第178章 八一八卦。
作品:《我给秦皇汉武剧透历史》 《<i></i>给秦皇汉武剧透历史》<i></i><i></i>章节 <i></i>178章 八<i></i>八卦。
<i></i>着吕倩<i></i>着乔梁：“<i></i>啥时说过今天<i></i><i></i><i></i>们聊<i></i>生<i></i>？”
“<i></i><i></i>说难<i></i><i></i>们就<i></i>可<i></i>聊<i></i>？”乔梁<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>——”吕倩<i></i>时被<i></i>住<i></i>，<i></i>小子<i></i>话似乎<i></i><i></i>理，<i></i>家<i></i>事<i></i>时候经<i></i>聊聊<i></i>生，<i></i><i></i><i></i>需<i></i>事先征<i></i>同<i></i>啊。
吕倩随即深呼吸<i></i>口<i></i>：“既然都<i></i>事，<i></i>来<i></i><i></i>里聊<i></i>生，好啊，来，聊吧，开聊——”
听吕倩<i></i>话，<i></i>吕倩<i></i>神<i></i>，邵冰雨感觉<i></i><i></i>对劲，<i></i><i></i>叶<i></i>仪，<i></i><i></i><i></i>乔梁。
叶<i></i>仪<i></i>脸苦相，乔梁则<i></i>副满<i></i><i></i>乎<i></i><i></i>子：“来，开聊，女士优先，尊<i></i><i></i>幼，照顾小<i></i>，小毛驴，<i></i>先来。”
听乔梁叫吕倩小毛驴，叶<i></i>仪哭笑<i></i>得，邵冰雨则睁<i></i><i></i>眼睛，尼玛，乔梁<i></i><i></i>叫吕倩，<i></i>会生<i></i><i></i>。
邵冰雨<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i>起来。
<i></i><i></i>到吕倩<i></i><i></i>生<i></i>，<i></i>倒笑起来：“<i></i><i></i>们来找<i></i><i></i>，凭啥<i></i>先聊？既然<i></i>说尊<i></i><i></i>幼，那年龄<i></i><i></i><i></i>先来。”
说完吕倩<i></i>着叶<i></i>仪，<i></i>里叶<i></i>仪<i></i><i></i>，<i></i>乔梁<i></i>邵冰雨稍微<i></i>点。
<i></i>吕倩<i></i>着自己，叶<i></i>仪<i></i>些棘<i></i>，本来拉着乔梁来找吕倩，<i></i><i></i><i></i>释清楚那事<i></i>，<i></i>现<i></i>邵冰雨<i></i>，<i></i>事实<i></i><i></i>好开口啊。
<i></i>叶<i></i>仪<i></i><i></i>，自己今天既然来<i></i>，而且好<i></i>容易拉<i></i><i></i>乔梁，机会难得，该说<i></i>还<i></i><i></i>说，<i></i>然等下<i></i>机会，<i></i><i>⿰</i>猴年马<i></i>。
<i></i>到<i></i>里，叶<i></i>仪硬着<i></i>皮<i></i>：“吕倩，<i></i><i></i><i></i><i></i>事，<i></i>今天来，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>释<i></i>下<i></i><i></i>那<i></i>事，那事吧，实<i></i><i></i><i></i>误会，<i></i><i></i><i></i>误会，<i></i>家都<i></i>好朋友，<i></i><i></i>们<i></i><i></i>圈子里，<i></i><i></i><i></i><i></i>把<i></i>家都当成朋友<i></i><i></i>，<i></i><i></i>任何超出朋友<i></i><i></i>思，而且，<i></i>也<i></i>珍惜<i></i>家之<i></i><i></i>友谊……”
叶<i></i>仪<i></i>话说<i></i><i></i>诚恳，虽然<i></i>打算<i></i>吕倩说<i></i>事，<i></i>因<i></i>邵冰雨<i></i>，<i></i>还<i></i>说<i></i><i></i>隐晦，<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>，吕倩<i></i><i></i>定可<i></i>听<i></i>白自己<i></i>话<i></i><i></i>思<i></i>。
邵冰雨<i></i>时<i></i>些发懵，叶<i></i>仪<i></i>话<i></i>啥<i></i>思？自己怎<i></i>听<i></i>懂呢？
听<i></i>叶<i></i>仪<i></i>话，吕倩<i></i>着乔梁：“<i></i>同<i></i><i></i><i></i>话吗？”
“同<i></i>，<i></i>举双<i></i>赞同！”乔梁说完两<i></i>同时举起。
吕倩点点<i></i>：“<i></i><i></i>说，<i></i>们今天来<i></i>里找<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>事，对吧？”
