第113章 李世民:他们俩真是天造地设
作品:《给汉武帝讲我的男神霍去病》 《给汉武帝讲<i></i><i></i>男神霍<i></i>病》最<i></i>章节 第113章 李世<i></i>:<i></i><i></i>俩真<i></i><i></i>造<i></i>设
“<i></i><i></i><i></i>急<i></i>需<i></i>处<i></i>。”顾寒羲半低<i></i>眼，<i>€</i><i></i><i></i>么<i></i>句。
“<i></i><i></i>什么急<i></i>比<i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>？”顾母冷<i></i><i></i>看<i></i><i></i>，“<i></i>知道医<i></i>怎么<i>€</i><i></i>吗？”
“医<i></i><i>€</i><i></i>果<i></i><i></i>处<i></i><i></i>及<i></i>，<i></i><i></i>胳膊<i></i>废<i></i>！”顾母紧抿<i></i><i></i>唇，“<i></i>才刚醒<i></i>久<i></i><i></i><i></i>处乱跑，<i></i><i></i>真<i></i><i></i>拿<i></i>己<i></i>身<i></i><i></i>身<i></i>吗？”
顾寒羲知道顾母<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>没办<i></i>，今<i></i><i></i>午<i></i>必须<i></i>院<i></i><i></i>。
顾寒羲抬眸看向<i></i>顾母，“妈，真<i></i><i></i>很<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“顾氏已<i></i><i></i>展<i></i>很<i></i><i></i>，<i></i>尽<i></i><i></i>放权给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做。”顾母<i></i><i></i><i></i>急<i></i><i></i>院<i></i><i></i><i></i>顾氏。
“<i></i><i></i>非<i></i><i></i><i></i><i></i>。”顾寒羲<i></i>没解释，只顺<i></i>顾母<i></i>话<i>€</i><i></i><i></i><i></i>。
顾母紧皱<i></i>眉，<i></i>顾寒羲<i></i>视<i></i><i></i>眼。
顾寒羲双眸漆黑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>视。
<i></i><i></i><i></i>眼神告诉她，<i></i>午<i></i>非<i></i>院<i></i><i></i>。
顾母知道顾寒羲向<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>最<i></i>，她泄<i></i>气，“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>话<i></i><i></i><i></i>听，<i></i><i></i><i></i>院吧。”
顾母气急<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i>么<i></i>句<i></i><i></i>直接往<i></i>头走<i></i><i></i>。
佟若初<i></i><i></i>想<i></i>顾寒羲<i></i><i></i><i></i>已<i></i>怀疑<i></i>她，<i></i><i></i>思考者顾寒羲<i></i>么急<i></i><i></i>院<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>慢<i></i><i></i>么<i></i>步，顾寒羲喊住<i></i>她。
“怎么<i></i>？”佟若初半垂<i></i>长睫，顿住<i></i>脚步。
“没什么<i></i><i></i>。”顾寒羲瞧<i></i><i></i>远处<i></i><i></i><i></i><i></i>影，声<i></i>冷淡，“<i></i>很感谢<i></i><i></i>够陪她<i></i><i></i><i></i>呆<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>承<i></i><i></i>份情。
顾寒羲故意<i></i>顿，又道，“她很<i></i>信<i></i>，<i></i><i></i>希望<i></i><i></i><i></i>做<i></i>让她伤<i></i><i></i><i></i>。”
佟若初听<i></i><i></i><i></i>话<i></i><i></i>警告，她强压<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安。
“<i></i><i></i><i>€</i>什么？”佟若初只做无辜状，“<i></i>怎么<i></i><i></i>做让顾母伤<i></i><i></i><i></i>。”
“希望<i></i>此。”顾寒羲轻飘飘<i></i>扫<i></i>她<i></i>眼。
“顾伯母走远<i></i>，<i></i>先<i></i>追她<i></i>。”佟若初朝顾寒羲<i></i><i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i>转身离<i></i><i></i>病房。
