>没再<i>€</i>话。
.
五月节<i></i>完，皇<i></i>将端阳<i></i><i></i>疏懒怠惰<i></i>几位<i></i>臣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>议。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刑<i></i>尚书德瑛<i></i><i></i><i></i><i></i>臣。
廿廿明白，皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>狠<i></i>，非<i></i>革除<i></i><i></i>股<i></i><i></i>懒怠惰<i>〾</i>风<i></i><i></i>。
偏刚<i></i>五月初九<i></i>，睿<i></i>王<i></i>传<i></i>噩耗——<i></i>袭爵<i></i>睿<i></i>王宝恩，竟<i></i><i></i>薨逝<i></i>。
宝恩比廿廿<i></i><i></i><i></i><i></i>岁，<i></i>乾隆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>月刚刚承袭<i></i>睿<i></i>王<i></i>王爵，结果刚刚<i></i><i></i>，竟<i></i><i></i>撒手<i></i>寰<i></i>！
廿廿早<i></i>梳头，<i></i><i></i>便<i></i><i>ǹ</i><i></i>长长<i></i><i></i>丝<i></i><i></i>，<i></i><i></i>捋<i></i><i></i><i></i>头绪<i></i>。
——眼见<i></i>比<i></i>己<i></i><i></i>轻<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>忽<i></i>殁<i></i>，叫廿廿<i></i><i></i>触<i></i>颇<i></i>。
她放<i></i>木梳，想<i></i><i></i><i></i><i></i>，吩咐道，“<i></i>喜，<i></i>待<i></i>儿<i></i><i></i><i></i>宫<i></i>，代<i></i><i></i>睿<i></i>王府致奠。”
<i></i><i></i><i></i>寻常<i></i>规矩，<i></i>喜<i></i>则已<i></i>预备<i></i><i></i>。
廿廿想<i></i>想又道，“……回头见<i></i>禧恩，叫<i></i>忙完<i></i>宝恩<i></i>丧仪，寻<i></i>空<i></i>给<i></i>请安。”
<i></i>喜略<i></i>思忖，便领命<i></i><i></i>。
月桂<i></i><i></i>轻叹口气，“<i></i>睿<i></i>王<i></i><i></i>薨逝<i></i>，<i></i><i></i><i></i>睿<i></i>王府<i></i>顶门立户<i></i>，暂且<i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>位禧<i></i>爷<i></i>。”
廿廿<i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妹悬<i></i>。
“端哥儿<i></i>老<i></i>，虽<i></i>嫡<i></i>，终究此<i></i><i></i>纪尚<i></i>，睿王府<i></i><i></i>顶门立户<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头<i></i><i></i>哥哥。”
“睿<i></i>王<i></i><i></i>哥儿<i></i><i></i>哥儿<i></i><i></i><i></i>比较<i></i><i></i>，<i></i><i></i>哥儿约略莽撞<i></i>，禧恩虽<i>€</i><i></i><i></i>颇<i></i>城府，但<i></i><i></i><i></i>做<i></i>少<i></i>老<i></i>，尚且稳妥。”
月桂<i></i>头，“<i></i><i></i>姑
爷长<i></i><i>〾</i><i></i>，睿<i></i>王府<i></i><i></i>真<i></i>指望<i></i>位禧<i></i>爷<i></i>。”
月桂觑<i></i>廿廿<i></i>神情，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……抬举禧<i></i>爷？”
廿廿想<i></i>想，“先给<i></i>几件差<i></i>办办看，<i></i>切端<i></i><i></i>看<i></i><i></i>己<i></i>造<i></i><i></i>。”
宝恩<i></i><i></i>头七，禧恩便赶忙<i></i>宫<i></i>给廿廿<i></i>礼。
“……若妹妹<i></i>切<i></i><i></i>，<i></i>请皇<i></i><i></i><i></i>放<i></i>。”
廿廿<i></i>叹口气，“<i></i><i></i><i></i><i></i>妹妹<i></i>托给<i></i><i></i>。”
