第111章 if线番外8
作品:《寡妇桃夭的太子赘婿》 《寡妇桃夭<i></i>太<i></i>赘婿》最<i></i>章节 第111章 if<i></i>番<i></i>8
梁王<i></i>脸顿<i></i>垮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>意料<i>〾</i><i></i>啊。
<i></i>头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>始慌<i></i>，回头紧张<i></i>看<i></i><i></i>安<i></i>慕容桀，“怎么办啊？”
<i></i>安<i></i>觉<i></i>很突<i></i>，见梁王<i></i>副<i></i>容，<i></i><i></i>头<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>受，轻声道：“<i></i><i></i>先回<i></i>吧。”
<i></i><i></i><i></i>，无精打采<i></i>回<i></i>王府。回<i></i>王府，安<i></i>王才<i>€</i>具<i></i>情况，<i>€</i><i></i>今老皇帝<i></i>纪<i></i><i></i>，且身<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>毛病，怕<i></i><i></i><i></i>熬太久<i></i>，想留懿儿郡<i></i><i></i>身边<i></i><i></i><i></i><i></i>，且<i></i>觉<i></i>，虽<i></i>宋瑞阳<i></i>直<i>€</i>梁王<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>底没<i></i><i></i>眼见<i></i>
，<i></i>此，<i></i>最<i></i>转达<i></i>意思<i></i>，<i></i>果梁王真<i></i><i></i><i></i>想求娶郡<i></i>，最<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>趟<i></i>梁。
<i>€</i>白<i></i>，<i></i><i></i>老皇帝<i></i><i></i><i></i><i></i>孙女挑选夫婿。
梁王听<i></i>安<i></i>王<i>€</i><i></i>情况，眼巴巴<i></i>看<i></i>慕容桀。
慕容桀<i></i>直<i></i>没<i>€</i>话，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让<i></i>比较意<i></i>，<i></i>且，<i></i>急<i></i>求<i></i><i></i>门<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i><i></i>。
阿鑫素<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>近，皇<i></i>痊愈<i></i>掌权，<i></i>梁王必<i></i><i></i>诸<i></i>打压，刁难，唯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>梁<i></i><i></i>郡马爷，皇<i></i>才<i></i>顾念几<i></i>宋<i></i>皇朝<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>敢<i></i><i></i>太<i></i>。
若<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>安避走南<i></i>，阿鑫<i></i>京<i>⿺</i><i></i>没<i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>啊。
“皇叔，<i></i>倒<i></i><i>€</i><i></i>办<i></i>啊。”梁王急<i></i>像热锅<i></i><i></i>蚂蚁，挠<i></i>挠肝<i></i>，<i></i><i></i>夜盼<i></i>安<i></i>王带回<i></i><i></i>消息，却<i></i><i></i>么<i></i>消息，哎，难怪懿儿<i></i>信<i>⿺</i>没<i></i>谈及婚<i></i>，只<i></i><i>€</i><i></i><i></i>常。
慕容桀想<i></i><i></i><i></i>，道：“<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>己<i></i><i></i>趟<i></i>梁，<i></i><i></i><i></i>诚意感<i></i>老皇帝。”
安<i></i>王道：“哪<i></i><i></i><i></i>郎<i></i>己<i></i>求<i></i><i></i>？被老<i></i>知道，老<i></i><i></i><i></i>阻止。”
慕容桀道：“别叫<i></i>哥知道<i></i><i></i>。”
安<i></i>王<i></i>头，“嗯，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己争取<i></i>，<i></i>初<i></i>王<i></i><i></i>太听<i></i><i></i>命，若<i></i>早<i></i>懂<i></i>争取，<i></i><i></i>至<i></i>……罢<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i>很<i></i><i></i>。”
