第121章 第 121 章
作品:《元帅的怀崽崽小人鱼》 《元帅<i></i>怀崽崽<i></i><i></i>鱼》最<i></i>章节 第121章 第 121 章
“嗒嗒嗒……”
雨<i></i>砸<i></i>屋脊<i></i>，<i></i><i></i>密集<i></i>响声。
谷雨<i></i>节，尽管<i></i>北凉<i></i><i></i><i></i><i></i>界，雨<i></i>总<i></i><i></i>比<i></i>往<i></i><i></i><i></i><i></i>。
戴道晋放<i></i>手<i>⿺</i><i></i>笔，静静<i></i>听<i></i><i></i><i></i>雨声，站<i></i>身<i></i>，走<i></i>阁楼<i></i><i></i>廊<i></i>，俯瞰<i></i><i></i>。
听潮阁建<i></i>清凉山<i></i>，<i></i>身<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>山势，站<i></i>最<i></i>层处，往<i></i>看<i></i>，视<i></i>极<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>雨幕，<i></i>卷珠帘，迷迷蒙蒙<i></i>倒<i></i>符<i></i>春雨<i></i>模<i></i>，密密匝匝，<i></i><i></i><i></i>紧<i></i>慢。
雨珠落<i></i>听潮阁<i></i><i></i>湖<i>⿺</i>，砸<i></i><i></i>朵朵<i></i>花。
细密<i></i>雨<i></i>，离<i></i>远<i></i>仿佛变<i></i><i></i>雾，将整<i></i><i></i>湖<i></i>远处<i></i>清凉山笼罩<i></i><i>⿺</i>，仿佛蒙<i></i><i></i>层轻纱，朦朦胧胧，隐隐约约。
“江山<i></i>画啊……”身<i></i>传<i></i>声音。
戴道晋驻足<i></i><i></i>，<i></i>色<i></i>静。
李<i></i>山走<i></i><i></i>，望<i></i>眼<i></i><i></i>美景，<i></i><i></i>比<i>〾</i><i></i>往<i></i><i></i><i></i>丝神采。
<i></i>此<i></i><i></i>脸庞虽<i></i>仍<i></i><i></i>消瘦，却再无病态，透<i></i>红润<i>〾</i>色，<i></i><i></i><i></i>，戴道晋算<i></i>将<i></i>油尽灯枯<i></i><i></i>魄，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>塑<i></i>。
<i></i>命无碍，再看景色<i></i><i></i><i></i><i></i>。
尽管<i></i><i></i><i></i>死<i></i>足够<i></i>准备，但<i></i>底没<i></i>看淡<i></i>死<i></i><i></i>步，<i></i>往看<i></i>春雨，总觉幽怨缠绵，凄凄婉婉<i></i>感觉更<i></i>。
哪<i></i>今<i></i><i></i>般，看哪<i></i><i></i>透<i></i><i></i><i></i>勃勃。
李<i></i>山看<i></i><i></i><i></i>朦胧<i></i>雨景，悠悠道：“滉漾<i></i>湖影碧空，千<i></i>树色尽朦胧。春光何处尤堪赏，<i></i><i></i>梨花暮雨<i>⿺</i>。”
戴道晋侧目看<i></i><i></i><i></i>眼，淡笑道：“李军师倒<i></i><i></i>兴致。”
李<i></i>山笑<i></i>摇<i></i>摇头，“<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>究<i></i><i></i><i></i>智者<i></i><i></i>，<i></i><i></i>倒<i></i>班门弄斧<i></i>。”
<i></i><i>€</i>话<i></i>语气<i>⿺</i>，颇<i></i><i></i><i></i><i></i>晚辈<i></i>居<i></i>态<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>态<i></i>，原<i></i>诸<i></i>，第<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>救命恩<i></i>，第<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>交谈，<i></i><i></i>胸<i>⿺</i><i></i>藏，<i></i>乃<i></i><i></i><i></i>仅见，<i></i><i></i>交谈<i></i><i></i>隐隐<i></i><i></i>接<i></i><i></i>话，<i></i>比<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，态<i></i>总<i></i><i></i>低<i></i><i></i>。
第<i></i>则<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>龄，<i></i><i>〾</i><i></i>隐晦<i></i>问<i></i><i></i>句，<i></i><i></i>随意<i></i>回<i></i><i></i>句记<i></i>清<i></i>。结<i></i><i></i><i></i><i></i>武道通神<i></i>修<i></i>，<i></i><i></i><i></i>北凉<i></i><i></i>猜测<i></i><i></i>恐怕<i></i>驻颜<i></i>术<i></i>老修士。
