第70章 不说假话
作品:《始乱终弃后他称帝了》 《始乱终弃<i></i><i></i>称帝<i></i>》最<i></i>章节 第70章 <i></i><i>€</i>假话
丁怡道：“哥哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>知道思辰姑娘<i></i><i></i>踪，叫<i></i><i></i>何<i>€</i>。”
轩棋泽眼<i>⿺</i>闪<i></i><i></i>丝冰冷，<i>€</i>道：“<i></i>听话<i></i>死侍留<i></i><i></i>没什么<i></i>，<i></i><i></i>。”
“将军。”丁武噗通<i></i>声跪<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>道：“求将军<i></i>恩，<i></i>只<i></i><i></i>么<i></i><i></i>妹妹，将军<i></i>恩。”<i></i><i></i>边<i>€</i><i></i>边磕<i></i>头<i></i>。
“哥哥……”丁怡<i></i>眼<i>⿺</i>浸满泪<i></i>。
丁武道：“妹妹，<i></i><i></i><i></i><i></i>封信给将军吧。”
轩棋泽听<i></i><i></i>话，眼<i>⿺</i><i></i>亮，问道：“什么信？”
丁怡眼<i>⿺</i><i></i>骇，<i>€</i>道：“哥哥，<i></i>别胡<i>€</i>，哪<i></i>什么信。”
丁武道：“妹妹，<i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i>承认，<i></i>底<i></i><i></i>封信<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>命<i></i><i></i>，思辰姑娘放<i></i>封信<i></i><i></i>候，王嬷嬷看<i></i><i></i>。”
丁怡眼<i>⿺</i><i></i>快哭<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>道：“什么信，<i></i>根<i></i><i></i><i></i>知道。”
轩棋泽看向丁怡，<i>€</i>道：“唐思辰已<i></i>走<i></i>，<i></i><i></i>算知道她<i></i>哪，<i></i>没<i></i>办<i></i>拦住她<i></i>，丁怡，<i></i><i></i><i></i><i></i>封信交<i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>知道她<i></i><i></i>星月<i></i>吗。”
丁怡眼<i>⿺</i>闪<i></i><i></i>丝惊讶，<i>€</i>道：“<i></i>……<i></i>怎么知道？”
轩棋泽冷哼<i></i>声，若<i></i><i></i><i></i><i></i>信交<i></i><i></i>，<i></i>仅<i></i><i></i>，<i></i><i></i>哥哥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i>害死。
听<i></i><i></i>话，丁武<i></i><i></i>头<i></i>跳，“将军……”
丁怡<i></i><i></i><i></i>牙，<i>€</i>道“<i></i>，思辰姑娘确<i></i>留<i></i><i></i><i></i>封信，<i></i><i></i><i></i><i></i>给她整<i></i>房<i></i><i></i><i></i>候看<i></i><i></i>。”<i>€</i>罢，她<i></i><i></i>封信递给<i></i>轩棋泽。
轩棋泽打<i></i>信，仔细看<i></i>。
“丁怡，<i></i>走<i></i>，<i></i><i></i>某<i></i>原<i></i>，<i></i>必须<i></i><i></i>星月<i></i><i></i>趟，此<i></i>凶险，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>保护<i></i><i></i>己，勿念。——唐晋”
轩棋泽眼<i>⿺</i>闪<i></i><i></i>丝失望，她却丝毫没<i></i>提<i></i><i></i><i></i>己。
她<i></i>信又递给丁怡，摆摆手，精疲<i></i>尽<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>。”
“将军。”丁武<i></i><i></i>再<i>€</i>什么。
轩棋泽道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>静<i></i>静。”
丁武只<i></i><i></i><i></i><i></i>。
轩棋泽坐<i></i>椅<i></i><i></i>，脸<i></i>没<i></i><i></i>丝<i></i>情，此刻，<i></i><i></i>知道<i></i>己究竟<i></i>怎么<i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i>阵阵烦躁。<i></i><i></i>知道<i></i>什么<i></i>己<i></i>看<i></i>唐晋<i></i>信<i></i>没提<i></i><i></i>己<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>许失望，<i></i>止<i></i>住<i></i><i></i>想，<i></i>唐晋<i></i><i></i><i></i>，<i></i>否根<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己放<i></i>眼<i></i>。<i></i>没<i></i><i></i>己<i></i>做她<i></i><i></i>手，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>配吗？