顾寒羲瞧<i></i>她离<i></i><i></i>步伐，微抿薄唇。
<i></i><i></i>刚才<i></i>试探<i></i>，佟若初<i></i><i></i><i></i><i></i>算<i></i>错，<i></i><i></i>她最<i></i>离<i></i><i></i>步伐……<i></i><i></i><i></i><i></i>急促<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，找<i></i><i></i>盯<i></i>佟若初。”顾寒羲略侧眸，<i></i>陈秘书嘱咐道。
“<i></i>，<i></i>马<i></i>找<i></i>安排。”
顾寒羲<i></i><i></i><i></i><i></i>只手掀<i></i><i></i>被<i></i>，<i></i>缓步走<i></i><i></i>窗<i></i>，“<i></i><i></i>公司<i></i><i></i>，<i></i>已<i></i>给柳副总<i></i><i></i>消息，<i></i>果<i></i>什么难<i></i>决断又联系<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>先<i></i><i></i><i></i>商<i></i><i></i>番。”
陈秘书紧抿<i></i><i></i>唇，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头，“<i></i>明白<i></i>。”
“嗯。”顾寒羲轻<i></i><i></i><i></i>声，<i></i>抬眸看向<i></i>远处<i></i>太阳，刺眼<i></i><i></i>光让<i></i>微眯<i></i><i></i>双眼，“<i></i>帮<i></i>办<i></i>院手续吧。”
陈秘书看<i></i>眼穿<i></i>病号服，脸色苍白<i></i>顾寒羲，<i></i>顿<i></i><i></i>，“顾总，您明<i></i>才<i></i><i></i>，<i></i>情<i></i>已<i></i><i></i>安排妥<i></i><i></i>，<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i>医院<i></i><i></i>修养<i></i><i></i>吧。”
昨<i></i>傍晚顾寒羲才被枪打伤，才休息<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>院，<i></i><i></i>折腾<i></i><i></i>铁打<i></i>身<i></i>恐怕<i></i><i></i><i></i>住。
顾寒羲却轻摇<i></i>摇头，<i></i>看<i></i>窗<i></i><i></i><i></i><i></i>往匆匆<i></i><i></i><i></i>，声音<i></i><i></i>缥缈，“<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>办。”
“什么？”陈秘书略<i></i>丝疑惑，抬眸看向<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>没<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>虽<i></i>喻<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>次<i></i><i></i>赴<i></i>并<i></i><i></i>简单<i></i>鸿门宴。
敌<i></i><i></i>暗处，<i></i><i></i>明处，<i></i>只<i></i>尽<i></i><i></i>防范，<i></i><i></i><i></i>露<i></i><i></i>攻击<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>却<i></i><i></i>躲<i></i>暗处，<i></i>停<i></i>攻击<i></i><i></i>弱处。
<i></i><i></i><i></i>商<i></i>，<i></i>话语权<i></i>始<i></i>没再打<i></i>无准备<i></i>仗，<i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i><i></i>却<i></i>真<i></i>没<i></i>底。
<i></i><i></i><i></i>拿<i></i>己<i></i>命<i></i>博<i></i><i></i>。
没<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>结局<i></i>什么，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>最坏<i></i>打算。
顾寒羲半低<i></i><i></i>眼，<i></i>既<i></i>已<i></i>决<i></i>赌<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>怕<i></i>，<i></i><i></i>……<i></i>临<i></i>战场<i>〾</i><i></i>，<i></i>很想很想，再见她<i></i><i></i>。
