第154章 第 154 章
作品:《退圈后我成了国宝级厨神[穿书]》 《退圈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宝级厨神[穿书]》最<i></i>章节 第154章 第 154 章
悟空花费<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>气，才勉强<i></i><i></i><i></i><i></i>观音<i></i>底<i>€</i><i></i>什么。“<i></i>寸”<i></i><i></i>字<i></i>没完<i></i>被<i>€</i><i></i>口，周围<i></i><i></i><i></i><i></i>她看<i></i><i></i>已<i></i>静止，<i></i>汽凝结<i></i>速<i></i><i></i>恍<i></i>飞快，错愣<i>〾</i><i>⿺</i>仿佛已<i></i>千<i></i><i>〾</i>久。
<i></i>脱离<i></i>世<i></i><i></i>切<i></i>宁静<i>⿺</i>，悟空听<i></i>熟悉<i></i>声音<i></i>喉咙<i></i><i></i><i></i>，虽<i></i>很快<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>模糊<i></i>错觉：“菩萨，<i></i><i>€</i>哪<i></i>？”
观音将悟空剧烈<i></i>情感波<i></i>看<i></i>眼<i></i>，语气清冷依旧：“<i></i><i></i><i></i><i></i>猜<i>〾</i><i></i>。”
咔啦。悟空敏锐<i></i>察觉<i></i><i></i><i></i><i></i>什么东西猛<i></i>炸<i></i>，<i></i><i></i>暴露<i></i>寒冬<i>⿺</i><i></i>颤抖<i></i>适随<i></i>血液流遍<i></i>身。莫名<i></i>羞耻感涌<i></i>，<i></i>像<i></i><i></i>丝^<i></i>挂毫无遮挡，什么<i></i>情<i></i>被看穿，任何<i></i>掩饰<i></i>秘密<i></i><i></i><i></i>嘲笑<i></i>己<i></i><i></i>柄。悟空<i></i>身躯<i></i><i></i><i></i>常<i></i>幅<i></i>打颤，紊乱<i></i>呼吸让她变<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i>迈<i></i>弱<i></i>老妇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>历喘鸣<i></i>折磨。
观音静静<i></i>看<i></i>悟空拼命调整，最终<i></i><i></i>甘<i></i><i></i>语气<i></i>问：“……<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>秘密？”
观音垂眸，雪白<i></i>手指轻<i></i>净瓶<i></i>仙草，<i></i><i></i>透亮<i></i><i></i>珠<i></i>射<i></i>太阳<i></i>光辉，闪烁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>竹林<i>⿺</i>。
“悟空，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>东西，<i></i>金蝉<i></i><i></i>。”
短暂<i></i>沉默<i>⿺</i>，思绪迎<i></i>绵长<i></i>回音旋转，只<i></i>眨眼<i></i>几<i></i>功夫，悟空瞪<i></i><i></i>双眼<i></i>，惊愕慢慢被<i></i>悟取代。<i></i>知<i></i>觉<i></i>，<i></i>往<i></i>碎片拼凑<i></i><i></i><i></i>，零星画<i></i><i></i><i></i>色彩，仅仅<i></i>携带<i></i>声音<i></i>黑墨勾勒。
黝暗石塔，橘红圣光，浮<i></i><i></i>光珠<i></i><i></i>涂写<i></i>她看<i></i>懂<i></i>文字。她记<i></i><i></i>己<i></i>蹿<i></i>跳<i></i>石塔<i></i>观察，玩耍，<i></i>处寻找<i></i>趣<i></i>东西，直<i></i>最<i></i>触<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>便看<i></i><i></i><i></i>颗珠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>裂痕<i></i><i></i>升<i></i><i></i>。
