第163章 番外九：备皮瞳孔地震
作品:《外科医生的王府生存指南》 《<i></i>科医<i></i><i></i>王府<i></i>存指南》最<i></i>章节 第163章 番<i></i>九：备皮瞳孔<i></i>震
<i></i><i></i>只知道，<i></i><i></i>再让<i></i>己<i></i>宝贝女儿做<i></i><i></i>活<i></i>，<i></i><i></i><i></i>被别<i></i>看<i></i><i></i>，该<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>笑话啊。
程浩<i></i><i></i>底<i></i><i></i>站<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>位老<i></i><i>€</i>道：“伯父伯母，<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>吧，既<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，咱<i></i>先坐<i></i><i></i>吃<i></i>午饭吧，<i></i>老远<i></i>赶<i></i><i></i>，想必<i></i><i></i><i></i>肚<i></i>饿<i></i>，既<i></i>思蕊<i></i><i></i>很忙，<i></i><i></i>她忙完<i></i>再<i>€</i>，<i></i>么<i></i><i></i>看<i></i><i></i>确<i></i><i></i>看。”
程浩<i></i><i></i>话总<i></i>充满<i></i>魔<i></i><i></i>般，<i></i>够将思蕊<i></i>父母<i>€</i><i></i>服服帖帖<i></i>。
<i></i><i></i>见程浩<i></i><i></i><i></i>肚<i></i><i></i>像很饿<i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>先吃饭吧。”算<i></i>给程浩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>知道，程浩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>位置。
思蕊松<i></i><i></i>口气，但<i></i><i></i><i></i>却再<i></i>无<i></i><i></i>静<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>直<i></i>想<i></i>接<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么，<i></i>己又<i></i>该<i></i>何处<i></i>才<i></i>呢？
<i></i>席城<i></i><i></i>雅座<i>〾</i><i></i>，见慕初<i></i>脸色很难看<i></i><i></i><i></i>。
“慕先<i></i>，您又怎么呢？”再<i></i><i></i>脾气<i></i><i></i>，遇<i></i>慕初<i></i><i></i><i></i>难缠<i></i>客<i></i><i></i><i></i>变<i></i>烦躁<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>己尝尝，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>菜啊，并没<i></i><i></i><i></i>宣传<i></i><i></i><i></i><i></i>吃嘛，<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宣传纸<i></i><i></i><i></i>写<i></i>厨师<i></i>次获<i></i><i></i>比赛冠军，<i></i><i></i>纳闷<i></i>，咱<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>餐饮<i></i>准已<i></i><i></i>此<i></i>低<i></i>吗？”
慕初<i></i><i></i>边<i></i>席城<i>€</i><i></i>，<i></i>边将吃<i></i><i></i>嘴<i></i><i></i>东西给吐<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>像吃<i></i>并<i></i><i></i>菜，<i></i><i></i>什么**<i></i>般。
“<i></i>许<i></i><i></i><i></i>餐厅<i></i>风格<i></i>符<i></i>您<i></i>口味，萝卜白菜<i></i><i></i><i></i><i></i>，既<i></i>慕先<i></i><i></i>太喜欢<i></i><i></i>餐厅<i></i><i></i><i></i>口味，<i></i><i></i><i></i>强求<i></i><i></i>。”
席城已<i></i>放弃<i></i><i>€</i>服慕初<i></i><i></i>想<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>想赶紧让慕初<i></i><i></i>眼<i></i>消失<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i>找茬<i></i>话，承认<i></i><i></i><i></i>，没<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i>每<i></i><i></i><i></i>喜欢，餐厅<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢。
<i></i>尚且<i></i>此，更何况<i></i><i></i><i></i>口味呢，<i></i>勉强<i></i>强求，<i></i>概<i></i>最<i></i><i></i>态<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>老远<i></i>吃饭，<i></i><i></i>抱<i></i>非常<i></i><i></i>期待，没<i></i>想<i></i>竟<i></i>让<i></i><i></i>此<i></i>失望，真<i></i>太难<i></i><i></i>。”慕初<i></i><i></i>像<i></i><i></i>言<i></i>语道，<i></i>似乎<i></i>没<i></i>想<i></i>接<i></i><i></i><i></i>该怎么<i></i>难席城。
<i></i>原<i></i><i></i><i></i>席城<i></i><i></i>忍辱负<i></i>，被<i></i><i></i>言语激<i></i><i></i>，<i></i><i></i>暴怒，但<i></i>席城没<i></i>，<i></i><i></i>慕初<i></i><i></i><i></i><i></i>继续想办<i></i>，让席城<i></i>怒<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>总觉<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>么<i></i><i></i>情<i></i>像<i></i><i></i>白做<i></i><i></i><i></i>。
