第219章 朱元璋:原来叫门天子是这么来的吗？
作品:《给汉武帝讲我的男神霍去病》 《给汉武帝讲<i></i><i></i>男神霍<i></i>病》最<i></i>章节 第219章 朱元璋:原<i></i>叫门<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>吗？
<script>read2();处<i></i>完公<i></i>，<i></i>煜琛便驱车<i></i>往梁馨薇<i></i>住处。
<i></i>迫<i></i>及待<i></i>想<i></i>告诉微微，<i></i><i></i>父母<i></i>意<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>煜琛按耐住<i></i><i></i><i></i>激<i></i>，抬手敲<i></i>敲门，万<i></i>期待门<i></i><i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>。
但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>儿，<i></i>没<i></i><i></i>门。
<i></i><i></i><i></i><i></i>微微<i></i><i></i><i></i><i></i>气，又<i></i><i></i>敲<i></i>敲门。
<i></i><i></i>没<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>又<i></i>敲门<i></i><i></i>候，隔壁<i></i>门<i></i><i></i>，<i></i><i></i>头<i></i>花白<i></i>婆婆探头<i></i><i></i>，探究<i></i>目光<i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i>，问：“<i></i><i></i><i></i>找微微<i></i>吗？”
<i></i>煜琛<i></i>头，“<i></i>。”
“<i></i><i></i>已<i></i>搬走，<i></i>住<i></i><i></i><i></i>。”
“什么？”<i></i>煜琛<i></i>怔，“<i></i><i></i>搬走<i></i>？”
“<i></i>啊，昨<i></i>搬走<i></i>。”
<i>€</i>完，婆婆<i></i><i></i><i></i><i></i>门。
<i></i>煜琛赶紧急切<i></i>追问：“<i></i>您知道<i></i><i></i>搬<i></i>哪<i></i><i></i>吗？”
“<i></i>知道。”
婆婆<i>€</i>罢，<i></i><i></i>门。
<i></i>煜琛嘴角牵<i></i><i></i>丝苦笑，她竟<i></i>搬走<i></i>。
<i></i>且没<i></i>告诉<i></i>。
“煜琛，<i></i><i></i><i></i>手吧。”
耳边响<i></i><i></i><i></i>晚<i></i>她<i>€</i><i></i>话，再看向紧闭<i></i><i></i>门，<i></i>煜琛<i></i>脏处仿佛空<i></i><i></i>块。
她怎么<i></i>么狠<i></i>？
悄无声息<i></i>搬走<i></i>？
<i></i>闭<i></i>眼，深吸<i></i>口气，再次睁<i></i>眼，眼<i></i>写满<i></i>坚<i></i>，<i></i>管她<i></i>哪<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她找回<i></i>。
<i></i>辈<i></i>，<i></i>只<i></i>她。
……
“叶<i></i>哥，谢谢<i></i>帮<i></i>找房<i></i>。”
梁馨微收拾<i></i>房<i></i>，走<i></i><i></i>，<i></i>陪<i></i>安安<i></i>棋<i></i>叶晨昀道谢。
叶晨昀抬头，露<i></i>温<i></i><i></i>笑容，“<i></i>客气。”
<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>帮忙，<i></i><i></i><i></i><i></i>么快<i></i>找<i></i>房<i></i>。
梁馨微想<i></i>想，<i>€</i>：“<i></i><i></i><i></i>晚<i></i>留<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>吃饭吧？”
“<i></i>啊。”叶晨昀欣<i></i>答<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>继续，<i></i><i></i>洗菜。”
梁馨微笑<i></i>笑，转身朝厨房走<i></i>。
安安回头看<i></i>她<i></i>眼，<i></i>声<i></i>问叶晨昀：“叶叔叔，您<i></i>手<i></i><i></i><i></i><i></i>借<i></i>？”
叶晨昀眉梢<i></i>扬，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>想给<i></i><i></i>叔叔打<i></i>话吧？”
安安坦诚<i></i><i></i>头
，“嗯，<i></i><i></i><i></i>想打给<i></i>叔叔。”
“<i></i><i></i>。”叶晨昀<i>€</i>，“<i></i><i></i>被<i></i><i></i>妈妈知道<i></i>，<i></i><i></i>麻烦<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>妈妈怎么<i></i>知道？”
“您<i></i>借<i></i>吧。”安安哀求道。
叶晨昀叹<i></i>口气，语<i></i><i></i>长道：“安安，<i></i>妈妈既<i></i>决<i></i><i></i>手，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>……”安安根<i></i><i></i>想梁馨微<i></i><i></i>煜琛<i></i>手。
<i></i>真<i></i>特别希望<i></i>煜琛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>爸爸。
“乖。<i></i><i></i>给<i></i>妈妈添堵。”叶晨昀<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>脑袋。
安安泄气<i></i>垮<i></i>肩，“<i></i>吧。”
<i></i><i></i>想联系<i></i>煜琛，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>住<i></i><i></i><i></i>告诉<i></i>。
叶晨昀暗暗松<i></i>口气，<i>€</i><i></i>话，<i></i><i></i>想微微再<i></i><i></i>煜琛<i></i>任何<i></i>牵扯。
倒<i></i><i></i><i></i><i></i>叶筱懿。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>私<i></i>。
<i></i>知道<i></i>什么<i></i>候<i></i>始，<i></i><i></i>微微<i></i>感觉渐渐变<i></i>，变<i></i><i></i><i></i>么单纯。
<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢。
只<i></i>很想<i></i><i></i>照顾她<i></i>安安。
或许<i></i><i></i><i></i><i></i>惜恩<i></i>愧疚投射<i></i>微微身<i></i><i></i>。
