第116章 第一百一十六章
作品:《穿成庶女的庶子》 《穿<i></i>庶女<i></i>庶<i></i>》最<i></i>章节 第116章 第<i></i>百<i></i><i></i>六章
真<i></i><i></i>豪门
“豪门？”荣师傅<i></i>愣，“京城<i></i>钱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>少算豪？骑<i></i><i></i><i></i>车<i></i>班，回<i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i>座<i></i><i></i>院<i></i>算<i></i>算豪？<i></i><i></i>随便拉<i></i><i></i>件东西<i></i><i></i>古董，连喂猫<i></i>碗<i></i><i></i><i></i><i></i>元青花<i></i>算<i></i>算豪？<i></i><i></i><i></i>牧场，养<i></i><i></i>万只羊，<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>儿养<i></i>宠<i></i>牧羊犬<i></i><i></i><i></i>，算<i></i>算豪？”
“豪！”<i></i>杨竖<i></i><i></i><i></i>拇指，“<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>富豪<i></i>吃什么菜，<i></i><i></i><i></i>顿顿<i></i><i></i>吃<i></i>万儿八千<i></i>？”
荣师傅<i>€</i>：“富豪<i></i><i></i><i></i>，半斤肉吃饱，<i></i>斤肉准吐，哪儿<i></i>顿顿吃<i></i>么<i></i>，<i></i><i></i><i></i>慈禧太<i></i>呢！<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>见<i></i>真豪<i></i>，<i></i>辈<i></i>，除<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>月，<i></i><i></i>没听<i>€</i><i></i>比<i></i><i></i>豪<i></i>。”
“师父，您<i></i>别卖<i></i><i></i><i></i>，<i></i>底怎么<i></i>豪<i></i>？<i></i>吃<i></i>熊胆，<i></i><i></i><i></i><i></i>虎掌？”
“呵，<i></i>算什么呀！”荣师傅撇撇嘴，“<i></i><i></i>京城李<i></i>，宴请<i></i>位贵客，摆<i></i><i></i>桌席，<i></i>才叫豪！<i></i><i>€</i>豪门，<i></i>才<i></i>真豪门！”
李沐尘精神<i></i>震，竖<i></i>耳朵听<i></i>。
“哎哟，师父，您倒<i></i><i>€</i>呐，别吊<i></i><i></i>胃口<i></i>。”<i></i>杨催促道。
“别<i></i>摆宴席，顶<i></i><i></i>，<i></i><i></i>满汉<i></i>席，<i></i><i></i><i></i>百零八道菜吧，<i></i><i></i><i></i>请<i></i>少<i>€</i>五<i></i><i></i>厨，讲究<i></i><i></i>，<i></i><i></i>几<i></i><i></i>厨，才<i></i>做<i></i><i></i>。”
荣师傅<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>泛荣光，仿佛将军回忆往昔<i></i>战场。
“<i></i><i></i>李<i></i>，居<i></i><i></i>京城<i></i><i></i>六<i></i>知名饭庄<i></i><i></i>厨<i></i><i></i>请<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>徒弟帮<i></i>，光厨<i></i><i></i><i></i>百<i></i>号<i></i>，<i></i>八<i></i>菜系<i></i>名菜<i></i><i></i>做<i></i><i></i>遍。<i></i><i>€</i><i>€</i>，<i></i>排场，<i></i><i></i>谁见<i></i>？”
<i></i>杨听<i></i>目瞪口呆。
<i></i>连梅姐<i></i>听<i></i>津津<i></i>味。
只<i></i>王老板，永远<i></i><i></i>副笑嘻嘻<i></i><i></i><i></i>，趴<i></i>吧台<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>少钱啊？”<i></i>杨感叹道。
“<i></i>少钱？”荣师傅<i>€</i>，“别<i>€</i><i></i>八百道菜，<i></i>食材<i></i><i></i>百<i></i>号<i></i><i></i><i></i>支，光<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>六<i></i><i></i>饭店集<i></i>停<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>€</i><i></i>损失<i></i>少钱？”
“嘶！”<i></i>杨倒吸<i></i><i></i>口凉气，“<i></i><i></i>饭店<i></i><i></i>意？”
“嘿，<i></i>才叫豪门！<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>钱<i></i><i></i>办<i></i>。<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>什么首富，拿<i></i>钱<i></i>，<i></i>试试，看<i></i><i></i>饭庄愿<i></i>愿意<i></i><i></i>停<i></i><i></i><i></i>。<i></i>知道，<i></i><i></i><i></i>六<i></i><i></i>饭店，<i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>饭庄，<i></i>背<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>集团，<i></i>势<i></i>。京城<i></i>少名流每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>饭店吃饭呐。”
“荣师傅，<i></i><i></i>儿<i></i>
怎么没听<i>€</i><i></i>？”梅姐问道。
“<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>么<i></i>达<i></i>资讯，媒<i></i><i></i>报道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知道。”
“<i></i>么<i></i><i></i><i></i>，媒<i></i>怎么<i></i>报道？”
“李<i></i><i></i>让报道，谁敢报?”
