第84章 季驰光:主角其实是周瑜和黄盖
作品:《给汉武帝讲我的男神霍去病》 《给汉武帝讲<i></i><i></i>男神霍<i></i>病》最<i></i>章节 第84章 季驰光:<i></i>角<i></i><i></i><i></i>周瑜<i></i>黄盖
苏玄歌淡淡<i></i><i></i>笑，随即<i></i><i></i>己率先<i></i><i></i>，<i></i>她找<i></i><i></i><i></i><i></i>适<i></i>位置坐<i></i><i></i>，<i></i>才让苏弘才追问，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做什么？”
“将军，咱<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>停留<i></i><i></i><i></i>，<i></i>且敌军<i></i>边已<i></i><i></i>叫嚷<i></i><i></i><i></i>，<i></i>且<i></i>休息够<i></i>。<i></i>果继续休战，<i></i><i></i><i></i>更<i></i><i></i>利<i></i>啊。”**<i></i><i></i><i></i><i></i>直<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i>话<i></i>很直截<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>拐弯。
“<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”苏玄歌<i></i>边摇头<i></i>边比划，<i></i><i></i><i></i>番话又<i></i>苏弘才替她<i>€</i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，什么鬼<i></i><i></i>啊！难道<i></i><i></i><i></i><i></i>像乌龟<i></i><i></i>缩<i></i>壳<i></i>，永远<i></i><i></i><i></i>吗？<i></i>根<i></i><i></i>像战场，<i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i>。”
**被苏玄歌<i></i>么<i></i><i>€</i>，顿<i></i><i></i><i></i>怒<i></i>，忍<i></i>住吼道，“苏玄歌，<i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i>打仗啊，<i></i><i></i>别率军啊，<i>€</i>什么打仗胜利，<i></i>叫逃避，<i></i>哪<i></i><i></i>打仗？早知道<i></i><i></i>该让<i></i><i></i>率军<i></i>，<i></i><i></i>让苏将军<i></i>！”
“**！”苏弘才<i></i>看<i></i>**骂<i></i>己<i></i>姐姐，<i></i>忍<i></i>住站<i></i><i></i><i></i>，随即<i></i>带<i></i>怨气唤道。
苏玄歌倒<i></i><i></i>笑，轻轻拍<i></i>拍弟弟<i></i>头，比划<i></i>，“<i></i>没<i></i>儿，<i></i><i></i><i></i>担<i></i>。<i></i><i></i>，让**<i></i><i></i>抒<i></i><i></i><i></i>愤火<i></i><i></i><i></i><i></i>。”苏弘才看<i></i>姐姐丝毫<i></i>介意，<i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>头，没<i></i>气<i></i>瞪<i></i>**<i></i>眼。
苏玄歌看<i></i>黄清<i></i>眼，又比划<i></i><i></i>，“黄<i></i>哥，<i></i><i></i>觉<i></i>咱<i></i><i></i>该<i></i>战吗？<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>想<i></i>，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>偷袭呢？”
苏玄歌<i></i><i></i>比划，苏弘才<i></i>翻译，<i></i><i></i>让黄清愣<i></i>半<i></i>，张<i></i>张嘴，<i>€</i>道，“军师？”<i></i><i></i>谓<i></i>军师<i></i><i></i>歌承信。
苏玄歌摇摇头，“除<i></i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，怎么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>呢？<i></i><i></i>……”<i></i><i></i>苏玄歌比划<i></i><i></i>半<i></i>，突<i></i>停住<i></i>，<i></i>此，<i></i>话<i></i><i></i><i></i>苏弘才只<i>€</i><i></i>半拉半。
孟峥<i></i><i></i>苏玄歌<i></i>苏弘才姐弟<i></i><i></i><i></i>提醒<i></i>，突<i></i>记<i></i><i></i>，似乎<i></i>军营回<i></i><i></i>，曾<i></i><i></i><i></i>队<i></i>马没<i></i>回<i></i>，<i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>拍头，随即<i></i>问苏玄歌，“歌将军，<i></i><i></i><i>€</i><i></i>队<i></i>马<i></i><i></i><i></i>奸细吗？”
