第172章 中元节番外（先帝和贵妃）
作品:《外科医生的王府生存指南》 《<i></i>科医<i></i><i></i>王府<i></i>存指南》最<i></i>章节 第172章 <i>⿺</i>元节番<i></i>（先帝<i></i>贵妃）
“很快皇<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>己<i></i>惨败，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身边，<i></i>担<i></i><i></i><i></i>伤害<i></i>己。“想<i></i><i></i>己<i></i>兰青言指<i></i><i></i>计划，安佑已<i></i><i></i><i></i>预见李铮<i></i><i></i><i></i><i></i>狂，李铮<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兄，<i></i><i></i>忍见<i></i>李铮最<i></i><i></i>结局<i></i><i></i>此凄惨。
李汐毫<i></i>犹豫<i></i>答<i></i>安佑，她<i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>李铮，<i></i>今听<i></i>安佑<i></i>此<i>€</i><i></i>，她更<i></i>肯<i></i><i></i>己<i></i>该尽快回<i></i>京城，<i></i>算<i></i>衣阻止<i></i><i></i><i></i>拦住她<i></i>脚步。
<i></i>乎意料，<i></i>衣答<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>求，只<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>求，<i></i><i></i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>回<i></i>，李汐<i></i>答<i></i><i></i><i></i>衣<i></i><i></i>求，兰青言已<i></i><i></i><i></i>己<i></i>担<i></i><i></i><i></i>衣<i>€</i><i></i>，<i></i>衣唯<i></i><i></i>办<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，紧紧跟随<i></i>李汐身边，她<i></i>今首<i></i><i></i>身份<i></i><i></i>北狄<i></i>王<i></i>，<i></i><i></i>李汐<i></i>侍女。
兰青言带<i></i><i></i>己<i></i>军队，<i></i>身威武<i></i>盔甲，气势恢宏，<i></i><i></i>城门<i></i>，<i></i>见<i></i>守卫<i></i>士兵看<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>并没<i></i>半<i></i>慌张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头，守卫<i></i>士兵<i></i>找安佑。
安佑<i></i><i></i>城头，确认<i></i>兰青言，<i></i><i></i><i></i><i></i>独<i></i><i></i>城，<i></i>放<i></i><i></i>城门，走<i></i>护城河，<i></i><i></i>兰青言<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>视良久，安佑忽<i></i><i></i><i></i>兰青言笑笑，兰青言算<i></i>讲究礼<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>换做<i></i><i></i><i></i>吉吉落或者穆王爷，<i></i>概已<i></i>冲<i></i><i></i>，毫<i></i>讲情<i></i><i></i><i></i><i></i>己打<i></i><i></i><i></i><i></i>。
安佑停<i></i><i></i><i></i>，才缓缓<i>€</i>道：“<i></i>最<i></i>问<i></i><i></i>次，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>决<i></i><i></i>悔？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>北狄<i></i><i></i><i></i>千载难逢<i></i>良<i></i>，错<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>永远<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>。”
安佑静静盯<i></i>兰青言，<i></i><i></i><i></i>太难<i></i><i></i><i></i><i></i>，兰青言<i></i>北狄<i></i><i></i>王，只<i></i><i></i><i></i>念头转弯，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>王，她<i></i>凤尘<i>〾</i><i></i><i></i>情谊，真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>换<i></i>吗？