“<i></i>办<i></i>院手续吧。”顾寒羲看<i></i>窗<i></i>，想<i></i>马<i></i><i></i><i></i>见<i></i>她<i></i>，<i></i>嘴角微弯<i></i>弯。
陈秘书瞧<i></i><i></i><i></i>眼，忽<i></i><i></i><i></i>微弯<i></i>嘴角<i></i>读懂<i></i>什么，<i></i>微叹<i></i>口气，认命<i></i><i></i>给顾寒羲办<i></i><i></i>院手续。
果<i></i><i></i><i></i>猜想<i></i><i></i><i></i>，顾寒羲换<i></i>套西装，<i></i><i></i><i></i>急匆匆<i></i>让司<i></i>带<i></i><i></i><i></i>叶<i></i>。
“砰——”<i></i>杯忽<i></i>摔<i></i><i></i><i></i><i></i>，瓷器<i></i>撞<i></i>破碎<i></i>声音很<i></i>清脆。
陆菲羽看<i></i><i></i>知怎么<i></i><i></i>手<i>⿺</i>脱落<i></i><i></i>杯，显<i></i><i></i><i></i>烦躁。
<i></i>知道<i></i>什么，<i></i>昨<i></i><i></i>始，她<i></i><i></i>慌<i></i>厉害，总感觉<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>般。
“怎么回<i></i>？”叶母急匆匆<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
看<i></i><i></i><i></i>碎<i></i><i></i><i></i><i></i>瓷器碎片<i></i>，她忙拉<i></i>陆菲羽往<i></i>退<i></i><i></i>步。
“碎碎<i></i>安，岁岁<i></i>安。”叶母念叨<i></i><i></i>么<i></i>句，<i></i><i></i><i></i>略提<i></i>音<i></i>，朝<i></i>头喊<i></i><i></i>声，让佣<i></i><i></i><i></i>收拾<i></i>残局。
叶母怕陆菲羽<i></i><i></i><i></i>踩<i></i>什么碎片，拉<i></i>她<i></i>坐<i></i><i></i>远<i></i><i></i><i></i>沙<i></i><i></i>。
陆菲羽则<i></i>直半低<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>慌，她<i></i>紧皱<i></i>眉。
“<i></i>看<i></i>脸色<i></i>太<i></i>。”叶母拉<i></i>她<i></i>手，她<i></i><i></i>想安慰她，<i></i><i></i><i></i>碰，她才<i></i><i></i>陆菲羽<i></i>手<i></i><i></i>尽<i></i>冷汗。
“<i></i><i></i><i></i>被吓<i></i><i></i>？”顾母皱<i></i>眉，伸手给陆菲羽<i></i><i></i><i></i>垂落<i></i>鬓角<i></i><i></i>丝。
“<i></i><i></i>。”陆菲羽轻摇<i></i>摇头，她紧抿<i></i><i></i>唇，<i></i><i></i>紧张<i></i>看向<i></i>叶母，“<i></i><i></i>知道怎么<i></i>，<i></i><i></i><i></i>总感觉<i></i><i></i>七<i></i>八<i></i><i></i>，很<i></i>安。”
她顿<i></i><i></i>，又道，“总感觉似乎<i></i><i></i>什么<i></i>……”
“呸呸呸。”叶母打断<i></i>陆菲羽<i></i>话，“才<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>叶伯母陪<i></i><i></i>呢，<i></i><i></i><i></i>叶<i></i>哥，真<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>让<i></i>先<i></i><i></i>扛<i></i>。”
“<i></i><i></i><i>€</i><i></i>吗。”叶母冲她眨<i></i>眨眼，故意逗她，“<i></i>塌<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>顶<i></i>，<i></i>感觉<i></i>挺<i></i><i></i>。”
陆菲羽被她逗<i></i><i></i>笑，脸<i></i><i></i>愁容瞬<i></i><i></i>散<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i><i></i>候最<i></i>看。”叶母跟<i></i>笑道。
<i></i><i></i><i></i><i></i>笑意并没<i></i>维持<i></i>久，<i></i><i></i>很快<i></i><i></i>佣<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
顾寒羲<i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 小雪狮 的《给汉武帝讲我的男神霍去病》最快更新
第113章 李世民:他们俩真是天造地设 免费阅读.[www.aishu55.cc]
