第146章 第 146 章
作品:《拯救过的女主都偏执了[快穿]》 《拯救<i></i><i></i>女<i></i><i></i>偏执<i></i>[快穿]》最<i></i>章节 第146章 第 146 章
唐晋<i></i>李少柔继续向<i></i>走<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，眼<i></i>便<i></i><i></i><i></i>几<i></i>摊位，<i></i><i></i>摊位<i></i>老板<i></i><i></i><i></i>祈<i></i><i></i><i></i>。
“思辰妹<i></i>，咱<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>祈<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>意做<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i>最近几<i></i><i></i>常<i></i>胡族<i></i><i></i>滋<i></i>骚扰。”李少柔介绍道。
唐晋向几<i></i>摊位看<i></i>，确<i></i><i></i>意<i></i>佳，卖货<i></i><i></i><i></i><i></i>脸<i></i><i></i>愁容满<i></i>，情绪低落。
她看<i></i>李少柔，问道：“<i></i><i></i>守卫<i></i><i></i><i></i>管么？”
李少柔叹<i></i><i></i>口气，<i>€</i>道：“<i></i><i></i>离<i></i>街距离较远，守卫<i></i>赶<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>胡<i></i>早<i></i>逃<i>〾</i>夭夭<i></i>。况且，<i></i><i></i>胡<i></i>极<i></i>狡猾，每次<i></i><i></i><i></i><i></i>扰<i></i>，<i></i>街<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>走<i></i>守卫<i></i><i></i><i></i>半兵<i></i>。<i></i><i></i>知道，守卫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>增<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>商<i></i><i></i>倒<i></i>霉<i></i>。”
唐晋道：“想<i></i><i></i>胡<i></i>竟<i></i><i></i>此<i></i>恶，今<i></i><i></i>非<i></i>教训<i></i>顿<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
李少柔<i></i><i></i><i></i>头，她<i></i><i></i><i></i>此意，今<i></i><i></i><i></i><i></i>展拳脚，给<i></i><i></i>胡<i></i>留<i></i><i></i><i></i>深刻<i></i>印象。
她<i></i><i></i><i></i>向<i></i>走<i></i>，<i></i><i></i>商<i></i>看见李少柔，眼<i>⿺</i>皆<i></i><i></i>亮，看<i></i>唐将军派<i></i><i></i>帮助<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>认识李少柔<i></i>，看见<i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>，语气<i>⿺</i>颇<i></i><i></i><i></i>屑：“切，唐将军怎么回<i></i>？怎么<i></i>派<i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>太<i></i><i></i>视咱<i></i><i></i>吧？”
“<i></i>啊，咱<i></i><i></i>歹<i></i><i></i><i></i>祈<i></i><i></i>公<i></i>，<i></i><i></i>军队<i></i>什么需<i></i>，咱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>容辞。<i></i><i></i>咱<i></i><i></i>难<i></i>，唐将军<i></i>派<i></i>军<i></i><i></i><i></i>算<i></i>，但<i></i>派<i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>，算什么<i></i>儿啊？”
旁边<i></i><i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i>驳道：“<i></i><i></i>俩懂什么啊，<i></i><i></i>李少柔将军，唐将军<i></i>左膀右臂。唐将军身手怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>知道吧。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>左膀右臂，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>女<i></i>。”
旁边<i></i><i></i>附<i></i>道：“<i></i><i></i>，唐将军公务繁忙，没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i><i></i>次派别<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安<i></i>，但<i></i>若<i></i>李少柔将军，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>彻底安稳<i></i>。<i></i>别看李少柔将军<i></i>女<i></i>，但若<i></i>真比较<i></i><i></i>，世<i></i>没几<i></i>男<i></i><i></i>比<i></i><i></i>她<i></i>。”
先<i></i><i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i>话，看<i></i>李少柔<i></i>目光<i></i><i></i><i></i><i></i>丝敬畏。
李少柔<i></i><i></i>道：“<i></i>位，<i></i><i></i>李少柔，特<i></i><i></i>处<i></i>此<i></i>。<i></i><i></i>旁边<i></i><i></i>位<i></i>思辰将军，她足智<i></i>谋，身手<i></i><i></i>，此次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>协助<i></i>。”
唐晋俩脸<i></i><i></i><i></i><i></i>丝诧异，她什么<i></i>候<i></i>将军<i></i>。
李少柔似乎看<i></i><i></i>她<i></i>疑问，<i></i>
声<i></i>她<i>€</i>道：“没<i></i>，<i></i><i></i>早晚<i></i><i></i>。”<i>€</i>罢，她笑<i></i><i></i><i></i>，便又<i></i><i></i><i></i>众商<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>诸位<i>€</i>明<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>并<i></i><i></i>唐将军<i></i>意思，<i></i>次<i></i>纯粹<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐晋<i></i><i></i>旁帮腔道：“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>逛街<i></i>。”
众商<i></i><i></i>瞬<i></i>便明白<i></i><i></i><i></i><i></i>意思，商<i></i><i></i><i></i>精明，最擅长察言观色，<i></i><i></i><i></i><i></i>集市<i></i>摆摊<i></i>商<i></i>更<i></i><i></i>精<i>⿺</i><i></i><i></i>精，<i></i><i></i>话<i></i>算<i></i><i>€</i>明白，<i></i><i></i><i></i><i></i>听明白。
