第229章 朱见深:太医院是想毒死他吧！
作品:《给汉武帝讲我的男神霍去病》 《给汉武帝讲<i></i><i></i>男神霍<i></i>病》最<i></i>章节 第229章 朱见深:太医院<i></i>想毒死<i></i>吧！
第<i></i><i></i>，赵氏<i></i>早便差<i></i><i></i>请唐晋喝茶，唐晋婉拒：“今<i></i><i></i>宫<i></i><i></i><i></i><i></i>府<i></i>趟，改<i></i>再约。”便带<i></i>珍儿离<i></i><i></i>楚府。
唐晋随身带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>皇<i></i>哥哥送给她<i></i><i></i>契，打算整<i></i><i></i><i></i><i></i>己名<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i>张<i></i>契倒<i></i>引<i></i><i></i>她<i></i>注意，“群芳阁。”唐晋忍<i></i>住念<i></i>声<i></i>。
珍儿指<i></i><i></i><i></i>，<i></i>声<i>€</i>道，“公<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，看，群芳阁！<i></i><i></i>……”
唐晋循声望<i></i>，顿<i></i><i></i>张脸铁青，<i></i>哥居<i></i>送给<i></i>己<i></i>座青楼。
虽<i></i>青楼<i></i>确挣银<i></i>，但<i></i>歹<i></i><i></i>她<i></i><i></i>婚<i>〾</i><i></i>，送<i></i>青楼<i></i>贺礼，<i></i>太<i></i>像话<i></i>。
她又<i></i>复看<i></i>几遍手<i></i><i></i><i></i>契，没错，<i></i><i></i>“群芳阁”。
紧挨<i></i><i></i>契<i></i><i></i><i></i>张纸，<i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>字迹。“晋儿，<i></i>先别<i></i>气，听<i></i>哥<i></i>话<i>€</i>完，<i></i><i></i><i></i>明白<i></i>哥<i></i><i></i><i></i>良苦。咱俩<i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>，感情最<i></i><i></i><i></i>，<i></i>哥又最<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>整<i></i><i></i>虚<i></i>。
晋城富<i></i><i></i>弟<i></i>流连青楼，<i></i>楚煜寒<i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>病只<i></i><i></i>楚府修养，故此没<i></i>什么粘花惹草<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>知<i></i>知<i></i><i></i>知<i></i>，哥哥送<i></i><i></i>座青楼，<i></i>便<i></i>运筹帷幄，掌握第<i></i>手消息，决胜<i></i>千<i></i><i>〾</i><i></i>。望妹<i></i><i></i>解<i></i>哥<i></i>良苦<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>待此<i></i>利器。”
最<i></i><i></i><i></i>落款“<i></i>哥敬<i></i>”。
唐晋气<i></i>话<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i>位<i></i>哥，<i></i>真<i></i>别<i></i><i></i>裁，脑洞极<i></i>，非常<i></i><i></i>够<i></i>解。若<i></i>让别<i></i>知道堂堂公<i></i>运营<i></i><i></i>青楼，<i></i>绝<i></i><i></i>晋城<i></i><i></i><i></i>最轰<i></i><i></i>消息，<i></i><i></i><i></i><i></i>久，便<i></i><i></i><i></i><i></i>至达官贵<i></i>，<i></i><i></i>普通老百姓茶余饭<i></i><i></i>谈资。
她无奈<i></i>笑<i></i>几声，领<i></i>珍儿顺势走<i></i><i></i>旁边<i></i><i></i>衣铺，再<i></i><i></i><i></i>，已<i></i><i></i><i></i>位风<i></i>翩翩<i></i>少<i></i>郎。
珍儿感叹道：“公<i></i>，您<i></i>真<i></i>太俊美<i></i>，珍儿<i></i><i></i>没看见<i></i><i></i>此俊朗<i></i>男<i></i>呢，<i></i>连苏少爷<i></i><i></i>及您万<i></i><i>〾</i><i></i>。”
唐晋笑道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>宫——<i></i>少爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>云游<i></i>海、闯荡江湖<i></i><i></i>，扮<i></i>男装<i></i><i></i><i></i><i></i>问题<i></i>。珍儿，<i></i><i></i><i></i>莫再叫<i></i>公<i></i><i></i>，<i></i>叫<i></i>少爷吧。”