<i></i>想<i></i>惜恩，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忍<i></i>住<i></i>阵难<i></i>。
<i></i>放<i></i>手<i>⿺</i><i></i>棋<i></i>，<i></i>身，“<i></i><i></i>看看<i></i>妈妈准备做什么菜。”
安安目光随<i></i><i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i>走<i></i>厨房，若<i></i><i></i>思<i></i>想<i></i><i></i>儿，站<i></i><i></i>跑<i></i>房<i></i>。
<i></i>跑<i></i>床头柜<i></i>，回头看<i></i>眼门口，拉<i></i>抽屉，拿<i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i>。
犹豫<i></i><i></i>儿，<i></i>才<i></i><i></i>。
谁知<i></i><i></i><i></i>，手<i></i><i></i>铃声<i></i>响，吓<i></i><i></i>差<i></i>没拿稳掉<i></i><i></i>。
顾<i></i><i></i>看<i></i>谁打<i></i>，<i></i>赶紧接<i></i><i></i>。
“微微，<i></i><i></i>哪<i></i>？”
手<i></i><i></i>边传<i></i>熟悉<i></i>声音，安安<i></i><i></i><i></i>喜，急忙道：“<i></i>叔叔，<i></i><i></i>安安。”
“安安，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哪<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>……”
安安<i></i>话<i></i><i></i><i></i>及<i>€</i>完，梁馨**<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>抢<i></i>手<i></i>，直接<i></i><i></i>话挂<i></i>。
“妈妈。”安安<i></i>看<i></i>她，立马低<i></i>头，双手<i></i>安<i></i><i></i>身<i></i>交握。
“梁安安，<i></i><i></i>做什么？”梁馨微厉声质问。
“<i></i>……”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>许打<i></i>话？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话听哪<i></i><i></i><i></i>？”
梁馨微<i></i>真<i></i><i></i>气<i></i>，整<i></i>脸色很<i></i><i></i>看。
她搬走，甚至连手<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想彻底<i></i>
<i></i>煜琛断<i></i><i></i>系。
<i></i>安安呢？
竟<i></i>偷偷联系<i></i>煜琛。
明明<i></i>她<i></i>儿<i></i>，胳膊却往<i></i>拐。
“妈妈，<i></i><i></i><i></i>。”安安<i></i>声<i></i>道<i></i>声歉。
叶晨昀走<i></i><i></i><i></i>，柔声劝道：“<i></i><i></i>，别<i></i>气，孩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>糊涂，<i></i>别责怪<i></i>。”
梁馨微看<i></i>眼低<i></i>头<i></i>安安，叹<i></i>口气，“今<i></i><i></i><i></i><i></i>算<i></i>。<i></i><i></i><i></i>许偷偷联系<i></i><i></i>叔叔，知道吗？”
“知道。”安安<i></i>声<i></i><i></i>道。
梁馨微没再<i>€</i>什么，走<i></i><i></i><i></i>，留<i></i>叶晨昀<i></i>安安。
“<i></i><i></i><i></i>么想<i></i><i></i>叔叔吗？”叶晨昀问。
“嗯。”安安<i></i>头。
“<i></i>算想<i></i><i></i><i></i>做让<i></i>妈妈伤<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>她<i></i><i></i>叔叔<i></i><i></i><i></i>很伤<i></i>啊。”安安抬<i></i>头看<i></i>。
叶晨昀笑，“伤<i></i>只<i></i>暂<i></i><i></i>。”
“哦。”安安<i></i><i></i><i></i>解<i></i>什么妈妈<i></i><i></i>叔叔明明<i></i>么<i></i><i></i>，却<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>感情世界，<i></i><i></i><i></i><i></i>很懂。
“走，准备吃饭<i></i>。”
叶晨昀牵<i></i><i></i><i></i>手往<i></i>走。
梁馨微回<i></i>厨房，双手将手<i></i>握紧，<i></i>颗<i></i>“怦怦”跳<i></i>很快。
听<i></i>手<i></i>铃声响<i></i><i></i><i></i><i></i>瞬<i></i>，她<i></i><i></i>狠狠揪<i></i><i></i>，顾<i></i><i></i>手边<i></i>忙，急忙<i></i>往房<i></i><i></i>跑。
她知道<i></i>煜琛<i></i><i></i><i></i><i></i>搬走<i></i>，肯<i></i><i></i>像疯<i></i><i></i><i></i>联系她。
<i></i><i></i>才提<i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i>。
她<i></i>嘲<i></i>笑<i></i><i></i>，<i></i>己真<i></i>没<i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>式强迫<i></i>己断<i></i><i></i><i></i><i></i>联系。
“<i></i>没<i></i>吧？”叶晨昀走<i></i>她身边，担<i></i><i></i>看<i></i>她。
梁馨微连忙敛<i></i><i></i><i></i><i></i>绪，冲<i></i>笑<i></i>笑，“<i></i>没<i></i>。”
叶晨昀扫<i></i>眼她手<i></i><i></i>手<i></i>，<i>€</i>：“<i></i>果<i></i>想<i></i>，<i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>肯<i></i>满世界找<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>。”梁馨微<i></i>手<i></i>放<i></i>围裙兜<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>菜炒<i></i><i></i><i></i><i></i>吃饭<i></i>。”
叶晨昀轻轻叹<i></i>口气，没再<i>€</i>什么，转身<i></i><i></i>。
()
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 小雪狮 的《给汉武帝讲我的男神霍去病》最快更新
第219章 朱元璋:原来叫门天子是这么来的吗？ 免费阅读.[www.aishu55.cc]
