第83章 正文完结
作品:《始乱终弃后他称帝了》 《始乱终弃<i></i><i></i>称帝<i></i>》最<i></i>章节 第83章 <i></i>文完结
<i></i><i></i><i></i>省委**领导<i></i><i></i><i></i>來<i></i>，毕竟，唐门<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>威望<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i><i></i>身份并<i></i>太足够，算<i></i>來根<i></i>比<i></i><i></i>唐门真<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>，毕竟，唐门<i></i><i></i><i></i><i></i>，唐宏<i></i><i></i><i></i><i></i>怠慢<i></i><i></i><i></i>。
况且，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>番<i></i>意<i></i><i></i>來看<i></i>己，沒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>睬吧，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>场<i></i><i></i>话，看<i></i><i></i><i></i>少<i></i>情感<i></i><i></i><i>⿺</i>，言<i></i><i></i>衷<i></i>话语，<i></i>太喜欢跟官场<i></i>打交道<i></i>叶谦<i></i><i></i><i></i>微微皱<i></i>皱眉头。
“<i></i>舅，<i></i><i></i><i></i>嘛，商<i></i><i></i><i></i>情。”叶谦走<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>道。
唐宏<i></i><i></i>知道<i></i>什么<i></i>情，<i></i><i></i>，几位领导<i></i><i></i>，<i></i>又<i></i><i></i>意思立刻走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>声，呵呵<i></i>笑<i></i>笑，唐宏<i>€</i>道：“周**，<i></i>给<i></i>介绍，<i></i>位<i></i><i></i><i></i><i></i>甥，叶谦，<i></i>谦啊，<i></i>位<i></i><i></i><i></i><i></i>省委**周光周**，打<i></i>招呼。”
微微<i></i><i></i><i></i><i></i>头，叶谦只<i></i>瞥<i></i><i></i><i></i>眼，并沒<i></i>给什么<i></i>脸色，周光<i></i><i></i><i></i>愣<i></i><i></i><i></i>，脸色明显<i></i><i></i><i></i><i></i>悦，<i></i>己<i></i>歹<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>头头，<i></i>少<i></i>谄媚巴结<i></i>己，虽<i></i>唐门<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i>给<i></i>己<i></i><i></i>薄<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>竟<i></i>跟<i></i>己打声招呼<i></i><i></i>愿意，<i></i>副嚣张跋扈<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>难免<i></i><i></i><i></i>舒服。
眼见此情<i></i>，唐宏慌忙<i></i>打<i></i><i></i>圆场，<i>€</i>道：“<i></i><i></i>意思，周**，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>向，<i></i>太擅长跟陌<i></i><i></i><i>€</i>话。”
“<i></i>轻<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊，别太傲气，清<i></i>，<i></i><i></i>很难走<i></i>更<i></i>更远。”周光倚老卖老<i></i><i>€</i>道。
<i></i>屑<i></i>笑<i></i><i></i>声，叶谦转<i></i>头來，<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>意思<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>该给<i></i>端茶递<i></i><i></i>示恭敬，<i></i>才<i></i>走<i></i>更<i></i>更远，倚老卖老，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>己很<i></i><i></i><i></i>吗，<i></i><i></i>懒<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该识趣<i></i><i></i>，非<i></i>往枪口<i></i>撞，<i></i><i></i><i></i><i></i>找骂嘛。”
周光<i></i>愣，<i></i><i></i>懵<i></i>，<i></i>……<i></i>……<i></i>己<i></i><i></i>來沒<i></i>被<i></i><i></i><i></i><i></i>羞辱<i></i>呢，周光<i></i>脸色立<i></i><i></i>阴沉<i></i>來，愤愤<i></i>哼<i></i><i></i>声，<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>什么态<i></i>，简直<i></i><i></i>知死活，唐宏，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甥吗，简直<i></i><i></i><i></i>教养<i></i>沒<i></i>，<i></i>爸妈难道沒<i></i>教<i></i>怎么做<i></i>吗。”
唐宏<i></i>眉头<i></i><i></i><i></i>皱<i></i><i></i><i></i>，脸色明显<i></i><i></i><i></i><i></i>悦，<i></i>管怎么<i>€</i>，叶谦<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甥，周光<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>连唐宏<i></i>给骂<i></i>啊，叶谦<i></i>脸色立<i></i><i></i>阴沉<i></i>來，“啪”<i></i><i></i><i></i>耳光<i></i><i></i><i></i>扇<i></i><i></i>周光<i></i>身<i></i>，骂道：“<i></i>爸妈<i></i>怎么教<i></i><i></i>啊，靠，谁<i></i>妈见<i></i><i></i><i></i><i></i>巴结<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>鸟，给脸<i></i><i></i>脸，老<i></i><i></i>情<i></i><i></i>，凭什么搭