“嗯，珍儿记住<i></i>，少爷。”
唐晋满意<i></i><i></i><i></i>头，便<i></i>珍儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>入群芳阁。
群芳阁<i></i>晋城<i></i><i></i>青楼<i>〾</i><i></i>，共<i></i><i></i>层，楼<i></i>装饰金碧辉煌，极尽奢华。
<i></i>入楼<i></i>，唐晋<i></i><i></i>喜<i></i>皱<i></i>皱
眉，<i></i><i></i>哥<i></i>审美<i></i>真<i></i><i></i><i></i>既往<i></i>俗。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>最喜欢金银财宝，<i></i>己<i></i>府邸修<i></i><i></i>叫<i></i><i></i>财<i></i>气粗，什么诗词歌赋游园<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>倒<i></i>每<i></i>商<i></i>，<i></i>积极<i></i>跟<i></i>什么似<i></i>。
晋城<i></i>比别处，<i></i><i></i>脚<i></i>，鱼龙混杂，诸<i></i>势<i></i><i></i>互<i>⿸</i>衡，京兆府尹<i></i><i></i>职位<i></i>般<i></i><i></i>真干<i></i><i></i>，偏偏<i></i>哥干<i></i>风<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>务处<i></i><i></i>井井<i></i>条，<i></i>仅<i></i><i></i>父皇<i></i>文武百官<i></i><i></i>致<i></i>评，<i></i><i></i><i></i><i></i>颇<i></i>声望。
虽<i></i><i></i>哥<i></i>财<i></i>命，但却<i></i><i></i>没<i></i>收受<i></i>贿赂，晋城百官无<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>脾气。曾<i></i><i></i><i></i><i></i>官员想<i></i>送<i></i><i></i>座金佛，却被<i></i>扫<i></i><i></i>门。<i></i><i></i><i></i>话<i></i><i>€</i>，“<i></i>皇<i></i>钱<i></i><i></i><i></i><i></i>完，哪<i></i><i></i>乎<i></i><i></i>蝇头<i></i>利？快别<i></i><i></i>丢<i></i><i></i>眼<i></i>。”
此刻，唐晋看<i></i>眼<i></i><i></i>鎏金雕花玉宇，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>群芳阁<i></i><i></i>必<i></i><i></i><i></i>哥<i></i><i></i><i></i>，阁<i></i>装修处处<i></i>带<i></i><i></i>哥<i></i><i></i>豪死<i></i><i></i>偿命<i></i>气息。
今<i></i>群芳阁<i></i><i></i>意比较惨淡，<i></i>楼<i></i>厅处，只百无聊赖<i></i>坐<i></i>几<i></i>浓妆艳抹<i></i>女<i></i>。见<i></i>唐晋，立刻围<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>位客官长<i></i><i></i><i></i>俊俏，<i></i>，让姐姐<i></i><i></i>疼<i></i><i></i>。”
“放肆！”唐晋脱口<i></i><i></i>，<i></i><i></i>女<i></i>靠<i></i>太近，引<i></i><i></i>她极<i></i><i></i>适。
“呦，客官，<i></i><i></i>群芳阁<i></i>装什么<i></i><i></i>。<i></i><i></i>啊，<i></i><i></i>姐妹啊，最喜欢假<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i>。”
“<i></i>啊，客官<i></i>长<i></i><i></i>此俊俏，<i></i>姐姐<i></i>，姐姐给<i></i>打半折。”
唐晋<i></i>退<i></i>步，<i></i>她<i></i>保持距离，冷冷<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i>管<i></i><i></i>呢？让<i></i><i></i><i></i>见<i></i>。”
女<i></i><i></i><i></i>想再调笑几句，但<i></i>被唐晋身<i></i><i>ǹ</i><i></i>俱<i></i><i></i>威严给震慑住<i></i>，<i></i>敢再<i>€</i>话。
<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>岁较<i></i><i></i>女<i></i><i>€</i>道：“客官请跟<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>青楼管<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i><i>⿺</i><i></i>男<i></i>，<i></i>看<i></i>唐晋，便恭恭敬敬<i></i><i>€</i>道：“参见公<i></i>，老奴姓秦，叫秦忠，<i></i><i></i>皇<i></i>身边<i></i><i></i>。<i></i>皇<i></i>吩咐老奴，<i></i>切<i></i>听<i></i>公<i></i>安排。”
