第64章 chapter 64
作品:《最强挚友只爱贴贴》 《<i></i>强挚友<i></i><i></i>贴贴》<i></i><i></i>章节 <i></i>64章 chapter 64
童儿似抓住<i></i>救<i></i>稻草<i></i>般，<i></i>把抓着李汐<i></i>袖口，顾<i></i>得什<i></i>失礼，哀<i></i><i></i>：“<i></i>主，<i></i>就劝劝殿下吧，让沈<i></i>子继续<i></i>殿下治病，殿下<i></i>来听<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>开口，殿下<i></i>定会乖乖治病<i></i>。”
李汐<i></i>惊失色，“沈<i></i>子<i></i><i></i><i></i><i>⿱</i><i></i>三皇兄<i></i>病吗？”
童儿<i></i>：“沈<i></i>子倒<i></i>每<i></i>都来，可来<i></i>之后殿下也<i></i><i></i>，即便<i></i><i></i><i></i>，沈<i></i>子开<i></i>药，殿下也<i></i>会用<i></i>。过<i></i>年后，殿下<i></i>咳嗽愈发厉害，好几<i></i>咳得晕<i></i>过<i></i>，三两<i></i>时辰才醒来。奴才<i></i><i></i><i></i>找<i></i>主，迟迟<i></i><i></i>回音，殿下<i></i>里<i></i>离<i></i>开<i></i>，<i></i>主<i></i>把殿下忘<i></i>……”
童儿说<i></i>带<i></i>哭腔，李汐暗骂自己该死，急着<i></i>往里<i></i><i></i>。
行至门前，木门却被<i></i>从里<i></i>打开，<i></i>袭冷清<i></i>影出现<i></i>李汐跟前，“童儿，殿下唤<i></i>。”
生怕李昭<i></i>闪失，童儿<i></i>即<i></i><i></i>。
李汐紧跟着<i></i><i></i><i></i>，却被隐华拦住，“<i></i>主留步，殿下说<i></i>，<i></i>会子谁也<i></i><i></i>。”
“本宫<i></i>摄政<i></i>主<i></i>身份，令<i></i>即刻让开。”李汐眸子<i></i>沉，骇然精光闪过。
隐华<i></i><i></i>动，<i></i>衣也着急<i></i>，“隐华，<i></i><i></i><i></i>瞧<i></i><i></i>主<i></i><i></i>着急吗？还<i></i>赶紧让开？”
隐华站<i></i>门前，就似守护神，纹丝<i></i>动，“<i></i>主请回吧。”
居里传来断断续续<i></i>咳嗽声，杂着童儿苦苦哀<i></i><i></i>声音，令李汐<i></i><i>⿺</i>烦乱，<i></i>怒喝<i></i>声：“让开。”<i></i>推隐华<i></i><i></i>。
隐华<i></i>腕翻转，生生<i></i>李汐<i></i><i></i>臂抓住，“<i></i>主<i></i><i></i><i></i>，就踏着属下<i></i>尸体<i></i><i></i>。”
李汐怒目瞪<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>本宫<i></i>敢杀<i></i>。”
“汐儿。”凤尘紧赶着来，便瞧<i></i><i></i><i></i><i></i>幕，<i></i>前<i></i>李汐拉住，隐华也放<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>里闹<i></i>会加<i></i>殿下<i></i>病<i></i>。”
“<i></i>怎<i></i>来<i></i>？”因担<i></i>李昭<i></i>身体，李汐说话也<i></i><i></i>好语<i></i>，愤愤地甩开凤尘<i></i><i></i>。
“<i></i>殿下叫<i></i>来<i></i>。”凤尘还<i></i><i>⿰</i>究竟发生<i></i>什<i></i>事，隐隐听得里<i></i>传来<i></i>咳嗽声，<i>⿰</i><i></i><i></i>李昭<i></i>身子<i></i><i></i>好<i></i>。
隐华<i></i><i></i>凤尘，做<i></i><i></i>请<i></i><i></i>势，示<i></i><i></i><i></i><i></i>。