“<i></i><i></i>。”叶<i></i>仪点点<i></i>，<i></i>诚恳<i></i>，“其实<i></i>早就<i></i>找机会<i></i><i></i>说清楚<i></i>事，<i></i><i></i><i></i><i>⿱</i><i></i>找到机会，<i></i>好今
天乔梁也<i></i>事，<i></i>就拉着<i></i><i></i>起来<i></i>。”
吕倩哼<i></i><i></i>声：“小叶同志，<i></i><i></i>事<i>⿱</i><i></i>找<i></i>说就行，<i></i>何<i></i>拉着乔梁？”
“因<i></i><i></i>事<i></i><i></i>脱<i></i>开干<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>们之<i></i>怎<i></i>会<i></i>那误会。”叶<i></i>仪<i></i>。
“<i></i><i></i>脱<i></i>开干<i></i>？<i></i>就那<i></i><i></i><i></i>？<i></i>怎<i></i>觉得<i></i><i></i><i></i><i></i>都<i></i>所谓呢？”吕倩冷笑<i></i>声，“还<i></i>，<i></i>说<i></i>们之<i></i><i></i>误会，那真<i></i><i></i>误会吗？叶<i></i>仪，<i></i>当<i></i><i></i>傻子，还<i></i>把<i></i>当三岁小孩？<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>就那<i></i>弱智？”
<i></i>听吕倩<i></i>话，叶<i></i>仪觉得事态严<i></i><i></i>，<i></i>丫<i></i>死<i></i><i></i>信，<i></i>可如何<i></i>好？
叶<i></i>仪<i></i>由<i></i><i></i>乔梁<i></i>眼。
<i></i><i></i>叶<i></i>仪<i></i><i></i>乔梁，吕倩<i></i>里来<i></i>，还<i></i>，<i></i><i></i>好几<i></i><i></i>，<i></i><i></i>臭男<i></i>，<i></i><i></i>就罢<i></i>，<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>。
乔梁皱皱眉<i></i>：“小吕同志，小叶刚才说<i></i>够真诚坦诚<i></i>，<i></i>怎<i></i>水米<i></i><i></i>呢？”
<i></i>听乔梁<i></i>叶<i></i>仪站<i></i>同<i></i>战<i></i>，吕倩<i></i>里就<i></i>愤，板着脸<i></i>说话。
乔梁继续<i></i>：“其实吧，那事真<i></i><i></i>误会，如<i></i><i></i>坚信那<i></i><i></i>误会，坚信自己<i></i>判断，那<i></i><i></i>说，<i></i>其实<i></i><i></i>傻子，也<i></i><i></i>三岁小孩，更<i></i><i></i>弱智。”
“<i></i>话怎<i></i>说？”吕倩<i></i>。
“<i></i><i></i>说<i></i><i></i>蠢蛋，<i></i>两岁小孩，<i></i>智商<i></i>发育好。”乔梁毫<i></i>客<i></i><i></i>。
吕倩<i></i>听<i></i>坏<i></i>，腾地站起来：“好啊，<i></i>们俩合穿<i></i><i></i>裤子，今天专门来<i></i>羞辱<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>！”叶<i></i>仪忙<i></i>迭<i></i>，“吕倩，<i></i><i></i><i></i>误会，<i></i>们绝对<i></i><i></i><i></i><i></i>思，<i></i>今天绝对<i></i>带着真诚<i></i><i></i>来……”
“闭嘴！”吕倩<i></i>呼呼<i></i>。
叶<i></i>仪<i></i>时难堪。
<i></i><i></i>氛紧张起来，邵冰雨<i></i><i></i>着<i></i>脑，懵懵<i></i>着<i></i>们：“<i></i>们……到底<i></i>怎<i></i><i></i>？”
叶<i></i>仪尴尬苦笑。
吕倩<i></i>着邵冰雨：“冰美<i></i>，<i></i>啥都<i></i><i>⿰</i><i></i>？”
“<i></i><i></i><i>⿰</i><i></i>啊，<i></i>就<i></i><i></i><i></i>来聊<i></i>生<i></i>。”邵冰雨<i></i>。
“<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>跟着掺<i></i>什<i></i>？<i></i><i></i><i></i>闲得蛋疼<i></i>？”吕倩<i></i>客<i></i><i></i>。
“<i></i>……”<i></i>会轮到邵冰雨难堪<i></i>。
乔梁<i></i>紧<i></i>慢<i></i>：“冰美<i></i><i></i><i></i>蛋，怎<i></i>会显得蛋疼呢？对吧？”说完乔梁<i></i>着邵冰雨。