见秦忠<i></i><i></i><i></i><i></i>认<i></i><i></i><i></i>己，唐晋脸<i></i>闪<i></i><i></i>丝诧异。
秦忠笑<i></i><i>€</i>道：“老奴<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>候，远远<i></i>见<i></i>公<i></i><i></i>威仪。”
“嗯。秦叔，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，叫<i></i>唐少爷即<i></i>。<i></i>刚才<i></i><i></i>，见群芳阁往<i></i>客<i></i><i></i><i></i>稀少，身<i></i>晋城<i></i><i></i>青楼<i>〾</i><i></i>，怎<i></i><i></i>此境<i></i>？”唐晋问道。
“回禀公<i></i>，晋城青楼<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i>，比群芳阁<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>。群芳阁<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>位列<i></i><i></i>青楼<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>奔走<i></i>缘故。<i></i><i></i>按照青楼<i></i><i></i>营<i></i>式继
续<i></i>营<i></i><i></i>，<i></i>意<i></i>勉强<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>罗<i></i><i></i>姐<i></i>闹群芳阁<i></i>，<i></i>皇<i></i><i></i><i></i>令群芳阁<i></i>姑娘<i></i><i></i>卖艺<i></i>**，<i></i><i></i><i></i><i></i>，群芳阁<i></i><i></i>意<i></i>渐渐惨淡<i></i>。”
“罗<i></i><i></i>姐？<i></i><i></i>罗御史<i></i><i></i><i></i>女罗<i></i>婵？”
“<i></i><i></i>。”
唐晋奇道：“<i></i>哥<i></i>何招惹她<i></i>？”
秦忠<i></i>露尴尬<i>〾</i>色，吞吞吐吐<i></i><i>€</i>道：“具<i></i><i></i><i></i>老奴<i></i><i></i>知道，您问<i></i><i></i>皇<i></i>便<i></i>知道。”
见秦忠<i></i>愿<i></i><i>€</i>，唐晋<i></i><i></i>再问，<i></i><i></i>吩咐秦忠<i></i>账<i></i>拿<i></i>，<i></i>边看<i></i>边眉头紧皱，<i></i>群芳阁账<i></i><i></i><i></i>资金<i></i>剩<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>月<i></i>盈利，<i></i><i></i>月<i></i>无<i></i>支撑<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>边看<i></i>，唐晋<i></i><i></i><i></i>边骂<i></i>，<i></i><i></i><i></i>哥，竟<i></i>扔<i></i><i></i>烫手山芋给她。<i></i>群芳阁<i></i>何才<i></i>转亏<i></i>盈，她<i></i><i></i><i></i><i></i>思<i></i>思<i></i>。
…………
第<i></i><i></i><i></i><i></i>早，赵氏居<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>唐晋屋<i></i>。
她笑<i></i>拉<i></i>唐晋<i></i>手，<i></i>脸慈眉善目<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>，远远看<i></i>，<i></i>道弟妹超凡脱俗，仿佛<i></i><i></i><i></i>仙女<i></i>凡，今<i></i>仔细看<i></i>，竟<i></i>比<i></i><i></i><i></i>仙女<i></i>漂亮几<i></i>。”
“<i></i>嫂<i>€</i>笑<i></i>。”
“公<i></i>最近住<i></i><i></i><i></i>习惯？<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>舒服<i></i>，千万跟<i></i>嫂<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，别客气。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>叔<i></i>，<i></i><i></i><i></i>欺负<i></i>，<i></i>让<i></i><i></i>哥<i></i><i></i>做<i></i>。”
“<i></i>谢嫂<i></i>。”
