第157章 第一百五十七章
作品:《穿成庶女的庶子》 《穿<i></i>庶女<i></i>庶<i></i>》最<i></i>章节 第157章 第<i></i>百五<i></i>七章
陈露<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>懂<i></i>又<i></i>贪<i></i><i></i>弟弟，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>暖暖<i></i>，但既<i></i>决<i></i><i></i>给，<i></i><i></i><i></i>给，：“给<i></i><i></i><i></i>拿<i></i>，姐姐知道睿儿<i></i>骨气，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>挣回<i></i>。但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>必需品<i></i>没<i></i>，拿<i></i><i></i><i></i>，睿儿<i></i><i></i><i></i>够更<i></i><i></i><i></i>挣更<i></i><i></i>东西。”
陈露<i></i>头脑<i></i>继续组织<i></i><i></i><i></i>语言：“<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>给姐姐。<i></i><i></i><i></i><i></i>客气<i></i>，姐姐<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思拿<i></i>给<i></i>呢！”
欧阳睿听<i></i>此，跟陈露<i></i><i></i><i></i>么久<i></i>，<i></i>深知陈露<i></i>品<i></i>，<i></i>喜欢扭扭捏捏。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>推迟，便将储<i></i>袋接<i></i><i></i><i></i>，目光<i></i><i></i><i></i>看<i></i>陈露：“姐姐，<i></i>放<i></i>，睿儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>挣回<i></i><i></i><i></i>东西送给<i></i><i></i>。”
陈露微微<i></i>笑：“打<i></i>看看吧。”
欧阳睿依言打<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少东西，<i></i><i>⿺</i>最显眼<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>品灵石。
“姐姐，东西太<i></i><i></i>，<i></i>品灵石<i></i>拿回<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>。”今<i></i>跟<i></i>陈露<i></i>几<i></i><i></i>摊<i></i>逛<i></i>逛，欧阳睿已<i></i>知道什么<i></i>灵石<i></i>。
<i></i><i></i>几<i></i><i></i>摊<i></i><i></i><i></i>，甚至很<i></i><i></i>品<i></i><i></i><i></i>灵珠便<i></i><i></i>买<i></i>，只<i></i>极少<i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>灵石。
<i></i><i></i>，欧阳睿<i></i>深深<i></i>明白，修仙界<i></i><i></i>，<i></i><i></i>凡<i></i>界<i></i><i></i>。凡<i></i>需<i></i>挣钱，<i></i><i></i>谓<i></i>仙<i></i>，<i></i><i></i>需<i></i>挣钱<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>钱<i></i>凡<i></i><i></i>钱<i></i><i></i><i></i>，乃<i></i>灵石，<i></i>挣灵石，<i></i><i></i><i></i><i></i>易。
至此，看<i></i><i></i>明晃晃<i></i><i>⿺</i>品灵石，欧阳睿觉<i></i><i></i>己<i></i>已<i></i>被晃瞎眼<i></i>。<i></i>今，竟<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>块<i></i>品灵石，欧阳睿觉<i></i><i></i>己光看<i></i>，<i></i>颗<i></i><i></i>砰砰直跳。
嘿嘿，<i></i><i></i>息。陈露<i></i><i></i><i></i>笑<i></i>已。若<i></i>让<i></i>知道，<i></i>己<i></i>仅<i></i><i></i>少<i></i>品灵石，甚至连极品灵石<i></i><i></i><i></i>少，岂<i></i><i></i>吓<i></i>瘫坐<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>拥<i></i><i></i><i></i>轩辕<i></i>族整<i></i>传承，<i></i><i></i>灵石，又算<i></i><i></i>什么呢？空<i></i><i></i><i></i><i></i>哪<i></i><i></i>，拿<i></i><i></i><i></i><i></i>价值连城？
<i></i><i></i>，<i>€</i><i></i>空<i></i>，陈露瞬<i></i>觉<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>需<i></i>叮嘱<i></i><i></i><i></i>：“睿儿，<i></i>送给<i></i><i></i>随身药园，除<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>显露。甚至<i></i>连<i></i><i></i><i></i>灵药，<i></i><i></i>己金丹期<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>轻易拿<i></i><i></i>。知道吗？”
欧阳睿听<i></i>此，立马<i></i><i></i>头。<i></i>虽<i></i>，却<i></i>知道<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i>露。<i></i>像<i></i>己曾<i></i>独<i></i><i></i><i></i>流浪<i>〾</i><i></i>，哪怕<i></i><i></i><i></i><i></i>给<i></i>己<i></i>块饼<i></i>，被<i></i><i></i>乞丐看<i></i><i></i><i></i>给抢<i></i>，甚至<i></i><i></i>被打<i></i>头破血流。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，欧阳睿每每讨