<i></i><i></i>，给老<i></i>滚，<i></i><i></i>老<i></i>宰<i></i><i></i>。”
“<i></i>……<i></i>……”周光捂<i></i><i></i>己<i></i>脸，被打<i></i><i></i><i></i>懵<i></i>，愤愤<i></i><i>€</i>道，“简直<i></i>无<i></i>无<i></i>，<i></i>敢打<i></i>，<i></i>给<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>监狱<i></i>，<i></i>看<i></i><i></i><i></i>知道厉害<i></i>。”
“周**，<i></i>看<i></i>件<i></i>情<i></i><i></i>么算<i></i>吧，别闹<i></i>太<i></i>，否则<i></i><i></i><i></i>谁<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>€</i>呢。”<i></i>已至此，唐宏<i></i><i></i><i></i><i></i>站<i></i>叶谦<i></i><i></i>边<i></i>，<i></i>且，<i></i>唐门<i></i><i></i><i></i><i></i>根<i></i><i></i><i></i>惧怕周光。
“简直<i></i><i></i>知<i></i>谓。”叶谦<i>€</i>道，“<i></i>凭<i></i><i></i>想<i></i><i></i>送<i></i>监狱，<i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i><i></i><i></i>，知道吗，<i></i><i></i>跟<i></i>打招呼已<i></i>算<i></i>抬举<i></i><i></i>，<i></i><i></i>娘<i></i>蹬鼻<i></i><i></i>脸，周光，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>抓紧警局试<i></i>试，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>送<i></i>监狱，<i></i>叶谦<i></i>跟<i></i>姓周。”
周光<i></i><i></i><i></i>愣<i></i><i></i><i></i>，僵<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i>措，<i></i><i></i><i></i>很<i></i>挂<i></i>住，<i></i><i></i>，却又<i></i>知道该做<i></i>什么，<i></i><i></i>真<i></i>被叶谦<i></i><i></i>股气势给震住<i></i>，<i></i>且，<i></i>唐宏<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>更<i></i><i></i><i></i>知道<i></i>该<i></i>何<i></i><i></i>付<i></i>。
叶谦<i>€</i>完，<i></i>沒<i></i>再<i></i><i></i><i></i>，转身<i></i>走<i></i><i></i><i></i>，唐宏走<i></i>周光<i></i>身边，拍<i></i>拍周光<i></i>肩膀，<i>€</i>道：“周**，别怪<i></i>沒<i></i>提醒<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>甥<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想象<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做舅舅<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>需<i></i>很低调，<i>⿺</i>央<i></i>领导<i></i><i></i>卖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>讨沒趣<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>信<i></i>话，回<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>查<i></i>查，<i></i><i></i>官场<i></i>混，打听<i></i><i></i><i></i><i></i>该沒什么问題吧，<i></i><i></i>候<i></i><i></i>清楚<i></i>。”<i>€</i>完，唐宏转身跟<i></i>叶谦走<i></i><i></i><i></i>，沒<i></i>再<i></i><i>€</i>什么。
周光愣<i></i><i></i><i></i><i></i>，想<i></i>想唐宏<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>擦<i></i>擦额头<i></i>汗<i></i>，<i></i>知道唐宏沒<i></i><i></i><i></i>骗<i></i>己<i></i>，<i></i>且，唐门<i></i>势<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>随意乱來<i></i><i></i>，<i></i>哪<i></i><i></i>敢再折腾啊，忍<i></i>住暗暗<i></i>想道：“妈<i></i>，<i></i>辈<i></i>打雁，今<i></i>却被雁啄<i></i>眼睛。”
走<i></i><i></i><i></i>，唐宏<i></i><i></i>无奈<i></i>看<i></i>叶谦<i></i>眼，<i>€</i>道：“<i></i>啊，<i></i>真<i></i>知道该怎么<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>管怎么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>省委**嘛，给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>键<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>蹬鼻<i></i><i></i>脸<i></i>跟<i></i>摆什么谱，<i></i>像每<i></i><i></i><i></i>非<i></i>巴结<i></i>似<i></i>。”叶谦<i>€</i>道，“<i></i>舅，<i></i>果今<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>凭<i></i><i></i>句话，<i></i><i></i>非<i></i>整死<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>。”唐宏<i>€</i>道，“<i></i><i></i>朋友呢，<i></i>怎么沒跟<i></i><i></i><i></i>回來，<i></i><i></i><i></i>……”唐宏愣<i></i><i></i><i></i>，沒來<i></i><i></i>冒<i></i><i></i><i></i>念头，<i></i><i></i><i></i>谢飞死<i></i>吧，<i></i><i></i>刚才叶谦<i></i>脾气怎么<i></i>么差啊。