“诶，<i></i><i>€</i>席城，<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>报复
<i></i>，<i></i><i></i>故意让厨师<i></i>菜做<i></i><i></i>么难吃吧？”慕初<i></i>突<i></i>问席城。
席城哑<i></i>失笑，<i></i><i></i><i></i>情估计<i></i><i></i>慕初<i></i><i></i>够做<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“慕先<i></i>，您<i></i>想<i></i>，<i></i><i></i>算<i></i><i></i>报复<i></i>，<i></i><i></i><i></i>光明<i></i><i></i><i></i><i></i>式，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>伎俩<i></i><i></i>施展<i></i><i></i>报复，<i></i><i></i><i></i><i></i>太便宜<i></i><i></i>，简直难<i></i>解<i></i><i></i><i></i>头<i>〾</i>恨。”席城恶狠狠<i></i><i>€</i>。
慕初<i></i>哈哈<i></i>笑<i></i><i></i>，<i></i>像终<i></i><i></i>席城<i></i>真<i></i>目给逼<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>件<i></i>快<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>。
“席城，<i></i><i></i><i></i><i></i>嘛，<i></i><i></i><i></i>喜欢看<i></i><i></i>牙切齿热血沸腾<i></i><i></i><i></i>，恨<i></i><i></i>直<i>€</i>，别<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>装斯文，<i></i><i></i>斗<i></i><i></i>么<i></i><i></i>，<i></i>彼此<i></i><i></i><i></i>解吗？<i></i>太<i></i>解<i></i><i></i>，<i></i>骄傲又<i></i>负，<i></i><i></i><i></i>活该落<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场，<i></i><i></i>喜欢看<i></i>落魄<i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么失败，<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i>功<i></i>。”
慕初<i></i><i></i><i></i>席城<i></i><i></i><i></i>露<i></i><i></i>真<i></i>目，<i></i><i></i>脸<i></i>洋溢<i></i><i></i>意洋洋<i></i>笑容。
“<i></i>别<i></i>意<i></i>太早<i></i>，总<i></i><i></i><i></i>，<i></i>失<i></i><i></i>，<i></i><i></i>夺回<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>吧。”席城目光坚<i></i>，似乎已<i></i><i></i><i></i><i></i>决<i></i>，<i></i>算付<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>席氏<i></i><i></i>拿回<i></i>，<i></i>让慕初<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意。
“<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，老<i></i><i>€</i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>竞争<i></i>手，<i></i><i></i>觉<i></i>挺寂寞<i></i>，听<i></i><i></i><i></i>么<i>€</i>，<i></i>才觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>席城又活<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>装模<i></i><i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i>肯<i></i><i></i><i></i>善罢甘休<i></i>，<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i>宣战<i></i><i></i><i></i>，<i></i>喜欢挑战难题，<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i>次变<i></i><i></i><i></i>手<i></i>败将。”
慕初<i></i><i></i>像<i></i><i></i>只<i></i>斗<i></i>公鸡<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i>习惯<i></i>商场<i></i><i></i>竞争，<i></i>席城失败<i>〾</i><i></i>，突<i></i>整<i></i>市场<i></i><i></i>像变<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>，再<i></i>找<i></i><i></i>像席城<i></i><i></i>强<i></i><i></i><i></i>手<i></i>，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i>习惯<i></i>。
回想<i></i>己<i></i>路走<i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>容易，<i></i><i></i><i></i>梦想<i></i><i></i>明星<i></i><i></i>男孩，<i></i><i></i>步<i></i>步<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>商界奇才，<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>艰辛，<i></i><i></i><i></i>言<i></i>语<i></i><i></i><i></i>别<i></i><i>€</i>清楚<i></i>。
<i></i><i></i>宣战完<i>〾</i><i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i>坦<i></i><i></i>许<i></i>，<i></i><i></i><i></i>目标，做<i></i>坦荡荡更容易舒服。