<i></i><i></i>吃<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>存放<i></i><i></i>，待<i></i>饿<i></i>，又只<i></i><i></i><i></i><i></i>偷偷<i></i><i></i><i></i>将<i></i>拿<i></i><i></i>吃掉。
<i></i>陈露<i></i>丫总<i></i><i></i><i></i>咧咧<i></i>，<i></i>欧阳睿<i></i><i></i>丝毫<i></i>知道藏拙，掩饰<i></i>己，给<i></i><i></i><i></i><i></i>未<i></i><i></i>信任<i></i>温暖。
<i></i><i></i><i></i>未<i></i><i></i><i></i>温暖，犹<i></i>骄阳般照亮<i></i><i></i><i></i><i></i>，温暖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>此信任<i></i><i></i>近陈露，甚至<i></i><i></i><i></i>陈露丢掉<i></i>命<i></i>原<i></i>。
<i></i>陈露<i></i><i></i>，<i>€</i>傻<i></i><i></i>傻，<i></i><i></i><i></i>直<i></i>活<i></i><i></i>代，顺风顺<i></i><i></i>长<i></i>。虽<i>€</i><i></i><i></i>候知道藏拙，但<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>，触<i></i>什么脑神<i></i>，<i></i>忘乎<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>什么她<i></i>认<i></i>欧阳睿<i></i>弟弟<i>〾</i><i></i>，<i></i>露<i></i><i></i>少马脚<i></i>原<i></i>。总<i></i>言<i>〾</i>，<i></i><i></i>历练<i></i><i></i>太少。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i>粉粉嫩嫩、<i></i>畜无害<i></i><i></i>丫手<i></i>吃<i></i>亏<i></i>，她<i></i>算<i></i><i></i>敢<i></i><i></i>貌取<i></i>，觉<i></i><i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i>无害，<i></i>放松警惕<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>立<i></i><i></i>魔誓，甚至<i></i><i></i><i></i>己<i></i>差<i></i>丢命<i></i>欧阳睿，陈露<i></i><i></i>继续保持信任<i></i>疼<i></i>。
叮嘱完<i></i>，睿儿<i></i><i></i><i></i>伤已<i></i><i></i><i></i>，陈露便觉<i></i>没<i></i>必<i></i>继续待<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“睿儿，收拾<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>离<i></i><i></i><i></i>。”陈露满脸严肃，仿佛<i></i><i></i>决<i></i>很<i></i><i></i><i></i>，已<i></i>被她深思熟虑许久似<i></i>，<i></i>容置喙。
欧阳睿看<i></i>陈露，只<i></i><i></i>姐姐<i>€</i><i></i>，<i></i>管什么<i></i><i></i>听：“姐姐，<i></i>东西<i></i><i></i>身<i></i>，随<i></i><i></i><i></i>走。”
“嗯。睿儿做<i></i>很棒。”
修仙<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此。<i></i><i></i>拖沓，<i></i>够随<i></i>随<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场<i>€</i>走<i></i>走<i></i>旅<i></i>。
陈露<i></i><i></i><i></i>欧阳睿<i></i><i></i>脑袋，<i></i><i></i>感叹<i></i>，<i></i>知道<i></i>睿儿<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>己<i></i>，趁<i></i><i></i><i></i><i></i>挺乖，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够<i></i>呀。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>，陈露才恋恋<i></i>舍<i></i>放<i></i>手<i></i>。睿儿<i></i>头<i></i>，<i></i><i></i><i></i>很软，手感很<i></i>舒服。
“<i></i>门<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谨慎，跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>套<i></i>件衣服。”只见陈露拿<i></i><i></i>件凡<i></i><i></i><i></i>旧衣，将<i></i><i>⿺</i><i></i>套套<i></i><i></i>己<i></i><i></i>，另<i></i>套递给<i></i>欧阳睿。
办<i></i><i></i>，<i></i><i></i>便<i></i><i></i><i></i>。
陈露<i></i><i></i>，欧阳睿<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，走<i></i><i></i><i></i>座房屋。
此<i></i>，孙云<i></i><i></i><i></i><i></i>条走廊走<i></i><i></i><i></i>，看<i></i>陈露<i></i>欧阳睿<i></i>身影。
“<i></i>妹，<i></i><i></i>姐弟俩刚刚偷偷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>做<i></i>什么亏<i></i><i></i>。竟<i></i><i></i>般<i></i><i></i>翼翼<i></i>，<i></i>换<i></i><i></i>身寒酸至极<i></i><i></i>头呢！”孙云连忙快步跑回房<i></i><i></i><i></i>，轻声<i></i>孙玉<i></i>耳边嚼<i></i><i></i>根。