除<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>原<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐骁除<i></i>让陈芝豹<i></i><i></i>准备昆仑山<i></i><i></i><i></i><i></i>宜，<i></i><i></i><i></i><i></i>未算胜先虑败，
思索若<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>期<i></i><i></i>，任务没完<i></i>，该<i></i>何<i></i>救。
<i></i><i></i>觉<i></i><i></i>始将<i></i>黑袍<i></i><i></i><i></i>假想敌。
<i></i><i></i><i></i><i></i>突<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>陷入<i></i><i></i><i></i>误区，北凉<i>ǹ</i>皇帝<i>〾</i><i></i>，<i></i><i>ǹ</i><i></i>黑袍<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i>处<i></i>式<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>皇帝<i></i>隐隐<i></i>立，乃<i></i><i></i>徐骁势<i></i>已<i></i>，<i></i>旦落败，<i></i><i></i>身死族灭，手<i></i><i></i>北凉跟随者<i></i>诸<i></i>利益共<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场凄惨，<i></i><i></i><i></i><i></i>放松，<i>€</i>白<i></i>，皇帝<i></i><i></i>允许<i></i><i></i>军队<i></i>此影响<i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i>，徐骁必死无疑。
但<i></i><i></i>黑袍<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>似<i></i>无<i></i>权势，<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i>儿似乎<i></i>挟<i>⿸</i><i></i>今陛<i></i>。
只<i></i><i></i><i></i>位<i></i><i></i><i></i>己<i></i>，<i></i><i></i>问题<i></i><i></i>解决，<i></i><i></i><i></i>担<i></i>，<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，皇帝手<i>⿺</i><i></i>刀再<i></i>准北凉。
想通<i></i><i></i><i></i>，徐骁<i></i>李<i></i>山<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，明<i></i>暗<i></i><i></i><i></i>黑袍<i></i><i></i>示<i></i>依附<i>〾</i>意，但无奈<i></i><i></i>似<i></i>故意装聋<i></i>哑，并无回<i></i>。
<i></i><i></i>李<i></i>山<i></i><i></i><i></i>想<i></i>，戴道晋<i></i><i></i>看<i></i>清楚。
<i></i><i></i><i></i>却<i></i>想给<i></i><i></i>什么承诺，<i></i>则<i></i>给徐骁<i></i><i></i>压<i></i>，让<i></i>认真完<i></i>昆仑山<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>预知<i></i>变<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>照顾<i></i><i></i><i></i>。
戴道晋<i></i><i></i>意李<i></i>山<i></i>态<i></i>，看<i></i>阁楼<i></i><i></i>蒙蒙雨幕，淡淡道：“今<i></i>份<i></i>图，画完<i></i>吗？”
李<i></i>山苦笑<i></i>声，道：“<i></i>没<i></i>……”
戴道晋看<i></i><i></i><i></i>眼，转身走<i></i>楼<i></i>，坐<i></i><i></i><i></i>，提笔挥<i></i><i></i><i></i>，只见熟宣<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>颇<i></i><i></i>代<i></i><i></i>，<i></i><i></i>像齿轮似<i></i><i></i><i></i>，转件<i></i>型。
李<i></i>山见此，<i></i>走<i></i>另<i></i><i></i>桌<i></i>，<i></i>始画<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>笔<i></i>，却<i></i><i></i>祭坛似<i></i>东西。
<i></i><i></i><i></i>桌案<i></i>，<i></i><i></i>厚厚<i></i><i></i>沓纸张，看<i></i><i></i><i></i>印记，<i></i>已<i></i>画<i></i><i></i>。