<i></i>奇<i></i>她，哪<i></i><i></i>什么恐惧<i></i>意识，伸手<i></i><i></i>触碰。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>山摇，整座山<i></i><i></i><i></i>翻<i></i>覆<i></i><i></i>变<i></i>。
再<i></i><i></i>，什么<i></i>变<i></i>。<i></i>寸山<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>知<i></i><i></i><i></i>厚<i></i>举<i></i>，永远向她<i></i><i></i><i></i><i></i>门。
回忆决堤，丰富<i></i>复杂<i></i>情绪倾泻<i></i><i></i><i></i>灵<i></i>峡谷<i></i>，埋掉盎<i></i>青草，只剩<i></i>翻涌<i></i>波涛<i></i><i></i>花。悟空狠<i></i><i></i><i></i>住嘴唇，<i></i>几乎<i></i>血<i></i>痛楚，<i></i>才勉强迫<i></i><i></i>己停<i></i><i></i><i></i>，<i></i>嘲<i></i>笑<i></i>：“<i></i><i></i>啊……”
她拨<i></i>顺<i></i>肩膀滑落<i></i><i></i><i></i>**<i></i>，眼神飘忽<i></i><i></i>，并没<i></i>集<i>⿺</i><i></i>观音<i></i><i></i>：“既<i></i><i></i>此，菩萨<i></i>该<i></i><i></i>猜<i></i>，<i></i><i></i>什么脸<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>寻求救树<i></i><i></i><i></i>呢？”
“<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>败<i></i><i></i><i></i>己争取，<i></i><i></i>帮<i></i><i></i>忙。”
观音<i></i>再<i></i>次回绝终<i></i>让悟空死<i></i>，她干咽<i></i>口，企图<i></i>堵塞<i></i>喉<i>⿺</i><i></i>什么东西吞掉，却<i></i>徒劳<i></i><i></i><i></i>，<i></i>股窒息酸涩<i></i>感触<i></i>减<i></i>增。她默<i></i><i></i>声<i></i>站<i></i>身，<i></i>礼<i></i>姿态<i></i>像<i></i>丢掉阳气<i></i>魂魄，眼神<i></i>满<i></i>迷茫<i>ǹ</i>绝望。
“<i></i>劳菩萨，<i></i>弟<i></i>叨扰，<i></i><i></i>告辞！”
留<i></i>客套<i></i>告别，观音目送<i></i>悟空仓皇<i></i><i></i>，狼狈<i></i>姿态<i></i><i></i><i></i><i></i>见往<i></i><i></i>信洒脱<i></i>半<i></i>风光。<i></i>概<i></i><i></i>腾云架<i></i>引<i></i><i></i>风声吹<i></i>许久，<i></i>直侍立<i></i>菩萨旁边<i></i>惠岸<i></i><i></i>翼翼<i></i><i>€</i>话<i></i>。
“师父，<i></i>什么<i></i><i></i>此刺激<i></i>呢？”
观音<i></i>答话，只<i></i>捻<i></i>仙草，忽<i></i>往身<i></i><i></i>树林<i></i>甩，只见仙露<i></i>触碰<i>〾</i><i></i>，呼啦啦窜<i></i>绿色<i></i>树苗，<i></i><i></i><i></i>肉眼<i></i>见<i></i>惊<i></i>速<i></i><i></i>长、增<i></i>、布叶，直<i></i>最<i></i>长<i></i><i></i><i></i>百龄般<i></i><i></i>树，枝叶繁茂，根基牢固。
唯<i></i>美<i>⿺</i><i></i>足，<i></i>树<i></i><i></i>干并<i></i>笔直，许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>残缺<i></i>弯曲，活像微微蜷身<i></i>棕蛇。