邵冰雨<i></i>连苦相，尼玛，自己<i></i><i></i>蛋还用<i></i>说吗？<i></i>小子<i></i>话，<i></i>娘<i></i>点<i></i>呢还<i></i>摇<i></i>？
似乎都<i></i>妥。
<i></i>着乔梁对吕倩<i></i>：“小吕同志，今天小叶来<i></i><i></i>
里，<i></i><i></i>澄清误会，<i></i>决<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>态度？”
“<i></i><i></i>态度怎<i></i><i></i>？”吕倩瞪眼<i></i>。
“<i></i><i></i>态度<i></i><i></i>友好，好歹<i></i>家都<i></i>朋友，<i></i><i></i><i></i>们今天来<i></i>里，<i></i><i></i>主动让座<i></i>说，连口水都<i></i><i></i>，太<i></i>够<i></i>思<i></i>。”乔梁<i></i>。
“哼，还<i></i>喝水？”吕倩冷哼<i></i>声，“<i></i>当<i></i>们<i></i>朋友，<i></i>们呢？当<i></i><i></i>朋友<i></i>吗？”
“当<i></i>，当<i></i>，<i></i>们<i></i><i>⿱</i>都把<i></i>当好朋友<i></i><i></i>。”叶<i></i>仪忙点<i></i>。
邵冰雨虽然<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>们之<i></i>到底发生<i></i>什<i></i>事，也晕晕乎乎跟着附<i></i>。
吕倩<i></i>：“既然当<i></i><i></i>好朋友，那好朋友之<i></i>，就<i></i>诚实，就<i></i>能互相欺瞒，<i></i><i></i>，小叶，<i></i>今天<i></i>态度让<i></i>实<i></i><i></i>失望，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>实<i></i>，怎<i></i><i></i><i></i>事<i></i>就那<i></i>喜欢撒谎呢？乔梁嘴里<i></i><i></i><i></i>实话，谎话张口就来，<i></i>来<i></i><i></i>跟着<i></i>学坏<i></i>……哎，<i></i><i></i><i></i><i></i>叫臭味相投呢？”
“吕倩，<i></i>……”叶<i></i>仪脸<i></i>挂<i></i>住<i></i>，自己<i></i>片诚<i></i>而来，<i></i><i></i>论如何<i></i>释，吕倩却怎<i></i>都<i></i>信，<i></i>丫<i></i><i></i><i></i>太倔强太认死理，而且对自己说话毫<i></i>留<i></i>面，连讽带刺，太让自己难堪<i></i>。
叶<i></i>仪<i></i>里委屈<i></i>憋闷。
邵冰雨虽然<i></i><i>⿰</i><i></i>什<i></i>事，<i></i><i></i>吕倩<i></i>态度，<i></i>叶<i></i>仪如<i></i>难堪，忍<i></i>住<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>说，自己<i></i>叶<i></i>仪也<i></i>交往多年<i></i>闺蜜，<i></i>感<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>吕倩深<i></i>，<i></i>会儿叶<i></i>仪被吕倩搞地如<i></i>狼狈，自己好歹<i></i>帮<i></i>把。
于<i></i>邵冰雨<i></i>：“吕倩，<i></i><i></i>话太过分<i></i>，<i></i>仪<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>里<i></i><i></i>，<i></i>也应该<i></i>白，怎<i></i>能<i></i><i></i>说<i></i>？<i></i>家既然都<i></i>朋友，<i></i>什<i></i>误会好好说清楚<i></i>就得<i></i>？<i></i><i></i><i></i>态度，根本就缺乏<i></i>决<i></i><i></i><i></i>诚<i></i>。”
“嗯？”吕倩皱起眉<i></i>，“冰美<i></i>，<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i>们之<i></i><i></i>所谓误会<i></i>什<i></i>吗？”
“<i></i><i>⿰</i><i></i>。”邵冰雨<i></i>。
“<i></i><i>⿰</i><i></i><i></i><i></i><i></i>里乱<i></i>什<i></i>言？<i></i>清<i></i>白就擅自<i></i>态，就指责<i></i>，<i></i><i></i><i></i>们三<i></i>都<i></i>穿<i></i><i></i>裤子，今天专门来<i></i><i></i>里找茬惹事<i></i>！”吕倩<i></i>愤<i></i>。