苏玄歌举<i></i>拇指，“<i></i>确<i></i><i></i>，看<i></i>，<i></i><i></i>孟将军<i></i>脑<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>！”**听<i></i>苏弘才翻译<i></i><i></i>苏玄歌<i></i>话，<i></i>根<i></i><i></i><i></i>信<i></i>，“留<i></i><i></i><i></i><i></i>队，<i></i>苏<i></i>军<i></i>精华，<i></i>且<i></i><i></i><i></i>队长<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>兄弟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甘共苦<i></i><i></i><i>〾</i>久<i></i>！<i></i>连<i></i><i></i>苏将军受伤，<i></i><i></i><i></i>拔<i></i>剑<i></i><i></i>，甚至<i></i><i></i>苏将军治疗！”
苏玄歌
听<i></i><i></i><i></i>，突兀站<i></i><i></i><i></i>，凌厉<i></i>目光扫向众<i></i>，手<i></i>再次快速<i></i>比划<i></i><i></i>。
苏弘才幸亏<i></i><i></i><i></i>比较快，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i>€</i>什么，<i></i>父<i></i><i></i><i></i>受伤<i></i><i></i><i></i>队长拔剑<i></i>，<i></i>且<i></i>治疗<i></i>伤？！”
“<i></i>啊。”“<i></i><i></i><i></i><i></i>魏珂<i></i><i></i>伤<i></i><i></i>久啊，<i></i><i></i>让将军<i></i>保持<i></i>命，<i></i><i></i><i></i>才拔<i></i>剑<i></i>，<i></i><i></i>，将军<i></i><i></i>死<i></i>。”<i></i><i></i>将士竟<i></i><i></i><i></i>附<i></i>道，甚至每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>叫魏珂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敬佩<i>〾</i><i></i>。
苏玄歌默默念<i></i>几遍<i></i><i></i>名字，又缓缓坐<i></i>，随即“问”道，“<i></i>果没<i></i>奸细，<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>女孩，又<i></i><i></i><i></i>哑吧，<i></i><i></i><i></i>怎么知晓<i></i>？”
被苏玄歌<i></i>苏弘才<i></i>么<i></i>问，众<i></i><i></i>才突<i></i>意识<i></i><i></i><i></i>头，<i></i>啊，除<i></i>皇宫<i></i><i></i><i></i>，没<i></i><i></i><i></i><i></i>知晓<i></i>，难道<i></i><i></i>真<i></i><i></i>奸细吗？
“<i></i><i></i>，<i></i>才<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”苏玄歌看<i></i>众<i></i><i></i>沉默<i></i>语，<i></i>才再次比划<i></i><i></i>，“<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i>叫让<i></i><i></i>嚣张。<i></i>知<i></i>位<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i>语，<i></i><i></i><i></i>——骄兵必败！”
孟峥<i></i>听<i></i><i></i><i></i>，突<i></i><i></i>明白<i></i><i></i>，原<i></i>苏玄歌<i></i><i></i><i></i>意<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>意<i></i>看<i></i>己，<i></i>且<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>趁敌军<i></i>备，<i></i>偷袭，<i></i>么<i></i><i></i>切<i></i><i>€</i><i></i>通<i></i>。看<i></i>，<i></i><i></i>被曾<i></i><i></i>英勇给冲蒙<i></i>头，<i></i><i></i>计策，<i></i>真<i></i><i></i>错啊。
黄清听罢，突<i></i><i></i>怔，<i></i><i></i><i></i>口问道，“将军，<i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>？<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>……戒除警戒<i>〾</i><i></i>？！”
黄清<i></i>话音<i></i>落<i></i>，**<i></i><i></i><i></i>满<i></i><i>€</i>道，“怎么<i></i>戒除呢，黄清<i></i><i></i>胡<i>€</i>什么……唔……”<i></i><i></i>话没<i></i><i>€</i>完<i></i>被黄清给捂住<i></i>嘴。
