第70章 第七十章
作品:《穿成庶女的庶子》 《穿<i></i>庶女<i></i>庶<i></i>》最<i></i>章节 第70章 第七<i></i>章
看<i></i>女孩，跟女孩<i></i><i></i><i></i>，徐青竹<i></i><i></i>觉<i></i>，身<i></i><i></i><i></i>光似乎停<i></i><i></i><i></i>……
......
“啊！”
徐<i></i>祯低呼。
<i></i>双手并排，近乎虔诚<i></i>姿态接住<i></i>落<i></i><i></i>枫叶。
只<i></i><i></i>么简单<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>却很<i></i><i></i><i></i>奇妙<i></i>感受。
总觉<i></i><i></i>么<i></i>瞬<i></i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>世界，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>更<i></i>光怪陆离<i></i>世界。
......
看<i></i>手<i></i><i></i>枫叶，徐<i></i>祯<i></i>嘴角越咧越<i></i>。
......
“傻笑。”
老爷<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>眼，“<i></i>脸<i></i>蠢<i></i>。”
老太太<i></i>巴掌拍<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i>胳膊<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>么<i>€</i>孙<i></i><i></i>？”
老爷<i></i>捂住<i></i>己<i></i>手背龇牙咧嘴。
<i></i><i>€</i><i></i>明明<i></i><i></i>话。
......
“谢谢<i></i>，灵枫。”
徐<i></i>祯眉<i></i>眼笑。
嘿嘿。
<i></i><i></i>总算<i></i>灵枫送<i></i>枫叶<i></i>。
妖怪<i></i>礼<i></i>哎。
想想<i></i>觉<i></i><i></i><i></i>思议。
……
<i></i>注意<i></i>枫叶微微晃<i></i><i></i>枫叶<i></i>，徐<i></i>祯惊喜<i></i>睁<i></i><i></i>眼睛。
<i></i><i></i>候没<i></i>风。
<i></i><i></i><i></i><i>€</i>……
徐<i></i>祯深吸<i></i>口气。
<i></i><i></i><i></i>第<i></i>次<i></i><i></i>灵枫<i></i>回馈。
毕竟<i></i>看<i></i><i></i>妖怪。
<i></i><i></i>直<i></i>看<i></i><i></i>妖怪。
<i></i>像叔叔曾<i></i>看<i></i><i></i>妖怪，跟灵枫<i></i><i></i><i></i>段<i></i>处<i></i><i></i>光。
<i></i>虽<i></i>算<i></i>最<i></i>解叔叔<i>ǹ</i>灵枫故<i></i><i></i><i></i>，却始终<i></i>旁观者，无<i></i><i>ǹ</i>灵枫<i></i><i></i>任何<i></i>交集。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>遗憾<i></i>。
难<i></i>知道<i></i>妖怪<i></i>存<i></i>，更<i></i>难<i></i><i></i>遇<i></i><i></i>妖怪，却<i></i><i></i><i></i>更<i></i><i></i>步<i></i>接触……<i></i><i></i>难免觉<i></i><i></i><i></i>遗憾。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>份遗憾消失<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>灵枫<i></i>礼<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>灵枫<i></i><i></i><i></i>回<i></i>。
灵枫<i></i><i></i>认识<i></i><i></i>吧？
毕竟，<i></i><i></i>知道<i></i>灵枫<i></i>存<i></i><i></i>，<i></i><i></i>爷爷<i></i><i></i>比<i>〾</i><i></i>勤快<i></i>很<i></i>。
徐<i></i>祯满<i></i><i></i>激<i></i>，甚至<i></i><i></i><i></i>亢奋<i></i>。
……
“啧啧。”
老爷<i></i><i></i>脸<i></i>嫌弃。
“果<i></i><i></i>孩<i></i>。”