“<i></i>荣师傅，<i></i>怎么<i></i>么清楚？”
“<i></i>？嘿嘿，”荣师傅<i></i>脸荣光，“<i></i><i></i><i></i>师父，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>六<i></i>饭庄<i></i><i></i>厨<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>幸，跟<i></i><i></i>老<i></i><i></i>身边，<i></i>打<i></i><i></i>手。<i></i>八百道菜，<i></i><i></i>六<i></i><i></i>厨<i></i>手艺，<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>见。”
“哇，师父<i></i>真厉害！”<i></i>杨拍<i></i>荣师傅<i></i>马屁。
李沐尘问道：“荣师傅，知<i></i>知道，<i></i><i></i>李<i></i>宴请<i></i>客<i></i><i></i>谁？”
“<i></i><i></i><i></i>哪儿知道<i></i>？”荣师傅<i></i>摊手，“<i></i><i></i>做厨<i></i><i></i>，谁管吃饭<i></i><i></i><i></i>谁。<i></i><i></i><i></i>倒<i></i>知道<i></i><i></i>，<i></i>客<i></i><i></i><i></i>女<i></i>，<i></i><i></i>李<i></i><i></i>管<i></i>特意<i></i>交待<i></i>，让<i></i><i></i>做菜<i></i><i></i>候考虑<i></i><i></i>女<i></i>口味<i></i>特殊<i></i>。”
女<i></i>？
李沐尘<i></i>觉思索<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>非常<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>果<i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>许<i></i>查<i></i>什么<i></i>索。
“荣师傅，<i></i><i></i>李<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i>少？”李沐尘问道。
“嗨，<i></i><i></i><i></i>厨<i></i>，跟<i></i>师父忙活完，收拾<i></i>伙<i></i>走<i></i><i></i>，哪<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i>且<i></i>告诉<i></i>，京城<i></i>世<i></i>豪门<i></i>低调<i></i>很，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>次才知道<i></i><i></i>么<i></i>李<i></i>。”
荣师傅刚<i>€</i>完，吧台<i></i><i></i><i></i>王老板忽<i></i><i></i>嘴道：“荣师傅，<i></i><i></i>容易<i></i><i></i><i></i>户<i></i><i></i>，<i></i><i></i>没顺手拿<i></i>什么？”
荣师傅脸色<i></i>变，怒道：“嘿，<i></i><i></i>王老五，<i>€</i>什么呢？知<i></i>知道<i></i><i></i>厨<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>什么？名誉！懂吗？<i></i>再乱<i>€</i>，<i></i>拿刀砍<i></i>！”
王老板被喊王老五，<i></i><i></i><i></i>气，依旧笑嘻嘻<i></i><i>€</i>：“没拿<i></i>没拿嘛，急什么嘛，<i></i><i></i>么<i></i>气，<i></i><i></i>像<i></i>拿<i></i>嘛。”
“嘿，<i></i><i>€</i><i></i><i></i>王老五，<i></i><i></i>劲<i></i><i></i>吧！”荣师傅吹胡<i></i>瞪眼<i></i>站<i></i><i></i>，“信<i></i>信<i></i>真砍<i></i>？”
“<i></i>嘛，砍嘛。”王老板<i></i><i></i>笑。
荣师傅<i></i><i></i>冲<i></i>厨房<i></i>拿刀，被<i></i>杨<i></i><i></i>抱住，“师父，冷静！冷静！”
李沐尘总觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>奇怪。
梅姐笑<i></i>朝<i></i>眨眨眼：“别<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，常<i></i><i></i>。”
