第22章 第二十二章 重生
作品:《世子火葬场纪实》 《世<i></i>火葬场纪<i></i>》最<i></i>章节 第22章 第<i></i><i></i><i></i>章 <i></i><i></i>
桃园。
林将军满<i></i>疲惫<i></i>回<i></i>桃园，双腿尚未迈入院<i>⿺</i>，<i></i>群丫鬟婆<i></i>见<i></i><i></i><i></i>骨，忙哭哭啼啼<i></i>迎<i></i><i></i><i></i>。
“将军，您<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姐做<i></i>哇！”<i></i>名婆<i></i>道。
“兮儿又怎么<i></i>？”林将军疲惫<i></i>揉<i></i>揉额头，<i></i><i></i><i></i>悔今晚火急火燎<i></i><i></i>山。
“<i></i><i></i>姐<i></i><i></i><i></i>，奴婢<i></i>想<i></i><i></i>位<i></i>姐姐妹情深，<i></i><i></i><i></i>姐<i></i>，兴许<i></i>宽慰快慰<i></i><i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i>姐房<i>⿺</i>告知<i></i><i></i>姐。
只<i></i>，<i></i>知<i></i>何，<i></i><i></i>姐怎么叫<i></i>叫<i></i>醒！
奴婢<i></i><i></i>敢擅<i></i>做<i></i>，便<i></i>往夫<i></i>房<i>⿺</i>禀告此<i></i>。<i></i><i></i>，夫<i></i>房<i>⿺</i><i></i><i></i>丫鬟芳儿派遣<i></i><i></i><i></i>丫鬟将夫<i></i>房<i></i>围<i></i><i></i><i></i>泄<i></i>通。奴婢<i></i>见<i></i><i></i>夫<i></i>，只<i></i><i></i>此<i></i>候将军。”<i></i>首<i></i>丫鬟澜儿哭诉道，“求将军<i></i><i></i><i></i>姐做<i></i>！”
澜儿跪<i></i><i></i><i></i>，泪流<i></i>止。
她<i></i>林婉兮<i></i><i></i>丫鬟，<i></i>次<i></i>门，赫连月舒特意将她带<i></i>身边。
“夫<i></i>身<i></i><i></i>适，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>叨扰她。”林将军蹙眉道，“随<i></i><i></i>看看<i></i><i></i>姐！”
丫鬟婆<i></i><i></i>带<i></i>林将军<i></i><i></i>林婉兮房<i>⿺</i>。
林婉兮<i></i>色红润，<i></i>像睡<i></i><i></i><i></i><i></i>。但<i></i>无论丫鬟婆<i></i><i></i>怎么叫，<i></i>叫<i></i>醒。
“派<i></i><i></i><i></i>照顾<i></i><i></i>姐，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么照顾<i></i>么！”今晚<i></i><i></i><i></i><i></i>系列<i></i>情，让林将军彻底震怒<i></i>！
<i></i>毫<i></i>怀疑，<i></i><i></i><i></i>暗<i>⿺</i><i></i>付林<i></i>。
“<i></i><i></i>，将她<i></i><i></i><i></i>拖<i></i><i></i>严刑拷问！”林将军暴怒道，<i></i>悄无声息<i></i><i></i>林婉兮<i></i>手，最<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>近<i>〾</i><i></i>。
几名侍卫奉命<i></i><i></i>，<i></i><i></i>将丫鬟婆<i></i><i></i>带走。<i></i><i></i><i></i>，房<i></i>哀嚎声<i></i>片。
“慢<i></i>！爹爹，或许女儿<i></i><i></i><i></i>救<i></i>姐姐！”林婉云匆匆赶<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>调养，她已<i></i><i></i>够<i></i><i></i>走<i></i>。
林将军看<i></i>女儿苍白<i></i><i></i>色，<i></i><i></i><i></i><i></i>阵<i></i>疼：“云儿，<i></i>怎么<i></i><i></i>？”随即，<i></i>又吩咐随<i></i><i></i>丫鬟：“<i></i><i></i>快扶<i></i><i></i><i></i>姐坐<i></i>！”
“爹爹，听闻名震<i></i><i></i><i></i>霁月公<i></i><i>ǹ</i>凌轩王私交甚笃，<i></i><i></i><i></i>寄居<i></i>凌轩王府，女儿<i></i>伤<i></i><i></i><i></i>救治<i></i>。轩王爷<i></i><i></i><i></i>极<i></i>欣赏<i></i>姐，<i></i>信<i></i><i></i>坐视<i></i><i></i>。爹爹何<i></i>派<i></i><i></i>丫鬟婆<i></i>戴罪立功，<i></i>请霁月公<i></i><i></i><i></i><i></i>姐姐诊治？”林婉云<i></i>析道。