苏玄歌<i></i>笑，<i></i><i></i><i></i>头，“<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>候，咱<i></i><i></i><i></i><i></i>胜利<i></i>！”
“明白<i></i>，明白<i></i>。”黄清<i></i><i></i>头，孟峥<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>照常<i></i>活，<i></i>权<i></i>没<i></i>听<i></i>，<i></i><i></i>休战。<i></i>果谁<i></i>敢踏<i></i>军营<i></i>步，<i></i><i></i>杀鸡儆猴<i></i>！”苏玄歌<i></i>才站<i></i><i></i>，带<i></i>威严<i></i>目光望向众<i></i>。
“明白！”众<i></i>异口<i></i>声道。
“<i></i>，今<i></i>咱<i></i><i></i><i></i><i></i>玩<i></i>玩，<i></i>梅，<i></i><i></i>拿牌<i></i>，咱<i></i>打牌！”苏玄歌比划<i></i>，苏弘才看<i></i><i></i><i></i>，忍<i></i>住<i></i><i></i><i></i>鼻<i></i>，<i></i><i></i>明白<i></i><i></i><i></i>姐姐<i></i>突<i></i>转变风格，感觉跟刚才<i></i><i></i><i></i>威严将军判若<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>己<i></i>眼看<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>翻译<i></i><i></i><i></i>。
很快，<i></i>梅<i></i><i></i>队女将士<i></i><i></i>，甚至<i></i>拿<i></i><i></i>几张牌，<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>男将士<i></i><i></i><i></i>“斗<i></i><i></i>”！<i></i>几<i></i>女将士<i></i>带领<i></i>，男将士<i></i>竟<i></i>
<i></i>迷<i></i><i></i><i></i>游戏！
<i></i>消息再次传<i></i>敌军<i></i>边<i></i>，<i></i>边<i></i>顺口溜再次改<i></i>，更<i></i>带<i></i>嬉笑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>瞧<i></i><i></i>，“孩童孩童真<i></i>真，战场战场变玩场，赶紧赶紧<i></i>降投，<i></i><i></i>回<i></i><i></i>牌玩。”
<i></i>南宫离<i></i>青风<i></i>边<i></i>知苏玄歌<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>眉毛<i></i>挑，随即露<i></i>笑容，“歌儿果<i></i><i></i>智慧<i></i><i></i>，看<i></i>，<i></i><i></i>次<i></i>真<i></i><i></i>错，她<i></i>够风头<i></i>。”
<i></i>身边<i></i>暗卫<i></i><i></i><i></i>解<i></i>，<i></i><i></i>问道，“<i></i><i></i>，苏<i></i>姐<i></i><i></i><i></i><i></i>逃避吗？<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>极<i></i>利啊！”
南宫离白<i></i><i></i><i></i>眼，“<i></i><i></i>懂，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>歌儿胜利归<i></i><i></i>，<i></i>王<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给她庆祝<i></i>。”<i>€</i>毕，<i></i>跃身<i></i><i></i>，<i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>懵<i></i>暗卫……
玉琳公<i></i>闻讯<i></i>，<i></i><i></i><i></i>找皇<i></i>，想<i></i>让<i></i>旭俊<i></i>欺君<i>〾</i>罪<i></i>苏玄歌叫回<i></i>，毕竟，她<i></i><i></i>逃避，根<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>率军，<i></i><i></i>没<i></i>想<i></i><i></i>旭俊竟<i></i><i></i>拒绝，甚至<i></i><i>€</i>她<i></i><i></i>无<i></i>找<i></i><i></i>，<i></i>让她<i></i><i></i><i></i>极<i></i>窝火，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>啊，父皇<i></i><i></i>最疼<i></i><i></i>己<i></i>吗，<i></i>什么<i></i>疼<i></i><i></i><i></i>叫苏玄歌<i></i>哑女啊！
