第82章 第 82 章
作品:《退圈后我成了国宝级厨神[穿书]》 《退圈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宝级厨神[穿书]》最<i></i>章节 第82章 第 82 章
埋藏<i></i><i></i>底深处<i></i>记忆
只<i></i>，她没<i></i>么确信，<i></i><i></i>她<i>ǹ</i><i></i>见<i></i><i></i>次<i></i>屈指<i></i><i></i>。
虽<i></i>每<i></i>次见<i></i>，<i></i><i></i>像她<i></i>护身符，<i></i>顾<i></i>切<i></i>保护<i></i>她。
但<i></i>她<i></i><i>€</i>，<i></i>依旧<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>陌<i></i><i></i>存<i></i>。
“医<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>失忆<i></i>吗？即便<i></i>短暂<i></i>，<i></i>忘记<i></i><i></i>切，怎么确<i></i><i></i>喜欢<i></i><i></i>呢？”
她只<i></i><i></i>被别<i></i><i></i>突<i></i><i></i>白<i></i><i></i>蒙，并<i></i>代<i></i>她<i></i><i></i>直视<i></i>件<i></i>。
她<i></i>想弄清楚。
秦淮川看<i></i>她<i></i>双清澈明媚<i></i>狐狸眼，沾染<i></i><i></i><i></i><i></i>雾，<i>ǹ</i>记忆<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>她，渐渐<i></i>叠，几乎<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>姑娘长<i></i><i></i>，<i></i>今亭亭玉立，少<i></i>几<i></i>灵<i></i>，<i></i><i></i>几<i></i>妩媚。
<i></i>轻抿<i></i><i></i><i></i>嘴唇：“<i></i><i></i>昏迷<i></i><i></i>候，做<i></i><i></i><i></i>梦，梦<i></i>，<i></i><i></i><i></i>寒冷<i></i>冬<i></i>，<i></i><i></i>穿<i></i>校服<i></i>女孩儿朝<i></i>走<i></i>，她领口系<i></i>红色领巾，<i></i>双眼睛<i></i><i></i>漂亮，她朝<i></i>递<i></i><i></i>杯<i></i>茶，<i></i><i></i>走<i></i>，又<i></i><i></i>五<i></i>钟，她<i></i>跑回<i></i><i></i>，手<i></i><i></i><i></i><i></i>块<i></i>包，<i></i><i></i>给<i></i><i></i>。”
<i></i>甚至记<i></i>她<i></i><i></i>左手<i></i><i></i>包递给<i></i>，手背，细长，虎口处<i></i><i></i>颗很<i></i><i></i>痣。
<i></i>陆九七听<i></i>，脑海<i></i><i></i><i></i><i></i>画<i></i>感，只<i></i><i></i><i></i>画<i></i><i></i>何<i></i>么熟悉？
“她<i></i><i></i><i>€</i>，喝<i></i><i></i>茶吃<i></i><i></i>包<i></i><i></i><i></i>气<i></i>，<i></i>找<i></i><i></i><i></i>遮挡风雨<i></i><i></i><i></i>睡觉，<i></i><i></i><i></i>活<i></i>，找份<i></i><i></i>，<i></i><i></i>再做乞丐<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>苦<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>甜。”
<i>€</i><i></i>，<i></i>塞<i></i><i></i><i></i>钱给<i></i>，<i></i>几张红票，<i></i><i></i><i></i><i></i>零钱，连五角钱<i></i>没放<i></i>，<i></i>给<i></i><i></i>。
<i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>声叫她<i></i>名字，她才朝<i></i>挥挥手<i></i>跑<i></i>离<i></i><i></i>。
<i></i>记<i></i>，她<i></i><i></i>叫<i></i><i></i>：“九七。”
陆九七<i></i><i></i>思议<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i>€</i>女孩离<i></i><i></i>又返回<i></i>拿<i></i><i></i>块<i></i>包给<i></i><i></i><i></i>刻，她<i></i>想<i></i><i></i><i></i>。