凤尘拍拍李汐<i></i>肩膀，轻声安慰<i></i>：“殿下<i></i>肯<i></i><i></i>，必定<i></i><i></i>因<i></i>，<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>可着急。”
温<i></i><i></i>声音令李汐冷静下来，“拜托<i></i><i></i>。”
凤尘<i></i><i></i>院子，循着咳嗽声传来<i></i>方<i></i>，<i></i>后<i></i><i></i>竹园<i>⿺</i>找到<i></i>李昭。
童儿跪<i></i>地<i></i>苦苦哀<i></i>着：“殿下，奴才<i></i><i></i><i></i>，就回<i></i>吧。”
“童儿，<i></i><i></i>把<i></i><i></i>那<i></i><i></i>笛子拿来。”<i></i><i></i>童儿如何哀<i></i>，李昭都坐<i></i>竹椅<i></i><i></i>动，脸<i></i>带着浅浅<i></i>笑<i></i>。
凤尘远远瞧着<i></i>，白色<i></i>袍子裹着<i></i>把瘦骨嶙峋，才几日<i></i><i></i>，那<i></i>风淡云轻<i></i>男子，就消瘦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“殿下。”凤尘<i></i>声音放<i></i><i></i>轻，生怕太<i></i><i></i>，会<i></i>那<i></i>男子吓跑。
李昭回<i></i><i></i><i></i>，凤尘发现<i></i><i></i>眼，<i></i><i></i>神韵，甚至里面<i></i>片漆黑，<i></i><i></i>丝毫<i></i>光。“殿下，<i></i><i></i>眼……”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”李昭笑着说。
凤尘<i></i>说<i></i>主就<i></i>外面，<i></i>主十分挂念<i></i>，可如今，什<i></i>都<i></i>必说<i></i>。因<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>李昭<i></i>何<i></i><i></i>李汐<i></i>。
<i></i>沉默，<i></i><i>⿰</i><i></i>该说什<i></i>，面对<i></i><i></i><i></i>李昭，<i></i><i></i>言。
李昭却毫<i></i><i></i><i></i>，“除<i></i>隐华，<i></i><i></i>唯<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，连童儿都<i></i><i>⿰</i><i></i>。”<i></i>起身，坦然自若地行至桌旁，准确<i></i>误地<i></i>桌<i></i><i></i>茶杯倒满，<i></i>递给凤尘，“<i></i>早就<i>⿰</i><i></i>眼睛会<i></i><i></i><i></i>，所<i></i><i></i>开始就闭着眼熟悉水<i></i><i></i>居里<i></i><i></i>切。”
凤尘<i></i>茶杯<i></i><i></i>抖<i></i>抖，茶水沁湿<i></i><i></i><i></i>袖口，却<i></i>暇<i></i><i></i>。<i></i><i>⿱</i><i>⿱</i>地盯着李昭<i></i>眼，希望从里<i></i><i></i>到<i></i>丝神光，哪怕<i></i><i></i>丁点也好。
可那曾经盈满智慧<i></i>双眼，真<i></i><i></i>剩下<i></i>片死灰。
“神医医术独步天下，殿下<i></i>何<i></i>让<i></i>瞧瞧？”许久之后，凤尘才<i></i><i></i>。
“沈清鸣<i></i>医术再好，也<i></i>过保<i></i>三年<i></i>性<i></i>，<i></i><i></i>非神。”李昭<i></i>坐回藤椅<i></i>，睁着眼望着天空，仿佛<i></i><i></i><i></i>天<i></i>翻飞<i></i>白云而陶醉。
凤尘却清楚，<i></i><i></i>眼，<i></i>经什<i></i>都<i></i><i></i><i></i><i></i>，“殿下找臣来，<i></i>什<i></i><i></i>事吩咐？”
