第134章 第 134 章
作品:《慵懒少年！入江君》 《慵懒少<i></i>！入江君》最<i></i>章节 第134章 第 134 章
“顾少，<i></i>位<i></i>姐<i></i><i></i>。”
吴<i></i><i></i><i>€</i>话<i></i><i></i><i></i>，许星辰<i></i>秦雪<i></i>已<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
顾廷川抬头，饶<i></i><i></i><i></i><i></i>见<i></i>识广<i></i>阔<i></i><i></i>少，看<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>，<i></i><i></i>禁<i></i><i></i>暗叹<i></i>声。
<i></i><i></i>安静俏丽，<i></i><i></i><i></i>感艳丽，<i></i><i></i>特色。
“顾少，<i></i><i></i>许<i></i>姐，秦<i></i>姐。”
顾廷川<i></i><i></i>头，<i></i><i></i>看向许星辰。
<i></i>感冷艳<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>岭<i>〾</i>花倒<i></i><i></i>常见。
许星辰<i></i><i></i><i></i><i></i>目光，眼神越<i></i><i></i>戒备。
“顾少，<i></i>谢<i></i>今晚送<i></i>酒，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>并<i></i><i></i>识，<i></i>份<i></i>意恕<i></i><i></i><i></i><i></i>朋友<i></i><i></i>接受。今晚<i></i>消费，<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，既<i></i>吴<i></i><i></i><i>€</i>非<i></i><i></i><i></i>交给顾少<i></i>。<i></i><i></i>烦请顾少收<i></i>吧。”
她<i></i><i></i><i></i>步，<i></i>钱直接放<i></i><i></i>顾廷川<i></i><i></i><i></i>餐桌<i></i>，<i></i><i></i>迅速<i></i>退，抓<i></i>秦雪<i></i>胳膊，<i></i><i></i>离<i></i>。
“<i></i><i></i>。”
顾廷川低沉<i></i>嗓音传<i></i>，许星辰<i></i>秦雪<i></i><i>⿺</i><i></i>紧张，<i></i>知道没<i></i><i></i>么容易。
<i></i><i></i>刚才<i></i>楼<i></i>，<i></i>想<i></i>走<i></i><i>〾</i>，根<i></i><i></i>管<i></i>顿饭<i></i><i></i><i></i>被<i></i>给请客，但<i></i>，<i></i><i></i>吴<i></i><i></i>话<i></i>话<i></i><i></i>暗示她<i></i>，<i></i>果她<i></i>今晚走<i></i>，接<i></i><i></i><i></i>麻烦<i></i>更<i></i>。迫<i></i>无奈，只<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>燕城最<i></i><i></i>饭店，<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>才<i></i>。
只<i></i><i></i>，她低估<i></i><i></i>钱<i></i>满足**<i></i>无耻程<i></i>。
“许<i></i>姐，<i></i>怕<i></i><i></i>知道，<i></i>顾廷川送<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>收回<i></i><i></i><i></i>。<i></i>瓶酒<i></i>已，许<i></i>姐无需紧张，顾某只<i></i>想<i></i>许<i></i>姐秦<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>美<i></i>交<i></i>朋友，<i></i>美<i>〾</i><i></i><i></i>皆<i>ǹ</i><i>〾</i>么<i></i><i></i>，再者，强<i></i><i></i>难，<i></i>非<i></i><i></i><i></i>风格。”
<i></i><i></i>强<i></i><i></i>难，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>，<i></i>什么？
许星辰<i></i><i>⿺</i>厌恶<i></i>很，<i></i><i></i><i></i>害怕。
她无权无势<i></i>凡<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>少爷<i></i>，<i></i><i></i>想<i></i>做什么，强迫什么，她根<i></i>无<i></i><i></i>抗。
许星辰此<i></i>浑身冰冷，<i></i>跳快<i></i>，无措又紧张。
她看<i></i>眼秦雪，秦雪<i></i>差<i></i><i></i>。
许星辰<i></i><i></i><i></i>牙，回身，扯<i></i><i></i>抹勉强<i></i>笑容。
“抱歉，顾少，<i></i>老公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>概<i></i><i></i>急<i></i>，<i></i><i></i><i></i>走<i></i>。”
“老公？”
顾少勾唇<i></i>笑，依旧<i></i>无比温雅，<i></i><i></i><i></i>许星辰看<i></i>，却汗**直立。
“既<i></i><i></i>老公<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>叫<i></i><i></i>啊！”
“……”
许星辰<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>托词。
她确<i></i><i></i>老公<i></i>假，但<i></i>邵怀明远<i></i>青城，怎么<i></i><i></i><i></i>门口<i></i>她。
她拉<i></i>秦雪<i></i>手，<i></i>退维谷，手<i></i><i></i>汗渍将<i></i><i></i><i></i>掌<i></i>烘<i></i>灼热。