<i></i>初<i></i><i></i>征<i>〾</i><i></i>，<i></i>该先<i></i>提<i></i>，<i></i><i></i>至<i></i>被夏槐钧捷足先登。
<i></i>梁<i></i><i></i><i></i>情，<i></i>锤<i></i>音，梁王<i></i><i></i>已<i></i>飞<i></i><i></i><i></i>梁，马<i></i><i></i>回<i></i>收拾东西<i></i>。
梁王走<i></i>，<i></i>安略沉<i></i><i></i>问安<i></i>王，“<i></i>今朝<i>⿺</i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>梁<i></i>议<i></i>，<i></i>何交代？”
安<i></i>王<i></i><i></i>费煞思<i></i>，“回京<i></i><i></i>候便<i></i>直<i></i>想<i></i><i></i>问题，总<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>意吧？<i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>议<i></i>，便遭受<i></i>许<i></i><i></i>臣<i></i><i></i><i></i>，结果没议<i></i>，<i></i>王<i></i>张脸<i></i>
阿鑫<i></i>脸<i></i><i></i>知道往<i></i>搁？”
慕容桀又想<i></i><i></i><i></i>，道：“明<i></i>早朝，便直接<i>€</i><i></i>梁<i></i>皇帝已<i></i><i></i>意<i></i><i></i>，但<i></i><i></i>见见阿鑫，让阿鑫<i></i><i></i>趟<i></i><i></i>。”
“嗯，<i></i><i></i><i></i><i></i>，既<i></i><i></i><i></i>已<i></i>议<i></i>，阿鑫<i></i>便名<i></i>言顺<i></i>，老<i></i><i></i>边<i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么。”安<i></i>王<i></i>头道。
<i></i>情<i></i><i></i>么顺利<i></i>解决<i></i><i></i><i></i><i></i>，接<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>看梁王<i></i><i></i>梁<i></i><i></i><i></i><i></i>……或者<i></i>演<i></i>。
壮壮紧急集<i></i>，叫<i></i>柔瑶，柳柳，欢喜，阿蛮<i></i>公<i></i>府共商<i></i>计，务必<i></i><i></i>懿儿郡<i></i>手<i></i>擒<i></i>。
梁王<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i>，虔诚<i></i>聆听<i></i>几<i></i>情场<i></i>意<i></i><i></i>教诲。
<i></i><i></i>言，<i></i><i></i>句，<i></i>真诚<i></i>白<i></i>撒泼打滚<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>授予梁王，<i></i><i></i>，<i></i>达目<i></i>誓<i></i>罢休。
梁王<i></i><i></i>“<i></i>策”<i>〾</i><i></i>，翌<i></i><i></i>早，带<i></i><i></i><i></i><i></i>期待，浩浩荡荡<i></i><i></i><i></i><i></i>。
皇帝<i></i>打看<i></i>慕容桀<i></i>施<i></i><i></i>针<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>直显<i></i>很沉默，<i></i>份沉默<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>安入宫施针治疗<i></i><i></i>候，除<i></i><i></i>安问症，<i></i><i></i>句话<i></i>没<i></i><i></i><i>€</i>，只<i></i>积极<i></i>配<i></i>治疗。
越<i></i>越<i></i><i></i>臣<i></i>入宫探望，<i></i>安<i></i>场或者<i></i><i></i>场<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>没<i></i><i></i>余<i></i>话<i>€</i>，只让<i></i><i></i><i></i><i></i>配<i></i>慕容桀，<i></i><i></i>周治<i></i>妥<i></i>。
<i></i>界<i></i>始<i></i><i></i>猜测，<i>€</i>皇帝<i>ǹ</i>摄<i></i>王<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>月初<i></i>，龙抬头。
皇帝终<i></i><i></i><i></i>臣议<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>趟御书房。
孙<i></i><i></i>带<i></i><i></i>群保皇党<i></i>臣<i></i>，痛哭流涕。