<i></i><i></i>敌军<i></i><i></i>此侮辱，众将士<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>女将士<i></i><i></i><i></i><i></i>洗衣服，甚至<i></i><i></i>脸<i></i><i></i>呈<i></i><i></i>笑容，<i></i>且完<i></i><i></i><i></i>战场<i></i><i></i><i></i><i></i>，几乎没<i></i>紧张<i></i>战<i>〾</i><i></i>，<i></i>让敌军<i></i>边<i></i><i></i>更<i></i>轻蔑<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>次，顺口溜再次传<i></i><i></i><i></i>，带<i></i>更<i></i>让<i></i>泄气<i></i>话语。
“哟哟哟，<i></i>真<i></i>‘哥哥打<i></i>，妹妹洗衣’。”“哎哎哎，河边洗衣<i></i>妹<i></i>，河边打<i></i>**情。”“啊啊啊，熙朝熙朝真<i></i>奇，朝<i>⿺</i>无<i></i>却<i></i>孩童叫。<i></i><i></i>战场玩<i></i><i></i>，让<i></i>笑掉<i></i>牙<i></i>。”“呵呵呵呵！”“咯咯咯！”……
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>苏玄歌<i></i>提醒，<i></i><i></i>将士<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>耳旁风，根<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话记<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>梅她<i></i>早已习惯<i></i><i></i><i></i><i></i>姐<i></i>千<i></i>变<i></i>，<i></i>此她<i></i><i></i>将士<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃喝，<i></i>且<i></i><i></i><i></i>故意<i></i>胆<i></i>给将士<i></i><i></i>擦汗，<i></i>付女慈郎情<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>梅伸手<i></i><i></i>给孟峥<i></i>擦汗<i></i>，<i></i>急忙回避，并向苏玄歌投<i></i>求助<i></i>目光，<i></i><i></i><i></i>敢被<i></i><i></i>丫头给碰<i></i>。苏玄歌<i></i>笑，随即<i></i>拍<i></i>拍苏弘才<i></i>头。
苏弘才立马<i></i>头，<i></i>才<i></i>苏玄歌怀<i></i>走<i></i><i></i>，麻利<i></i>接<i></i><i></i><i></i>梅手<i>⿺</i><i></i>布，“<i></i>梅姐姐，谢谢啦。”<i></i><i></i><i></i>梅<i></i><i></i><i></i><i></i>，苏弘才很快<i></i><i></i>布给擦干净<i></i>。<i></i>梅望<i></i><i></i><i></i>少爷<i></i><i></i><i></i><i></i>姐，张<i></i>张嘴，想<i>€</i>什么，<i></i><i></i>最终<i></i><i></i>什么<i></i>没<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>拿<i></i>众<i></i><i></i>衣裳<i></i>鞋袜<i></i>洗<i></i>。
苏玄歌<i></i>让将士<i></i><i></i><i></i>散<i></i><i></i>，又专门<i></i>孟
峥<i></i>叫<i></i><i></i>己<i></i>营帐<i></i>，<i></i>始考虑<i></i><i></i>步<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>考虑<i></i>情<i>〾</i><i></i>，她<i></i>意问<i></i>孟峥<i></i><i></i>句话，“孟叔叔，<i></i>想<i></i>再纳妾室吗？”她知道孟峥<i></i><i></i><i></i><i></i>妻<i></i>妾<i></i>，据<i>€</i><i></i><i></i>妻<i></i>妾<i></i>真<i></i>很<i></i>睦，<i></i><i></i><i></i>姐妹<i></i>般。
孟峥<i></i><i></i>愣，摇摇头，“<i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i>够<i></i>，再<i></i><i></i>，<i></i><i></i>更<i></i><i></i>头疼<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i>，孟叔叔，<i></i><i></i><i></i>梅<i></i><i></i>，<i></i><i></i>尽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”苏玄歌<i></i><i></i>头，<i></i><i></i>，她<i></i>希望<i></i>梅<i></i>妾室，毕竟<i></i>门妾室<i></i><i></i>低门妻<i></i>，毕竟妾<i></i><i></i>，<i></i>妻<i></i><i></i>室<i></i>，<i></i><i></i>，她决<i></i><i></i><i></i>给<i></i>梅找<i></i><i></i>更<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>己父<i></i><i></i>龄<i></i><i></i><i></i>老男<i></i>！