李沐尘似乎明白<i></i>什么。
<i></i>荣师傅<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>问<i></i><i></i>什么<i></i>，李沐尘<i></i><i></i>梅姐请假，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>趟林<i></i>。
林尚<i></i>已<i></i><i></i>院<i></i>。
既<i></i>已<i></i>知道<i></i>背<i></i>搞鬼<i></i><i></i>赵<i></i>，<i></i><i></i>没必<i></i>继续<i></i>医院装病<i></i>。
林尚<i></i><i></i>院<i>〾</i><i></i>，<i></i>给李沐尘打<i></i><i></i>话，让<i></i><i></i>午五<i></i><i></i>，无论<i></i>何<i></i><i></i>趟。
李沐尘<i></i><i></i><i></i>帮林尚<i></i>扎针续命，<i></i><i></i><i></i><i></i>答<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>北溪山庄，李沐尘老远<i></i>看见林夫<i></i>严慧敏<i></i>林曼卿站<i></i><i></i>门口。
李沐尘<i></i><i></i><i></i>，严慧敏<i></i>指<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
忽<i></i><i></i><i></i>旁边拿<i></i><i></i><i></i>扫帚，<i></i><i></i>门<i></i>扫<i></i><i></i><i></i>。
李沐尘看<i></i>目瞪口呆，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>？
<i></i>走<i></i><i></i>打<i></i><i></i>招呼：“林夫<i></i>，曼卿……”
“沐尘<i></i>啦！”
林夫<i></i>笑<i></i><i></i>答，手<i></i>却<i></i>停，继续扫<i></i><i></i>，<i></i>扫<i></i><i></i>李沐尘<i></i>脚<i></i>。
李沐尘连忙让<i></i>，往旁边走<i></i><i></i>步。
却<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，林夫<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>。
<i></i>走<i></i>哪<i></i>，林夫<i></i><i></i>扫<i></i>哪<i></i>。
<i></i>边扫，<i></i><i></i>边<i>€</i>：“沐尘，<i></i><i></i>呀，跟<i></i><i></i>走。”
<i>€</i><i></i>便<i></i>路扫，<i></i>路退，竟<i></i><i></i>帮李沐尘清扫<i></i><i></i><i></i>路<i></i>。
“夫<i></i>，您<i></i><i></i>？”李沐尘奇道。
“叫什么夫<i></i>，叫阿姨！”严慧敏笑<i></i>挥<i></i><i></i>扫<i></i>。
瞧她<i></i><i></i>疏<i></i><i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>扫<i></i><i></i>。
李沐尘看向林曼卿。
林曼卿早<i></i>忍<i></i>住想笑<i></i>，<i>€</i>：“<i></i>忘啦，<i></i>给<i></i>爷爷治病<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>妈打<i></i><i></i>赌吗？”
李沐尘恍<i></i>，再看向喜笑颜<i></i><i></i>严慧敏，悄声道：“看<i></i>妈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎么感觉<i></i><i></i>输<i></i>？”
林曼卿白<i></i><i></i><i></i>眼：“<i></i><i></i>便宜<i></i>卖乖！”
李沐尘嘿嘿<i></i>笑。
<i></i>林夫<i></i><i></i>打扫<i></i>，李沐尘踏<i></i><i></i>条特别干净<i></i>康庄<i></i>道，迈<i></i><i></i>林府。
<i></i><i></i>幕，看<i></i>门口<i></i>保安目瞪口呆。
林夫<i></i><i></i><i></i><i></i>迎<i></i>算，<i></i><i></i>路洒扫，像<i></i>门童迎宾<i></i><i></i><i></i><i></i>迎<i></i><i></i>。
