第91章 第 91 章
作品:《冰川撞骄阳》 《冰川撞骄阳》最<i></i>章节 第91章 第 91 章
<i></i>才<i></i>站<i></i>址s
<i></i>志强沉默<i></i><i></i>久，车速<i></i>变慢<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>静静<i></i>看<i></i><i></i>己眼<i></i><i></i>李潇潇，<i></i>志强<i></i><i>⿺</i>感<i></i><i></i>已。
<i></i><i></i><i></i>志强很清楚李潇潇<i></i>什么<i></i>喜欢女孩，<i></i>且，<i></i>志强<i></i>知道，她<i></i><i></i>给<i></i>己<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i>历<i></i>怎<i></i><i></i>艰辛<i></i>痛苦。
突<i></i>，<i></i>志强笑<i></i>笑，<i></i><i></i>玩笑<i></i>语气<i>€</i>道“<i></i><i></i><i></i><i></i>喜欢男孩<i></i>，<i></i>偏偏喜欢女孩<i></i>，真<i></i><i>ǹ</i>众<i></i><i></i>啊”
“强<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>男孩<i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，女孩<i></i><i></i>更<i></i>细<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>照顾<i></i><i></i><i></i>”
李潇潇<i>€</i><i></i><i>€</i><i></i>突<i></i>意识<i></i><i></i>己似乎<i>€</i><i></i><i></i>该<i>€</i><i></i>话，顿<i></i>停<i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i>志强<i></i>侧脸，李潇潇脸<i></i>浮<i></i><i></i><i></i>抹惆怅<i>〾</i>『色』。
“潇潇，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i>€</i><i></i>，<i></i>提<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊答<i></i><i></i>，乖乖听话，跟<i></i><i></i><i></i><i></i>治病，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i><i></i>孩<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
李潇潇<i></i>话虽<i></i>没<i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>志强却猜<i></i><i></i>她<i></i><i>€</i>什么，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>志强脸<i></i>依<i></i>挂<i></i><i></i>抹笑容，目<i></i>仅仅只<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>再<i></i>次陷入<i></i>悲痛<i></i><i>⿺</i>。
李潇潇<i></i>回归，<i></i><i></i><i></i>志强<i></i><i>€</i>太<i></i><i>〾</i><i></i>易<i></i>，<i></i>志强想<i></i>拼尽<i></i><i></i><i></i><i></i>珍惜，珍惜<i></i>李潇潇<i></i><i></i><i></i><i></i>每<i></i><i></i>每<i></i>秒，珍惜<i></i>她<i></i>处<i></i>每<i></i><i></i>瞬<i></i>。
<i></i><i></i>李永贵病房<i></i><i></i>候，李永贵<i></i><i></i>刚刚醒<i></i>，看<i></i>李潇潇走向<i></i><i></i>病床，李永贵顿<i></i><i></i>激<i></i><i></i>伸<i></i>手臂，<i></i><i></i>带<i></i>氧气罩<i></i><i></i>却无<i></i><i>€</i>话，甚至连做<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i>非常艰难。
看<i></i>李永贵<i></i>呼吸越<i></i>越急促，越<i></i>越艰难，李潇潇赶紧<i></i><i></i>床边，紧紧握<i></i>李永贵<i></i>手，哽咽道“爸您感觉怎么<i></i>”
李永贵<i></i>急<i></i>已，看<i></i>李潇潇<i></i><i></i>瞬<i></i>，<i></i><i></i><i></i>像<i></i><i>€</i><i></i>完<i></i>话<i></i><i>€</i>，此刻<i></i><i></i>听<i></i>李潇潇<i></i>声音，顿<i></i><i></i><i></i>急<i></i><i></i><i></i><i></i>旁<i></i>潇妈<i></i>断<i></i><i></i>眼『色』，让她帮<i></i>己摘掉氧气罩。
“老李，医<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>摘<i></i><i></i>，听话”
潇妈<i></i>跟<i></i>伤感<i></i><i></i><i></i>，<i></i>边深呼吸<i></i>，<i></i>边缓缓靠近李永贵，声音轻柔<i></i><i>€</i>道。
<i></i>李永贵<i></i>手掌<i></i>断剧烈<i></i>颤抖，眼睛<i></i>瞪<i></i>越<i></i>越<i></i>，仿佛<i></i>怕李潇潇再<i></i>次突<i></i><i></i><i></i><i></i>视<i></i><i></i>消失<i></i><i></i>。
“爸，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，让您担<i></i><i></i>”
李潇潇看<i></i>李永贵<i></i>难受<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>⿺</i><i></i>更<i></i>伤<i></i>，眼泪顿<i></i>止<i></i>住<i></i>哗哗直流。
李永贵眼看<i></i>潇妈没<i></i>帮<i></i>摘掉氧气罩<i></i>意思，<i></i>逐渐放
弃<i></i>，逐渐<i></i>复<i></i><i></i><i></i><i></i>缓缓伸<i></i>另<i></i><i></i>只手，轻轻<i></i><i></i>『<i></i>』<i></i>李潇潇<i></i>脸颊，手指却止<i></i>住<i></i>颤抖，<i></i>手背<i></i><i></i>道道皱纹，让<i></i>显<i></i>越<i></i>苍老。