顾廷川似笑非笑<i></i>看<i></i>她，<i></i><i></i>催，似乎笃<i></i><i></i>，许星辰<i></i>谓<i></i>老公，<i></i><i></i><i></i><i></i>，或者，<i></i><i></i>根<i></i>没<i></i>。
<i></i>座<i></i>几<i></i>男<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>戏似<i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>，尤<i></i><i></i>许星辰，既倔强，又尴尬，漂亮<i></i>眼睛<i></i>，<i></i>充满<i></i>愤怒。
啧啧，<i></i><i></i>女<i></i>，<i></i>知道<i></i>己<i></i>副模<i></i>，更想让<i></i><i></i>男<i></i>欺负呢。
秦雪看<i></i>情况，<i></i>知今晚<i></i>难<i></i>逃脱<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>被<i></i>几位爷给彻底<i></i>难。
她试图套<i></i><i></i>系，搬<i></i><i></i>己<i></i><i></i>老板：“顾少，<i></i><i></i>御<i></i>律师<i></i>务<i></i><i></i>律师。”
“齐御<i></i>？”
“<i></i>。”
“哦……齐<i></i>律师啊……”
“<i></i><i></i>，顾少认……”
“认识，<i></i><i></i>呢？<i></i>什么<i></i>系？<i></i>算<i></i>齐御<i></i><i></i><i></i>儿，该喝<i></i><i></i><i></i>喝<i></i>。”
“……”
秦雪顿<i></i><i></i>无血色。
难道她<i></i>今晚，<i></i>只<i></i>被迫，留<i></i><i></i><i></i>吗？ “<i></i>，别紧张，只<i></i>坐<i></i>喝杯酒<i></i>已。”
顾廷川轻笑，拍<i></i>拍身旁<i></i>位<i></i>，旁边几<i></i><i></i>眼神却充满<i></i>嘲弄<i></i>笑。
<i></i><i></i>许星辰按捺<i></i>住准备拼<i></i>鱼死网破<i></i><i></i>候，门突<i></i>被<i></i><i></i><i></i>撞<i></i>。
“川哥，<i></i>哥<i></i>话！”
蒋山东手<i></i>攥<i></i>手<i></i>，<i></i>脚踹<i></i>门，<i></i>步向顾廷川走<i></i>，脸<i></i>喜笑颜<i></i><i></i>。
完<i></i>没注意<i></i>站<i></i>门口<i></i><i></i><i></i>女<i></i>。
“喂，<i></i>哥。”顾廷川疑惑<i></i>接<i></i>手<i></i>，<i></i>知道<i></i><i></i><i>€</i><i></i>什么，<i></i><i></i>神情变<i></i>越<i></i><i></i>难<i></i>琢磨，脸<i></i>逐渐收敛<i></i>笑意，最<i></i><i></i>挂断<i></i><i></i>话，眼神却直勾勾<i></i>看<i></i>许星辰。
许星辰往<i></i>退<i></i>几步，被<i></i>探究<i></i>眼神看<i></i>浑身<i></i>**，<i></i><i></i><i></i>问<i></i>，听<i></i><i></i><i></i><i></i>阵轻笑。
“原<i></i>许<i></i><i></i>姐认识<i></i><i></i>哥啊，早<i>€</i>嘛，<i></i><i></i><i></i><i></i>至<i></i><i></i>此<i></i><i></i>，老吴，送<i></i>位美女<i></i><i></i>，账<i></i>记<i></i>名<i></i>。”
……
许星辰<i></i>秦雪，<i></i><i></i>车<i>〾</i><i></i>，依<i></i>惊魂未<i></i>。
“星辰，<i></i><i></i><i></i>哥<i></i>谁啊，<i></i>认识？”
“<i></i>认识……”许星辰摇摇头，刚才她<i></i>脑海<i></i>搜寻<i></i><i></i>阵，<i></i>己认识<i></i><i></i><i></i><i></i>确<i></i>没<i></i>叫<i></i>哥<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>帮<i></i>己，认错<i></i><i></i>？
“哎，算<i></i>算<i></i>，<i></i>许<i></i><i></i><i></i>哪位暗恋<i></i>象呢，<i></i>亏<i></i><i></i>，<i></i><i></i>今晚<i></i><i></i><i></i>死<i></i>！”秦雪想<i></i>刚才<i></i><i></i>怕，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>遇<i></i><i></i><i></i>情况，但<i></i><i></i><i></i>拒绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纠缠，像<i></i><i></i>顾少<i></i>般看<i></i><i></i>讲<i></i>却油盐<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>第<i></i>次。
真<i></i>太险<i></i>。
秦雪<i></i>么<i></i><i>€</i>，许星辰似乎想<i></i><i></i>什么。
她微微沉默，蹙眉。
“怎么<i></i>？”
许星辰摇头，“没<i></i>，只<i></i>觉<i></i>，<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>，声音<i></i><i></i>熟悉。”
“熟悉？<i></i>认识？”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>概<i></i><i></i><i></i>错觉。再<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i>认识？”
“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>丘<i>〾</i>貉，衣冠禽兽。”
秦雪骂<i></i>毫<i></i>客气，<i></i>许星辰<i></i>怕<i></i>友<i></i>担<i></i>，<i></i>口<i>€</i>笑，转移话题。