思蕊见父母<i></i>程浩<i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i><i></i>，她悄悄<i></i><i></i>厨房<i></i>，看<i></i>阿<i></i><i></i><i></i>满头<i></i>汗<i></i>忙碌<i></i>，她知道<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>该打扰阿<i></i>才<i></i>，更何况今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>餐厅今<i></i><i></i><i></i>展影响至<i></i><i></i><i></i>。
但<i></i>思蕊又担<i></i><i></i>己<i></i>父母<i></i>突<i></i><i></i>访<i></i>杀<i></i>措手<i></i>及，<i></i><i></i>必<i></i><i></i>见阿<i></i><i></i>，思蕊<i></i>该提<i></i><i></i>阿<i></i><i>€</i><i></i>，但<i></i>阿<i></i>听<i></i><i></i><i></i>消息<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>紧张<i></i>炒<i></i><i></i>菜，<i></i><i></i><i></i>影响<i></i>餐厅<i></i>。
<i></i>权衡利弊<i>〾</i>
<i></i>，思蕊<i></i><i></i>决<i></i>让她<i></i>己<i></i><i></i><i></i>独<i></i>承<i></i><i></i><i></i>，毕竟阿<i></i><i></i>已<i></i>很<i></i>容易<i></i>。
安<i></i><i></i>看<i></i><i></i>思蕊焦虑<i></i>神情，问她<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情，安<i></i><i></i><i></i>才知道原<i></i><i></i>思蕊<i></i>父母<i></i><i></i>，已<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i>。
“<i></i><i></i>交给<i></i>吧，<i></i>赶紧<i></i>招呼<i></i>父母，别让<i></i>父母<i></i><i></i>担<i></i><i></i>。”安<i></i><i></i>连忙让思蕊<i></i><i></i>。
思蕊打<i></i>门，<i></i><i></i>父母<i></i>脸色<i></i>直<i></i>太<i></i>，<i></i>程浩<i></i>则像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>端茶倒<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，思蕊<i></i>愧<i></i><i></i>。
“爸妈，<i></i><i></i>想吃什么，<i></i>让厨房做。”思蕊<i></i><i></i>翼翼<i></i>问道。
思蕊<i></i>父母却连看<i></i><i></i>愿意看思蕊<i></i>眼，更别<i>€</i>回答她<i></i>话<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>气头<i></i><i></i>，根<i></i><i></i><i></i>想搭<i></i>思蕊。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>餐厅<i></i>招牌菜吧，让伯父伯母<i></i><i></i>尝尝，<i></i><i></i>枉费<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么久<i></i>车<i></i><i></i><i></i><i></i>。”程浩<i></i><i></i><i></i>打破<i></i>僵局。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>稍<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>让厨房<i></i>做<i></i>。”思蕊<i></i><i></i>翼翼<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>准备退<i></i><i></i>，却听<i></i><i></i>她父<i></i>严厉<i></i>声音。
“回<i></i>。”父<i></i><i></i>话像<i></i><i></i><i></i>锋利<i></i>刀<i></i><i></i><i></i>，<i></i>够刺穿墙壁<i></i><i></i><i></i>。
思蕊吓<i></i><i></i><i></i>跳，问道：“爸爸怎么<i></i>？”
“<i></i><i></i>真<i></i><i></i>己<i></i><i></i>服务员<i></i>呀，<i></i><i></i><i></i>情让别<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>呀，<i></i>跟<i></i>瞎凑什么热闹啊，<i></i><i></i>千金<i></i><i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>服务员，<i></i><i></i>么做让<i></i><i></i><i></i>丢<i></i>啊。”
思蕊<i></i>父<i></i><i></i>气<i></i>拍<i></i>拍桌<i></i>，恨<i></i><i></i>将桌<i></i>拍烂。
“哦，爸爸，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>餐厅太忙<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>才帮忙顶替<i></i><i></i><i></i>。<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i>绝<i></i><i></i><i></i><i></i>……”思蕊回<i></i><i></i>座位<i></i>，毕恭毕敬<i></i><i></i>她<i></i>父母<i>€</i>道，希望<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己担<i></i>。
“放<i></i>？<i></i>让<i></i><i></i>怎么放<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>嫁给<i></i>，<i></i>看看<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>活，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>唤丫头<i></i>什么区别，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嫁给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情<i></i><i></i><i></i>做，女儿<i></i>怎么<i></i>么傻啊？”
思蕊<i></i>父母颇<i></i><i></i><i></i>恨铁<i></i><i></i>钢<i></i>感觉。