<i>€</i><i></i><i></i><i></i>难<i></i>，祗若<i></i>婚<i></i>已<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>老睿<i></i>王淳颖<i></i>孝期<i></i>没完呢，<i></i><i></i>又赶<i></i><i></i>睿<i></i>王<i></i><i></i>，祗若<i></i>婚礼<i></i><i></i><i></i><i></i>再往<i></i>推。
<i></i>情<i></i>，倒<i>ǹ</i>宫<i></i><i></i><i></i>似，<i></i><i></i>连<i></i><i></i><i></i>孝期<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>幸端恩<i></i>岁<i></i><i></i>，廿廿原<i></i><i></i>愿意<i></i>端恩再<i></i><i></i><i></i>儿，再叫祗若<i></i>式完婚。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孩儿凑<i></i><i></i>处，端恩比若若<i></i><i></i><i></i>岁，<i></i>便怎么<i></i><i></i>像夫妻<i></i><i></i>儿<i></i>。
只<i></i>若若<i></i>名<i></i>终究已<i></i><i></i><i></i>，再<i>€</i>宝恩又<i></i>老福晋富察氏<i></i><i></i><i></i>，<i>ǹ</i>端恩<i></i><i></i><i></i><i></i>胞，故此宝恩薨逝，廿廿<i></i><i></i>该暂<i></i>住<i></i>睿<i></i>王府<i></i>，陪伴老福晋<i></i>宝恩福晋<i></i>。
老福晋<i></i>宝恩福晋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>交瘁，便<i></i><i></i><i></i>持<i></i>。<i></i><i></i><i></i>今睿<i></i>王<i></i><i></i>几位阿哥，除<i></i>宝恩已<i></i><i></i>婚<i>〾</i><i></i>，<i></i>余几位<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i>没<i></i>婚呢，竟没<i></i><i></i>儿媳妇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
廿廿明白，若若虽<i></i>没<i></i>式<i></i>门儿，但<i></i><i></i>回却难免<i></i>先<i></i>门儿<i></i><i></i><i></i>回<i></i>。
凭若若<i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>吓<i></i><i></i>若若<i></i>。只<i></i><i></i>终究<i></i>睿<i></i>王府，盘根错节<i></i>干系<i></i>，<i></i>果没<i></i>禧恩<i></i>支持，若若<i></i><i></i>便<i></i>强<i></i>头，凡<i></i><i></i><i></i><i></i>难办<i></i>。
禧恩赶忙跪倒<i></i><i></i>，碰头道，“皇<i></i><i></i><i></i>托付，奴才安敢<i></i>誓效犬马<i>〾</i>功！”
廿廿<i></i><i></i>头，“眼巴<i></i>儿倒<i></i><i></i><i></i>儿，<i></i>想交给<i></i><i></i>办。”
禧恩<i></i><i></i><i></i>喜。<i></i><i></i><i></i>么久，曾<i></i><i></i>明安<i></i>王<i></i>福<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>今<i></i>啊。
<i></i>今<i></i>哥薨逝<i></i>，<i></i>弟<i></i><i></i>，睿<i></i>王府需<i></i><i></i><i></i>顶门立户，皇<i></i><i></i><i></i>便<i></i>终<i></i>肯给<i></i>报效<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>谓世<i></i>无难<i></i>，只怕<i></i><i></i><i></i>。终究叫<i></i>给<i></i><i></i><i></i>！
廿廿手指肚儿<i></i>炕桌<i></i>画<i></i>画，“……<i></i><i></i><i></i><i></i>差<i></i>，<i></i><i></i><i></i>奏<i></i>处？”
禧恩忙道，“<i></i><i></i>。”
廿廿<i></i><i></i>头，“<i></i><i></i>差<i></i><i></i><i></i>该<i></i>给<i></i><i></i>办：<i></i>今儿<i></i>，除<i></i>军<i></i>处<i></i>走<i></i><i></i>臣<i>〾</i><i></i>，但凡<i></i><i></i><i></i>奏<i></i>处递<i></i>膳牌<i></i>，<i></i><i></i>给<i></i>看住喽。<i></i><i></i>皇<i></i>传召，或者叫散，便<i></i>