“<i></i>想<i></i><i></i>。”叶谦显<i></i><i></i>看<i></i><i></i>唐宏<i></i>意思
，<i>€</i>道，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i>让<i></i>先回<i></i><i></i>，罗冥<i></i><i></i>已<i></i>解决<i></i>，<i></i><i></i>，杀<i></i><i></i><i></i>罗冥并<i></i><i></i>解决问題<i></i>办<i></i>，真<i></i><i></i>敌<i></i><i></i><i></i>网，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>背<i></i>控<i>⿸</i><i></i><i></i>网<i></i><i></i>。”
“<i></i>沒<i></i>吧，<i></i>沒<i></i>受伤。”唐宏慌忙<i></i>问道。
微微<i></i>摇<i></i>摇头，叶谦<i>€</i>道：“沒<i></i>，虽<i></i><i></i><i></i>麻烦，但<i></i><i></i>算<i></i>顺利，沒什么<i></i>。”
“<i></i>网，哼，唐门跟<i></i>势<i></i><i></i>立。”唐宏愤愤<i></i><i>€</i>道，“最<i></i><i></i><i></i>让<i></i>碰见<i></i><i></i>，否则<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>杀<i></i><i></i><i></i>。”
“千万<i></i><i></i>。”叶谦慌忙<i></i><i>€</i>道，“<i></i>网<i></i><i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手，<i></i>果遇见<i></i><i></i>，最<i></i><i></i><i></i>躲<i></i>，千万<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>硬碰硬，<i></i><i></i>想<i></i>步<i></i>舅<i></i><i></i>尘，<i></i>果真<i></i>再遇<i></i><i></i>网，<i></i><i></i><i></i>记住<i></i><i></i>话，<i></i>躲<i></i>躲，<i></i><i></i>通知<i></i>，<i></i>來解决。”
“<i></i>果传<i></i><i></i><i></i>，<i></i>唐门<i></i><i></i><i></i>往哪<i></i>放，岂<i></i><i></i>被<i></i>笑话<i></i><i></i>怕<i></i><i></i>网吗。”唐宏<i>€</i>道。
“<i></i><i></i>真<i></i><i></i>么<i></i><i></i>吗，真<i></i>比命<i></i><i></i><i></i>吗。”叶谦<i>€</i>道，“<i></i>果明知道<i></i>己打<i></i><i></i>，<i></i><i></i>躲<i></i>话，<i></i><i></i>笨蛋，<i></i>很认真<i></i>告诉<i></i>，千万<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i>，否则<i></i>话，<i></i>果真<i></i><i></i>很严<i></i>，<i></i>跟<i></i>网打<i></i><i></i>么<i></i>次<i></i>交道，<i></i><i></i><i></i><i></i>连<i></i>网<i></i>底<i></i><i></i>少<i></i>，<i></i><i></i><i></i>首领<i></i>底<i></i>谁<i></i><i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>神秘组织，<i></i><i></i>硬碰硬<i></i><i></i>解决<i></i>，<i></i>余<i></i>话<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>信<i></i><i></i>想<i></i>明白想<i></i>清楚。”
微微<i></i>叹<i></i>口气，唐宏<i>€</i>道：“<i></i>果早知道<i></i><i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>初<i></i><i></i><i></i>该再跟<i></i>哥<i></i><i></i><i></i>敌<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想想，真<i></i>很<i></i>悔。”
“<i></i><i></i>东西，错<i></i><i></i>，<i></i><i></i>错<i></i><i></i>，沒<i></i>办<i></i>回头。”叶谦<i>€</i>道，“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>够<i></i><i></i><i></i><i></i>件<i></i>情<i>〾</i><i>⿺</i>懂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>懂<i></i>东西，珍惜眼<i></i>吧，<i></i>舅，<i></i>跟<i></i><i>€</i>句掏<i></i>窝<i></i><i></i>话吧，<i></i><i></i>，做<i></i>做唐门<i></i>门<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，沒<i></i>必<i></i>计较<i></i><i></i>，<i></i><i></i>候，拥<i></i><i></i>东西太<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>，<i></i>情才<i></i>最<i></i>贵<i></i>。”