看她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>挺<i></i>兴，<i></i>像<i>⿺</i><i></i>头<i></i>彩票似<i></i>。
<i></i><i></i>轻<i></i>什么<i></i>头啊？！
既<i></i>已<i></i>知道<i></i>背<i></i>搞鬼<i></i><i></i>赵<i></i>，<i></i><i></i>没必<i></i>继续<i></i>医院装病<i></i>。
林尚<i></i><i></i>院<i>〾</i><i></i>，<i></i>给李沐尘打<i></i><i></i>话，让<i></i><i></i>午五<i></i><i></i>，无论<i></i>何<i></i><i></i>趟。
李沐尘<i></i><i></i><i></i>帮林尚<i></i>扎针续命，<i></i><i></i><i></i><i></i>答<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>北溪山庄，李沐尘老远<i></i>看见林夫<i></i>严慧敏<i></i>林曼卿站<i></i><i></i>门口。
李沐尘<i></i><i></i><i></i>，严慧敏<i></i>指<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
忽<i></i><i></i><i></i>旁边拿<i></i><i></i><i></i>扫帚，<i></i><i></i>门<i></i>扫<i></i><i></i><i></i>。
李沐尘看<i></i>目瞪口呆，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>？
<i></i>走<i></i><i></i>打<i></i><i></i>招呼：“林夫<i></i>，曼卿……”
“沐尘<i></i>啦！”
林夫<i></i>笑<i></i><i></i>答，手<i></i>却<i></i>停，继续扫<i></i><i></i>，<i></i>扫<i></i><i></i>李沐尘<i></i>脚<i></i>。
李沐尘连忙让<i></i>，往旁边走<i></i><i></i>步。
却<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，林夫<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>。
<i></i>走<i></i>哪<i></i>，林夫<i></i><i></i>扫<i></i>哪<i></i>。
<i></i>边扫，<i></i><i></i>边<i>€</i>：“沐尘，<i></i><i></i>呀，跟<i></i><i></i>走。”
<i>€</i><i></i>便<i></i>路扫，<i></i>路退，竟<i></i><i></i>帮李沐尘清扫<i></i><i></i><i></i>路<i></i>。
“夫<i></i>，您<i></i><i></i>？”李沐尘奇道。
“叫什么夫<i></i>，叫阿姨！”严慧敏笑<i></i>挥<i></i><i></i>扫<i></i>。
瞧她<i></i><i></i>疏<i></i><i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>扫<i></i><i></i>。
李沐尘看向林曼卿。
林曼卿早<i></i>忍<i></i>住想笑<i></i>，<i>€</i>：“<i></i>忘啦，<i></i>给<i></i>爷爷治病<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>妈打<i></i><i></i>赌吗？”
李沐尘恍<i></i>，再看向喜笑颜<i></i><i></i>严慧敏，悄声道：“看<i></i>妈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎么感觉<i></i><i></i>输<i></i>？”
林曼卿白<i></i><i></i><i></i>眼：“<i></i><i></i>便宜<i></i>卖乖！”
李沐尘嘿嘿<i></i>笑。
<i></i>林夫<i></i><i></i>打扫<i></i>，李沐尘踏<i></i><i></i>条特别干净<i></i>康庄<i></i>道，迈<i></i><i></i>林府。
<i></i><i></i>幕，看<i></i>门口<i></i>保安目瞪口呆。
林夫<i></i><i></i><i></i><i></i>迎<i></i>算，<i></i><i></i>路洒扫，像<i></i>门童迎宾<i></i><i></i><i></i><i></i>迎<i></i><i></i>。
看她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>挺<i></i>兴，<i></i>像<i>⿺</i><i></i>头<i></i>彩票似<i></i>。
<i></i><i></i>轻<i></i>什么<i></i>头啊？！