“<i></i><i></i>树木百<i></i>树<i></i>，只<i></i>打磨才<i></i>塑<i></i><i></i>直<i></i>姿态，欲速<i></i>达，即便繁茂，身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>树<i></i><i></i>，弯曲无比。”观音喃喃<i></i><i></i>口，每<i></i><i></i>字<i></i><i></i>向<i></i>惊讶回头<i></i>惠岸<i></i><i>€</i>，“悟空<i></i><i></i>寸山<i></i>眷恋太<i></i>，拿<i></i><i></i>又放<i></i><i></i>，终<i></i><i></i><i></i>她修<i></i><i></i>长<i></i>障碍，<i></i>逼她<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>让她彻底释<i></i>罢<i></i>。”
“<i></i><i></i>，师父怎知<i></i>圣<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“她<i></i><i></i>。”观音<i></i>语调虽<i></i><i></i>变，<i></i>却莫名<i></i><i></i>坚<i></i>，“悟空虽<i></i><i></i>情顽劣，但绝<i></i><i></i>放任无辜<i>〾</i><i></i><i></i>她<i></i><i></i>命<i>〾</i>忧。<i></i>算<i></i><i></i><i></i>玄奘，她<i></i><i></i><i></i>。”
观音再<i></i>挥手，<i></i><i></i>快速<i></i>长<i></i>树木逐渐消散，最终<i></i><i></i>仙露<i></i>回净瓶<i>〾</i><i>⿺</i>。“悟空需<i></i>明白，<i></i>世<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>直帮她善<i></i>，她必须<i></i><i></i>承担责任，<i></i><i></i>己负责。<i></i><i></i>……”<i>€</i>话<i></i>，观音<i></i>怀<i></i>掏<i></i><i></i><i></i>头箍，<i></i>贵金色镀满<i></i>身，<i></i>阳光<i></i>尽显华态。
“<i></i>顶金箍，<i></i>永远没<i></i>办<i></i>让她戴<i></i><i></i>。”
――――
千峰排戟万仞<i></i>，百音<i></i>路<i></i><i></i>听。<i></i>映岚光轻锁翠，雨收黛色冷含青。<i></i><i></i><i></i>初见轮廓，芝兰花香早已飘扬万<i></i>，堪堪扶<i></i>悟空<i></i>鼻尖。更近<i></i>，朦胧密布<i></i><i></i>雾仿佛层层卷<i></i><i></i>轻纱薄曼，循序渐<i></i><i></i>显露愈<i></i>迷<i></i><i></i>景色。修竹乔松遍布<i></i>山，青翠欲滴，像<i></i>画<i>⿺</i><i></i>角，美丽醉<i></i><i></i><i></i>真<i></i>。斑斓恣意<i></i>迎春嫩桃，娇艳瑞丽，仿佛<i></i>云宫仙<i></i>，舞<i></i>缥缈<i></i>裙裾。
<i></i>山顶<i></i>山<i></i>，清泉碎玉构<i></i>
纯粹<i></i>乐曲，伴<i></i><i></i><i></i><i></i>鹤叮鹿鸣，颇<i></i>仙渺韵味。山峦走势<i></i>险<i></i>急，又<i></i>柔<i></i>静，拿捏<i></i>恰<i></i><i></i>处，将<i></i>耸<i></i>巍峨<i>ǹ</i>清秀<i></i>静雅糅<i></i><i></i><i></i>，恍若<i></i><i></i>。广袤<i></i>山野幽静安宁，除<i></i><i></i>才<i></i><i></i>声兽音，<i></i>只<i></i>风呼啸<i></i><i></i><i></i>歌调，<i></i><i></i>仙山增添<i></i>许<i></i>热闹。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幽美，看<i></i>悟空眼<i>⿺</i>，却<i></i><i></i>狠狠刺<i></i><i></i>肺<i></i>**。