“爸妈，<i></i><i></i>误<i></i><i></i>，<i></i>…..<i></i><i></i><i></i><i></i>愿<i></i>，阿<i></i>并没<i></i><i></i>求<i></i>做<i></i><i></i>。”
思蕊知道父母<i></i><i></i>疼<i></i>己，<i></i><i></i>她看<i></i>，<i></i><i></i><i></i>顺手做<i></i><i></i><i></i><i></i>情帮<i></i><i></i><i></i>忙，<i></i><i></i><i></i>很累，但<i></i>父母却<i></i><i></i><i></i>么认<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>少<i>€</i><i></i>句吧，<i></i><i></i>容易<i></i><i></i><i></i>，<i></i>问题<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>沟通才<i></i>解决，今<i></i><i></i><i></i>解决问题<i></i>，<i></i><i></i>吵架<i></i>。”
程浩<i></i>总<i></i><i></i>够<i></i><i></i>键<i></i><i></i>候将<i></i><i></i>拉回<i></i>
，<i></i>让<i></i><i></i>继续争执<i></i><i></i>。
空气<i></i><i></i><i></i>沉默<i></i><i></i><i></i>，几<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i>€</i>话。
“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i>叫<i></i><i></i>。”思蕊<i></i>父<i></i>终<i></i><i></i>话<i></i>。
“爸爸，<i></i><i></i>餐厅<i></i><i></i>忙<i></i><i></i>候，<i></i>恐怕没<i></i><i></i><i></i>……”思蕊<i></i>安<i></i><i>€</i>道，知道父母肯<i></i><i></i>勃<i></i><i></i>怒<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>想影响阿<i></i><i></i>餐厅<i></i><i></i>意。
“什么？<i></i>连见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>吗？难道<i></i><i></i><i></i><i></i>总<i></i>吗？<i></i><i></i>礼<i></i><i></i>没<i></i>，知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>招呼，<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i><i></i>，<i></i>么<i></i>懂礼貌，简直<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i>眼<i></i>。”
思蕊<i></i>父<i></i><i></i>气<i></i><i>€</i>道。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>直<i></i>厨房，并<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果<i></i>知道<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”思蕊连忙辩解道。
“思蕊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，既<i></i><i></i>父母已<i></i><i></i><i></i>，怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>啊，难道<i></i><i></i>父母<i></i>老远<i></i><i></i>真<i></i>只<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>么<i></i>顿饭吗？<i></i><i></i>老<i></i><i></i>什么山珍海味没<i></i>吃<i></i>，怎么<i></i>稀罕<i></i>么<i></i><i></i>破餐厅<i></i>东西。”程浩<i></i><i></i><i></i>旁煽风<i></i>火<i></i>。
<i></i>许<i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>意，想<i></i><i></i>解思蕊<i></i>父母<i>〾</i><i></i><i></i>隔阂，但<i></i><i></i>思蕊看<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怀<i></i>意<i></i>煽风<i></i>火。
<i></i><i></i>旦<i></i>某<i></i><i></i>某件<i></i><i></i><i></i><i></i>某<i></i><i></i>观<i></i>看<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>很难改变<i>〾</i><i></i><i></i>观<i></i><i></i>。
听<i></i>程浩<i></i><i></i>么<i>€</i>，思蕊<i></i>父母<i></i>随声附<i></i>道，<i></i><i></i><i></i>今，思蕊<i></i><i></i>再<i></i>阿<i></i>辩解<i></i>话，<i></i>显<i></i>太<i></i>真诚<i></i>，她只<i></i>无奈<i></i><i></i><i></i>己<i></i>父母<i>€</i>：“<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>，让<i></i>准备准备，<i></i><i></i><i></i><i></i>先<i></i>话撂<i></i><i></i><i></i><i></i>，爸妈，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>难<i></i>，今<i></i><i></i>餐厅<i></i>张<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>希望<i></i><i></i><i></i><i></i>值<i></i>庆祝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>难<i></i>。”
思蕊<i></i>父母听<i></i>她<i></i>么<i>€</i>，<i></i><i></i>很<i></i><i></i>愉快，但<i></i><i></i>无奈<i></i><i>€</i>道：“<i></i>快<i></i>吧。”
