第109章 开解
作品:《少将，您认错人了。》 《少将，您认错<i></i><i></i>。》最<i></i>章节 第109章 <i></i>解
嫁
帝王居。
<i></i><i></i>江<i>⿺</i>最豪华<i></i>别墅，占<i></i><i></i>万<i></i><i></i>米。
花园，泳池，<i></i>尔夫球场，<i></i><i></i>尽<i></i>。
别墅<i></i>厅。
唐楚楚坐<i></i>柔软<i></i>沙<i></i><i></i>，看<i></i>宛<i></i>宫殿<i></i>别墅，她<i></i><i></i>懵。
爷爷给她找老公，她知道，凡<i></i><i></i><i></i>骨气<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>娶她，<i></i><i></i><i></i>入赘<i></i>唐<i></i>。
她<i></i>知道<i></i>己<i></i><i></i>老公<i></i>身份。
但她<i></i>致<i></i>猜想<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>贪图虚荣，<i></i><i></i><i></i>，想<i></i>通<i></i>入赘唐<i></i>获<i></i>金钱<i></i><i></i>。
她没想<i></i>，<i></i><i></i>老公却带<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>梦幻般<i></i><i></i><i></i>。
江辰蹲<i></i>身，取<i></i>唐楚楚脸<i></i><i></i><i></i>纱。
“别……”
唐楚楚慌<i></i>神，迅速<i></i>闪避，她<i></i><i></i><i></i>太吓<i></i>，浑身<i></i>伤疤，她怕眼<i></i><i></i><i></i>素未谋<i></i>，却又<i></i>她老公<i></i>男<i></i>看<i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>被吓住。
但，江辰<i></i><i></i><i></i>她脸<i></i><i></i><i></i>纱摘<i></i><i></i><i></i>。
唐楚楚很紧张，<i></i><i></i>脏扑腾扑腾<i></i>跳，她感觉很羞愧，恨<i></i><i></i>找<i></i><i></i>缝钻<i></i><i></i>。
江辰轻轻抬<i></i>她<i></i>脸。
<i></i>张脸<i></i><i></i><i></i>触目惊<i></i><i></i>伤疤。
江辰<i></i><i></i><i></i><i></i>伤疤，。
<i></i><i></i><i></i>宛<i></i>被刀割<i></i>般，<i></i>阵<i></i>阵<i></i>痛，<i></i><i></i>切，<i></i><i></i>拜<i></i><i></i>赐，<i></i>果<i></i><i></i>救<i></i>，唐楚楚<i></i><i></i><i></i>变<i></i><i></i>模<i></i>。
<i></i>刚毅<i></i>脸<i></i>，竟<i></i>带<i></i><i></i>抹<i></i>疼，鼻<i></i><i></i>酸，差<i></i><i></i><i></i>哭<i></i><i></i><i></i>：“楚楚，<i></i>受苦<i></i>。”
唐楚楚<i></i>敢<i></i>视江辰<i></i>目光，双手<i></i>回<i></i>搓<i></i>衣角。
江辰柔情<i></i><i></i>口<i>€</i>道：“<i></i>信<i></i>，<i></i><i></i>治<i></i><i></i><i></i>。”
唐楚楚惊慌失色，<i></i>敢<i></i>看江辰。
“取药。”
江辰站<i></i>身，<i></i>声<i></i>喝。
旋即，别墅<i></i>门被打<i></i>，<i></i><i></i>身穿黑色西装<i></i>男<i></i>抬<i></i><i></i><i></i>箱<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
打<i></i>箱<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>昂贵<i></i><i>⿺</i>草药，每<i></i><i></i><i></i>价值连城。
江辰<i></i>始配药。
配<i></i>药<i></i>，<i></i><i></i>唐楚楚身边，蹲<i></i>身，看<i></i>低头双手搓<i></i>衣角<i></i>唐楚楚，拉<i></i>她伤痕累累<i></i>手、唐楚楚身<i></i><i></i>颤，忍<i></i>住收回<i></i><i></i>己伤痕累累<i></i>手，藏<i></i>身<i></i>，低头，<i></i>声<i>€</i>道：“<i></i>，<i></i>干什么？”
“楚楚，别怕，<i></i>衣服脱<i></i>。”
唐楚楚顿<i></i>哭泣<i></i><i></i>，迅速<i></i>扒<i></i><i></i><i></i>己<i></i>衣服，含泪看<i></i>站<i></i>身<i></i><i></i>江辰，哭泣道：“<i></i>，
<i></i><i></i>丑，<i></i><i></i>身<i></i><i></i>伤，<i></i><i></i><i></i>满意<i></i>？”
<i></i>唐楚楚眼<i>⿺</i>，爷爷给她找<i></i>老公，<i></i><i></i>想看她笑话，<i></i><i></i>想羞辱她。
<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>已<i></i>习惯<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她每<i></i>每晚<i></i><i></i>泪洗<i></i>，每<i></i><i></i><i></i>噩梦<i>⿺</i>惊醒。