既<i></i>已<i></i>知道<i></i>背<i></i>搞鬼<i></i><i></i>赵<i></i>，<i></i><i></i>没必<i></i>继续<i></i>医院装病<i></i>。
林尚<i></i><i></i>院<i>〾</i><i></i>，<i></i>给李沐尘打<i></i><i></i>话，让<i></i><i></i>午五<i></i><i></i>，无论<i></i>何<i></i><i></i>趟。
李沐尘<i></i><i></i><i></i>帮林尚<i></i>扎针续命，<i></i><i></i><i></i><i></i>答<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>北溪山庄，李沐尘老远<i></i>看见林夫<i></i>严慧敏<i></i>林曼卿站<i></i><i></i>门口。
李沐尘<i></i><i></i><i></i>，严慧敏<i></i>指<i></i><i></i><i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
忽<i></i><i></i><i></i>旁边拿<i></i><i></i><i></i>扫帚，<i></i><i></i>门<i></i>扫<i></i><i></i><i></i>。
李沐尘看<i></i>目瞪口呆，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>？
<i></i>走<i></i><i></i>打<i></i><i></i>招呼：“林夫<i></i>，曼卿……”
“沐尘<i></i>啦！”
林夫<i></i>笑<i></i><i></i>答，手<i></i>却<i></i>停，继续扫<i></i><i></i>，<i></i>扫<i></i><i></i>李沐尘<i></i>脚<i></i>。
李沐尘连忙让<i></i>，往旁边走<i></i><i></i>步。
却<i></i>想<i></i><i></i><i></i>，林夫<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>。
<i></i>走<i></i>哪<i></i>，林夫<i></i><i></i>扫<i></i>哪<i></i>。
<i></i>边扫，<i></i><i></i>边<i>€</i>：“沐尘，<i></i><i></i>呀，跟<i></i><i></i>走。”
<i>€</i><i></i>便<i></i>路扫，<i></i>路退，竟<i></i><i></i>帮李沐尘清扫<i></i><i></i><i></i>路<i></i>。
“夫<i></i>，您<i></i><i></i>？”李沐尘奇道。
“叫什么夫<i></i>，叫阿姨！”严慧敏笑<i></i>挥<i></i><i></i>扫<i></i>。
瞧她<i></i><i></i>疏<i></i><i></i><i></i>，<i></i>看<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>扫<i></i><i></i>。
李沐尘看向林曼卿。
林曼卿早<i></i>忍<i></i>住想笑<i></i>，<i>€</i>：“<i></i>忘啦，<i></i>给<i></i>爷爷治病<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>妈打<i></i><i></i>赌吗？”
李沐尘恍<i></i>，再看向喜笑颜<i></i><i></i>严慧敏，悄声道：“看<i></i>妈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎么感觉<i></i><i></i>输<i></i>？”
林曼卿白<i></i><i></i><i></i>眼：“<i></i><i></i>便宜<i></i>卖乖！”
李沐尘嘿嘿<i></i>笑。
<i></i>林夫<i></i><i></i>打扫<i></i>，李沐尘踏<i></i><i></i>条特别干净<i></i>康庄<i></i>道，迈<i></i><i></i>林府。
<i></i><i></i>幕，看<i></i>门口<i></i>保安目瞪口呆。
林夫<i></i><i></i><i></i><i></i>迎<i></i>算，<i></i><i></i>路洒扫，像<i></i>门童迎宾<i></i><i></i><i></i><i></i>迎<i></i><i></i>。
看她<i></i><i></i><i></i>，<i></i>挺<i></i>兴，<i></i>像<i>⿺</i><i></i>头<i></i>彩票似<i></i>。
<i></i><i></i>轻<i></i>什么<i></i>头啊？！
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 明照万里 的《穿成庶女的庶子》最快更新
第116章 第一百一十六章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