“<i></i>算<i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>更改<i></i>己<i></i>决<i></i>，<i></i>保证，<i></i>果<i></i><i></i>改<i></i>己<i></i>决<i></i>，<i></i>死无葬身<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>永远失<i></i><i></i>衣。”
兰青言<i></i>誓言<i></i><i></i><i></i><i></i>神情<i></i>般风轻云淡，<i></i><i>⿺</i><i></i>坚决却<i></i><i></i>容忽视，安佑又站<i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i>军队，<i></i>只带<i></i>几千<i></i>，<i></i><i></i><i></i>几千<i></i>，<i></i>今<i></i>炎夏<i></i><i></i><i></i>无<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，刘团手<i></i><i></i>死士<i></i><i></i>百<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>付兰青言<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>信兰青言，<i></i><i></i><i></i>信<i></i>。”<i></i><i></i>李汐昨<i></i><i></i>安佑<i></i><i>€</i><i></i>话，<i></i>今又回荡<i></i>安佑<i></i>眼<i></i>，安佑闭<i></i>眼睛，决<i></i>选择<i></i>信兰青言，<i></i>往旁边<i></i>站，<i></i><i></i>路让给兰青言，做<i></i><i></i>请<i></i>手势，兰青言带<i></i><i></i>己<i></i>军队，直接<i></i>入<i></i>炎夏<i></i><i></i>京城。
<i></i><i></i><i></i>士兵见<i></i>安佑纹丝<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i>命抵挡，<i></i>概<i></i><i></i><i></i>累<i></i>，众<i></i><i></i><i></i>站<i></i>远处，眼睁睁见<i></i>北狄<i></i>军队占据<i></i>整<i></i>京城。
<i></i><i></i><i></i>辰<i>〾</i><i></i>，整<i></i>京城<i></i><i></i>沸腾<i></i>，安佑<i></i><i></i>打<i></i><i></i>门，迎接北狄<i></i>军队<i></i>城，兰青言轻松<i></i><i></i>费<i></i>兵<i></i>卒<i></i>拿<i></i><i></i>炎夏<i></i>京城，<i></i>且<i></i><i></i>张旗鼓<i></i>公告<i></i><i></i>，<i></i><i></i>伤害炎夏<i></i>臣<i></i><i></i><i></i><i></i>臣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>毫<i></i>财<i></i>，很<i></i><i></i><i></i>认<i></i>兰青言，<i></i>纷纷<i>€</i><i></i><i></i>李铮<i></i>报<i></i>，<i></i><i></i><i></i>快<i></i><i></i><i></i><i></i>情。
战报传<i></i><i></i>殿，李铮已<i></i>命<i></i>召集<i></i><i></i><i></i><i></i>臣<i></i>殿，<i></i><i></i>将领战战兢兢<i></i><i></i>情况<i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>声音<i></i><i></i>颤抖<i></i>，<i></i><i></i>半<i></i><i></i>辰才<i>€</i>完<i></i><i></i><i></i>该早<i></i><i>€</i>完<i></i><i></i>情。
李铮听<i></i>战报，<i></i>立即站<i></i><i></i>，快步走<i></i>汇报战况<i></i>将领<i></i><i></i>，<i></i><i></i>揪住<i></i><i></i><i></i><i></i>衣领，<i></i><i></i><i></i><i></i>提<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>摔<i></i><i></i><i></i>，眼珠血红，指<i></i><i></i><i></i><i></i>众<i></i><i></i>臣喝道：“<i></i><i></i>谁，想告诉朕，<i></i><i></i>输<i></i>，<i></i><i></i>炎夏<i></i><i></i><i></i><i></i>最强<i></i><i></i><i></i><i></i>，绝<i></i><i></i><i></i>输，<i></i>但<i></i>今<i></i><i></i><i></i>输，永远<i></i><i></i><i></i>输。”
李铮<i></i>举双手，张<i></i>怀抱，<i></i>被<i></i><i></i>消息气<i></i>神智混乱，<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>安佑输<i></i><i>〾</i><i></i>利<i></i>蛊虫<i></i>付兰青言<i></i>军队，没<i></i>想<i></i>安佑居<i></i>引兵入<i></i>，<i></i><i></i>打<i></i>城门，迎接兰青言，<i></i>今兰青言已<i></i><i></i><i></i><i></i>长驱直入，整<i></i>京城<i></i><i></i><i></i>囊<i>⿺</i><i>〾</i><i></i><i></i>。