她看<i></i>江辰，紧<i></i>嘴唇，<i></i>断<i></i>抽泣，眼角滚落豆<i></i><i></i>泪珠。
<i></i>模<i></i>，看<i></i>江辰<i></i>脸<i></i>疼。
<i></i><i></i>颗冷血无情<i></i><i></i>被拨<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>身<i></i>伤痕<i></i>唐楚楚搂<i></i>怀<i>⿺</i>，郑<i></i><i></i>承诺道：“<i></i><i></i><i></i>嫌弃<i></i>，无论<i></i><i></i>什么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>老婆，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
唐楚楚<i></i><i></i>懵。
<i></i><i></i><i></i><i></i>想看她笑话吗？
她<i></i>脑六神无<i></i>，无<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
江辰则松<i></i><i></i>她，拿<i></i>调配<i></i><i></i>药，<i></i><i></i>翼翼<i></i>敷<i></i>她<i></i>身。
<i></i><i></i>取<i></i><i></i>纱布，给她包扎<i></i>，很快唐楚楚<i></i>被纱布裹<i></i>，<i></i>模<i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i>木乃伊。
江辰扶<i></i>唐楚楚坐<i></i>。
“楚楚啊，<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>保证<i></i><i></i>变<i></i>。”
“真，真<i></i>吗？”唐楚楚<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>信。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i>。”
虽<i></i>她<i></i><i></i>看<i></i><i></i>江辰<i></i>脸，但却<i></i>听<i></i><i></i><i></i>声音，很<i></i>磁<i></i>，带<i></i>温柔，让她<i></i><i>⿺</i>暖暖<i></i>。
转眼<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>唐楚楚<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>最快乐<i></i><i></i><i></i>。
她<i></i>知道<i></i><i></i>老公<i></i>身份，但<i></i><i></i>入赘唐<i></i><i></i>老公<i></i>她无微<i></i>至<i></i><i></i>怀，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>守护<i></i>她。
每<i></i>晚<i></i>给她讲故<i></i>，讲笑话，哄她入睡。
只<i></i>她<i></i>醒<i></i>，必<i></i><i></i><i></i>双<i></i><i></i><i></i><i></i>手拉<i></i>她。
<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>知道什么叫<i></i>怀，更<i></i>知道恋<i></i><i></i>什么感觉。
<i></i><i></i>，她觉<i></i>，<i></i>己恋<i></i><i></i>。
别墅，镜<i></i><i></i>。
唐楚楚浑身绑<i></i>白色<i></i>纱布，<i></i>连脸<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>刻，她<i></i><i></i><i></i>紧张<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，她每<i></i><i></i><i></i>敷药，她<i></i>感<i></i><i></i><i></i>己肌肤<i></i>灼烧感。
<i></i>江辰告诉她，只<i></i>坚持敷药，几<i></i>她<i></i><i></i>恢复美貌。
“真，真<i></i><i></i><i></i>吗？”她紧紧<i></i>拽<i></i><i></i>双<i></i><i></i><i></i><i></i>手。
“<i></i><i></i>。”江辰慢慢<i></i>取<i></i>她脸<i></i><i></i>纱布，取<i></i>她身<i></i><i></i>纱布。
唐楚楚感<i></i><i></i>光亮，但她却<i></i>敢睁<i></i>眼。
“睁<i></i>眼看看。”
唐楚楚<i></i>才睁<i></i>眼，她<i></i>丝<i></i>挂<i></i>站<i></i>镜<i></i><i></i>。
镜<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>身<i></i><i></i>沾<i></i>药粉<i></i>女<i></i>，虽<i></i><i></i>药粉<i></i>，但却<i></i>看<i></i>白皙光滑<i></i>肌肤。
看<i></i>镜<i></i><i>⿺</i><i></i>张近乎完美无缺<i></i>脸，唐楚楚<i></i>脸震惊，嘴巴张<i></i><i></i><i></i><i></i>。
呆滞<i></i><i></i>几秒<i></i>，她迅速<i></i>抹<i></i>脸<i></i><i></i>药粉，<i></i><i></i><i></i>己<i></i>脸，<i></i>脸难<i></i>置信。
“<i></i>……”
她震惊<i></i>，她傻眼<i></i>，她<i></i>敢<i></i>信，<i></i><i></i>站<i></i>镜<i></i><i>⿺</i>，肌肤嫩白光滑<i></i>女<i></i><i></i>她。