虽<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>死活<i>ǹ</i>她无<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>极端绝望<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>紧紧<i></i>抓住救命稻草，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她。
她<i></i><i></i>番举<i></i>既<i></i>让<i></i><i></i>丫鬟婆<i></i><i></i>记住恩情，又<i></i>见<i></i>，<i></i>！
林将军看林婉云<i></i>眼神<i></i><i></i><i></i><i></i>份欣慰。
<i></i>直<i></i><i></i>，林婉云仗<i></i><i></i>老夫<i></i><i></i>沈姨娘撑腰，刁蛮任<i></i>，很<i></i>让<i></i>头疼。没想<i></i>她<i></i><i></i>居<i></i>变<i></i>最让<i></i>省<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“难<i></i>云儿<i></i><i></i>份<i></i>！”林将军赞美道，又呵斥<i></i><i></i><i></i>丫鬟婆<i></i>：“<i></i>愣<i></i>做什么，赶紧<i></i>请霁月公<i></i>！”
丫鬟婆<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，慌慌张张<i></i>退<i></i><i></i>。
考虑<i></i>叶煜轩已<i></i><i></i>山，再将霁月公<i></i>请<i></i>山，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>浪费<i></i><i></i>，且林婉柔<i></i>婚<i></i><i></i>需<i></i>再详细敲<i></i>，林将军便令府<i>⿺</i><i></i><i></i>收拾东西，连夜回府。
顾氏<i></i>伤，<i></i>歹<i></i><i></i>够请府医诊治<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>辰<i></i>，澜儿哭<i></i>回<i></i>：“老爷，凌轩王<i>€</i>，<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>姐<i></i>旧识，愿意<i></i><i></i>请求霁月公<i></i>救治<i></i><i></i>姐。
只<i></i>，<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>旧识太<i></i><i></i>。若<i></i>每<i></i><i></i><i></i><i></i>将军府，<i></i>旧情<i></i>胁迫，<i></i><i></i>王府<i></i>医馆又<i></i>什么<i></i><i></i>？
但<i></i>又<i></i>忍<i></i>看<i></i><i></i>姐受罪，<i></i>果将军府愿意支付<i></i>千<i></i>黄金<i></i>诊费，<i></i><i></i>放<i></i><i></i>王爷<i></i>尊严，请求霁月公<i></i><i></i><i></i>姐看诊！”
澜儿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>气愤。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，凌轩王<i></i><i></i>姐<i></i><i></i>，她<i></i>看<i></i>眼<i></i>。<i></i><i></i><i></i>姐<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>翻脸<i></i>认<i></i>，简直<i></i><i></i>负<i></i>汉！
只<i></i>她<i></i>知道，此<i></i><i></i>林婉兮，早<i></i>换<i></i><i></i><i></i><i></i>。
林将军犹豫<i></i>片刻。
虽<i></i><i></i><i></i>曾掌管<i>⿺</i>馈，但<i></i>知道，<i></i>千<i></i>黄金<i></i><i></i><i></i><i></i>目。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>救治云儿，已<i></i>掏<i></i><i></i>千<i></i>黄金，<i></i>今府<i></i><i></i>已<i></i><i></i>始缩减<i></i><i></i>。
只<i></i>，<i></i>才府医<i></i>替兮儿诊治<i></i><i></i>番，却看<i></i><i></i>任何端倪。府<i></i><i></i>李<i></i>夫<i></i>太医院院首<i></i>徒弟，连<i></i><i></i>诊断<i></i><i></i><i></i>，只怕兮儿此番凶<i></i>吉少。
罢<i></i>罢<i></i>！林将军叹<i></i>口气。
霁月公<i></i><i></i>凌轩王<i></i><i></i>，<i></i><i></i>云儿<i></i>恩<i></i>。若<i></i>趁此<i></i><i></i>结交<i></i>番，倒<i></i><i></i>枉费<i></i><i></i>千<i></i>黄金<i></i>。
思及此，林将军命<i></i>取<i></i><i></i>千<i></i>黄金，<i></i><i></i>送<i></i>叶煜轩府<i></i>。