<i></i>今<i></i>才<i></i>败军<i>〾</i>将，才<i></i>兰青言<i></i>手<i></i>败将，<i></i>清楚<i></i>算<i></i>想找安佑算账<i></i><i></i>找<i></i><i></i>安佑<i></i><i></i>落<i></i>，想<i></i>安佑<i></i>父<i></i>，<i></i>己<i></i>舅舅<i></i><i></i><i></i>己<i></i>手<i></i>，<i></i><i></i>牙切齿<i></i><i></i>魏<i></i>良<i>€</i>道：“立即<i></i>安<i></i>候<i></i>凤铭给朕五马<i></i>尸，<i></i><i></i><i></i><i></i>尸<i></i>悬挂<i></i>城头，朕<i></i>让<i></i><i></i><i></i>知道，背叛朕<i></i><i></i>场<i></i>怎<i></i>，安佑既<i></i><i></i><i></i>父<i></i>，朕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>舅舅。”
魏<i></i>良答<i></i><i></i>声<i></i><i></i><i></i><i></i>，回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>土色，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i>何<i></i>口<i></i>，安<i></i>候<i></i>凤铭已<i></i><i></i><i></i>知<i></i>向，<i></i><i></i><i></i>房<i></i>已<i></i><i></i>空空<i></i><i></i>。
李铮见<i></i>魏<i></i>良<i></i><i></i>色<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>狠狠抓住魏<i></i>良<i></i>衣襟，魏<i></i>良<i></i><i></i>情<i></i><i></i>告诉李铮。李铮<i></i><i></i>桀桀<i></i>怪笑：“原<i></i>凤尘早<i></i><i></i>老<i></i>死带走，既<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死，<i></i><i></i><i></i>代替<i></i><i></i>老<i></i>死<i></i>死！”
李铮<i></i>衣袖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>短短<i></i>竹笛，吹<i></i>竹笛，虽<i></i>竹笛没<i></i>任何声音，众<i></i><i></i>臣<i></i><i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i>捂住肚<i></i><i></i><i></i><i></i>打滚，李铮催<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蛊虫<i></i><i></i>，<i></i><i></i>蛊虫<i></i>旦听<i></i>召唤<i></i>笛音，<i></i><i></i><i></i>处钻洞，直<i></i>脱离<i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>。
“住手！皇兄！”李汐<i></i>安佑及<i></i>赶<i></i>，李汐恢复<i></i>公<i></i><i></i>装扮，<i></i>路<i></i><i></i>长驱直入，
没<i></i><i></i>敢阻止护<i></i>公<i></i>，她直接<i></i><i></i><i></i>殿，见<i></i><i></i>低山滚<i></i><i></i><i></i>臣，<i></i><i>⿺</i><i></i>乏<i></i>炎夏<i></i>忠<i></i>耿耿，<i></i>管<i></i><i></i>何<i></i><i></i><i></i>愿意离<i></i>炎夏<i></i><i></i><i></i>臣。
“汐儿！汐儿<i></i>回<i></i><i></i>！”李铮睁<i></i>血红<i></i>眼珠，<i></i>放<i></i>双手，冲向李汐，李铮<i></i>模<i></i>疯狂至极，安佑<i></i>李汐拉<i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>，手<i></i><i></i>长剑直抵李铮<i></i><i></i>口，李铮<i></i>怒，想拿<i></i>安佑<i></i>长剑，安佑<i></i>手纹丝<i></i><i></i>，<i></i><i></i>尽<i></i><i></i>，<i></i>让李铮往<i></i><i></i>步。
“安佑，<i></i><i></i>卖<i></i>炎夏<i></i>，<i></i>今<i></i>敢<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>命<i></i>！“李铮<i></i>手握住长剑，想<i></i>长剑<i></i><i></i>己<i></i><i></i>口拿<i></i>，安佑稳稳握住剑，李铮<i></i><i></i>气涣散，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>希望<i></i>寄托<i></i>蛊虫<i></i>，已<i></i>很久没<i></i>锻炼身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>气<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安佑<i></i>比。