唐宏<i></i><i></i><i></i>头，深深<i></i>叹<i></i>口气，<i>€</i>道：“<i></i>活<i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i><i></i>纪<i></i>，很<i></i><i></i>情却<i></i>沒<i></i><i></i>看<i></i>透彻，<i></i>真<i></i><i></i>白活<i></i>啊，放<i></i>吧，<i></i><i></i><i></i>件<i></i>情，<i></i>已<i></i>懂<i></i>，<i></i>网既<i></i><i></i><i></i>么<i></i>强<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>随便<i></i>冒险，知道吗，<i></i>果<i></i>什么需<i></i><i></i>话，<i></i>尽管跟<i></i><i>€</i>，虽<i></i><i></i>唐门<i></i><i></i><i></i>并<i></i><i></i><i></i>么强<i></i>，但<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>终归<i></i><i></i><i></i>份<i></i><i></i>。”
“<i></i>知道。”叶谦<i></i><i></i><i></i>头，<i></i>道。
“<i></i>次回來<i></i>准备做什么，<i></i>该<i></i>很<i></i><i></i><i></i>情<i></i>处<i></i>吧。”唐宏问道。
“嗯。”叶
谦<i></i><i></i><i></i>头，<i>€</i>道：“跟华夏<i></i><i></i>层达<i></i><i></i><i></i><i></i>协议，<i></i><i></i>，<i></i>很<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>做，<i></i><i></i>舅<i></i>丧礼结束，<i></i><i></i><i></i>马<i></i>走<i></i>，<i></i>公已<i></i>老<i></i>，<i></i>最渴望<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i>睦睦团团圆圆，<i></i><i></i>陪陪<i></i>，沒<i></i>陪<i></i>聊聊<i></i><i></i><i></i>棋，老<i></i><i></i><i></i>很寂寞<i></i>，别看<i></i>公<i></i><i></i><i></i>看<i></i>來<i></i>像很坚强似<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i>脆弱<i></i>很。”
“<i></i>明白。”唐宏<i></i>道。
“<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i>忙吧，<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>公，跟<i></i>聊<i></i>聊。”叶谦<i>€</i>道，<i>€</i>完，叶谦转身朝唐靖南<i></i>房<i></i>走<i></i>，看<i></i>叶谦离<i></i><i></i>背影，唐宏微微<i></i>摇<i></i>摇头，叹<i></i>口气，喃喃<i></i><i>€</i>道：“江山代<i></i><i></i>才<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>轻<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>认老<i></i><i></i><i></i>啊。”
<i></i>错，江山代<i></i><i></i>才<i></i>，<i></i>算<i></i>叶谦，<i></i><i></i><i></i>敢保证<i></i>己<i></i>永远<i></i>风光无限，<i></i><i></i>，未來<i></i><i></i>情谁<i></i><i></i>知道，努<i></i><i></i><i></i>握<i></i><i></i><i></i>才<i></i>最<i></i><i></i><i></i>，
谦<i></i><i></i><i></i>头，<i>€</i>道：“跟华夏<i></i><i></i>层达<i></i><i></i><i></i><i></i>协议，<i></i><i></i>，<i></i>很<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>做，<i></i><i></i>舅<i></i>丧礼结束，<i></i><i></i><i></i>马<i></i>走<i></i>，<i></i>公已<i></i>老<i></i>，<i></i>最渴望<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i>睦睦团团圆圆，<i></i><i></i>陪陪<i></i>，沒<i></i>陪<i></i>聊聊<i></i><i></i><i></i>棋，老<i></i><i></i><i></i>很寂寞<i></i>，别看<i></i>公<i></i><i></i><i></i>看<i></i>來<i></i>像很坚强似<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i>脆弱<i></i>很。”
“<i></i>明白。”唐宏<i></i>道。
“<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i>忙吧，<i></i><i></i><i></i>找<i></i><i></i><i></i>公，跟<i></i>聊<i></i>聊。”叶谦<i>€</i>道，<i>€</i>完，叶谦转身朝唐靖南<i></i>房<i></i>走<i></i>，看<i></i>叶谦离<i></i><i></i>背影，唐宏微微<i></i>摇<i></i>摇头，叹<i></i>口气，喃喃<i></i><i>€</i>道：“江山代<i></i><i></i>才<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>轻<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>认老<i></i><i></i><i></i>啊。”
<i></i>错，江山代<i></i><i></i>才<i></i>，<i></i>算<i></i>叶谦，<i></i><i></i><i></i>敢保证<i></i>己<i></i>永远<i></i>风光无限，<i></i><i></i>，未來<i></i><i></i>情谁<i></i><i></i>知道，努<i></i><i></i><i></i>握<i></i><i></i><i></i>才<i></i>最<i></i><i></i><i></i>，
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 许扬畅 的《始乱终弃后他称帝了》最快更新
第83章 正文完结 免费阅读.[www.aishu55.cc]