皇帝却只<i></i>看<i></i>慕容桀，轻声<i></i>道：“<i></i>段<i></i><i></i>，七弟辛苦<i></i>。”
语气温<i></i>，<i></i>容温柔，便仿佛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>位皇帝哥哥。
慕容桀道：“臣<i></i>该做<i></i>。”
皇帝<i></i><i></i>声七弟，没<i></i>换回<i></i><i></i><i></i><i></i>声皇兄。
<i></i>句臣<i></i>该，泾渭<i></i>明。
皇帝问<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>议题，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>参<i>ǹ</i>，只<i></i>道：“朕只<i></i><i></i><i></i>走走，便<i></i>妨碍<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>便<i></i>身离<i></i>。
皇帝<i></i>情<i></i>错，<i></i>御花园<i></i>亭<i></i><i></i>坐<i></i><i></i><i></i>儿，便见孙<i></i><i></i><i></i>叩见。
“臣参见皇<i></i>！”孙<i></i><i></i>跪<i></i>磕头，脸<i></i><i></i><i></i>没干<i></i>泪痕，<i></i>孙<i></i><i></i>仿佛<i></i>戏剧<i></i>院毕<i></i><i></i>，哭戏<i></i>信手拈<i></i>。
<i></i>刚<i>€</i>叩见，眼泪又刷刷<i></i>落<i></i><i></i><i></i>。
皇帝嗯<i></i><i></i>声，瞥<i></i><i></i><i></i>眼，“<i></i>儿办<i></i>怎么<i></i><i></i>？”
孙<i></i><i></i><i></i><i></i>颓<i></i>，道：“回皇<i></i>，<i></i>打皇<i></i>您<i>€</i><i></i><i></i>句让<i></i><i></i><i></i><i></i>协助摄<i></i>王治<i></i>
<i></i>周<i>〾</i><i></i>，<i></i>几位<i></i>转<i></i>风向，<i></i>跟摄<i></i>王党<i></i><i></i><i></i>往甚密，甚至，<i></i>几次臣举议<i></i><i></i>没<i></i><i></i>，皇<i></i>您<i></i>该<i>€</i><i></i>句话啊。”
皇帝冷笑<i></i>声，“朕<i></i><i></i><i>€</i>吗？<i></i>打慕容桀<i></i><i></i>熹微宫跟朕<i>€</i>话<i>〾</i><i></i>，朕熹微宫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>换<i></i>，朕若<i></i><i></i><i></i>丁<i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>满，只怕朕<i></i>条命<i></i>保<i></i>住。”
“<i></i>慕容桀狼<i></i>野<i></i>，<i></i><i></i><i></i>死！”孙<i></i><i></i>恨恨<i></i>道。
“打探<i></i>南怀王<i></i>押<i></i>何处<i></i>吗？”
“回皇<i></i>，南怀王被押送回京<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>押<i></i>王府<i></i>牢<i></i>，<i></i><i></i>转交刑<i></i>，<i></i>今已<i></i><i></i><i></i>刑<i></i><i></i>，臣<i></i>没打听<i></i><i></i><i></i><i></i>落<i></i>。”
“继续打听。”皇帝淡淡<i></i>道。
“<i></i>。”孙<i></i><i></i>偷偷<i></i>看<i></i>皇帝<i></i>眼，觉<i></i><i></i><i></i>神色<i></i>静<i></i>仿佛<i></i>像<i></i>尊雕塑。
但<i></i>，<i></i><i></i>静<i></i><i></i>，总让<i></i>感<i></i>杀<i></i>无限。
春暖花<i></i>，<i></i>御花园<i></i><i></i><i></i>派春。光盎<i></i>，<i></i><i></i>春风细细，路公公觉<i></i><i></i>阵阵<i></i>寒冷<i></i><i></i>背涌<i></i>。
皇帝<i></i>声音缓缓<i></i>响<i></i>，“替朕<i></i>办<i></i>件<i></i>情。”
“皇<i></i>请吩咐！”孙<i></i><i></i>躬身道。
“杀<i></i><i>ǹ</i>废太<i></i>住<i></i><i></i><i></i><i></i>杂<i></i>，再<i></i>宜贵妃<i></i><i></i>贱<i></i><i></i>尸<i></i>拉<i></i><i></i>，鞭尸<i></i>千。”皇帝<i></i>声音，<i></i>紧<i></i>慢，带<i></i>几<i></i>仿佛刚睡醒<i></i>沙哑，只<i></i>眼底却倏<i></i>注入<i></i>憎恨<i>ǹ</i>狂怒。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 十方海 的《寡妇桃夭的太子赘婿》最快更新
第111章 if线番外8 免费阅读.[www.aishu55.cc]