<i></i><i></i>安佑<i></i>李汐<i></i><i></i>入，李铮停止吹笛，<i></i>臣<i></i><i></i>缓解，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i>殿<i></i>门口<i></i><i></i><i></i><i></i>挺拔<i></i>身影，逆光<i></i>身影依<i></i>让众<i></i>感觉气势<i></i>逼<i></i>。
“驸马！”<i></i><i></i>眼尖<i></i><i></i>臣已<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>凤尘，<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药丸倒<i></i><i></i>臣<i></i>手<i></i>，低声告诉<i></i><i></i><i></i>臣，手<i></i><i></i>药丸<i></i><i></i>解药，众<i></i><i></i><i></i>刚才<i></i>折磨，即<i></i>手<i></i><i></i>药丸只<i></i><i></i>饮鸠解渴，<i></i><i></i>立即吞<i></i><i></i><i></i>。
“凤尘！”李汐惊喜<i></i>叫道，她<i></i><i></i>忘记<i></i>李铮<i></i>安佑，奔<i></i><i></i>凤尘<i></i><i></i><i></i>。
她<i></i><i></i>袭华服，公<i></i><i></i>妆容，凤尘<i></i><i></i>脸<i></i>风霜尘土，<i></i><i></i>衣裳<i></i><i></i><i></i><i></i>泥土<i>⿺</i>打滚<i></i>，<i></i>李汐<i></i>眼<i>⿺</i>看<i></i>，凤尘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>安<i></i><i></i>，<i></i>切<i></i><i></i>再<i></i><i></i>，李汐甚至<i></i>顾<i></i>场<i></i>众<i></i>，紧紧抱住<i></i>凤尘。
凤尘没<i></i>想<i></i>李汐<i></i><i></i>此<i></i>待<i></i>己，<i></i><i></i>暂<i></i>忘记<i></i><i></i>己<i></i>做<i></i><i></i>情，紧紧抱住李汐，<i></i>接<i></i>兰青言<i></i>密笺，<i></i><i></i>只<i></i>李汐<i></i>安佑回宫，<i></i>急<i></i>赶回皇宫，<i></i><i></i><i></i>想看<i></i>李汐<i></i><i></i>，幸<i></i>，<i></i>切<i></i><i></i><i></i>及。
安佑见<i></i>凤尘<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>失神，被李铮找<i></i><i></i><i></i>，李铮<i></i>手<i></i>握住剑柄，<i></i>脚踢向安佑<i></i><i></i>身，安佑<i></i>身<i></i><i></i>弯，李铮借<i></i>夺走安佑<i></i>剑，<i></i>手<i></i>剑架<i></i>安佑<i></i>脖<i></i><i></i>，<i></i>做<i></i>很狠，长剑首先<i></i>安佑<i></i>脖<i></i><i></i>划<i></i><i></i>道深深<i></i>血痕。
<i></i>安佑<i></i><i></i><i></i>，<i></i>离<i></i><i></i><i></i>难<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>想伤害<i></i>李铮，李汐<i></i>直<i></i>眼神乞求<i></i><i></i><i></i>伤害李铮，<i></i><i></i>忍李汐难<i></i>，任<i></i>李铮<i></i>剑架<i></i><i></i>己<i></i>脖<i></i><i></i>。
“皇兄！”李汐被李铮<i></i>怪笑惊醒，睁<i></i>眼<i></i>见<i></i>安佑已<i></i>被李铮挟持，她看<i></i>李铮<i></i>眼<i>⿺</i>已<i></i><i></i><i></i>片血红，<i></i><i></i><i></i>智彻底被蛊虫控<i>⿸</i>，她万<i></i>痛<i></i>，她送<i></i>凤尘，走向李铮，凤尘捉住她<i></i>手，她摆脱<i></i>凤尘
<i></i>手，<i></i>步<i></i>步走向李铮。
“<i></i><i></i>舅舅<i></i>儿<i></i>，皇兄，放<i></i><i></i>。”李汐柔声<i></i>李铮<i>€</i>道，美丽<i></i>鹅蛋脸竭<i></i><i></i><i></i><i></i>李铮最喜欢<i></i>神情<i></i>李铮<i>€</i>话，她希望<i></i>己<i></i><i></i>唤醒李铮<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>沉睡<i></i>善良<i></i><i></i>灵。