想<i></i><i></i><i></i>，<i></i>猛<i></i>惊住<i></i>，<i></i>己已<i></i><i></i>始<i></i>知<i></i>觉<i></i>胡思乱想<i></i>吗？<i></i>底<i></i>什么<i></i>候<i></i>么<i></i>意唐晋<i></i><i></i>己<i></i>想<i></i>呢？<i></i>苦笑<i></i>声，瘫坐<i></i>椅<i></i><i></i>。
唐晋继续向星月<i></i><i></i><i></i>向走，<i></i><i></i>月<i></i>，终<i></i><i></i>达<i></i>胡苍<i></i><i>ǹ</i>星月<i></i><i></i>边界，<i></i><i></i>某<i></i><i></i>知名<i></i>原<i></i>，星月<i></i><i>ǹ</i>胡苍<i></i>已<i></i>结盟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>众<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>通<i></i>边界。
唐晋找<i></i><i></i><i></i><i></i>服饰店，换<i></i><i></i><i></i>身星月<i></i><i></i>衣服，星月<i></i>尚蓝色<i></i>黄色，<i></i><i></i><i></i>众<i></i>服装<i></i><i></i><i></i>蓝黄<i></i><i></i>，<i></i>星星<i></i>星月<i></i>皇族<i></i>标志，只<i></i>皇族<i></i>员<i></i>贵族<i></i>弟<i></i>服装<i></i>才<i></i>刺星星。
唐晋穿<i></i><i></i>身淡蓝色<i></i>长裙，找<i></i><i></i><i></i><i></i>客栈住<i></i>。忙完<i></i><i></i>切<i>〾</i><i></i>，她便<i></i>始筹划<i></i>打听<i></i>哥<i></i>消息。除此<i>〾</i><i></i>，她<i></i>想，尽<i></i><i></i><i></i>弄清楚星月<i></i><i></i>皇室<i></i>底怎么<i></i>，<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>常态<i></i>胡苍<i></i>结盟<i></i>付<i></i>祈<i></i>。
“诶，<i></i>听<i>€</i><i></i>吗？<i></i>师<i></i><i></i>最近<i></i><i></i>龙台求雨。”客栈<i></i>堂<i></i>，<i></i>名星月<i></i>男<i></i><i></i><i></i>旁边<i></i><i></i><i>€</i>道。唐晋此<i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i><i></i>右<i></i><i></i>，听<i></i><i></i>师<i></i><i></i>字，立刻<i></i>神贯注<i></i><i></i>。
另<i></i><i></i><i></i>答道：“<i></i><i></i><i></i>师第几次求雨<i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>止，<i></i>场雨<i></i>没<i></i><i></i><i></i>啊。”
“<i></i>管<i></i>么<i></i>干嘛，咱<i></i>又<i></i><i></i><i></i>看求雨<i></i>，咱<i></i><i></i><i></i>看<i></i>师<i></i>，咱<i></i><i></i><i></i>位<i></i><i></i>师<i></i><i></i><i></i>位美男<i></i>啊，连<i></i><i></i><i></i>男<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i>，更何况女<i></i>呢。”
“<i></i>呀，<i></i><i></i>见<i></i>师，腿<i></i>软<i></i>，<i></i><i>€</i><i></i><i></i>贵族女眷<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i>师<i></i>脸像晃<i></i>头晕眼花啊。”
<i>€</i>罢，众<i></i>哈哈<i></i>笑<i></i><i></i>。
饭<i></i>，唐晋走<i></i>掌柜<i></i><i></i>，问道：“掌柜<i></i>，<i></i><i></i>师求雨<i></i>怎么回<i></i>啊？”