<i></i>赵氏口才极<i></i>，又<i></i><i></i>热情，唐晋只觉<i></i>整<i></i>屋<i></i>仿佛<i></i>暖<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i>禁<i></i>赵氏另眼<i></i>看，她<i></i><i></i>楚<i></i><i></i><i></i>，<i></i>见<i></i><i></i><i></i>几<i></i><i></i><i></i><i></i>。
聊<i></i><i></i><i></i>，赵氏突<i></i><i>€</i>道：“<i></i>几<i></i><i></i>听<i>€</i><i></i><i></i>嫂<i></i>找<i></i><i>€</i>话，她<i></i><i></i><i></i>温婉<i></i><i></i>，<i></i>别嫌她叨扰。老<i></i><i></i><i></i><i></i>更<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>苦，却无处诉<i>€</i>，再<i></i><i></i><i></i>又<i></i>处<i></i>府<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>务，<i></i><i></i>抽<i></i><i></i>身听她诉<i>€</i><i></i><i>⿺</i><i></i>苦闷。<i></i><i></i>够<i></i>她<i>€</i><i>€</i>话，嫂<i></i><i></i><i></i><i></i>兴<i></i>紧，哎，她<i></i>算<i></i>苦命<i></i>啊。”
赵氏<i></i><i></i><i></i>话，让唐晋<i></i><i></i>疑惑，按照<i></i><i></i>冯氏<i></i>意思，她受赵氏欺压已久，早已结<i></i>梁<i></i>，但看今<i></i>赵氏<i></i>模<i></i>，<i></i>冯氏<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>入。<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，竟<i></i><i></i>清<i></i><i></i>孰真孰假。
赵氏又<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，便<i></i>身告辞<i></i>，临走<i></i>想<i></i>邀唐晋<i></i>她<i></i><i></i>膳，唐晋婉言谢绝<i></i>，她倒<i></i><i></i>没勉强。
唐晋看<i></i><i></i>色<i></i>早，便<i></i>珍儿<i></i>府，<i></i><i></i>杏花村。
<i></i><i></i><i></i>楼雅<i></i>，便看见苏冥辰<i></i><i></i><i></i><i></i>窗边喝酒。
<i></i><i></i><i></i><i></i>没见苏冥辰<i></i>，此刻，<i></i>虽<i></i>衣冠整洁，但<i></i>知道<i></i>什么，整<i></i>
<i></i><i></i>几<i></i>狼狈。
此刻桌边微醺<i></i>苏冥辰，<i></i><i></i>无<i></i><i></i>记忆<i></i><i></i><i></i>翩翩少<i></i>郎<i></i><i></i>叠，唐晋<i></i><i></i>想象<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>苏冥辰身<i></i><i></i><i></i><i></i>什么。
“珍儿，<i></i>先<i></i><i></i>吧。”
珍儿<i></i><i></i><i></i>声，便<i></i><i></i><i></i>。
唐晋<i></i>桌<i></i><i></i>旁坐<i></i>，<i>€</i>道：“怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喝闷酒？”
“<i></i><i></i><i></i>。”苏冥辰双眼迷茫<i></i>看<i></i>唐晋。
“<i></i>怎么<i></i>？”唐晋<i></i>切<i></i>问道。
苏冥辰眼神黯淡<i></i><i></i>，手<i></i>指<i></i>胸口，委屈<i></i><i>€</i>道：“<i></i>知道，<i></i><i></i>痛。”
唐晋<i></i>没看见<i></i>苏冥辰喝醉<i></i><i></i><i></i>，今<i></i><i></i>见，却<i></i><i></i><i></i>惊讶，没想<i></i>醉酒<i></i>苏冥辰竟<i></i><i></i>此<i></i><i></i>，像<i></i><i></i><i></i>真无邪<i></i><i></i>孩<i></i><i></i>般。
“<i></i>怎么办，<i></i>领<i></i><i></i>看<i></i>夫？”
“<i></i><i></i>。”苏冥辰脸<i></i>横，<i>€</i>道，“<i></i>晋晋给<i></i>揉揉<i></i><i></i><i></i>。”
“滚蛋！苏冥辰，<i></i>又欠揍<i></i>？”唐晋怒道。
苏冥辰看<i></i>看唐晋<i></i><i></i>情，满脸委屈，仿佛怕再惹她<i></i>气似<i></i>，头靠<i></i>桌<i></i>，<i>€</i>道：“没<i></i>系，<i></i>揉<i></i>没<i></i>系，<i></i>只<i></i>喝<i></i>酒，<i></i><i></i><i></i>挨<i></i><i></i><i></i>。<i></i>晋晋，<i></i><i></i><i></i><i></i>气，<i></i><i></i><i></i>气，<i></i><i></i><i></i><i></i>揪紧<i></i>。”