她记<i></i>，<i></i>她<i></i><i>⿺</i><i></i>，<i></i><i></i>次放<i></i>回<i></i>，没<i></i><i></i>爸爸司<i></i><i></i>车，跟<i></i><i></i><i></i><i></i>图书馆看书，<i></i>图书馆<i></i>，遇<i></i><i></i><i></i>乞丐。
给<i></i><i></i>乞丐<i></i>杯热<i></i>茶<i></i><i></i>块<i></i>包。
她<i></i>常做<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>被<i></i><i></i>嘲笑<i></i>烂<i></i><i></i>，但她<i></i><i></i><i></i>意。
<i></i>记<i></i><i></i><i></i><i></i>乞丐，<i></i><i></i><i></i><i></i>穿<i></i>太单薄<i></i>。
<i></i>件脏兮兮<i></i>白衬衣<i></i><i></i>条<i></i><i></i>太干净<i></i>西裤。
<i></i>趴<i></i><i></i>睡觉，脸<i></i>脏兮兮<i></i>，几乎看<i></i>清楚<i></i><i></i>五官，只看<i></i><i></i><i></i>手冻
<i></i>通红。
<i></i><i></i>冬<i></i>，特别寒冷。
街道<i></i><i></i>乞丐<i></i><i></i>争先恐<i></i><i></i><i></i>垃圾桶边翻找<i></i>衣裳，<i></i><i></i>像<i></i>失<i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i>希望<i></i>勇气，<i></i>此，她才记<i></i>住<i></i>。
只<i></i>……
她怎么<i></i>无<i></i>将<i></i><i></i><i></i><i></i>秦淮川联想<i></i><i></i>块儿。
秦淮川看<i></i>她眼底<i></i><i></i><i></i>置信，嘴角微微<i></i>扬，嗓音底哑醇厚：“<i></i><i></i>乞丐，<i></i><i></i>。”
<i></i>忘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，却<i></i><i></i>记住<i></i><i></i>冬<i></i>。
<i></i>初<i></i>感受仿佛刻<i></i><i></i>骨<i></i><i></i>。
痛苦、绝望、撕<i></i>裂肺……
令<i></i>无<i></i>忘记。
虽<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>什么。
陆九七惊讶<i></i><i>€</i>：“怎么<i></i><i></i><i></i>？”
秦淮川淡淡笑<i></i>笑：“<i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>做乞丐，却又庆幸<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刻，否则，<i></i><i></i><i></i>遇见<i></i>。”
<i></i>通红。
<i></i><i></i>冬<i></i>，特别寒冷。
街道<i></i><i></i>乞丐<i></i><i></i>争先恐<i></i><i></i><i></i>垃圾桶边翻找<i></i>衣裳，<i></i><i></i>像<i></i>失<i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i>希望<i></i>勇气，<i></i>此，她才记<i></i>住<i></i>。
只<i></i>……
她怎么<i></i>无<i></i>将<i></i><i></i><i></i><i></i>秦淮川联想<i></i><i></i>块儿。
秦淮川看<i></i>她眼底<i></i><i></i><i></i>置信，嘴角微微<i></i>扬，嗓音底哑醇厚：“<i></i><i></i>乞丐，<i></i><i></i>。”
<i></i>忘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，却<i></i><i></i>记住<i></i><i></i>冬<i></i>。
<i></i>初<i></i>感受仿佛刻<i></i><i></i>骨<i></i><i></i>。
痛苦、绝望、撕<i></i>裂肺……
令<i></i>无<i></i>忘记。
虽<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>什么。
陆九七惊讶<i></i><i>€</i>：“怎么<i></i><i></i><i></i>？”
秦淮川淡淡笑<i></i>笑：“<i></i><i></i><i></i>记<i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i>做乞丐，却又庆幸<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刻，否则，<i></i><i></i><i></i>遇见<i></i>。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 寒土 的《退圈后我成了国宝级厨神[穿书]》最快更新
第82章 第 82 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