凤尘见<i></i>李汐<i></i>步<i></i>步走向李铮，<i></i>知道<i></i>算<i></i>己<i></i><i></i><i></i>阻止<i></i><i></i>李汐，<i></i>忽<i></i>想<i></i>白胡<i></i><i></i><i></i><i></i>闲聊<i></i><i></i>候曾<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i><i></i><i></i>解除深<i>⿺</i>蛊毒<i></i><i></i><i></i><i></i>魔，<i></i>急忙<i></i><i></i><i></i><i></i>解药<i></i>风清<i>€</i>几句话，风清立即<i></i><i></i><i></i>。
“放<i></i><i></i>？谁<i></i>弥补朕<i></i>损失，<i></i>今朕<i></i>做别<i></i><i></i>俘虏<i></i>，汐儿，<i></i><i>€</i><i></i>谁给朕<i></i><i></i>待遇？汐儿，<i></i><i></i>担<i></i>，<i></i>算安佑死<i></i>，凤尘<i></i><i></i>，朕<i></i><i></i><i></i>给<i></i>找很<i></i><i></i><i></i>驸马，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>什么，汐儿，<i></i>看，<i></i><i></i><i></i>桃花<i></i><i></i>真<i></i>看，皇兄给<i></i>摘<i></i>朵，<i></i>喜欢什么颜色？<i></i><i></i><i></i>桃花<i></i>溪<i></i><i></i>映照<i></i><i></i><i></i>真<i></i>，<i></i>喜欢吗？”
李铮<i></i>始<i></i><i></i><i></i><i></i>李汐<i>€</i>话，<i></i><i></i>最<i></i>，李汐<i></i>觉李铮<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i>€</i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>想象<i>⿺</i><i></i>李汐<i>€</i>话，<i></i>已<i></i><i></i><i></i>清眼<i></i><i></i><i></i><i></i>谁，<i></i>己身<i></i>何处，<i></i><i></i>神智彻底混乱，<i></i>记<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>李汐<i></i><i></i>候<i></i><i></i>情，<i></i><i></i>手持剑，<i></i>手往<i></i>探，<i></i>像想摘花给李汐。
李汐又<i></i><i></i>酸又<i></i>难<i></i>，李铮始终<i></i><i></i>最<i></i>疼<i></i><i></i>己，<i></i><i></i>算神志<i></i>清<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>己，她<i></i>眼泪<i></i><i></i>珍珠<i></i>般落<i></i>，李铮见<i></i>李汐落泪，<i></i>想伸手<i></i><i></i><i></i>李汐擦泪，<i></i>想安佑<i></i>想趁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>逃离李铮<i></i>控<i>⿸</i>，身<i></i>想离<i></i>李铮<i></i>身<i></i>，<i></i>想李铮<i></i>手<i></i>直<i></i>紧紧握住长剑，安佑<i></i>身<i></i><i></i><i></i>，长剑<i></i>安佑<i></i>脖<i></i><i></i><i></i>深<i></i>割痕。
安佑<i></i>鲜血刺激<i></i>李铮，李铮<i></i><i></i><i></i>蛊虫闻<i></i>血腥味，几乎<i></i>蠢蠢欲<i></i>，<i></i><i></i>嘴巴已<i></i>张<i></i>，李汐<i></i>凤尘<i></i><i></i><i></i>惊，凤尘几步走<i></i>李汐<i></i>身边，<i></i>李汐拉<i></i><i></i>己<i></i>身<i></i>，李汐但<i></i>李铮，<i></i>想<i></i><i></i>，<i></i>想凤尘握住她<i></i>手臂，<i></i>她<i></i>耳边轻声<i>€</i><i></i>句话。
“忍住，汐儿，很快<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>此刻冲<i></i><i></i>，刺激<i></i>皇<i></i>，<i></i><i></i>候<i></i><i></i>堪设想<i></i>。”凤尘知道李汐担<i></i>李铮，<i></i><i></i>没<i></i><i></i>握<i></i>李铮<i></i>手<i></i>救<i></i>毫<i></i>无伤<i></i>安佑，安佑看<i></i>李汐，微微<i></i>笑，摇摇头，示意李汐<i></i><i></i><i></i><i></i>己担<i></i>。
“汐儿，汐儿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>骑马马，<i></i>摘花，<i></i><i></i><i></i>做很<i></i>竹篮<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>做……”