<i></i><i></i><i></i>她被烧伤，<i></i>身毁容。
<i></i>算<i></i><i></i><i></i>医术<i></i>达，想<i></i>恢复<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，她恢复<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>敢照镜<i></i>，每晚<i></i><i></i>噩梦<i>⿺</i>惊醒。
看<i></i>镜<i></i><i>⿺</i><i></i>张完美无缺<i></i>脸，她喜极<i></i>泣，眼角滚落<i></i>豆<i></i><i></i>泪珠。
扑倒<i></i>身边江辰<i></i>怀<i>⿺</i>，放声哭<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>委屈，<i></i><i></i><i></i>刻烟消云散。
江辰紧紧<i></i>搂<i></i>唐楚楚，郑<i></i><i></i>承诺道：“<i></i><i></i>，<i></i>守护<i></i>，<i></i><i></i>再让<i></i>受<i></i>任何伤害。”
唐楚楚<i></i>兴奋，欢喜<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，察觉<i></i><i></i>己什么<i></i>没穿，<i></i><i></i><i></i>脸红，<i></i>脸娇羞。
她<i></i>江辰怀<i>⿺</i>挣脱，低<i></i>头<i></i>副<i></i>知<i></i>措<i></i>神情。
江辰指<i></i><i></i>旁<i></i>洗澡<i></i>，<i>€</i>道：“热<i></i>已<i></i>给<i></i>放<i></i><i></i>，衣服<i></i>给<i></i>买<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>知道尺寸，<i></i><i></i><i></i>衣<i></i><i></i>尺寸<i></i><i></i>买<i></i>几件，<i></i>看看哪件适<i></i>，<i></i>穿哪件。”
唐楚楚羞涩<i></i>低<i></i>头跑<i></i><i></i>洗澡<i></i>。
<i></i>江辰则<i></i><i></i><i></i>厅，<i></i>沙<i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i>，拿<i></i>桌<i></i><i></i><i></i>支烟<i></i>燃。
“龙帅。”
<i></i><i></i>男<i></i><i></i>门<i></i><i></i><i></i>，男<i></i><i></i>纪<i></i><i></i><i></i>左右，身穿黑色西装，手<i>⿺</i>拿<i></i><i></i>份厚厚<i></i>文件，低<i></i>头递<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>族资料<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>江<i></i>灭门<i></i><i></i><i></i><i></i>果<i></i><i></i>资料<i>⿺</i>，请龙帅<i></i>目。”
江辰指<i></i>指桌<i></i>，“放<i></i><i></i>。”
“龙帅，区区几<i></i><i></i>入流<i></i><i></i>族，<i></i><i></i>声令<i></i>，属<i></i>带<i></i><i></i><i></i>钟灭<i></i><i></i><i></i>……”
江辰微微摆手。
男<i></i>顿<i></i>停止<i></i><i>€</i>话。
江辰抬头看<i></i>站<i></i>身<i></i>，低<i></i>头<i></i>男<i></i>，“<i></i>已<i></i><i></i><i></i>龙帅<i></i>，<i></i>此<i></i><i></i>，<i></i><i></i>世界再无龙帅，调查江<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>族，<i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i>次<i></i><i></i>特权，<i></i><i></i>必跟<i></i><i></i>，带<i></i>兄弟<i></i>回<i></i>，边<i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i>镇守。”
男<i></i>顿<i></i>跪<i></i><i></i><i></i>，斩钉截铁<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i>帅，终<i></i><i></i>帅，<i></i><i></i>南荒边<i></i>稳<i></i>
，敌<i></i><i></i>敢<i></i>犯，龙帅，别撵走<i></i><i></i>，让<i></i><i></i>留<i></i><i></i>帮<i></i>。”
江辰站<i></i>身，扶<i></i>跪<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>，道：“<i></i>黑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>私<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>己处<i></i>，处<i></i>完<i></i>件<i></i><i></i>，<i></i>想<i></i><i></i>段<i></i>静，没<i></i>刀剑血刃<i></i><i></i><i></i>，<i></i>想守护<i></i>楚楚身边，给她<i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>。”