回<i></i>秦雪公寓，许星辰接<i></i><i></i>邵怀明<i></i><i></i>话。
她<i></i><i></i>惊讶，没想<i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i>打<i></i>话<i></i>。
<i></i>秦雪<i></i>暧昧眼神<i>⿺</i>，许星辰走<i></i>阳台，<i></i>接<i></i>话。
“喂？”
邵怀明<i></i>声音，依旧低沉，淡漠，听<i></i><i></i>什么情绪<i></i>。
“明<i></i>回<i></i>吗？”
许星辰回答：“嗯，<i></i><i></i><i></i>明早<i></i><i></i>票，<i>⿺</i>午<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>，路<i></i>注意安<i></i>。”
“<i></i><i></i>。”
又<i></i>沉默，许星辰<i></i>知道<i>€</i>什么，<i></i>邵怀明，<i></i><i></i><i></i><i></i>先她<i></i>步挂<i></i>话。
许星辰绞尽脑汁，半<i></i>憋<i></i><i></i>句话。
“<i></i><i></i>，<i></i>今晚跟朋友<i></i><i></i>吃饭<i></i><i></i>，<i></i>呢？<i></i>己<i></i><i></i><i></i>吃？<i></i><i></i><i></i>己做<i></i>？”
许星辰<i></i>知道<i></i>常<i></i>夫妻<i></i><i></i>怎么<i></i>话<i></i>，但<i></i>，<i>€</i>什么<i></i>比立刻挂断<i></i>话<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>既<i></i>结婚<i></i>，总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，缓<i></i><i></i>系<i></i><i></i>，邵怀明肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>只<i></i><i></i>许星辰<i></i><i></i><i></i>。
邵怀明道：“<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>。”
“哦……吃<i></i>什么？”
“……<i></i>常菜。”
“挺<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>吃炒菜，价格死贵，但<i></i>味道<i></i><i></i>错。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>尝尝。”
“<i></i>。”
许星辰又闲聊<i></i>几句，丝毫没<i></i>提<i></i>今晚遇<i></i>麻烦<i></i><i></i>情。
“哎，算<i></i>算<i></i>，<i></i>许<i></i><i></i><i></i>哪位暗恋<i></i>象呢，<i></i>亏<i></i><i></i>，<i></i><i></i>今晚<i></i><i></i><i></i>死<i></i>！”秦雪想<i></i>刚才<i></i><i></i>怕，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>遇<i></i><i></i><i></i>情况，但<i></i><i></i><i></i>拒绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纠缠，像<i></i><i></i>顾少<i></i>般看<i></i><i></i>讲<i></i>却油盐<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>第<i></i>次。
真<i></i>太险<i></i>。
秦雪<i></i>么<i></i><i>€</i>，许星辰似乎想<i></i><i></i>什么。
她微微沉默，蹙眉。
“怎么<i></i>？”
许星辰摇头，“没<i></i>，只<i></i>觉<i></i>，<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>，声音<i></i><i></i>熟悉。”
“熟悉？<i></i>认识？”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>概<i></i><i></i><i></i>错觉。再<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i>认识？”
“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>丘<i>〾</i>貉，衣冠禽兽。”
秦雪骂<i></i>毫<i></i>客气，<i></i>许星辰<i></i>怕<i></i>友<i></i>担<i></i>，<i></i>口<i>€</i>笑，转移话题。
回<i></i>秦雪公寓，许星辰接<i></i><i></i>邵怀明<i></i><i></i>话。
她<i></i><i></i>惊讶，没想<i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i>打<i></i>话<i></i>。
<i></i>秦雪<i></i>暧昧眼神<i>⿺</i>，许星辰走<i></i>阳台，<i></i>接<i></i>话。
“喂？”
邵怀明<i></i>声音，依旧低沉，淡漠，听<i></i><i></i>什么情绪<i></i>。
“明<i></i>回<i></i>吗？”
许星辰回答：“嗯，<i></i><i></i><i></i>明早<i></i><i></i>票，<i>⿺</i>午<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>，路<i></i>注意安<i></i>。”
“<i></i><i></i>。”
又<i></i>沉默，许星辰<i></i>知道<i>€</i>什么，<i></i>邵怀明，<i></i><i></i><i></i><i></i>先她<i></i>步挂<i></i>话。
许星辰绞尽脑汁，半<i></i>憋<i></i><i></i>句话。
“<i></i><i></i>，<i></i>今晚跟朋友<i></i><i></i>吃饭<i></i><i></i>，<i></i>呢？<i></i>己<i></i><i></i><i></i>吃？<i></i><i></i><i></i>己做<i></i>？”