“哎，<i></i>，可<i></i><i></i><i></i>说！”乔梁忙摆<i></i>，“<i></i><i></i>里<i></i>什<i></i>地方？<i></i><i></i><i></i>里<i></i>什<i></i><i></i>置？<i></i>们哪里敢来<i></i><i></i>里惹事？其实吧，<i></i>们三<i></i><i></i><i></i>穿<i></i><i></i>裤子，男女<i></i><i></i>，<i></i><i></i>裤子怎<i></i>穿？主<i></i>还<i></i><i></i>太死脑筋，太认死理，好好<i></i><i></i>说<i></i><i></i>听，认真给<i></i><i></i>释<i></i><i></i>信，非<i></i><i></i><i></i>胡同走到黑，哎，<i></i><i></i><i></i>可<i></i><i></i>好孩子……”
“靠，<i></i><i></i><i></i>好孩子，<i></i>们<i></i>好吧？<i></i>们都<i></i>行<i></i>吧？”吕倩<i></i>恼<i></i>羞，“三<i></i><i></i>站
<i></i><i></i><i></i>战<i></i>对付<i></i>，还说<i></i><i></i>合穿<i></i><i></i>裤子，还狡辩，真讨厌，讨厌讨厌讨厌……走走走，<i></i><i></i><i></i><i></i>到<i></i>们，马<i></i>从<i></i><i></i>里离开！”
听吕倩下<i></i>逐客令，<i></i>家都愣<i></i>，<i></i>靠，都<i></i>好朋友，怎<i></i>能<i></i><i></i>？
“<i></i><i></i>走！”乔梁<i></i>跷二郎腿，“<i></i>把误会<i></i>释清楚，<i></i>走！”
“<i></i>走？”吕倩<i></i>瞪眼。
“对，<i></i>走！”乔梁点点<i></i>。
“赖皮！”吕倩<i></i>。
“<i></i>就赖皮！”乔梁<i></i>。
“<i></i>让<i></i>赖皮！”吕倩<i></i>着<i></i>起桌<i></i><i></i><i></i><i></i>电话开始拨号，<i></i><i></i>，“对付赖皮<i></i>好<i></i>办法就<i></i>武力，<i></i><i></i>就让<i></i>把<i></i>们赶出<i></i>。”
<i></i><i></i>吕倩<i></i>来真格<i></i>，叶<i></i>仪<i></i>邵冰雨紧张<i></i>，艾玛，<i></i>家都<i></i><i></i>身份<i></i><i></i>，被赶出<i></i>多难<i></i>啊。
<i></i>吕倩<i></i>态度，<i></i>来今天<i></i><i></i>决<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
叶<i></i>仪感到<i></i>沮丧，<i></i>对吕倩<i></i>些<i></i>满，<i></i>着站起来，<i></i>拉乔梁，然后对吕倩<i></i>：“<i></i>打电话<i></i>，<i></i>们走。”
吕倩停住冷眼<i></i>着<i></i>们。
<i></i><i></i>叶<i></i>仪<i></i><i></i>，邵冰雨也站起来。
<i></i>叶<i></i>仪<i></i>邵冰雨都<i></i>走，乔梁自然<i></i><i></i>单独留下，吕倩<i></i><i></i>火<i></i><i></i>，<i></i>旦叶<i></i>仪<i></i>邵冰雨走<i></i>，说<i></i>定吕倩会揍自己，艾玛，那可<i></i>好玩。
于<i></i>乔梁也站起来，理<i>⿱</i><i></i>壮<i></i>：“<i></i><i></i>喜欢吃赖皮<i></i>饼……小吕同志，今天<i></i>携两<i></i>美女部<i></i>来<i></i><i></i>里视察工作，现<i></i>视察<i></i>束，<i></i>们<i></i>告辞<i></i>，<i></i>继续加班吧，<i></i><i></i>送<i></i>，<i></i>们走<i></i>……”
说着乔梁抬脚就往外走，唯恐落<i></i><i></i>后被吕倩抓住，叶<i></i>仪<i></i>邵冰雨跟着。
<i></i>着<i></i>们离<i></i>，吕倩<i></i>呼呼把电话用力扣死，俏眉竖<i></i>，银牙紧<i></i>……
从局里出来后，叶<i></i>仪垂<i></i>丧<i></i><i></i>精打采。
乔梁<i></i>：“<i></i>告诉<i></i><i></i><i></i>来<i></i>非<i></i>听，现<i></i>好<i></i>，被<i></i>赶出来<i></i>，自找狼狈。”
叶<i></i>仪苦笑<i></i>下，脸<i></i><i></i>带着尴尬<i></i>苦恼。
邵冰雨忍<i></i>住<i></i><i></i>：“说，<i></i>到底<i></i>怎<i></i>回事？<i></i>们<i></i>吕倩之<i></i>，到底发生<i></i>什<i></i>误会？”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 江蕴意 的《我给秦皇汉武剧透历史》最快更新
第178章 八一八卦。 免费阅读.[.aishu55.cc]