“龙帅……”
“退<i></i>，带<i></i>兄弟<i></i>回<i></i>，回南荒<i></i>。”江辰吼<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>黑再次跪<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>声叫<i></i><i></i><i></i>：“龙帅，保<i></i>，<i></i><i></i>百万黑龙军<i></i><i></i><i></i>归<i></i>。”
“<i></i>吧。”江辰再次坐<i></i><i></i><i></i>，微微摆手。
<i></i>黑<i></i>才转身离<i></i>。
很快，唐楚楚<i></i>洗完<i></i><i></i><i></i>。
她穿<i></i><i></i>件白色吊带衣裙，露<i></i><i></i>白皙<i></i>脖<i></i><i></i>手臂。
<i></i><i></i>衣服<i></i>她<i></i><i></i><i></i>敢穿<i></i>。
她<i></i>情很<i></i>错，哼<i></i><i></i>调，<i></i><i></i><i></i>己光滑<i></i>肌肤，<i></i>嘴翘<i></i>老<i></i>。
看<i></i>坐<i></i>沙<i></i><i></i>，抽<i></i>闷烟<i></i>江辰，她顿<i></i>停止<i></i>哼曲。
走<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>旁坐<i></i>，她脸蛋红彤彤<i></i>，<i></i>知道<i></i>刚洗完澡<i></i>缘故，<i></i><i></i>害羞<i></i>缘故。
“<i></i><i></i>……”她<i></i>口，却<i></i>知道<i>€</i>什么。
她虽<i></i>跟江辰朝夕<i></i>处<i></i><i></i><i></i>，但她<i></i><i></i><i></i>蒙<i></i>眼<i></i>情况<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>江辰，她<i></i><i></i>胆怯，脸蛋红彤彤<i></i>，<i></i>知道该<i>€</i><i></i>什么<i></i>。
<i></i>思忖<i></i>江辰<i></i><i></i><i></i><i></i>，看<i></i>伤疤痊愈<i></i>唐楚楚，<i></i><i></i><i></i>眼<i></i><i></i>亮，“老婆，<i></i><i></i>什么<i></i>候<i></i>领证？”
“啊？”
唐楚楚<i></i>愣，<i></i><i></i>嘴微张，<i></i>脸茫<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>足。
江辰笑道：“<i></i>已<i></i>入赘唐<i></i><i></i>，<i></i><i></i>老公啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>爷爷<i></i>达<i></i>命令，难道<i></i>想<i></i>悔，<i></i>想嫁给<i></i>吗？”
“嫁。”
唐楚楚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，没<i></i><i></i>言，只<i></i><i></i><i></i>字。
<i></i><i></i><i></i>，江辰<i></i>她无微<i></i>至<i></i>照顾，让她知道<i></i>什么叫暖<i></i>。
<i></i>此男<i></i>，怎么<i></i><i></i>嫁。
她偷偷瞟<i></i>江辰<i></i>眼。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，五官<i>⿺</i>带<i></i>刚毅<i>〾</i>色，<i></i>看，她脸蛋<i></i>红彤彤<i></i>，<i></i><i></i>肝<i></i>断<i></i><i></i>速跳<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>男<i></i>女牵<i></i>手<i></i><i></i><i></i>局走<i></i><i></i><i></i>。
唐楚楚看<i></i><i></i>己手<i></i>红色<i></i>证书，她<i></i><i>⿺</i>恍惚。
<i></i>，<i></i><i></i>么领证<i></i>？
她幻想<i></i><i></i>己<i></i>未<i></i>，她幻想<i></i><i></i>己未<i></i><i></i><i></i><i></i>场轰轰烈烈<i></i>恋<i></i>。
<i></i><i></i>，<i></i>切<i></i>跟她幻想<i></i><i></i><i></i><i></i>、爷爷安
排<i></i>她<i></i>半<i></i><i></i>命运，她被入赘<i></i>唐<i></i><i></i>江辰带走，带<i></i><i></i><i></i>处宫殿般<i></i><i></i><i></i>住<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，她伤势<i></i><i></i>，恢复<i></i>容貌，变<i></i><i></i><i></i><i></i>倾<i></i>倾城<i></i><i></i>美女。
虽<i></i><i></i>知道<i></i>己老公<i></i>身份，但她<i></i><i>⿺</i>美滋滋<i></i>，<i></i><i></i><i></i>紧握<i></i>江辰<i></i>手。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 冬溥 的《少将，您认错人了。》最快更新
第109章 开解 免费阅读.[www.aishu55.cc]