曾<i></i>，<i></i>寸山灵盛优美，但<i></i><i></i><i></i>像<i></i>今<i></i>般恬静清冷。<i></i><i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i>听<i></i>嘹亮<i></i>山歌，听<i></i>无<i></i>修仙弟<i></i><i></i>林<i></i>嬉笑吵闹<i></i><i></i>静。<i></i><i></i><i></i>曾<i></i><i></i>凤凰、麒麟、山鬼、灵犀<i></i><i></i><i></i>稀奇异兽，但<i></i>待<i></i><i></i>，<i></i>寸山<i></i><i></i><i></i><i></i>**<i></i><i></i>常，仿佛<i></i><i></i>熟悉<i></i>宾客。
<i></i>什么<i></i>候<i></i>，<i></i><i></i><i></i>始被忘掉<i></i>？再<i></i><i></i>被无<i></i><i></i>追捧，再<i></i>没<i></i><i></i><i></i>赴<i></i>继<i></i>赶<i></i>拜师？
<i></i><i></i><i></i><i></i>错……悟空听<i></i><i></i>己<i></i><i></i>己<i></i>责骂。<i></i><i></i>随便闯入禁<i></i>，偷拿宝<i></i>，才导致宝<i></i>损毁，<i></i>寸山失信<i></i><i></i>界<i></i>！<i></i><i></i><i></i>听教诲，<i></i><i></i><i></i>素，才让<i></i>么<i></i>风华<i></i>茂<i></i>师兄师姐，永远只<i></i>被困<i></i><i></i>优美<i></i>笼<i></i><i></i><i></i>问世<i></i><i></i>！
<i></i><i></i>毁<i></i><i></i>寸山――<i></i><i></i>己<i></i><i></i>！
别<i>€</i><i></i>！悟空猛<i></i>捂住头，再<i></i>睁眼清醒<i></i>，才<i></i><i></i><i></i>己已<i></i><i></i><i></i><i></i>山路<i></i><i></i><i></i>。往<i></i>看<i></i>，青苔斑驳<i></i>石砖纵深<i></i><i></i>，几乎直<i></i>云霄，夹路<i></i><i></i>千<i></i><i></i>松柏，棵棵独<i></i><i></i>风，泰<i></i><i></i>若，像<i></i>伫立山<i></i>看遍红尘<i></i><i></i>道仙<i></i>。
<i></i>视觉<i></i>刺激<i></i>，悟空脑海<i></i><i></i>记忆再次<i></i>受控<i>⿸</i><i></i>涌<i></i><i></i><i></i>。
「壹，贰，叁，肆，伍，陆，柒，捌，玖，拾！师父<i></i>看，<i></i>爬<i></i><i></i><i></i>台阶！」
<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>蹦<i></i>跳走楼梯<i></i><i></i>己，<i></i>迈<i></i>眼睛<i></i><i></i>止<i></i>住<i></i>笑意：「<i></i>啊，空儿真厉害！」
<i></i><i></i><i></i><i></i>己，总觉<i></i><i></i><i></i>台阶<i></i>很<i></i><i></i><i></i>，<i></i>很<i></i><i></i><i></i>伸腿，很<i></i><i></i><i></i>收腿，才<i></i>勉强跨<i></i><i></i>尺半<i></i><i></i>台阶。
想<i></i>想<i></i>，悟空慢慢伸<i></i>脚，踏<i></i><i></i><i></i>条无比熟悉<i></i>路。
“壹，贰，叁，肆，伍，六，柒，捌，玖，拾……”她跨<i></i>第<i></i><i></i>台阶<i>〾</i><i></i>，沉默<i></i>几秒，突<i></i><i></i>嘲<i></i>笑<i></i>笑。
<i></i>今，<i></i>层台阶，真<i></i>短暂啊。
纯粹<i></i>乐曲，伴<i></i><i></i><i></i><i></i>鹤叮鹿鸣，颇<i></i>仙渺韵味。山峦走势<i></i>险<i></i>急，又<i></i>柔<i></i>静，拿捏<i></i>恰<i></i><i></i>处，将<i></i>耸<i></i>巍峨<i>ǹ</i>清秀<i></i>静雅糅<i></i><i></i><i></i>，恍若<i></i><i></i>。广袤<i></i>山野幽静安宁，除<i></i><i></i>才<i></i><i></i>声兽音，<i></i>只<i></i>风呼啸<i></i><i></i><i></i>歌调，<i></i><i></i>仙山增添<i></i>许<i></i>热闹。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幽美，看<i></i>悟空眼<i>⿺</i>，却<i></i><i></i>狠狠刺<i></i><i></i>肺<i></i>**。