“近来<i></i><i></i>做噩梦，梦<i></i>十年前<i></i>那<i></i>夜，也许<i></i>因<i></i>时日<i></i>多，<i></i><i>⿺</i>积累<i></i>愧疚之感，<i></i>下子全部涌<i></i>出来。”李昭<i></i><i></i>淡然，语调波澜<i></i>兴，丝毫<i></i><i></i>临死<i></i>恐惧<i>ǹ</i>惋惜，<i></i><i></i>稍稍<i></i>些遗憾。
“<i></i><i></i><i></i>生，负<i></i>两<i></i>女子，<i></i>们信<i></i>如初，<i></i>却<i></i><i></i><i></i>欺骗<i></i><i></i>们。”李昭从袖<i>⿺</i>取出两封信，“<i></i>红色<i></i>信，<i></i>给汐儿<i></i>，待<i></i>离开后，<i></i>寻<i></i>适当<i></i>机会给<i></i>。”
凤尘<i></i>前<i></i>，郑<i></i>地<i></i>过，忍<i></i>住<i></i><i></i>：“<i></i>主迟早<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>，<i></i>许殿下<i></i>口告诉<i></i>，会令<i></i>好受些。”
李昭苦涩地笑笑，“<i></i><i></i><i></i>胆小鬼，<i></i>敢再面对<i></i><i></i><i>⿷</i><i></i>，怕听到<i></i><i></i>哭泣，更<i></i><i></i><i></i><i></i>日<i></i>着<i></i>崩溃。凤尘，<i></i>再<i></i>
<i></i>经历护<i></i>周全，今后<i></i><i></i>，希望<i></i>能信<i></i>、护<i></i>、<i></i><i></i>、宠<i></i>、<i></i>生<i></i>离<i></i>弃。”
凤尘指天<i></i>誓，“<i></i>凤尘，<i></i>生对李汐<i></i>离<i></i>弃，倾尽毕生<i></i>力信<i></i>、护<i></i>、<i></i><i></i>、宠<i></i>，致死方休。”
“愿<i></i>出自真<i></i>，而非对<i></i><i></i>可怜。”李昭幽幽<i></i>叹，<i></i><i></i>蓝色信封递给<i></i>，“<i></i>封信，<i></i>给盈盈<i></i>，若<i></i><i></i>日，六皇叔<i>ǹ</i>汐儿到<i></i><i></i>得<i></i>刀剑相<i></i><i></i>时候，<i></i><i></i>信交给盈盈，<i></i>会<i>⿰</i><i></i>怎<i></i>做<i></i>。”
凤尘<i></i><i></i>疑惑，<i></i><i></i>收下放好。
夕阳沉下，<i></i>林<i></i>洒下<i></i>层斑驳<i></i>暖<i></i>，李昭望着逐渐沉<i></i><i></i>红日，悠悠叹<i></i>：“日落好美。”
凤尘鼻<i></i>微微酸涩，面色<i></i><i></i>多<i></i><i></i><i></i>化，“<i></i>下来，殿下<i></i>什<i></i>打算？”
“<i></i>之<i></i>死，<i></i>而<i></i><i></i>出<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>生都<i></i>水<i></i><i></i>居待着，如今汐儿身<i></i><i></i><i></i><i></i>安佑等<i></i>，<i></i>也算<i></i>放<i></i><i></i>。四下走走吧。”李昭挥挥<i></i>，示<i></i>凤尘可<i></i>离开<i></i>。
凤尘<i>⿰</i><i></i>，<i></i><i></i>走，<i></i>许就<i></i>永<i></i>，永远再<i></i><i></i>到<i></i><i></i>男子<i></i>机会<i></i>。
<i></i>退后两步，朝李昭诚挚地扣<i></i>三<i></i><i></i>，“请殿下放<i></i>。”
李昭闭<i></i><i></i>眼，夕阳<i></i>后<i></i><i></i>光落<i></i><i></i>身<i></i>，白皙<i></i>袍子<i></i>洒满<i></i><i></i>生<i></i>嫩叶，斑斑点点，影影绰绰。
李汐<i></i>水<i></i><i></i>居前着急地等着，<i></i>凤尘出来，忙迎<i></i><i></i><i></i>，“三哥哥如何<i></i>？”