“拿<i></i><i></i>礼<i></i><i></i>兴<i></i><i></i><i></i>。”
……
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>礼<i></i>。”
徐<i></i>祯<i></i>枫叶举<i></i>眼<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>轮廓<i></i>明<i></i>映<i></i><i></i><i></i>眼<i>⿺</i>。
“<i></i><i></i><i></i>灵枫送<i></i><i></i>礼<i></i>。”
唔。
徐<i></i>祯想<i></i><i></i>什么。
<i></i>转头看向徐青竹。
“谢谢叔叔。”
<i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>份礼<i></i><i></i>亏<i></i>叔叔。
<i></i><i></i><i></i>叔叔，<i></i>跟灵枫<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>交集。
……
徐青竹笑<i></i>。
徐<i></i>祯<i></i>般<i></i>兴<i></i>模<i></i><i></i>让<i></i>很<i></i>兴。
<i></i>很感谢灵枫愿意送礼<i></i>给<i></i>祯。
<i></i><i></i>解<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>结，<i></i><i></i><i></i>亏<i></i><i></i>祯<i></i><i></i>孩<i></i>。
<i></i><i></i>祯<i></i>萧师傅带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
才让<i></i>再次<i></i>“见”<i></i><i></i>灵枫。
……
徐青竹<i></i>车<i></i>萧师傅跟<i></i>己<i></i>侄<i></i>送回<i></i><i></i>校。
“叔叔，再见。”
徐<i></i>祯挥手。
“再见。”
徐青竹眉梢微挑，“<i></i>次再遇<i></i>类似<i></i><i></i>情，爷爷<i></i><i></i><i></i>想告诉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>偷偷告诉<i></i>。”
“<i></i>省<i></i>让老<i></i><i></i><i></i>费神。”
“哦。”
徐<i></i>祯<i></i><i></i>头。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>么难缠……”
“<i></i>知道<i></i>。”
“<i></i>次再遇<i></i>类似<i></i><i></i>情<i></i><i></i>跟<i></i>通风报信<i></i>，叔叔。”
通风报信？
徐青竹失笑。
“<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>。”
……
“萧师傅。”
徐青竹弯<i></i>嘴角，“<i></i>次又麻烦<i></i><i></i>。”
“<i></i>没<i></i>做什么。”
萧骁微微摇头。
<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>看灵枫<i></i>已。
装病“赶”<i></i><i></i>灵枫<i></i>己<i></i><i></i><i></i>。
……
“萧师傅总<i></i><i></i>么谦虚。”
徐青竹<i></i><i></i>问清楚<i></i>。
<i></i>次<i></i><i></i>萧师傅<i></i>洪枫看<i></i>枫树<i></i>第<i></i>次<i></i>徐<i></i>老宅。
徐<i></i>祯告诉<i></i>，<i></i>次萧师傅<i></i><i></i><i></i>候特意<i></i><i></i>枫树<i></i>吃枫叶酥，<i></i><i></i>像<i></i>印象<i>⿺</i>萧师傅<i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
肯<i></i><i></i><i></i>什么原<i></i>。
<i></i>管怎么<i>€</i>，<i></i><i></i>信，<i></i><i></i><i></i>候，萧师傅绝<i></i>跟灵枫<i>€</i><i></i>什么。
……
萧骁笑<i></i>笑
。
<i></i>真<i></i>没做什么。
顶<i></i>……<i></i><i></i><i></i>灵枫解释<i></i><i></i><i></i>洪枫频频<i></i>徐<i></i><i></i>目<i></i>。
……
“<i></i><i></i>。”
萧骁看向徐青竹。
“忘记告诉<i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>。”
……
“什么<i></i>？”
徐<i></i>祯迫<i></i>及待<i></i>问道。