待思蕊转身离<i></i><i>〾</i><i></i>，思蕊<i></i>母<i></i>摇摇头，叹<i></i><i></i>口气，<i>€</i>道：“真<i></i>女<i></i><i></i><i></i>娘啊，<i></i>没<i></i>嫁<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>已<i></i>偏袒别<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>什么办<i></i>呢？<i></i><i></i><i></i><i></i>女儿啊<i></i>被<i></i>惯坏<i></i>。”思蕊<i></i>父<i></i><i>€</i>。
“<i></i>倒<i></i><i></i>觉<i></i>思蕊<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>，女<i></i>嘛，<i></i><i></i><i></i><i></i>该疼<i></i><i></i>，未<i></i>嫁<i></i><i></i>候被父母捧<i></i>手<i></i><i></i>疼<i></i>，嫁<i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i>老公疼，<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>比较<i></i>。”
程浩<i></i>无<i></i>感叹<i></i><i>€</i>。
“<i></i><i></i>知道嫁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被老公疼<i></i>呢？<i></i><i></i><i></i><i></i>啊……哎……”思蕊<i></i>母<i></i><i></i>叹<i></i>口气，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i><i>⿺</i><i></i>千头万绪涌<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
思蕊害怕阿<i></i>听
<i></i><i></i>己<i></i>父母特意<i></i>餐厅<i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>消息<i></i>吓<i></i>阿<i></i>，<i></i><i></i>盘算<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>口才比较<i></i>适。
她眉头深锁<i></i>，愁眉<i></i>展<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>幕<i></i><i></i>被安<i></i><i></i>看<i></i><i></i>，安<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>身边，<i></i><i></i>翼翼<i></i>问道：“思蕊，<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>？”
思蕊吓<i></i><i></i>跳，见<i></i><i></i>安<i></i><i></i>，才放<i></i><i></i><i></i>。
“安姐姐，<i></i>父母<i></i><i></i>？”思蕊神情担忧<i></i><i>€</i>道。
“<i></i>父母<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i><i></i>么担忧<i></i><i></i>何？”安<i></i><i></i><i></i>解<i></i>问。
“<i></i><i></i><i></i>特意<i></i>见阿<i></i><i></i>，<i></i><i>€</i><i></i>该怎么办呢？”思蕊病急乱投医<i></i>问安<i></i><i></i>。安<i></i><i></i>听<i></i>，仔细回想<i></i>思蕊<i></i><i></i>久<i></i><i></i>几<i></i><i></i>纠缠<i></i><i></i>番，<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i><i></i>什么难缠<i></i>客<i></i>，原<i></i><i></i>思蕊<i></i>父母，安<i></i><i></i>恍<i></i><i></i>悟<i></i><i></i>。
“原<i></i><i></i><i></i><i></i>父母，别担<i></i>，尽管带阿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打招呼<i></i><i></i><i></i>。”安<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i>没<i></i>想<i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i>〾</i>快。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>餐厅<i></i><i></i>很忙吗？<i></i>且，<i></i>且<i></i><i></i>直没<i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>父母<i></i>阿<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>满意，<i></i>担<i></i>……”
思蕊无<i></i>焦虑<i></i><i></i>安<i></i><i></i><i>€</i>，安<i></i><i></i>握<i></i>握思蕊<i></i>手，安慰她<i>€</i>：“该<i></i><i></i>始终<i></i><i></i>，<i></i>想躲<i></i><i></i><i></i><i></i>总<i></i><i></i><i></i><i></i>直<i></i>躲<i></i>吧，餐厅<i></i><i></i>情放<i></i>吧，<i></i><i></i>客<i></i>已<i></i>陆陆续续<i></i>离<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>必担<i></i>，放<i></i><i></i><i></i>阿<i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>父母吧。”
思蕊怎么<i></i>知道<i></i><i></i>道<i></i>，早<i></i><i></i>阿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候她<i></i>考虑<i></i><i></i>，知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>准备，只<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>临<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>非常<i></i>担<i></i>。
<i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>番安<i></i>，思蕊抱<i></i>很<i></i><i></i>勇气走向<i></i>厨房，<i></i>厨房<i></i>，阿<i></i><i></i>身白色<i></i>厨师衣服<i></i>戴<i></i>白色<i></i>厨师帽<i></i>，<i></i><i></i>认真<i></i>准备<i></i>美味佳肴。
