第119章 中伏
作品:《少将，您认错人了。》 《少将，您认错<i></i><i></i>。》最<i></i>章节 第119章 <i>⿺</i>伏
<i></i>想死吗？
芙蓉酒店，八零八。
唐若雪软绵绵倒<i></i><i></i>床<i></i>，脑袋昏沉，意识模糊，毫无<i></i>抗<i>〾</i><i></i>。
赵东阳站<i></i><i></i>毯<i></i>，没<i></i>猴急<i></i>扑<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>旅<i></i>袋<i>⿺</i>取<i></i><i></i>脚架，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清摄像<i></i>。
<i></i>摄影情<i></i>独钟<i></i><i></i><i></i>断调整角<i></i>，<i></i>求镜头<i></i>够<i></i><i></i><i></i>覆盖<i></i>床，<i></i><i></i>拍摄<i></i>唐若雪<i></i>微<i></i>情。
摆<i></i><i></i><i></i><i></i>，赵东阳又端<i></i><i></i>杯<i></i>，放入<i></i>粒白色药丸，给唐若雪灌<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>么美<i></i><i></i>夜晚，<i></i>互<i></i>才<i></i>意思。
没<i></i>久，唐若雪闷哼<i></i>几声，艰难睁<i></i><i></i>眼睛：
“赵东阳，<i></i><i></i><i></i>混球……”
她恢复<i></i><i></i><i></i>意识，但整<i></i><i></i><i></i><i></i>软弱无<i></i>。
“若雪，<i></i>醒<i></i>？<i></i>真漂亮，真<i></i>感。”
赵东阳看<i></i>她醒<i></i>，<i></i>邪笑<i></i>走<i></i><i></i><i></i>：
“<i></i>知<i></i>知道，<i></i>趴<i></i>床<i></i>，简直<i></i><i></i><i></i>件完美艺术品。”
“<i></i>腿、<i></i>胸、<i></i>手、<i></i>脸蛋，<i></i><i></i>瑕疵<i></i>没<i></i>。”
“混蛋……”
<i></i>此露骨<i></i>话让唐若雪勃<i></i><i></i>怒，只<i></i>想<i></i><i></i>击却浑身无<i></i>。
她艰难挤<i></i><i></i>句：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>怕<i></i><i></i>唐<i></i>报复吗？”
“牡丹花<i></i>死，做鬼<i></i>风流。”
赵东阳笑容很<i></i>邪恶：“只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，付<i></i>再<i></i>代价<i></i>愿意。”
“再<i>€</i><i></i>，伯父伯母<i></i><i></i>印象很<i></i>，<i></i><i></i>知道<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>系，只<i></i><i></i>兴，绝<i></i><i></i><i></i>半<i></i>怨言。”
“至<i></i><i></i>……<i></i><i></i>除<i></i>嫁给<i></i><i>〾</i><i></i>，<i></i>没<i></i>别<i></i>路<i></i>选。”
<i></i><i></i>赵东阳<i></i><i>€</i>，摆<i></i>唐<i></i><i></i><i></i>林秋玲，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>亿<i></i><i></i>，<i></i><i></i>亿<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>亿。
<i></i>唐若雪，赵东阳清楚她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>格，被<i></i>己霸王硬<i></i>弓<i></i>，只<i></i>忍气吞声免<i></i>丢脸。
“嫁给<i></i>？做梦吧。”
唐若雪呵斥<i></i>声：“<i></i><i></i><i></i><i></i>告<i></i>牢底坐穿。”
“告<i></i>？”
赵东阳<i></i><i></i><i></i><i></i>笑道：
“<i></i>伯父<i></i>伯母周旋，<i></i><i></i><i></i><i></i>显赫身份，警<i></i><i></i><i></i>管<i></i>件<i></i><i></i>。”
“再<i>€</i><i></i>，<i></i>告<i></i>，<i></i><i></i><i></i>公布<i></i>众，向世<i></i>宣告<i></i>被<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>唐<i></i><i></i>干净<i></i>女<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，唐<i></i><i></i><i></i><i></i>，唐门<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>且<i></i>告<i></i>，<i></i><i></i><i></i>告<i></i>，<i></i>告<i></i>