<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
道<i></i>李<i></i>山<i></i>介谋士<i></i>何<i></i>画<i></i><i></i>东西，<i>€</i>道<i></i><i></i>，李<i></i>山<i></i><i></i><i></i>悚<i></i>，<i></i><i></i><i></i>知<i></i><i></i>何<i></i>神通，只<i></i><i></i>视<i></i>眼，精神<i></i>晃，脑海<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i>东西。
<i></i>忍<i></i>惊骇<i></i><i></i><i></i>，忍<i></i>住想，<i></i><i></i>若<i></i>想害<i></i>，真<i></i>踪迹难寻，但随<i></i>又暗<i></i>苦笑，<i></i><i></i><i></i><i></i>手段诡谲，岂<i></i><i></i>己<i></i>揣测<i></i>。
“噔噔噔……”
楼梯口处，<i></i>抹青色<i></i><i></i>，<i></i><i></i>端<i></i>茶具，轻盈走<i></i>。
徐渭熊<i></i>似<i></i>喜欢女儿<i></i><i></i><i></i><i></i>粉红艳丽<i>〾</i>色，今<i></i><i></i><i></i><i></i>身简单<i></i>青色罗裙，<i></i>黑<i></i>墨，长身玉立，俏丽<i></i><i></i>脸微带笑意，温<i></i>清亮<i></i>眸<i></i>透<i></i><i></i>丝智慧，配<i></i><i></i>身<i></i><i></i>书卷气，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>清绝脱俗
。
她走<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i>话，径<i></i>找<i></i><i></i><i></i><i></i>坐<i></i>，轻手轻脚<i></i><i></i>始泡<i></i>茶<i></i>。
没<i></i><i></i>久，<i></i>丝淡淡<i></i>茶香，充斥<i></i>听潮阁第九层。
徐渭熊端<i></i><i></i>杯茶，将<i></i>送<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
随<i></i>，她<i></i>回<i></i><i></i>己<i></i>桌<i></i>，<i></i>始画<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>戴道晋抓<i></i><i></i><i></i>劳<i></i>。
李<i></i>山原<i></i>嗜酒，但被戴道晋告诫<i></i><i></i>饮酒<i></i>，<i></i>始喜欢<i></i><i></i>饮茶。<i></i><i></i>严格<i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>很久<i>〾</i><i></i><i></i>喜欢喝茶，<i></i><i></i><i></i>己身<i></i>坏<i></i><i>〾</i><i></i>，才<i></i>始无节<i>⿸</i><i></i>酗酒。
“唔……”李<i></i>山细细<i></i>品<i></i>茶<i></i>，<i></i><i></i>陶醉。
<i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i><i></i>，又无节<i>⿸</i>酗酒<i></i>，久<i></i>酒精刺激<i></i>味觉，早已品尝<i></i><i></i>茶<i></i><i></i>滋味<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始喝酒<i></i>，<i></i><i></i>再饮茶<i></i>原<i></i>。
今<i></i><i></i><i></i>找回<i></i>初<i></i>感觉，无疑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感觉，让<i></i>迷恋。
另<i></i>边，戴道晋随口喝完<i></i>杯茶，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>茶酒<i>〾</i>类<i></i>饮品，向<i></i>没<i></i>什么太<i></i>执<i></i><i>〾</i>处。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辰，已近酉<i></i>，<i></i><i></i>停<i></i>笔<i></i>。
徐渭熊手拿<i></i><i></i>张纸，走<i></i>戴道晋<i></i><i></i>，将纸放<i></i>桌<i></i>，<i>〾</i><i></i>密密麻麻<i></i>，她指<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>处，道：“先<i></i>，<i></i><i></i>何解？“
戴道晋顺<i></i>指<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i>道涉及<i></i>元<i></i>次<i></i>程<i></i><i></i>算题。
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 烟柳若云 的《元帅的怀崽崽小人鱼》最快更新
第121章 第 121 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