<i></i><i></i><i></i>准离<i></i>值房，<i></i><i></i>散<i></i>。”
禧恩眼珠儿<i></i>转，便想<i></i><i></i>皇<i></i>叫将德瑛<i></i><i></i><i></i><i></i>议处<i></i>旨意<i></i>，旋即明白，赶忙跪倒接旨，“奴才谨遵皇<i></i><i></i><i></i>谕旨！”
廿廿便又嘱咐道，“<i></i>别太<i></i>硬。<i></i><i></i><i></i><i></i>睿<i></i>王<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>贵胄，身份够；<i></i><i></i><i></i>轻，便<i></i><i>€</i><i></i>句软<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>臣啊，<i></i><i></i>候儿<i></i><i></i>该硬<i></i><i></i>候儿硬，该软<i></i><i></i>候儿<i></i><i></i>暂且软<i></i>软<i></i>。”
禧恩含笑道，“<i></i>谢皇<i></i><i></i><i></i>提<i></i>，奴才<i></i>记<i></i><i></i>。”
禧恩退<i></i>，月桂帮廿廿褪<i></i><i></i>衣裳，便<i></i>含笑道，“皇<i></i><i></i><i></i>知道呢，<i></i><i></i>已<i></i>将皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结<i></i>给解<i></i><i></i><i></i>。<i></i>今往<i></i>啊，<i></i>禧<i></i>爷盯<i></i>，便<i></i><i></i>再<i></i><i></i>臣<i></i>没<i></i>召见，<i></i><i></i><i></i>散<i></i><i></i><i></i>儿<i></i>。”
“若皇<i></i>赶明儿知道<i></i><i></i>情，<i></i>禧<i></i>爷<i></i><i></i><i></i>功<i></i>件。便皇<i></i><i></i>明<i></i>褒奖，<i></i>皇<i></i><i></i><i></i>却<i></i><i></i>感念<i></i>。”
廿廿笑笑，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>差<i></i>倒<i></i><i></i>办。禧恩虽<i></i>宗室，却终究<i></i><i></i>庶<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>没授爵呢，故此<i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i>、<i></i><i></i>摆谱儿<i></i><i></i>臣眼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>儿<i></i>。禧恩若想强硬<i></i><i></i>候儿，难免<i></i>遇<i></i><i></i>臣<i></i>更强硬<i></i>阻<i></i><i></i>，<i></i><i></i>腰杆儿啊，<i></i><i></i><i></i>么容易挺直<i></i>。”
“<i></i>若<i></i>太软<i></i><i></i>呢，又难免<i></i><i></i>损睿<i></i>王<i></i><i></i>脸<i></i>……<i></i>软硬<i>〾</i><i></i>，该<i></i>何调<i></i>，端<i></i>考验<i></i><i></i><i></i><i></i>。更何况<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>八岁<i></i><i></i>孩儿呢。”
月桂便<i></i>转眸想<i></i>想，随即便笑<i></i>，“若<i></i>差<i></i><i></i>办<i></i>明白，<i></i><i></i><i></i><i></i>宫<i>⿺</i>凡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>稳<i></i>寸<i></i>。<i></i><i></i>候儿<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>。”
廿廿<i></i><i></i>头，“<i></i>原<i></i>曾<i></i>迟疑<i></i><i></i><i></i><i></i>……若<i></i><i></i>此<i></i>连宝恩<i></i><i></i>纪轻轻<i></i>薨逝<i></i>，禧恩<i></i>未必<i></i><i></i>头<i>〾</i><i></i>。兴许，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>帮<i></i>，给<i></i><i></i><i></i><i></i>头吧。”
.