许星辰<i></i>知道<i></i>常<i></i>夫妻<i></i><i></i>怎么<i></i>话<i></i>，但<i></i>，<i>€</i>什么<i></i>比立刻挂断<i></i>话<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>既<i></i>结婚<i></i>，总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，缓<i></i><i></i>系<i></i><i></i>，邵怀明肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>只<i></i><i></i>许星辰<i></i><i></i><i></i>。
邵怀明道：“<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>。”
“哦……吃<i></i>什么？”
“……<i></i>常菜。”
“挺<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>吃炒菜，价格死贵，但<i></i>味道<i></i><i></i>错。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>尝尝。”
“<i></i>。”
许星辰又闲聊<i></i>几句，丝毫没<i></i>提<i></i>今晚遇<i></i>麻烦<i></i><i></i>情。
“哎，算<i></i>算<i></i>，<i></i>许<i></i><i></i><i></i>哪位暗恋<i></i>象呢，<i></i>亏<i></i><i></i>，<i></i><i></i>今晚<i></i><i></i><i></i>死<i></i>！”秦雪想<i></i>刚才<i></i><i></i>怕，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>遇<i></i><i></i><i></i>情况，但<i></i><i></i><i></i>拒绝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纠缠，像<i></i><i></i>顾少<i></i>般看<i></i><i></i>讲<i></i>却油盐<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>第<i></i>次。
真<i></i>太险<i></i>。
秦雪<i></i>么<i></i><i>€</i>，许星辰似乎想<i></i><i></i>什么。
她微微沉默，蹙眉。
“怎么<i></i>？”
许星辰摇头，“没<i></i>，只<i></i>觉<i></i>，<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>，声音<i></i><i></i>熟悉。”
“熟悉？<i></i>认识？”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>概<i></i><i></i><i></i>错觉。再<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i><i></i>认识？”
“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>丘<i>〾</i>貉，衣冠禽兽。”
秦雪骂<i></i>毫<i></i>客气，<i></i>许星辰<i></i>怕<i></i>友<i></i>担<i></i>，<i></i>口<i>€</i>笑，转移话题。
回<i></i>秦雪公寓，许星辰接<i></i><i></i>邵怀明<i></i><i></i>话。
她<i></i><i></i>惊讶，没想<i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i>打<i></i>话<i></i>。
<i></i>秦雪<i></i>暧昧眼神<i>⿺</i>，许星辰走<i></i>阳台，<i></i>接<i></i>话。
“喂？”
邵怀明<i></i>声音，依旧低沉，淡漠，听<i></i><i></i>什么情绪<i></i>。
“明<i></i>回<i></i>吗？”
许星辰回答：“嗯，<i></i><i></i><i></i>明早<i></i><i></i>票，<i>⿺</i>午<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>，路<i></i>注意安<i></i>。”
“<i></i><i></i>。”
又<i></i>沉默，许星辰<i></i>知道<i>€</i>什么，<i></i>邵怀明，<i></i><i></i><i></i><i></i>先她<i></i>步挂<i></i>话。
许星辰绞尽脑汁，半<i></i>憋<i></i><i></i>句话。
“<i></i><i></i>，<i></i>今晚跟朋友<i></i><i></i>吃饭<i></i><i></i>，<i></i>呢？<i></i>己<i></i><i></i><i></i>吃？<i></i><i></i><i></i>己做<i></i>？”
许星辰<i></i>知道<i></i>常<i></i>夫妻<i></i><i></i>怎么<i></i>话<i></i>，但<i></i>，<i>€</i>什么<i></i>比立刻挂断<i></i>话<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>既<i></i>结婚<i></i>，总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，缓<i></i><i></i>系<i></i><i></i>，邵怀明肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>只<i></i><i></i>许星辰<i></i><i></i><i></i>。
邵怀明道：“<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>。”
“哦……吃<i></i>什么？”
“……<i></i>常菜。”
“挺<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>吃炒菜，价格死贵，但<i></i>味道<i></i><i></i>错。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>尝尝。”
“<i></i>。”
许星辰又闲聊<i></i>几句，丝毫没<i></i>提<i></i>今晚遇<i></i>麻烦<i></i><i></i>情。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 芾尘 的《慵懒少年！入江君》最快更新
第134章 第 134 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