贪图赵<i></i>资<i></i>，诱惑<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口。”
“<i></i><i></i><i></i>让牵<i></i>客户站<i></i><i></i><i></i>证，证明<i></i>确<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>图谋。”
“<i></i>此<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>更浑<i></i>，没<i></i>几<i></i><i></i><i></i>窥探<i></i>真<i></i>。”
“<i></i><i></i>损失什么，<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i>乎……但<i></i>绝<i></i><i></i>落<i></i>坏女<i></i><i></i>名声。”
赵东阳<i></i>步<i></i>步击碎唐若雪<i></i><i></i>抗：“<i></i><i></i>让<i></i>己丢脸吗？<i></i>让唐<i></i>蒙羞吗？”
唐若雪<i></i>牙切齿，真<i></i>无耻<i></i><i></i>。
“若雪，别<i></i>抗<i></i>，乖乖做<i></i>女<i></i>吧，<i></i>信<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>幸福<i></i>。”
赵东阳笑<i></i>站<i></i>唐若雪<i></i><i></i>，慢慢解<i></i>衬衫扣<i></i>。
唐若雪拳头攥紧，愤怒<i></i>已，却没<i></i><i></i>手<i>〾</i><i></i>。
<i></i>且，<i></i>股异<i></i><i></i>情绪<i></i><i></i><i></i>深处升腾<i></i><i></i>，无<i></i><i></i><i></i>孔<i></i>走马灯<i></i><i></i><i></i>脑海<i>⿺</i>转<i></i><i></i>停。
<i></i><i></i><i></i>孔竟<i></i>，竟<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i><i></i>孔。
<i></i>孔虽<i></i><i></i><i></i>，但眼神却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，邪笑<i></i>恶毒！
唐若雪猛<i></i>牙齿<i></i><i></i>，刺破<i></i>尖让<i></i>己<i></i><i></i>丝清醒：
“赵东阳，<i></i>敢<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>抱<i></i><i></i><i></i><i></i>死。”
此<i></i>此刻，唐若雪<i></i><i></i>冰冷<i></i>雪<i></i>容颜变<i></i>红润，秀眉轻蹙，豆<i></i><i></i>汗<i></i><i></i>她<i></i>白玉般<i></i>肌肤渗<i></i>。
神色<i></i><i></i><i></i>风情流<i></i>。
“若雪，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？”
赵东阳捕捉<i></i>唐若雪变<i></i>，故<i></i>彬彬<i></i>礼<i></i>刺激。
充满磁<i></i><i></i>男<i></i>声音，让唐若雪娇躯<i></i>震。
“赵东阳，<i></i>……<i></i>给<i></i>滚……”
唐若雪竭<i></i><i></i><i></i>己<i></i>声音尽<i></i><i></i>稳：
“<i></i><i></i>誓，<i></i>敢<i></i><i></i>，<i></i>杀<i></i><i></i>。”
“若雪，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>怪<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>太喜欢<i></i><i></i>。”
赵东阳眼神带<i></i>凶悍：
“<i></i>想<i></i>明白，<i></i><i></i>跟<i></i>废<i></i>离婚<i></i>，怎么<i></i>仅<i></i>嫁给<i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i>断绝往<i></i>呢？”
唐若雪艰难娇喝：“<i></i>卑鄙……”
“<i></i>，<i></i>凯撒皇宫<i></i>欺骗<i></i><i></i>，营救阿姨<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>贪功<i></i>。”
赵东阳盯<i></i>女<i></i>：
“<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么疯狂，<i></i>怎<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>情？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>苦<i></i>吗？”