“苏冥辰，<i></i>醉<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>醉<i></i>吧，醉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>么疼<i></i>。”<i>€</i><i></i><i></i><i></i>头仿佛找<i></i><i></i><i></i><i></i>极<i></i>舒适<i></i>姿势，靠<i></i>酒桌<i></i>睡<i></i><i></i>。
唐晋向门<i></i>吩咐道：“珍儿，<i></i><i></i><i></i>叫<i></i>。”
“<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>雅<i></i>，<i></i><i></i><i></i>气温骤冷，唐晋<i></i><i></i>脸阴沉<i></i>看<i></i><i></i>。
<i></i>哆哆嗦嗦<i></i><i>€</i>道：“公<i></i>，<i></i>知叫<i></i><i></i><i></i><i></i>何吩咐？”
“<i></i>位客<i></i>什么<i></i>候<i></i><i></i>？”唐晋指<i></i>苏冥辰问道，“<i></i>醉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>竟<i></i><i></i>管管？”
“回公<i></i>，<i></i>位爷最近<i></i>段<i></i><i></i>，每<i></i><i></i>午<i></i><i></i>，先<i></i><i></i><i></i>坛云醉，喝完<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>咱<i></i>店<i></i>最烈<i></i>酒，<i></i>直喝<i></i>晚<i></i>，<i></i>省<i></i><i></i>。每晚<i></i><i></i>府<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>接<i></i>，第<i></i><i></i><i></i>午，<i></i><i></i><i></i>照常<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>您<i></i>朋友，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没阻拦。”
“每<i></i><i></i>午<i></i><i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”唐晋<i></i>言<i></i>语道，苏冥辰<i></i><i></i><i></i><i></i>保持清醒<i></i><i></i>，<i></i>沉溺<i></i>声色犬马，<i></i>贪图安逸享乐，无论做什么，<i></i><i></i><i></i><i></i>节<i>⿸</i>。<i></i><i></i>，唐晋<i></i><i></i>没<i></i>看见<i></i><i></i>喝醉酒，更何况<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，靠酒精麻痹<i></i>己。
“<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i>，您<i></i>婚<i></i><i></i>晚<i></i><i></i>喝<i></i><i></i>夜酒，<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>包房<i></i><i></i>客<i></i>打<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>每<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>婚<i></i>晚？”唐晋<i></i>突<i></i>猛烈<i></i>跳<i></i><i></i><i></i>，她竭<i></i>保持冷静：“<i></i>先<i></i>吧。”
“<i></i><i></i>，<i></i>什么<i></i>您再吩咐<i></i><i></i>。”
靠<i></i>桌<i></i><i></i>苏冥辰，此刻早已<i></i>熟睡，长长<i></i>睫毛微微颤抖，呼吸<i></i><i></i><i></i>规律。
唐晋盯<i></i>苏冥辰看<i></i>许久，仿佛<i></i>言<i></i>语般<i></i>声道：“苏冥辰，<i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢<i></i>？”
熟睡<i></i>苏冥辰<i></i><i></i><i></i>没<i></i>听<i></i><i></i>句话，<i></i><i></i><i></i><i></i>回答唐晋。
<i></i><i></i><i></i>答案<i></i>埋藏<i></i><i></i>安静<i></i>午<i></i>，<i></i><i></i>光<i></i>寂静<i></i>，没<i></i><i></i>丝声响。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 小雪狮 的《给汉武帝讲我的男神霍去病》最快更新
第229章 朱见深:太医院是想毒死他吧！ 免费阅读.[www.aishu55.cc]