“什么，<i></i>姐，<i></i><i></i>刚刚真<i></i>偷偷走<i></i>？”孙玉听<i></i>孙云<i></i>话，整<i></i><i></i>怒<i></i><i></i>遏。欺负<i></i><i></i>己堂堂孙<i></i>嫡<i></i>姐，竟<i></i><i></i>想偷跑。
“<i></i>妹，<i></i><i>€</i><i></i>什么话，难<i></i><i></i>姐姐<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>？”孙云<i></i>张脸登<i></i>黑<i></i><i></i><i></i>，她板<i></i><i></i>张脸，脸<i></i>仿佛写满<i></i><i></i><i></i>兴。
孙玉<i></i>听<i></i>话，<i></i>知道<i></i>遭。虽<i></i><i></i>她<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>姐<i></i>最<i></i>近<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此，她才知道，<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>最记仇<i></i><i></i>。
<i></i>比<i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i>宴<i></i><i></i>，姐姐<i></i><i></i>转身，便<i></i><i></i>撞<i></i><i></i><i></i><i></i>丫鬟端<i></i>菜盘<i></i>。<i></i><i></i>丫鬟，<i></i>几<i></i><i></i>竟<i></i>被<i></i>姐给卖<i></i>给<i></i>做<i></i>炉鼎。
<i></i><i></i>诸<i></i>此类，<i></i><i></i>胜<i></i>。
虽<i></i><i></i>姐<i></i><i></i>己<i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i>己<i></i><i></i>惹恼<i></i><i></i>姐，<i></i><i></i><i></i>被她给冷言冷语<i></i>句。
<i></i><i></i>孙玉眼<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>姐<i></i>世界<i></i>最最<i></i><i></i><i></i>姐妹。<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>妹妹，哄哄<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>姐，<i></i><i></i>信谁<i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i>呀。<i></i>只<i></i>太惊讶，没想<i></i><i></i><i></i>姐弟竟<i></i><i></i><i></i>么走<i></i>。”孙玉像<i></i>待<i></i>孩<i></i><i></i>般，哄<i></i>孙云，<i></i><i></i>，又<i></i>储<i></i>袋<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>瓶丹药<i></i><i></i>。
“什么，<i></i>姐，<i></i><i></i>刚刚真<i></i>偷偷走<i></i>？”孙玉听<i></i>孙云<i></i>话，整<i></i><i></i>怒<i></i><i></i>遏。欺负<i></i><i></i>己堂堂孙<i></i>嫡<i></i>姐，竟<i></i><i></i>想偷跑。
“<i></i>妹，<i></i><i>€</i><i></i>什么话，难<i></i><i></i>姐姐<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>？”孙云<i></i>张脸登<i></i>黑<i></i><i></i><i></i>，她板<i></i><i></i>张脸，脸<i></i>仿佛写满<i></i><i></i><i></i>兴。
孙玉<i></i>听<i></i>话，<i></i>知道<i></i>遭。虽<i></i><i></i>她<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>姐<i></i>最<i></i>近<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此，她才知道，<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>最记仇<i></i><i></i>。
<i></i>比<i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i>宴<i></i><i></i>，姐姐<i></i><i></i>转身，便<i></i><i></i>撞<i></i><i></i><i></i><i></i>丫鬟端<i></i>菜盘<i></i>。<i></i><i></i>丫鬟，<i></i>几<i></i><i></i>竟<i></i>被<i></i>姐给卖<i></i>给<i></i>做<i></i>炉鼎。
<i></i><i></i>诸<i></i>此类，<i></i><i></i>胜<i></i>。
虽<i></i><i></i>姐<i></i><i></i>己<i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i>己<i></i><i></i>惹恼<i></i><i></i>姐，<i></i><i></i><i></i>被她给冷言冷语<i></i>句。
<i></i><i></i>孙玉眼<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>姐<i></i>世界<i></i>最最<i></i><i></i><i></i>姐妹。<i></i>姐<i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>妹妹，哄哄<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>姐，<i></i><i></i>信谁<i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i>呀。<i></i>只<i></i>太惊讶，没想<i></i><i></i><i></i>姐弟竟<i></i><i></i><i></i>么走<i></i>。”孙玉像<i></i>待<i></i>孩<i></i><i></i>般，哄<i></i>孙云，<i></i><i></i>，又<i></i>储<i></i>袋<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>瓶丹药<i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 明照万里 的《穿成庶女的庶子》最快更新
第157章 第一百五十七章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