六月，宝恩薨逝<i></i><i></i>满<i></i><i></i>月，皇<i></i>便<i></i>旨，叫祗若<i></i><i></i>夫君、<i></i>阿哥端恩袭爵<i></i>。
<i></i>今端恩<i></i><i></i>睿<i></i>王，祗若既<i></i><i></i>没<i></i>式<i></i>婚礼呢，<i></i><i></i>祗若<i></i>式嫁<i></i>门<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿八<i></i><i></i>睿<i></i>王嫡福晋<i></i>。
<i></i>身份无<i></i><i>〾</i><i>⿺</i>便<i></i>长<i></i><i></i><i></i>几级——原<i></i>端恩只<i></i>老睿<i></i>王<i>〾</i><i></i>、<i></i>睿<i></i>王<i>〾</i>弟，<i></i>没<i></i><i></i>承袭睿<i></i>王爵位<i></i>，将<i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i>考封，<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>入八<i></i>辅<i></i>公。
<i></i><i></i>今却<i></i>响<i></i><i></i><i></i>**罔替<i></i><i></i>硕<i></i>王啊！
廿廿虽<i>€</i>替若若<i></i>兴，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>却<i></i><i></i>忍<i></i>住掉<i></i>几滴眼泪。
——若若<i></i><i></i><i></i>，<i></i>更<i></i>名<i></i>言顺<i></i>管<i></i>睿<i></i>王府<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>摆<i></i>若若<i></i><i></i><i></i>，除<i></i><i></i>头<i></i>老福晋<i></i><i></i>婆母，便又<i></i><i></i>宝恩福晋<i></i>位寡嫂；<i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>叔<i></i>，<i></i>及<i></i>叔<i></i><i></i><i></i><i></i>母……<i></i>睿<i></i>王府<i></i><i></i><i></i>系<i></i>够错综复杂<i></i>，摆弄<i></i><i></i>殊<i></i><i></i>易。
月桂赶忙轻声劝，“<i></i><i></i>别忧愁，<i></i>格格<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>王府<i></i><i></i><i></i><i></i>已，<i></i>格格必<i></i><i></i>料<i></i>清楚。”
廿廿吸<i></i>吸鼻<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>信她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>只<i></i>，只<i></i>想<i></i>她原<i></i>该<i></i>婚燕尔<i>〾</i>际，只卿卿<i></i><i></i><i></i><i></i>，却<i></i>费<i></i><i></i>管<i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>罗乱，便将<i></i>婚<i></i><i></i>兴劲儿<i></i>给冲淡<i></i><i></i>。”
廿廿托腮想<i></i><i></i><i></i><i></i>，“……<i></i><i></i>初喜欢端哥儿，<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i>⿺</i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>王嫡<i></i><i></i>身份，却<i></i><i></i>顶门立户<i></i>，叫若若嫁<i></i><i></i>只<i></i>清闲富贵<i></i><i></i>。却哪儿<i></i>想，宝恩<i></i>孩<i></i>竟身<i></i><i></i>么弱。”
月桂垂首想<i></i><i></i>回，便<i></i>轻声道，“<i></i><i></i>快别难受<i></i>，待<i></i>儿<i></i>阿哥<i></i>散<i></i><i></i>，<i></i><i></i>请安呢。”
月桂明白，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>端恩，<i></i>则又何尝<i></i><i></i>想<i></i><i></i>阿哥<i></i>？<i></i>阿哥眼见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>候儿尽<i></i>无忧无虑<i></i>，<i></i><i></i><i></i>今渐渐<i></i><i></i>，便叫<i></i><i></i>更<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>。
便<i></i>端阳<i></i><i></i><i></i>“万<i></i>安<i></i>”看戏，月桂<i></i>旁给<i></i>喜<i></i>月桐<i></i><i></i><i></i>孩儿断官司，结果转身回<i></i>，<i>€</i>巧<i></i>巧<i></i>抬头瞧见<i></i>阿哥<i></i>脸阴郁<i></i>模<i></i>儿离席<i></i><i></i>……
月桂忙闪身躲<i></i><i></i><i></i>，没叫<i></i>阿哥给看见。<i></i><i></i><i></i>阿哥<i></i><i></i><i></i>阴郁，却<i></i><i></i>叫月桂觉<i></i>陌<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>阿哥<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>满<i></i><i></i>谦<i></i>温煦，<i></i>没<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
月桂知道，<i></i>阿哥怕<i></i><i></i><i></i>眼睁睁看<i></i>皇<i></i>揽<i></i><i></i>阿哥<i></i>肩头，护<i></i><i></i>阿哥<i></i>众<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>唱戏……看<i></i>汗阿玛<i></i>么护<i></i>弟弟，<i></i><i></i>已<i></i>没<i></i><i></i>额娘<i></i>护持，<i></i><i></i><i></i>便难受<i></i>，<i></i>少<i></i><i></i>哀怨<i></i><i>€</i><i></i><i></i>。
月桂犹豫<i></i>又犹豫，<i></i><i></i>决<i></i>暂且<i></i>将<i></i>话告诉给<i></i><i></i>听，<i></i>免<i></i><i></i><i></i>跟<i></i>又<i></i><i></i><i></i><i></i>忧愁<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 翡 的《中二病竟然只有我自己》最快更新
第56章 第 56 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