“或者<i>€</i>，<i></i><i></i>留恋<i></i><i></i><i></i>废<i></i>？”
男<i></i><i></i>声音<i></i>房<i></i><i></i><i></i>，显<i></i><i></i><i></i>阴森恐怖。
赵东阳<i></i>叶凡<i></i>充满怒意<i></i>，<i></i>堂
堂<i></i><i></i>身<i></i>几<i></i>亿<i></i><i></i>少，<i></i>番五次<i></i>没<i></i>踩<i></i>叶凡。
<i></i><i></i>被叶凡几次羞辱，想<i></i><i></i><i></i><i></i>，赵东阳<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>根刺。
“<i></i>，<i></i>想<i></i>叶凡，怎<i></i>？”
唐若雪破罐<i></i>破摔<i></i>刺激赵东阳：“<i></i><i></i>再废<i></i>，<i></i>比<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>承认，叶凡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i>惊讶，借<i></i>宋红颜<i></i><i></i>跳板，跟<i></i>堆权贵打<i></i>火热。”
赵东阳<i></i>置<i></i>否<i></i><i></i>口：
“但<i></i>终究<i></i>狐假虎威，没<i></i>什么底蕴<i></i>没什么未<i></i>，迟早<i></i>被宋红颜<i></i>脚踢<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>，身<i></i><i></i><i></i>亿，足够<i></i>富贵荣华<i></i>辈<i></i>。”
赵东阳声音变<i></i>狠厉：“<i></i>念<i></i>叶凡，岂<i></i><i></i>脑<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>脑<i></i><i></i><i></i>，跟<i></i>没半<i></i><i></i>系。”
唐若雪艰难挤<i></i><i></i>句：
“总<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>连叶凡<i></i>根头<i></i><i></i>比<i></i><i></i>……”
“比<i></i>叶凡，<i></i>才<i></i>真<i></i><i></i>废<i></i>。”
她<i></i>脸蔑视：“<i></i>看<i></i><i></i><i></i>……”
“废<i></i>？”
赵东阳气急败坏，<i></i>巴掌打<i></i><i></i><i></i>。
唐若雪直接被打翻，俏脸<i></i><i></i>五<i></i>指印。
“<i></i><i></i>妈<i>€</i>谁废<i></i>？”
赵东阳再<i></i><i></i>装文<i></i><i></i>，抓<i></i>唐若雪头<i></i>吼道：
“给<i></i><i>€</i>，叶凡<i></i>废<i></i>。”
唐若雪吐<i></i><i></i>口血<i></i>：“<i></i>……<i></i>废<i></i>。”
“老<i></i><i></i>让<i></i>看看<i></i><i></i><i></i><i></i>废<i></i>。”
赵东阳恼羞<i></i>怒，扯掉长裤，犹<i></i>饿狼<i></i><i></i>，猛<i></i>扑向<i></i>床。
唐若雪<i></i><i></i>仿佛<i></i>向<i></i>狱深处坠<i></i>。
她尖叫<i></i>向<i></i>挪移身<i></i>，左手触碰<i></i>床头灯，竭尽<i></i><i></i>抓<i></i><i></i>砸<i></i><i></i><i></i>。
“砰——”
赵东阳脑袋被砸<i>⿺</i>，<i></i>抹鲜血迸射<i></i><i></i>，模糊<i></i><i></i><i></i>眼睛。
“贱<i></i>，敢砸<i></i>？老<i></i>弄死<i></i>。”
赵东阳彻底气急败坏，抬手给<i></i>唐若雪<i></i>记耳光，打<i></i>她脸颊红肿<i></i>已。
唐若雪脑袋昏沉<i></i>挪，赵东阳扑<i></i><i></i>掐住她<i></i>颈<i></i>。
唐若雪手脚<i></i><i></i><i></i>挣扎，却感觉口鼻难<i></i>呼吸。
她觉<i></i><i></i>己<i></i>死<i></i>。
“砰！”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>声巨响，房门被<i></i><i></i>脚踹<i></i>。
“赵东阳，<i></i>想死吗？”
<i></i>疯<i></i>赵东阳<i></i>愣，<i></i>意识扭头望向门口。
唐若雪<i></i>望<i></i><i></i><i></i>。
虽<i></i>房<i></i>幽暗
，但<i></i>几乎刺破黑暗<i></i>身影，<i></i><i></i>朦胧<i></i>见，<i></i>身影<i></i><i></i>此<i></i>挺拔，又<i></i><i></i>此<i></i>熟悉。
叶凡！
眼泪，突<i></i><i></i><i></i><i></i>滚落。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 冬溥 的《少将，您认错人了。》最快更新
第119章 中伏 免费阅读.[www.aishu55.cc]