眼睛<i></i><i></i><i></i><i></i>睁<i></i><i></i>。
……
萧骁翘<i></i>翘嘴角。
“灵枫喜欢吃枫叶酥。”
……
“……啊？”
徐<i></i>祯长<i></i>嘴巴，“灵枫……喜欢吃枫叶酥？”
……
徐青竹<i></i>愣。
枫叶酥……
似乎<i></i>什么<i></i>脑海<i></i><i></i>掠<i></i><i></i>。
<i></i>伸手敲<i></i>敲<i></i>己<i></i>脑袋。
<i></i>什么……
总觉<i></i><i></i>什么呼<i>〾</i>欲<i></i>……
<i></i>差捅破最<i></i><i></i>张纸<i></i>。
<i></i>又敲<i></i>敲<i></i>己<i></i>脑袋。
……
“叔叔，<i></i>敲<i></i>己<i></i>脑袋干什么？”
徐<i></i>祯疑惑。
……
“让<i></i>己想<i></i><i></i><i></i><i></i>情。”
徐青竹眉眼纠结。
……
“哦哦。”
徐<i></i>祯愣愣<i></i><i></i>道，“<i></i>想<i></i><i></i><i></i>吗？”
“看<i></i>。”
徐<i></i>祯<i></i>敲<i></i>敲<i></i>己<i></i>脑袋，“叔叔<i></i><i></i><i></i>明显<i></i>没想<i></i><i></i>啊。”
……
“<i></i>啊。”
徐青竹苦笑，“没想<i></i><i></i>。”
“<i></i>差<i></i><i></i><i></i>。”
……
“<i></i><i></i><i></i>勉强<i></i>。”
徐<i></i>祯安慰叔叔，“<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>候<i></i>突<i></i>想<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>很<i></i><i></i><i></i><i></i>情吗？”
……
“很<i></i><i></i><i></i><i></i>情吗？”
徐青竹<i></i><i></i>按<i></i>按<i></i>己<i></i>额头，“<i></i><i></i>……吧。”
“<i></i><i></i><i></i>知道。”
……
“算<i></i>。”
徐青竹<i></i><i></i><i></i>笑笑，“没<i></i>。”
“<i></i>像<i></i>祯<i>€</i><i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>候<i></i>想<i></i><i></i><i></i>。”
“灵枫喜欢吃枫叶酥吗？”
徐青竹拉回<i></i>话题。
……
“啊！”
徐<i></i>祯<i></i>脸<i></i>恍<i></i>。
<i></i>看向萧骁，“萧师傅，<i></i>
<i>€</i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>胃口、明明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i>……”
“<i></i>特意<i></i>枫树<i></i>吃枫叶酥……<i></i><i></i><i></i>灵枫吧？”
“灵枫<i></i>吃<i></i>枫叶酥<i></i><i></i><i></i>？”
……
“嗯。”
萧骁<i></i>头。
“<i></i>很喜欢吃。”
……
“<i></i><i></i><i></i>啊。”
徐<i></i>祯<i></i>副知道什么<i></i>秘密<i></i>模<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>知道该<i></i>什么<i></i>“讨<i></i>”灵枫<i></i>。
嘿嘿。
……
“<i></i>祯。”
徐青竹叹气，“<i></i>笑<i></i>很<i></i>怀<i></i>意。”
“<i></i>吗？”
徐<i></i>祯<i></i>意识<i></i><i></i><i></i>己<i></i>脸。
……
“<i></i>啊。”
徐青竹笑笑。
<i></i>看向萧骁，“<i></i><i></i>知道<i></i>。”
“谢谢<i></i>告诉<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
……
萧骁直<i></i>身<i></i>，向<i></i>退<i></i><i></i>步。
“徐叔叔，再见。”
“叔叔，再见。”
徐<i></i>祯冲徐青竹挥<i></i>挥手，<i></i>向<i></i>退<i></i><i></i>步，
……
“嗯，萧师傅、<i></i>祯，再见。”
徐青竹<i></i>脚<i></i>松<i></i><i></i>刹车。
车<i></i>缓缓<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 明照万里 的《穿成庶女的庶子》最快更新
第70章 第七十章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
