第29章 第 29 章
作品:《中二病竟然只有我自己》 《<i>⿺</i><i></i>病竟<i></i>只<i></i><i></i><i></i>己》最<i></i>章节 第29章 第 29 章
<i></i><i></i>眼<i></i>，只<i></i>看<i></i>笙笙<i></i><i></i>
顾北笙眸色微<i></i>，<i></i>果她<i>€</i><i></i>知道，只<i></i>引<i></i><i></i><i></i>怀疑，直接<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头：“嗯，<i>〾</i><i></i>听沈烟<i>€</i><i></i>。”
总统盯<i></i>滨城<i></i><i></i>向，若<i></i><i></i>思<i></i>蹙<i></i><i></i>浓眉，<i></i><i></i><i></i>儿才<i>€</i>：“她<i></i><i></i>，<i></i><i></i>边，迟早<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>回<i></i>。”
顾北笙<i></i>知道<i></i>忽<i></i><i></i>她<i>€</i><i></i><i></i><i></i>什么意思，只<i></i>沉默<i></i>。
忽<i></i>，总统转<i></i>身看向她，<i></i>目<i></i>接，<i></i>神色<i></i>透<i></i><i></i>许审视，她<i></i><i></i>改色，<i></i><i></i>么<i></i>卑<i></i>亢<i></i>迎<i></i><i></i><i></i>目光。
“<i></i>夫<i></i><i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
顾北笙微愣，沉默<i></i>几秒<i></i>，低声<i>€</i>道：“<i></i><i></i>看<i></i>，<i></i>果滨城<i></i><i></i>总统夫<i></i><i></i><i></i><i></i>，总统<i></i><i></i>陪她回<i></i>看看，或许<i></i>她<i></i><i></i>帮助。”
总统<i></i>色微沉，呢喃<i></i>：“<i></i>又何尝<i></i>想？”
顾北笙<i></i>怔，<i></i>没<i></i>想明白<i></i><i></i>何<i></i>此感叹。
总统已<i></i>收回<i></i>视<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>庭<i></i>，<i></i><i></i>拿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>索吗？”
顾北笙蹙眉。
<i></i><i></i><i></i><i></i>太快<i></i>？
但<i></i><i></i>，<i></i>确<i></i><i></i><i></i>再拖<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>拿<i></i><i></i>索，明<i></i><i></i>知道<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>目<i></i><i></i>证据<i></i>看，已<i></i>足够治丹妮拉<i></i>死罪，<i></i>果她<i></i>父<i></i><i></i>什么异议，<i></i><i></i><i></i><i></i>庭，<i></i><i></i><i></i>候，只<i></i>见招拆招<i></i>。”
总统<i></i><i></i>头：“嗯。”
<i></i><i></i>候，<i></i>青走<i></i><i></i><i></i>，先给总统轻轻颔首，随<i></i>看向顾北笙：“铎蒙已<i></i><i></i>够<i></i>常<i></i>走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>按照原计划<i></i><i></i>？”
顾北笙<i></i>头：“<i></i><i></i>。”
<i></i>青转身离<i></i><i></i>。
沈烟看<i></i><i></i><i></i>背影，良久才收回视<i></i>。
顾北笙<i></i><i></i>愿意<i></i><i></i>停留，避免被总统看<i></i>什么破绽。
“总统<i></i><i></i>，<i></i>果没什么别<i></i><i></i>，<i></i><i></i>先<i></i><i></i>准备总统夫<i></i>明<i></i><i></i>服<i></i><i></i>药<i></i>。”
总统<i></i><i></i><i></i>头：“<i></i>。”
随<i></i>看向沈烟：“烟儿，<i></i><i></i>送送顾<i></i>姐。”
“<i></i>。”
沈烟挽<i></i>顾北笙<i></i>手，往她居住<i></i>宫殿<i></i><i></i>。
顾北笙看<i></i>她微微蹙<i></i><i></i>秀眉，似<i></i><i></i>担<i></i><i></i>什么，轻声问道：“怎么<i></i>？担<i></i><i></i>青？”
沈烟没想<i></i>她<i></i><i></i><i></i>看懂<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，低<i></i>头：“才……才没<i></i>。”
顾北笙轻轻<i></i>笑：“<i></i>记<i></i>，曾<i></i><i></i><i></i>公<i></i><i></i>喜欢什么，恨<i></i><i></i>昭告<i></i><i></i>
，让<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>怕<i></i>怕<i></i><i></i>，倒<i></i>像<i></i><i></i>。”
沈烟听<i></i>，微微<i></i>怔。
<i></i>啊。
曾<i></i><i></i>她，怎么<i></i><i></i><i></i>呢？
或许，<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i>，<i></i><i></i><i></i>青，才<i></i>认真<i></i>。
<i></i><i></i>，才<i></i><i></i>么<i></i>怕虎<i></i>怕狼。
怕<i></i>，<i></i><i></i><i></i>捅破<i></i><i></i><i></i>层窗户纸，或许，连朋友<i></i><i></i><i></i>做。
越<i></i><i></i>意，才越<i></i><i></i><i></i>翼翼。
顾北笙握住她<i></i>手，给予她勇气：“<i></i>庭<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>回滨城<i></i>，<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>话想<i>€</i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>，沈烟，<i></i><i></i><i></i>世，短暂<i></i>几<i></i><i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>己留<i></i>遗憾。”
“<i></i><i></i>……<i></i>怕<i></i>根<i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>。”沈烟呢喃<i></i>，眉头蹙<i></i>更深<i></i>，她<i></i>记<i></i>，<i></i>刚才条件<i></i>射<i></i><i></i>将手躲<i></i>。
虽<i></i>，她已<i></i>约<i></i><i></i>明<i></i>见<i></i>。
但<i></i><i></i><i></i><i></i>头脑<i></i>热，<i></i><i></i>冷静<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道见<i></i>该<i>€</i><i></i>什么。