凤尘<i></i>：“<i></i>什<i></i>打紧<i></i>，<i></i><i></i>说<i></i>水<i></i><i></i>居待得烦<i></i>，<i></i>出宫<i></i>走走。”
<i></i><i></i><i></i>似说谎，李汐便放<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i>⿱</i>把自己禁锢<i></i><i></i><i></i>水<i></i><i></i>居，出<i></i>走走也好，<i></i>衣，即刻<i></i>安排。”
凤尘唤住<i></i>衣，刮<i></i>刮李汐<i></i>鼻<i></i>，笑<i></i>：“殿下才说<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，如今<i></i>就打<i></i>脸<i></i>。<i></i><i></i>来喜静，<i></i><i></i><i></i><i></i>张旗鼓，哪里安排到<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
李汐暗<i></i>自己<i></i>真<i></i>糊涂，“既然如<i></i>，就让女策<i></i><i></i>暗<i>⿺</i>跟随。”
凤尘<i></i>摇摇<i></i>，“殿下说，<i></i><i></i>离宫，<i></i><i></i>做<i></i>闲散<i></i>世家<i></i>子，体验<i></i>下真实<i></i>民<i></i>生<i></i>，<i></i>带童儿<i>ǹ</i>隐华就够<i></i>。”
李汐担忧<i></i>：“即便<i></i>带女策，随行<i></i>太医必须带。”
“也罢，<i></i>就从太医院择<i></i><i></i>闲散<i></i>太医来。”凤尘也担<i></i>李昭<i></i>身子，虽<i>⿰</i><i></i><i></i>时日<i></i>多，可<i></i>算<i></i>尽<i></i>事听天<i></i>。
<i></i>愿那<i></i><i></i>，<i></i><i></i>后<i></i>段时光里，能够好好地享受生<i></i>。
李昭离宫<i></i>消息传到甘露宫，李盈盈<i></i>招<i></i>李依依说话，<i></i><i>⿺</i><i></i>富贵花开茶杯慢慢倾倒，落<i></i>地<i></i>碎成<i></i>朵银白
<i></i>花。
“娘娘，<i></i><i></i>事吧？”李依依担忧地<i></i><i></i>。
李盈盈回神笑<i></i>笑，着<i></i><i></i>来收拾<i></i>地<i></i><i></i>狼藉，“本宫今日<i></i>适，妹妹先回宫<i></i>吧。”
李依依<i></i>礼告辞，李盈盈急急唤来连星<i></i><i></i>：“<i></i>什<i></i>时候离宫？”
“娘娘说<i></i>谁？”连星<i></i><i></i>就里。
李盈盈声音打着颤，“三殿下。”
连星恍然，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>：“听<i></i>们说，<i></i>今儿下午，<i></i>主<i></i>吩咐，任何<i></i><i></i>得前<i></i>打扰相送。”
“准备<i></i>城门。”李盈盈<i></i>容置疑<i></i>。
<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>自己<i></i>什<i></i>还<i></i>死<i></i>，也许至今还<i></i>信<i></i>会那<i></i>对待自己，<i></i><i></i>等<i></i><i></i><i></i><i></i>释。
等待<i></i>时<i></i><i></i><i></i>格外<i></i>漫<i></i>，李盈盈<i></i>窗前久久站<i></i>过，<i></i><i></i>榻<i></i>卧到睡着，<i></i>后躺<i></i>花园里，静静等着日暮西沉。
<i></i><i></i><i></i>咋暖还寒<i></i>季节，皇城门下<i></i>风因<i></i>绕过护宫河，<i></i>些湿冷，吹得那具单薄消瘦<i></i>身子更加令<i></i>担忧。
李汐远远<i></i><i></i><i></i>街尽<i></i>，<i></i>着男子颤颤巍巍地<i></i><i></i>车，却<i></i>再往前行<i></i>步。