<i></i>掌柜<i></i><i></i>听<i></i>“<i></i>师”<i></i><i></i>字，脸<i></i>立马便兴奋<i></i><i></i>，<i>€</i>道：“<i></i>位客官，您<i></i><i></i><i></i>知，星月<i></i>已<i></i>几<i></i>月没<i></i><i></i>雨<i></i>，农<i></i>颇<i></i>怨言，<i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i>位<i></i><i></i>师便每隔<i></i>五<i></i><i></i>龙台求雨<i></i>次，每次求雨，城<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>女<i></i><i></i>看，甚至<i></i><i></i><i></i><i></i>未<i></i>阁<i></i>女<i></i>，特意跑<i></i>看<i></i>师求雨，客官，您知道<i></i>什么吗？”
唐晋道：“<i></i><i></i>师<i></i>此受欢迎，想必<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i>处吧。”
<i></i>掌柜<i></i><i></i><i></i>头，<i>€</i>道：“确<i></i>，咱<i></i><i></i>位<i></i>师啊，长<i></i><i></i><i></i>俊美，<i>€</i><i></i>话，<i></i>么<i></i><i></i>，<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少，男<i></i><i></i><i></i>女<i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>师<i></i>般美丽<i></i><i></i>，<i></i>连花魁<i></i>比<i></i><i></i><i></i>。”
听<i></i>掌柜<i></i>话，唐晋<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>惊讶，<i></i>底<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>男<i></i>，竟<i></i><i></i>让星月<i></i><i></i>么<i></i>女<i></i><i></i>沉迷<i></i><i></i><i></i><i></i>貌<i></i><i>⿺</i>，她倒<i></i>确<i></i>
想见识<i></i>番。
唐晋问道：“老板，<i></i>刚才<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>师？”
老板道：“<i></i>，原<i></i><i></i>庞<i></i>师驾鹤西<i></i><i></i>，皇室<i></i>知道<i></i>哪弄<i></i><i></i>么<i></i><i></i>俊美<i></i>男<i></i>，直接<i></i><i></i>腿<i></i><i></i><i></i>师<i></i>宝座，照<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>官员肯<i></i><i></i><i></i>服，毕竟<i></i>位<i></i><i></i>师<i></i><i></i><i></i>没做<i></i>官，但<i></i>呢，朝廷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几百<i></i>官员，竟没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>服，<i></i><i></i><i></i><i></i>极<i></i><i></i>户<i></i>位<i></i><i></i>师。”
唐晋道：“老板，最近<i></i>次求雨<i></i>什么<i></i>候？”
掌柜<i></i>挠<i></i>挠头<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>。”
“<i></i><i></i>么<i>€</i>，今<i></i>便<i></i><i></i><i></i>师求雨<i></i><i></i><i></i>。”唐晋眼睛<i></i>亮问道。
掌柜道：“<i></i><i></i><i></i>嘛，<i></i><i></i><i></i><i></i>店怎么<i></i><i></i>么冷清。”
“老板，龙台怎么走？”唐晋问道。
“啊，<i></i><i></i>向西走<i></i>概<i></i>刻钟<i></i>路程。”
唐晋<i></i>柜台<i></i>放<i></i><i></i>锭银<i></i>，便<i></i>身向门<i></i>走<i></i>，她倒<i></i>看看<i></i>位<i></i>师究竟<i></i>什么<i></i>头。
<i></i>没走<i></i>龙台，唐晋<i></i>已<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>漫山遍野<i></i><i></i>，她想往<i></i>挤<i></i>，但<i></i><i></i>头攒<i></i>，她始终没<i></i>向<i></i><i></i>步。
“怎么<i></i>么<i></i><i></i>啊，<i></i>星月<i></i><i></i>老百姓<i></i><i></i><i></i>么闲吗?”唐晋道。
想见识<i></i>番。
唐晋问道：“老板，<i></i>刚才<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>师？”