<i></i>名商<i></i><i>€</i>道：“<i></i>，<i></i>，<i></i>位姑娘今<i></i><i></i><i></i><i></i>逛街<i></i>，至<i></i>您<i></i>什么身份，<i></i><i></i>完<i></i><i></i>知道。”
另<i></i><i></i>名商<i></i><i></i>附<i></i>道：“<i></i>。您<i></i>位先随便看看，<i></i><i></i><i></i>什么货<i></i><i></i>，只<i></i>您想<i></i><i></i>，没<i></i><i></i><i></i>卖<i></i><i></i><i></i>。”
李少柔笑<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>看看。”
<i>€</i>罢，她<i></i>唐晋竟<i></i>真<i></i><i></i>货摊<i></i>挑<i></i><i></i><i></i>。
唐晋<i></i>诩<i></i><i></i>祈<i></i>唯<i></i><i></i>公<i></i>，看<i></i><i></i>少<i></i>稀世珍宝，<i></i>见识<i></i><i></i>少做<i></i>精致<i></i><i></i>玩意，但<i></i>，像<i></i><i></i>摊位<i></i><i></i>东西，她<i></i>真没见<i></i>几<i></i>。
李少柔<i></i><i></i><i></i>惊讶，军队虽<i></i>离集市很近，但<i></i>她<i></i>向<i></i>喜欢逛街，每<i></i>只<i></i><i></i>军队训练。偶尔<i></i>几次跟<i></i>唐<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>任务，根<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看看<i></i><i></i>摊位<i></i><i></i>东西。今<i></i><i></i>看，竟<i></i>别<i></i>洞<i></i>。
<i></i><i></i>摊位<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>玩意，别<i></i><i></i>裁，<i></i><i></i>东西<i></i>果批<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>军打仗。
<i></i><i></i><i></i>视<i></i>眼，觉<i></i>此<i></i>真<i></i>收获颇<i></i>，她<i></i>认真<i></i>挑选，<i></i><i></i><i></i><i></i>，已<i></i>挑<i></i><i></i>几<i></i>东西。
老板看<i></i>她<i></i>手<i>⿺</i>拿<i></i>东西，<i></i>想今<i></i><i></i>真<i></i>遇<i></i><i></i><i></i>顾<i></i>。众<i></i>周知，集市<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i>东西，但<i></i>价钱<i></i><i></i>真<i></i>贵，若<i></i>普通<i></i>东西，拿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>卖<i></i>没必<i></i>，毕竟冒<i></i><i></i>命危险呢。<i></i><i></i>看眼<i></i><i></i><i></i>位姑娘，明显<i></i><i></i><i></i>差钱<i></i><i></i>。
李少柔明显<i></i><i></i><i></i>兴，<i></i>唐晋<i>€</i>道：“思辰妹<i></i>，<i></i>挑<i></i>什么<i></i>直接<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>买给<i></i>。”
唐晋笑道：“柔姐姐<i></i><i></i>意<i></i><i></i>领<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>钱，<i></i>负担<i></i><i></i>。”
李少柔道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>客气什么，唐<i></i><i></i>妹妹<i></i><i></i><i></i><i></i>妹妹，<i></i>次<i></i><i></i><i></i>军营，<i></i><i></i>没<i></i>送<i></i>什么见<i></i>礼，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>喜欢什么，思<i></i>想<i></i>只<i></i>银<i></i>最<i></i><i></i>适<i></i>，<i></i><i></i><i></i>几张银票，<i></i>拿<i></i>买<i></i><i></i>己喜欢<i></i>东西吧。”
<i>€</i><i></i>，她<i></i>怀<i>⿺</i>掏<i></i><i></i>叠银票，爽快<i></i>递给唐晋，唐晋<i></i>看，顿<i></i>吃<i></i><i></i>惊，<i></i><i></i>银票<i></i><i></i>1000<i></i>，<i></i>么<i></i>叠，<i></i><i></i><i></i><i></i>码<i></i><i></i>万<i></i><i></i>。
她摇<i></i>摇头，<i>€</i>道：
“柔姐姐，<i></i>钱<i></i><i></i><i></i>收，<i></i>门<i></i><i></i>哥已<i></i>给<i></i>很<i></i>钱<i></i>，买<i></i><i></i>东西绰绰<i></i>余。<i></i><i></i><i></i><i></i>银票<i></i>留<i></i><i></i>没什么<i></i>，<i></i><i></i><i></i>拿回<i></i>吧。”
李少柔<i></i>道：“此<i></i><i></i>圆百<i></i><i></i>渺无<i></i>烟，<i></i><i></i>搭村，<i></i><i></i>搭店，确<i></i>只<i></i><i></i>集市才<i></i><i></i><i></i>，若非<i></i>此，拿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拖累，算<i></i>。”
想<i></i><i></i>，她<i></i>银票收<i></i>回<i></i>，<i>€</i>道：“既<i></i>此，<i></i><i></i>算<i></i>，<i></i><i></i>银票确<i></i><i></i>没什么吸引<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>晋城，姐姐送<i></i><i></i>更<i></i><i></i>礼<i></i>。”
唐晋道：“姐姐<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知道，礼<i></i>什么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
李少柔道：“妹<i></i>，<i></i><i></i>别再<i></i><i></i>客气<i></i>，再客气咋俩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐晋听<i></i>她<i></i>话，<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。通<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>接触，她确<i></i><i></i><i></i>喜欢李少柔<i></i><i></i>格，虽<i></i><i></i><i></i>候她<i></i><i></i>直<i></i>直<i></i>，却并<i></i>莽撞。<i></i><i></i><i></i><i></i>候，她<i></i><i></i><i></i>刻留意周围<i></i><i></i>感受，<i></i><i></i><i></i>她<i></i>处<i></i><i></i>愉快。
<i></i><i></i>候，老板道：“<i></i>位先挑<i></i>，<i></i>什么喜欢<i></i><i></i>帮您包<i></i><i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 黍禾高歌 的《拯救过的女主都偏执了[快穿]》最快更新
第146章 第 146 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