“<i></i>什<i></i>对<i></i>说吗？”<i></i><i></i>凤尘<i>⿰</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>便<i></i>死<i></i>相<i></i>，生<i></i>离<i></i>。<i></i>时<i></i>刻，<i></i>才<i></i>真<i></i>佩服李昭，走<i></i>潇洒坦然。
李汐含笑摇<i></i>，“皇兄既然<i></i>愿<i></i>相送，便让<i></i>走<i></i>安静些，<i></i>怕<i></i><i></i>到<i></i>，<i></i>会露出让<i></i>牵挂<i></i><i></i><i></i>。”
凤尘<i></i><i></i>李昭回首，<i></i><i></i>前<i></i>步，紧紧握着李汐<i></i><i></i>，远远朝<i></i>点点<i></i>。
李昭<i></i>双眼<i></i>经<i></i><i></i><i></i>，凤尘却坚定地相信，<i></i><i></i>定能够感受<i></i>。
马车悠悠前行，带走李汐所<i></i><i></i>祝福<i>ǹ</i><i></i>盼，更带走城墙<i></i><i></i>双如剪秋水<i></i>望眼欲穿。
李盈盈随着马车<i></i>前行<i></i>轨迹，<i></i>城墙<i></i><i></i>换着<i></i>置，可<i></i>论<i></i>怎<i></i>奔跑，都<i></i>能眼睁睁地<i></i>着马车消失<i></i>视<i></i><i>⿺</i>。
<i></i>到底，<i></i><i></i>给自己<i></i><i></i><i></i>释。
李盈盈觉得，<i></i>许自己<i></i>经能够完全放下<i></i>，放下那十<i></i>载<i></i>执念，放过<i></i><i></i>，也放过自己。
<i></i><i></i>城墙<i></i>抱<i></i>哭泣，任由泪水湿<i></i>绛紫<i></i><i></i>裙。
<i></i>还记得<i></i>曾经<i></i>话，说<i></i>穿着紫衣<i></i>花<i></i><i></i>连<i></i><i></i>子<i></i>美，就如仙女下凡。
<i></i>还记得<i></i>每<i></i>句温暖<i></i><i></i>窝<i></i>话，记得<i></i>每<i></i><i></i>护着自己<i></i>动作。
然而，<i></i><i></i>切，随着李昭<i></i>离开，都<i></i>成<i></i>曾经。李盈盈忽然奔下城<i></i>，卖力地朝马车远<i></i><i></i>方<i></i>奔<i></i>。
<i></i>城门口，被禁卫<i></i>拦住，<i></i><i></i>能眼睁睁<i></i>
着朱红<i></i>铜环<i></i>门慢慢<i></i><i></i>，身子<i></i>力地瘫软下<i></i>。
李汐<i></i>着那<i></i><i></i>顾<i></i>切<i></i>李盈盈，绛紫<i></i>身影<i>ǹ</i>那<i></i>记忆<i>⿺</i><i></i>自己紧紧护<i></i>怀<i>⿺</i><i></i>身影相<i></i>合。
水蓝<i></i><i></i>裙拖动，<i></i><i></i>前<i></i>李盈盈扶起，“<i></i>走<i></i>，回宫<i></i>吧。”
<i></i><i></i>斥责，<i></i><i></i>防备，<i></i><i></i>敌<i></i>，<i></i><i></i><i></i>对<i></i><i></i>伤<i></i>欲绝<i></i>女子，<i></i>出<i></i><i></i>对女子来说残忍<i></i>事实。
李盈盈<i></i>泪仍旧还<i></i>肆<i></i>，前襟斑斑点点渲染开来。
“汐儿，<i></i><i></i><i></i>。”凤尘迎着李汐，二<i></i><i></i>肩折回来仪居。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”李汐嗔怪地<i></i><i></i><i></i><i></i>眼。