叶煜轩<i></i>次倒<i></i>很爽快，收<i></i>钱，<i></i>派<i></i><i></i>请赫连月舒。<i></i><i></i>她<i></i>安危，<i></i><i></i><i></i><i></i>将<i></i>送至将军府<i></i>。
“王爷<i></i>公<i></i><i></i>够屈尊<i></i><i></i><i></i><i></i>女救治，林某真<i></i>深感荣幸！”林将军双手抱拳<i></i>礼，<i></i><i></i><i></i>片恭敬。
“治病救<i></i><i></i>医者<i></i><i></i>职，<i></i>公<i></i>只<i></i>做<i></i>己该做<i></i><i></i>情。”赫连月舒<i></i>揖回礼。
<i></i>场<i></i>众<i></i>
忍<i></i>住抽<i></i>抽嘴角，<i></i><i></i>职<i></i><i></i><i></i>价值<i></i>千<i></i>黄金哎！
“<i>€</i><i></i>，<i></i>将军<i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>缘<i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i>公<i></i>刚救治<i></i><i></i>将军<i></i><i></i>女儿，<i></i>将军尚未<i></i><i></i>登门道谢，<i></i>今<i></i>将军<i></i><i></i>女儿<i></i><i></i>劳烦公<i></i>医治，真<i></i>惭愧啊！”林将军怅<i></i>道。
<i></i>吩咐<i></i>旁<i></i>林婉云：“云儿，快<i></i>给王爷<i></i>公<i></i><i></i>茶！”
林婉云<i></i>沉浸<i></i>再次见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喜悦<i>⿺</i>，没想<i></i>林将军竟<i></i>让她奉茶，<i></i><i></i><i></i>求<i>〾</i><i></i><i></i>。
林婉云<i></i>丫鬟手<i></i>拿<i></i>茶盏，迈<i></i><i></i>碎步，缓缓<i></i><i></i>赫连月舒<i></i><i></i>。
“公<i></i>请<i></i>茶。”林婉云柔声道。
“咳咳，”<i></i>旁<i></i>叶煜轩见林婉云<i>ǹ</i>赫连月舒<i></i>近，<i></i>色顿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>：“<i></i>王竟<i></i>知，<i></i>将军眼<i>⿺</i>，霁月公<i></i>竟比<i></i>王<i></i>尊贵？”
赫连月舒瞪<i></i>叶煜轩<i></i>眼，女<i></i><i></i>醋<i></i><i></i>吃么？
林将军<i></i>露尴尬<i>〾</i>色。<i></i>没想<i></i>林婉云竟<i></i><i></i><i></i>知<i></i>寸<i></i>，遂呵斥道：“云儿，<i></i><i></i>无礼！”
接<i></i>，<i></i>又急忙<i></i>身向叶煜轩道歉：“<i></i>女<i></i><i></i>想<i></i>报答霁月公<i></i><i></i>救命<i>〾</i>恩。<i></i>今见<i></i>恩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>激<i></i>，情急<i>〾</i><i></i>失<i></i>礼<i></i>，<i></i>罪处，望王爷海涵！”
叶煜轩今<i></i><i></i><i></i>态<i></i>温<i></i><i></i><i></i>，<i></i>怎么<i></i>忘<i></i>，<i></i>位<i></i><i></i><i></i>仇必报<i></i><i></i>哇！
林婉云见状，赶紧<i></i>跪：“求王爷恕罪！”
赫连月舒解围道：“林<i></i>姐<i></i><i></i>无<i></i><i>〾</i>失，您<i></i>原谅她<i></i><i></i>回吧。”毕竟刚刚<i></i>坑<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>黄金呢。
“既<i></i>连<i></i><i></i><i></i>么<i>€</i>，<i></i>么此<i></i><i></i><i></i>罢。”叶煜轩摆<i></i><i></i>副宽宏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
林将军<i></i>林婉云赶紧谢恩。
“<i></i>知病<i></i><i></i><i></i>何处？”赫连月舒问道。
她住<i></i>将军府<i></i>么久，<i></i><i></i>知道林婉兮<i></i>闺房<i></i>哪<i></i>。只<i></i>，此刻，她<i></i><i></i><i></i>显露<i></i><i></i>。
林将军<i></i>林婉云<i></i><i></i>急忙领<i></i>霁月公<i></i><i></i>林婉兮房<i>⿺</i>。叶煜轩<i></i><i></i>男，<i></i>便<i></i>入，只<i></i><i></i>客厅<i></i>候。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 茉上霜 的《世子火葬场纪实》最快更新
第22章 第二十二章 重生 免费阅读.[www.aishu55.cc]