随<i></i>，李永贵<i></i>手艰难<i></i>靠近<i></i>己<i></i>氧气罩，<i></i>顾潇妈<i></i><i></i><i></i>，摘掉<i>〾</i><i></i>，长长呼<i></i><i></i>口气，<i></i>才再次看<i></i>李潇潇，轻<i></i><i></i>李潇潇<i></i>脸颊，<i>€</i>道“老<i></i>待<i></i><i></i>薄，终究<i></i><i></i>让<i></i>见<i></i><i></i>女儿”
“爸您别<i></i>想，您<i></i>病<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>女儿<i></i><i></i>直陪<i></i>您身边<i></i>吗”
李潇潇听<i></i>李永贵<i></i>话，<i></i>忍<i></i>住更<i></i>伤<i></i><i></i><i></i>，已<i></i>哭<i></i>止<i></i>住<i></i>她趴<i></i>李永贵<i></i>身<i></i>，哽咽道。
<i></i>志强看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哭<i></i><i></i>么<i></i>像话，<i></i>缓缓走<i></i><i></i><i></i>，拍<i></i>拍李潇潇<i></i><i></i>背，随即<i>€</i>道“<i></i><i></i>，既<i></i>见<i></i><i></i>，怎么<i>€</i><i></i><i></i><i></i>件喜<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>哭哭啼啼<i></i>，爸，潇潇<i>€</i><i></i>没错，您<i></i>病<i></i><i></i><i></i>”
<i></i>志强<i></i>话音落<i></i>，李潇潇果<i></i>缓缓<i></i>身，随即流<i></i>眼泪笑<i></i>笑<i>€</i>道“<i></i>爸，<i></i>刚回<i></i>，您千万<i></i><i></i>灰<i></i>，<i></i>您治<i></i><i></i>病，<i></i><i></i><i></i><i></i>您抱<i></i>孙呢”
李潇潇缓缓站<i></i><i></i><i></i>，『<i></i>』<i></i>『<i></i>』<i></i>己<i></i>肚<i></i>，脸<i></i>洋溢<i></i><i></i>抹掩饰<i></i>住<i></i>幸福笑容，看<i></i>李永贵<i>€</i>道。
李永贵看<i></i>李潇潇<i></i>肚<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>，虽<i></i>李永贵晚<i></i>富贵，但却只<i></i>李潇潇<i></i><i></i>独女，<i></i>想<i></i>抱<i></i>孙<i></i><i></i>情恐怕没<i></i>几<i></i><i></i><i></i>够比<i></i><i></i>，<i></i>今看<i></i>李潇潇已<i></i>身怀六甲，<i></i>显<i></i><i></i><i></i>兴<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“嗯”
李永贵狠狠<i></i><i></i><i></i>头，随即<i></i>非常坚<i></i><i></i>“嗯”<i></i><i></i>声。
<i></i>旁<i></i>潇妈看见李永贵<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>，李潇潇回<i></i><i>〾</i><i></i>，李永贵每<i></i><i></i>愁眉苦脸<i></i>，<i></i>待治疗<i></i><i></i><i></i>积极，<i></i><i></i>李潇潇回<i></i><i></i>，李永贵立刻<i></i>像<i></i>变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，仿佛<i></i>未<i></i><i></i>充满<i></i>信<i></i>。
“潇潇志强<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>段<i></i><i></i>，<i></i><i></i>历<i></i>很<i></i><i></i>打击，但始终没<i></i>忘记<i></i>初<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>承诺，<i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i><i></i>妈<i></i>很感<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幸福<i></i><i></i><i></i><i></i>，爸<i></i>算<i></i><i></i>却<i></i><i></i>桩<i></i>愿”
虽<i></i>李永贵答<i></i><i></i>很豪迈，但<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>病，<i></i><i></i><i></i>清楚<i></i>，再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纪，很容易陷入<i></i>伤感<i></i><i>⿺</i>，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>变<i></i>更<i></i>敏感，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>觉<i></i>变<i></i><i></i><i></i>伤感。
“爸，您放<i></i>，<i></i>次<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>强<i></i><i></i>活<i></i><i></i>，<i></i><i></i>您康复，<i></i><i></i>您给<i></i>孙<i></i>名字”
李潇潇擦<i></i>擦眼泪，勉强<i></i>笑道。
“志强啊<i></i><i></i><i></i>”
李永贵再<i></i><i></i><i></i><i></i>头，随
<i></i><i></i>缓缓<i></i>目光落<i></i><i></i><i></i>志强<i></i>身<i></i>，声音<i></i><i></i>虚弱<i></i><i>€</i>道。
摘<i></i><i></i>氧气罩<i></i>么久，李永贵<i></i>呼吸已<i></i>越<i></i>越艰难，<i>€</i>话<i></i>变<i></i>越<i></i>越费<i></i>。
<i></i>志强<i></i><i></i>毫<i></i>迟疑<i></i><i></i><i></i>李永贵身边，拉<i></i><i></i><i></i>手，<i>€</i>道“爸，您<i>€</i>。”