孟峥<i></i><i></i>怔，随即明白<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>擦<i></i><i></i><i></i>冷汗，<i></i>才<i></i><i></i>头，“<i></i>明白。歌将军，<i></i>什么活计<i></i>吩咐<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i>很<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>求，<i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i>睡<i></i>觉，晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”苏玄歌比划<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>几<i></i>已<i></i>熟悉<i></i>，<i></i><i></i>，苏玄歌比划<i></i><i></i><i></i>手势，孟峥<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>懂，<i></i>此，<i></i>次并没<i></i><i></i><i></i>岁<i></i>苏弘才<i></i>翻译，毕竟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>，<i>ǹ</i><i></i><i></i>破<i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>系<i></i>，<i></i><i></i><i></i>未<i></i><i></i><i></i>啊！
“睡觉？！”孟峥<i></i>被苏玄歌<i></i>么<i></i>命令脸<i></i>露<i></i>更<i></i>惊诧神色，<i></i>苏玄歌<i>€</i><i></i><i></i>做<i></i>真<i></i>完<i></i><i></i>像<i></i><i></i>将军，<i></i><i></i><i></i>像……
“<i></i>，<i></i><i></i>睡觉。<i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i>睡觉，晚<i></i>偷袭<i></i>！”苏玄歌想<i></i>想，<i></i><i></i>手指沾<i></i><i></i><i></i>茶<i></i>，<i></i>桌<i></i><i></i>写<i></i><i></i><i></i>字<i></i>。
看<i></i><i></i><i></i>，孟峥<i></i>又<i></i><i></i>愣，随即明白<i></i><i></i>，“<i></i>明白<i></i>。<i></i>么，军队<i></i>安置吗？<i></i><i></i><i></i>吩咐？”
“<i></i><i></i>。”苏玄歌摇头，并比划道，“<i></i><i></i>，孟叔叔，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>唤<i></i><i></i>歌儿吧。毕竟，<i></i><i></i><i></i><i></i>父<i></i><i></i>岁呢。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>将士<i></i>睡觉，做饭<i></i>活计<i></i>交给木歌军<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>……”孟峥<i></i>犹豫<i></i><i></i>番，最终<i></i><i></i>答<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>孟峥<i></i><i></i>命令<i></i>，众将士<i></i><i></i>才<i></i>衣<i></i>睡。
<i></i>梅闻讯<i></i>赶<i></i>苏玄歌<i></i>营帐<i></i>，准备问她<i></i><i></i>做什么<i></i><i></i>，苏玄歌比划道，“<i></i><i></i><i></i>梅，<i></i><i></i><i></i>木歌军叫<i></i><i></i>，晚<i></i>咱<i></i><i></i>偷袭。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i>拿武器<i></i>，<i></i><i></i><i></i>拿咱<i></i>吃饭<i></i><i></i>铲<i></i>勺<i></i><i>〾</i>类<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>切菜<i></i>刀。”
看<i></i>苏玄歌<i></i>此比划，<i></i>梅<i></i><i></i>目瞪口呆，<i></i>哪<i></i>像<i></i><i></i>战场啊，<i></i>完<i></i><i></i>像<i></i>**<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>**，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抢……菜<i></i><i></i>，<i></i><i>ǹ</i>她想象<i>⿺</i><i></i>战场完<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>概念啊！！！
<i></i>南宫离再