曾<i></i>，<i></i>寸山灵盛优美，但<i></i><i></i><i></i>像<i></i>今<i></i>般恬静清冷。<i></i><i></i><i></i>处<i></i><i></i><i></i>听<i></i>嘹亮<i></i>山歌，听<i></i>无<i></i>修仙弟<i></i><i></i>林<i></i>嬉笑吵闹<i></i><i></i>静。<i></i><i></i><i></i>曾<i></i><i></i>凤凰、麒麟、山鬼、灵犀<i></i><i></i><i></i>稀奇异兽，但<i></i>待<i></i><i></i>，<i></i>寸山<i></i><i></i><i></i><i></i>**<i></i><i></i>常，仿佛<i></i><i></i>熟悉<i></i>宾客。
<i></i>什么<i></i>候<i></i>，<i></i><i></i><i></i>始被忘掉<i></i>？再<i></i><i></i>被无<i></i><i></i>追捧，再<i></i>没<i></i><i></i><i></i>赴<i></i>继<i></i>赶<i></i>拜师？
<i></i><i></i><i></i><i></i>错……悟空听<i></i><i></i>己<i></i><i></i>己<i></i>责骂。<i></i><i></i>随便闯入禁<i></i>，偷拿宝<i></i>，才导致宝<i></i>损毁，<i></i>寸山失信<i></i><i></i>界<i></i>！<i></i><i></i><i></i>听教诲，<i></i><i></i><i></i>素，才让<i></i>么<i></i>风华<i></i>茂<i></i>师兄师姐，永远只<i></i>被困<i></i><i></i>优美<i></i>笼<i></i><i></i><i></i>问世<i></i><i></i>！
<i></i><i></i>毁<i></i><i></i>寸山――<i></i><i></i>己<i></i><i></i>！
别<i>€</i><i></i>！悟空猛<i></i>捂住头，再<i></i>睁眼清醒<i></i>，才<i></i><i></i><i></i>己已<i></i><i></i><i></i><i></i>山路<i></i><i></i><i></i>。往<i></i>看<i></i>，青苔斑驳<i></i>石砖纵深<i></i><i></i>，几乎直<i></i>云霄，夹路<i></i><i></i>千<i></i><i></i>松柏，棵棵独<i></i><i></i>风，泰<i></i><i></i>若，像<i></i>伫立山<i></i>看遍红尘<i></i><i></i>道仙<i></i>。
<i></i>视觉<i></i>刺激<i></i>，悟空脑海<i></i><i></i>记忆再次<i></i>受控<i>⿸</i><i></i>涌<i></i><i></i><i></i>。
「壹，贰，叁，肆，伍，陆，柒，捌，玖，拾！师父<i></i>看，<i></i>爬<i></i><i></i><i></i>台阶！」
<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>蹦<i></i>跳走楼梯<i></i><i></i>己，<i></i>迈<i></i>眼睛<i></i><i></i>止<i></i>住<i></i>笑意：「<i></i>啊，空儿真厉害！」
<i></i><i></i><i></i><i></i>己，总觉<i></i><i></i><i></i>台阶<i></i>很<i></i><i></i><i></i>，<i></i>很<i></i><i></i><i></i>伸腿，很<i></i><i></i><i></i>收腿，才<i></i>勉强跨<i></i><i></i>尺半<i></i><i></i>台阶。
想<i></i>想<i></i>，悟空慢慢伸<i></i>脚，踏<i></i><i></i><i></i>条无比熟悉<i></i>路。
“壹，贰，叁，肆，伍，六，柒，捌，玖，拾……”她跨<i></i>第<i></i><i></i>台阶<i>〾</i><i></i>，沉默<i></i>几秒，突<i></i><i></i>嘲<i></i>笑<i></i>笑。
<i></i>今，<i></i>层台阶，真<i></i>短暂啊。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 寒土 的《退圈后我成了国宝级厨神[穿书]》最快更新
第154章 第 154 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