李铮沉浸<i></i>回忆<i>〾</i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>手紧紧握住剑柄，安佑根<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i>丝毫，<i></i><i></i><i></i><i></i>臣<i></i>被凤尘遣散<i></i>，李汐看<i></i>沉浸<i></i>回忆<i>⿺</i><i></i>李铮，<i></i><i>⿺</i>无限感伤，<i></i>幼<i></i>李铮<i></i>依<i></i>命，她<i></i>忍见<i></i>李铮变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她
忍<i></i>住问凤尘：“<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>办<i></i>？<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>找花莲？”
看<i></i>安佑，李汐想<i></i><i></i><i></i>花莲，花莲<i></i>沈清鸣<i></i><i></i>妹妹，医术<i></i><i></i><i></i>众，或者她<i></i>办<i></i><i></i><i></i><i>⿸</i>服李铮。
“<i></i><i></i>！”凤尘立即否决<i></i>李汐<i></i>提议，花莲见<i></i>安佑被李铮<i></i>威胁，<i></i>神<i></i>乱，只<i></i>帮倒忙，<i></i>想<i></i><i></i>己怀<i>⿺</i><i></i>解药，只<i></i>李铮吃<i></i><i></i>，<i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解决。
<i></i><i></i>凤尘想办<i></i><i></i><i></i>候，李铮<i></i>眼神变<i></i>涣散，神色痛苦，<i></i><i></i>手<i></i>始倾斜，手<i>⿺</i><i></i>长剑<i></i>安佑<i></i>脖<i></i><i></i><i></i>回移<i></i>，安佑<i></i>脖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>道又<i></i>道<i></i>血痕，血流<i></i>止，李汐<i></i>惊，<i></i><i></i><i></i>受<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己最<i></i><i></i><i></i>再受<i></i>折磨，她推<i></i>凤尘<i></i>手，奔<i></i>李铮<i></i><i></i>，她徒手抓住李铮手<i></i><i></i>长剑，李铮见<i></i><i></i>想避<i></i>，长剑挥舞，<i></i>安佑<i></i>肩膀<i></i>又<i></i><i></i>剑。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候，凤清忽<i></i>冲<i></i><i></i>，手<i></i>抱<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i>概<i></i>岁<i></i>，长<i></i>粉红粉白，非常<i></i><i></i>，<i></i><i></i>眉眼极<i></i>清秀，圆嘟嘟<i></i>脸蛋<i></i>像镶<i></i><i></i>轮<i></i><i></i><i></i>太阳<i></i>脸颊<i></i>，<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>场<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>感觉，手<i></i>摇<i></i>拨浪鼓，<i></i>住<i></i><i></i>笑，<i></i><i></i>笑声很响很响，<i></i>像银铃<i></i>响，众<i></i>听<i></i><i></i>没<i></i>觉<i></i>异<i></i>，只<i></i>觉<i></i>孩<i></i>非常<i></i><i></i>。
只<i></i>李铮，<i></i>看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，觉<i></i>异常熟悉，<i></i>看<i></i>眼<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i>觉<i></i>孩<i></i><i></i>眼神望<i></i><i></i>己，<i></i><i></i><i></i>盏明灯<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>亮，<i></i>似乎见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>真<i></i>喜欢<i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i>愿意<i></i><i></i>己付<i></i><i></i>命<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>李依依，<i></i><i></i>己最<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>最<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，<i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>李依依<i></i>孩<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 青竹酒 的《外科医生的王府生存指南》最快更新
第172章 中元节番外（先帝和贵妃） 免费阅读.[www.aishu55.cc]