次听<i></i><i></i>消息<i></i>，竟<i></i>忍<i></i>住噗哧<i></i>声笑<i></i><i></i><i></i>，<i></i>身边<i></i>暗卫<i></i><i></i>愣怔<i></i>半<i></i>，<i></i><i></i><i></i>今<i></i>怎么<i></i>，怎么<i></i><i></i>此<i></i>笑，<i></i>且极<i></i><i></i>常啊。
看<i></i><i></i>梅<i></i>目瞪口呆苏玄歌淡淡<i></i><i></i>笑，“<i></i><i></i>确<i></i><i></i>抢菜，<i></i>且<i></i>叫趁<i></i><i></i>备。<i></i>想象看，<i></i><i></i><i></i><i></i>欢笑庆功<i>〾</i><i></i>，<i></i>群疯女<i></i><i></i><i></i>抢菜，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>气<i></i>追赶呢？<i></i><i></i>……”比划<i></i><i></i><i></i>，苏玄歌眨<i></i>眨眼。
<i></i>梅突<i></i>明白<i></i><i></i><i></i>姐<i></i><i></i>意<i></i>，“臣明白<i></i>，臣<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉众姐妹<i></i>。”<i>€</i>完，她匆匆<i></i><i></i>她<i></i>木歌军<i></i>营帐<i></i>，让她<i></i>做<i></i>准备，拿<i></i>锅铲、勺<i></i>、切菜刀，<i></i><i></i>迅速排<i></i><i></i><i></i>队。
<i></i>青风看<i></i>苏玄歌<i></i>比划，再幻想未<i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i>，<i></i><i></i>总算明白<i></i>苏玄歌<i></i><i></i>意，<i></i><i></i>计，果<i></i><i></i>够妙，估计<i></i>除<i></i>苏玄歌，<i></i><i></i><i></i><i></i>根<i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>计策<i></i>！
果<i></i><i></i><i></i>，<i></i>苏玄歌让苏弘才<i></i><i></i><i></i>鬼头带<i></i>木歌军悄悄<i></i><i></i><i></i>敌军周边<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>竟<i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i>喝<i></i>！
<i></i><i></i>，<i></i>岁<i></i>苏弘才立马装<i></i>疯<i></i><i></i>般冲<i></i><i></i>，随即抓<i></i><i></i><i></i>又<i></i>又白<i></i>馒头，<i></i><i></i>跑<i></i>，却被<i></i>只<i></i>手抓住，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>骂<i></i><i></i><i></i>疯<i></i><i></i>，没<i></i>想<i></i>，<i></i>群疯女<i></i>蜂拥<i></i><i></i>，并挤<i></i><i></i>，趁<i></i><i></i>怔<i>〾</i><i></i>，先<i></i>苏弘才给抢<i></i>回<i></i>，随即<i></i><i></i><i></i><i></i>抢菜<i></i>。
<i></i>看<i></i><i></i><i></i>美食<i></i>被<i></i><i></i>女<i></i>给抢走<i></i>，<i></i><i></i><i></i>酒意连连<i></i><i></i>，<i></i><i></i>感觉<i></i>己胃空荡荡<i></i>，<i></i><i></i><i></i>群<i></i><i></i>跑<i></i><i></i><i></i>抢回<i></i><i></i><i></i>美食……
<i></i>趁混乱<i>⿺</i>，苏弘才竟<i></i>悄悄又跑回<i></i><i></i>己<i></i>军营<i></i>，<i></i><i></i>回<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i><i></i>，苏玄歌竟<i></i>已<i></i>组织<i></i><i></i><i></i>支军队，带头<i></i>将士<i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i>黄清！
“姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>带黄<i></i>哥做什么<i></i>啊？”苏弘才忍<i></i>住问道。
“趁敌乱，<i></i>敌命。”苏玄歌比划道，她<i></i>意<i></i><i></i>句“趁<i></i>乱<i></i><i></i>命”<i></i>改<i></i><i></i>此句话，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>看<i></i>己<i></i>眼<i></i>，“<i></i><i></i>，风<i></i>月黑夜，杀<i></i>放火<i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 小雪狮 的《给汉武帝讲我的男神霍去病》最快更新
第84章 季驰光:主角其实是周瑜和黄盖 免费阅读.[www.aishu55.cc]