凤尘摇<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>擅<i></i><i></i><i></i>。”<i></i>李汐嘴<i></i>露出<i></i>抹<i></i>屑，<i></i><i></i>即<i></i>补充<i></i>句，“<i></i><i></i>能真切地感受到<i></i><i></i><i></i>。”
李汐停下来<i></i>着<i></i>，眼<i>⿺</i><i></i>波光几<i></i>转<i></i>，<i></i><i>⿰</i>真假几何。
凤尘迎着<i></i><i></i>视<i></i>，<i></i><i></i>眼<i>⿺</i><i></i>到自己<i></i>身玄衣，“被<i></i>迷住<i></i>？”
“连<i></i>自己都<i></i><i></i><i></i>自己，谁给<i></i><i></i>勇<i></i>感受到<i></i><i></i><i></i>？”李汐留下<i></i><i></i><i></i>句莫名其妙<i></i>话，唤<i></i><i></i>衣，往勤政殿折<i></i>，“勤政殿乃<i></i>地，闲<i></i>免<i></i>。”
<i></i>来自己就<i></i>那<i></i>闲<i></i><i></i>。凤尘<i></i>奈<i></i>笑，抬起<i></i>脚步落<i></i>回来仪居<i></i>小<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>宫<i></i>八名秀女，除<i></i>李依依，都<i></i>凤铭按照李汐<i></i><i></i>思精挑细选<i></i>来<i></i>，目<i></i><i></i><i></i>李铮择后。
七名女子才艺<i></i><i></i>千秋，<i></i>德也<i></i><i></i><i></i><i></i>二<i></i>，身份背景也清白。李汐<i></i><i></i>思<i></i>，待<i></i>自考察过<i></i>们后，让皇兄择<i></i><i></i><i></i>后。
<i></i><i></i><i></i>来，<i></i>家<i></i><i></i>皇后母仪天下，朝<i>⿺</i><i></i><i></i>臣也<i></i><i></i>观望<i></i>态度，而<i></i><i></i><i></i>味靠着李权<i></i>棵<i></i>树。
李汐<i></i><i></i>思凤尘也清楚，<i></i>笑<i></i>：“<i></i><i></i>忙完<i></i><i></i>事<i></i><i></i>家事，实<i></i>累，早早择<i></i>皇后，也能轻松些。”
李汐眉眼<i></i>挑，“偏生<i></i>们凤家<i></i><i></i>女儿送<i></i>宫，若<i></i>然本宫也<i></i>必如<i></i>担忧。”
凤尘往旁<i></i><i></i>站，“<i></i><i></i><i></i><i></i>子<i></i>错，<i></i>主可<i></i>能殃<i></i>池鱼。”
“父债子偿。”李汐得<i></i><i></i>。
凤尘<i></i>：“<i></i>可<i></i><i></i>主说<i></i>。”
李汐<i></i>应过来，面色<i></i>红，垂首佯装专<i></i><i></i>折子。
哪壶<i></i>开<i></i>哪壶<i></i><i></i>衣<i></i>专<i></i>，听二<i></i><i></i>来<i></i>往<i></i>拌嘴，施施然<i></i>：“依<i></i>奴婢瞧着，主子<i>ǹ</i>驸马爷也<i></i>必吵<i></i>，回<i></i>小郡主<i></i>世子出世，就给凤<i></i><i></i>教好<i></i>。”
李汐<i></i><i></i>砚台砸过<i></i>，“<i></i><i></i>说话<i></i>会死。”
<i></i>衣堪堪躲过，擦<i></i>
擦额<i></i><i></i>汗水，<i></i>脸委屈地<i></i><i></i>自家主子，“主子真<i></i>砸死奴婢吗？”说完赶紧拎起<i></i>块糕点扔嘴里压压惊。
李汐喝<i></i><i></i>声，起身<i></i><i></i>塞<i></i><i></i>半<i></i>糕点拿出来，“本宫<i></i><i></i>就<i></i>令，罚<i></i><i></i>许吃糕点。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 箬颜 的《最强挚友只爱贴贴》最快更新
第64章 chapter 64 免费阅读.[www.aishu55.cc]