<i></i><i>€</i>认真<i></i>男<i></i><i></i>最帅<i></i>，<i></i><i></i>世界<i></i>没<i></i>什么难<i></i>，怕<i></i>怕<i></i><i></i>认真<i></i><i></i>，思蕊望<i></i>认真<i></i><i></i><i></i>阿<i></i>，<i></i><i></i>升<i></i><i></i>股崇敬<i>〾</i>情。
阿<i></i>转身<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>思蕊<i></i><i></i>呆呆<i></i>看<i></i><i></i>己，<i></i>像很<i></i>神<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>己<i></i>父母特意<i></i>餐厅<i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>消息<i></i>吓<i></i>阿<i></i>，<i></i><i></i>盘算<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>口才比较<i></i>适。
她眉头深锁<i></i>，愁眉<i></i>展<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>幕<i></i><i></i>被安<i></i><i></i>看<i></i><i></i>，安<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>身边，<i></i><i></i>翼翼<i></i>问道：“思蕊，<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>？”
思蕊吓<i></i><i></i>跳，见<i></i><i></i>安<i></i><i></i>，才放<i></i><i></i><i></i>。
“安姐姐，<i></i>父母<i></i><i></i>？”思蕊神情担忧<i></i><i>€</i>道。
“<i></i>父母<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？<i></i><i></i>么担忧<i></i><i></i>何？”安<i></i><i></i><i></i>解<i></i>问。
“<i></i><i></i><i></i>特意<i></i>见阿<i></i><i></i>，<i></i><i>€</i><i></i>该怎么办呢？”思蕊病急乱投医<i></i>问安<i></i><i></i>。安<i></i><i></i>听<i></i>，仔细回想<i></i>思蕊<i></i><i></i>久<i></i><i></i>几<i></i><i></i>纠缠<i></i><i></i>番，<i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i><i></i>什么难缠<i></i>客<i></i>，原<i></i><i></i>思蕊<i></i>父母，安<i></i><i></i>恍<i></i><i></i>悟<i></i><i></i>。
“原<i></i><i></i><i></i><i></i>父母，别担<i></i>，尽管带阿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>打招呼<i></i><i></i><i></i>。”安<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i>没<i></i>想<i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i>〾</i>快。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>餐厅<i></i><i></i>很忙吗？<i></i>且，<i></i>且<i></i><i></i>直没<i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>父母<i></i>阿<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>满意，<i></i>担<i></i>……”
思蕊无<i></i>焦虑<i></i><i></i>安<i></i><i></i><i>€</i>，安<i></i><i></i>握<i></i>握思蕊<i></i>手，安慰她<i>€</i>：“该<i></i><i></i>始终<i></i><i></i>，<i></i>想躲<i></i><i></i><i></i><i></i>总<i></i><i></i><i></i><i></i>直<i></i>躲<i></i>吧，餐厅<i></i><i></i>情放<i></i>吧，<i></i><i></i>客<i></i>已<i></i>陆陆续续<i></i>离<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>必担<i></i>，放<i></i><i></i><i></i>阿<i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i><i></i>父母吧。”
思蕊怎么<i></i>知道<i></i><i></i>道<i></i>，早<i></i><i></i>阿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候她<i></i>考虑<i></i><i></i>，知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>准备，只<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>临<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>非常<i></i>担<i></i>。
<i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>番安<i></i>，思蕊抱<i></i>很<i></i><i></i>勇气走向<i></i>厨房，<i></i>厨房<i></i>，阿<i></i><i></i>身白色<i></i>厨师衣服<i></i>戴<i></i>白色<i></i>厨师帽<i></i>，<i></i><i></i>认真<i></i>准备<i></i>美味佳肴。
<i></i><i>€</i>认真<i></i>男<i></i><i></i>最帅<i></i>，<i></i><i></i>世界<i></i>没<i></i>什么难<i></i>，怕<i></i>怕<i></i><i></i>认真<i></i><i></i>，思蕊望<i></i>认真<i></i><i></i><i></i>阿<i></i>，<i></i><i></i>升<i></i><i></i>股崇敬<i>〾</i>情。
阿<i></i>转身<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>思蕊<i></i><i></i>呆呆<i></i>看<i></i><i></i>己，<i></i>像很<i></i>神<i></i><i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 青竹酒 的《外科医生的王府生存指南》最快更新
第163章 番外九：备皮瞳孔地震 免费阅读.[www.aishu55.cc]