“潇潇她<i></i><i></i>苦命<i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i><i></i>候啊，<i></i><i></i>她妈<i></i>直忙<i></i><i></i>，<i></i>她疏<i></i>照顾，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>，<i></i>总<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>交流，<i></i><i></i><i></i><i></i>做父母<i></i>失职”
李永贵已<i></i><i></i>始<i></i><i></i>吞吐，脸『色』<i></i>越<i></i>越红，甚至连血管<i></i><i></i><i></i>凸显<i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i>显<i></i><i></i><i></i>吓<i></i>。
“爸您别<i>€</i><i></i>”
李潇潇又<i></i>次没<i></i>忍住，流<i></i><i></i>眼泪。
“<i></i><i></i>她嫁给<i></i><i></i>，志强<i></i><i></i>她妈<i></i>老<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始倒<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>闭眼<i></i><i>〾</i><i></i>，潇潇<i></i><i></i><i></i>世界<i></i>，真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i><i></i>霞<i></i>，潇潇她打<i></i><i></i>跟<i></i>霞<i></i>感情<i></i>，什么<i></i><i></i>愿意跟<i></i>霞<i>€</i>，<i></i><i></i>爸希望<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>照顾潇潇<i></i><i></i>霞她<i></i><i></i><i></i>”
李永贵<i></i>声音变<i></i>越<i></i>越虚弱，<i>€</i>话<i></i>声音<i></i>越<i></i>越<i></i>，<i></i>旁<i></i>潇妈看<i></i><i></i>急<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>直想<i></i>帮<i></i>戴<i></i>氧气罩，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>愿意，坚持<i></i><i>€</i>道。
“志强<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>轻，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>父<i></i>，<i></i>女儿<i></i><i></i><i></i>感情，<i></i>看<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i>、<i></i>长，她每<i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i>期，<i></i><i></i><i></i>记忆<i></i>挥<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>刻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>疏<i></i>照顾，<i></i><i></i>候<i></i>孩<i></i><i></i><i></i>任『<i></i>』，<i></i><i></i><i></i>懂<i></i>，志强<i></i><i></i><i></i>男<i></i>，<i></i><i></i><i></i>包容她”
“<i></i><i></i>爸，您别<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>知道，潇潇<i></i><i></i><i></i>辈<i></i>最<i></i><i></i>女<i></i>，<i></i><i></i><i></i>让她受<i></i><i></i>委屈<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>曾<i></i><i></i><i></i>己<i></i>女儿，但<i></i><i></i><i></i>解您<i></i>潇潇<i></i><i></i>，您放<i></i>，<i></i><i></i>直<i></i>照顾<i></i>潇潇<i></i>。”
<i></i>志强看<i></i>李永贵<i>€</i>话越<i></i>越难受，<i></i>边<i>€</i><i></i>，<i></i>边拿<i></i><i></i>旁潇妈手<i></i><i></i>氧气罩，准备给李永贵戴<i></i>。
“志强<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>句话”
<i></i>李永贵再<i></i>次倔强<i></i><i></i><i></i>已<i></i>递<i></i>嘴边<i></i>氧气罩推<i></i><i></i>。
随<i></i>，<i></i>目光凝<i></i><i></i>盯<i></i><i></i>志强，眼睛<i></i>眨<i></i>眨认真<i></i><i>€</i>道“<i></i>活<i></i><i></i>辈<i></i>，钱<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>老<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>直守<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>彼此每<i></i><i></i><i></i><i></i>或者难<i></i><i></i>情绪，<i></i>才<i></i>最充<i></i><i></i><i></i><i></i>”
“<i></i><i></i><i></i>妈<i></i>辈<i></i>，算<i></i>走错<i></i>路，<i></i>条路走<i></i>黑，临<i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>切<i></i>已<i></i><i></i><i></i>已晚<i></i>”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 二月面包 的《冰川撞骄阳》最快更新
第91章 第 91 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