老板道：“<i></i>，原<i></i><i></i>庞<i></i>师驾鹤西<i></i><i></i>，皇室<i></i>知道<i></i>哪弄<i></i><i></i>么<i></i><i></i>俊美<i></i>男<i></i>，直接<i></i><i></i>腿<i></i><i></i><i></i>师<i></i>宝座，照<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>官员肯<i></i><i></i><i></i>服，毕竟<i></i>位<i></i><i></i>师<i></i><i></i><i></i>没做<i></i>官，但<i></i>呢，朝廷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几百<i></i>官员，竟没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>服，<i></i><i></i><i></i><i></i>极<i></i><i></i>户<i></i>位<i></i><i></i>师。”
唐晋道：“老板，最近<i></i>次求雨<i></i>什么<i></i>候？”
掌柜<i></i>挠<i></i>挠头<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>。”
“<i></i><i></i>么<i>€</i>，今<i></i>便<i></i><i></i><i></i>师求雨<i></i><i></i><i></i>。”唐晋眼睛<i></i>亮问道。
掌柜道：“<i></i><i></i><i></i>嘛，<i></i><i></i><i></i><i></i>店怎么<i></i><i></i>么冷清。”
“老板，龙台怎么走？”唐晋问道。
“啊，<i></i><i></i>向西走<i></i>概<i></i>刻钟<i></i>路程。”
唐晋<i></i>柜台<i></i>放<i></i><i></i>锭银<i></i>，便<i></i>身向门<i></i>走<i></i>，她倒<i></i>看看<i></i>位<i></i>师究竟<i></i>什么<i></i>头。
<i></i>没走<i></i>龙台，唐晋<i></i>已<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>漫山遍野<i></i><i></i>，她想往<i></i>挤<i></i>，但<i></i><i></i>头攒<i></i>，她始终没<i></i>向<i></i><i></i>步。
“怎么<i></i>么<i></i><i></i>啊，<i></i>星月<i></i><i></i>老百姓<i></i><i></i><i></i>么闲吗?”唐晋道。
想见识<i></i>番。
唐晋问道：“老板，<i></i>刚才<i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>师？”
老板道：“<i></i>，原<i></i><i></i>庞<i></i>师驾鹤西<i></i><i></i>，皇室<i></i>知道<i></i>哪弄<i></i><i></i>么<i></i><i></i>俊美<i></i>男<i></i>，直接<i></i><i></i>腿<i></i><i></i><i></i>师<i></i>宝座，照<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>官员肯<i></i><i></i><i></i>服，毕竟<i></i>位<i></i><i></i>师<i></i><i></i><i></i>没做<i></i>官，但<i></i>呢，朝廷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>几百<i></i>官员，竟没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>服，<i></i><i></i><i></i><i></i>极<i></i><i></i>户<i></i>位<i></i><i></i>师。”
唐晋道：“老板，最近<i></i>次求雨<i></i>什么<i></i>候？”
掌柜<i></i>挠<i></i>挠头<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>。”
“<i></i><i></i>么<i>€</i>，今<i></i>便<i></i><i></i><i></i>师求雨<i></i><i></i><i></i>。”唐晋眼睛<i></i>亮问道。
掌柜道：“<i></i><i></i><i></i>嘛，<i></i><i></i><i></i><i></i>店怎么<i></i><i></i>么冷清。”
“老板，龙台怎么走？”唐晋问道。
“啊，<i></i><i></i>向西走<i></i>概<i></i>刻钟<i></i>路程。”
唐晋<i></i>柜台<i></i>放<i></i><i></i>锭银<i></i>，便<i></i>身向门<i></i>走<i></i>，她倒<i></i>看看<i></i>位<i></i>师究竟<i></i>什么<i></i>头。
<i></i>没走<i></i>龙台，唐晋<i></i>已<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>漫山遍野<i></i><i></i>，她想往<i></i>挤<i></i>，但<i></i><i></i>头攒<i></i>，她始终没<i></i>向<i></i><i></i>步。
“怎么<i></i>么<i></i><i></i>啊，<i></i>星月<i></i><i></i>老百姓<i></i><i></i><i></i>么闲吗?”唐晋道。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 许扬畅 的《始乱终弃后他称帝了》最快更新
第70章 不说假话 免费阅读.[www.aishu55.cc]