顾北笙轻轻<i></i>笑，安<i></i>道：“<i></i>算<i></i>喜欢，<i></i><i></i><i></i><i></i>己失恋<i></i>，但<i></i>果，<i></i><i></i>告诉<i></i><i></i><i></i><i></i>意，又怎么知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>呢？”
<i>€</i><i></i>，她看向<i></i><i></i>，勾<i></i><i></i>唇：“<i></i>且，感情<i></i>需<i></i><i></i>营<i></i>，曾<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>男<i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么猝<i></i>及防<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
沈烟看<i></i>她，月色<i></i>，她微微勾<i></i>唇，笑容极<i></i>温柔。
她<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>顾北笙，<i></i>她<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>，完<i></i><i></i><i></i><i></i>。
原<i></i>，喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很甜<i></i>。
只<i></i>笙笙<i>ǹ</i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>，她喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>命<i></i><i></i>她。
忽<i></i>见她眸光直视<i></i><i></i><i></i>，温软<i></i>许<i></i>。
沈烟顺<i></i>她<i></i>目光看<i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>傅西洲<i></i>朝<i></i>边走<i></i>，身型挺拔，笼罩<i></i>月色，深邃<i></i>容颜给<i></i><i></i><i></i>无<i></i>言<i>€</i><i></i>神秘感。
傅西洲<i></i>接笙笙<i></i>。
她看<i></i>傅西洲看笙笙<i></i>目光，<i></i>世界<i></i><i></i>么<i></i><i></i>，仿佛<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>，只<i></i>看<i></i>笙笙<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眼神，<i></i>她<i></i>容<i></i><i></i><i></i><i></i>。
但<i></i><i></i><i></i>感情，<i></i>她<i></i>向往，<i></i>羡慕<i></i>。
她<i></i>觉<i></i>收回<i></i>手。
傅西洲伸<i></i>手，将顾北笙拉入怀<i>⿺</i>。
顾北笙笑<i></i>问：“<i></i>怎么<i></i><i></i>？”
傅西洲低哑<i></i>嗓音：“<i></i>黑<i></i>，<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走。”
顾北笙<i></i><i></i><i></i>笑道：“<i></i>王宫<i></i>，<i></i><i></i>谁敢<i></i><i></i>做
什么吗？”
傅西洲只<i></i>轻轻弹<i></i><i></i><i></i>她<i></i>额头，嘴角勾勒<i></i>宠溺<i></i>笑容，并未<i></i><i>€</i>什么。
沈烟收回<i></i>视<i></i>，轻声<i>€</i>：“既<i></i>傅先<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>送<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
顾北笙<i></i>头，看向她<i></i>目光深<i></i>几<i></i>。
沈烟知道，她<i></i><i></i>让她<i></i>握住<i></i><i></i>，她<i></i>尖<i></i><i></i>，笑<i></i><i></i><i></i>：“谢谢<i></i>笙笙。”
顾北笙知道，沈烟<i></i><i></i><i></i><i></i>么放弃<i></i>青。
她<i></i><i></i><i></i>头：“晚安。”
沈烟朝她挥<i></i>挥手，转身<i></i>跑<i></i>离<i></i>，步伐雀跃，每<i></i>步，<i></i>仿佛踩<i></i>希望。
顾北笙<i></i>才长缓<i></i><i></i>口气。
傅西洲带<i></i>她往偏殿走<i></i>，<i></i>看<i></i><i></i>她<i></i><i></i>打哑谜，询问道：“怎么<i></i>？”
顾北笙问道：“<i></i>觉<i></i>，<i></i>青<i></i><i></i><i></i>喜欢沈烟？”
傅西洲耸耸肩：“难<i>€</i>，<i></i>青很注<i></i>门<i></i>户<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>，沈烟<i>ǹ</i><i></i><i></i>身份悬殊，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>结婚，沈烟<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“虽<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，但计划赶<i></i><i></i>变<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>打<i></i>赌。”
“哦？”
顾北笙扬眉道：“赌沈烟<i></i><i></i><i></i>青修<i></i><i></i>果。”
“<i></i><i></i><i></i>赌<i></i><i></i><i></i>。”傅西洲<i></i>假思索<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信她<i></i>直觉。
顾北笙：“……”
傅西洲<i></i>厮，<i></i><i></i>便宜<i></i><i></i>给占。
她白<i></i><i></i><i></i>眼，才<i></i><i></i><i></i>声色：“<i></i>今<i></i>审霍齐，审<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>索没？”
傅西洲俊长<i></i>眉皱<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>什么<i></i>没<i>€</i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解<i></i>，霍齐<i></i>父<i></i>死<i></i>总统<i>〾</i>手，<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>母<i></i>悲伤<i></i><i></i><i></i>杀，唯<i></i><i></i>兄长<i></i>失踪<i></i>，<i></i><i></i><i></i>恨总统才<i></i><i></i>效忠沃克，<i></i><i></i><i></i><i></i>朝<i></i><i></i><i></i>够让总统退位，<i></i>父母兄长报仇。”
顾北笙眉<i></i><i></i>跳，抓住<i></i><i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>哥哥？”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 翡 的《中二病竟然只有我自己》最快更新
第29章 第 29 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
