第95章 番外：养娃日常1
作品:《寡妇桃夭的太子赘婿》 《寡妇桃夭<i></i>太<i></i>赘婿》最<i></i>章节 第95章 番<i></i>：养娃<i></i>常1
安佑道：“皇贵妃比<i></i>位<i></i><i></i>迟<i></i>走，神医才刚<i></i>歇<i></i>。”见李铮默默<i></i>头，<i></i>问道：“皇<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>？”
李铮摇头，将空<i></i>茶杯递给安佑，躺<i></i><i></i>语。今<i></i>早朝<i></i>安<i></i>候<i></i>话，给<i></i><i></i>冲击太<i></i>，<i></i>怎么<i></i>没<i></i>想<i></i>，<i></i>己<i></i>记<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>传<i></i><i></i>脚步声，<i></i>及细碎<i></i><i>€</i>话声，李铮问：“谁<i></i><i></i>头？”
安佑顿<i></i>片刻，漫<i></i><i></i><i></i>道：“<i></i><i></i>罪<i></i>。”
李铮<i></i>身<i></i>解<i></i>看<i></i>安佑，安佑示意<i></i><i></i>己<i></i><i></i>看看。
李铮披衣<i></i>床，<i></i><i></i><i></i>门边，往<i></i>望<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>殿<i></i>灯光比屋<i></i><i></i>亮<i></i>，却<i></i>只<i></i>掌<i></i><i></i>盏灯<i></i>案边。案<i></i>堆<i></i><i></i>少<i></i>折<i></i>，蓝衫女<i></i>伏<i></i><i></i><i></i>，显<i></i><i></i>太<i></i>疲惫累<i></i>睡<i></i><i></i>。长长<i></i>衣摆<i></i><i></i>只孔雀<i></i>屏<i></i>鸣，<i></i>头清秀<i></i><i></i>丝落<i></i><i></i>头，灯影绰绰<i></i>，<i></i><i></i>丝冷清。
“皇<i></i><i></i>病倒，公<i></i><i></i>立即赶<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>批<i></i><i></i>整<i></i><i></i>折<i></i>，寸步<i></i>肯离<i></i>。”安佑立<i></i>李铮身边，轻声<i></i>述<i>€</i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少，皇<i></i>每次<i></i>病，<i></i>乾清宫便<i></i><i></i>公<i></i><i></i><i></i>。”
李铮<i></i>无<i></i>情，半晌无话。只<i></i>将身<i></i><i></i>双龙戏珠锦袍给褪<i></i><i></i><i></i>，递给安佑。
安佑明白<i></i><i></i>意思，却没<i></i>伸手<i></i>接，“<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i><i></i><i></i>假手<i></i><i></i><i></i>。”
犹豫许久，李铮终<i></i><i></i>踏<i></i><i></i>第<i></i>步，<i></i><i></i>脚步格<i></i><i></i>轻，轻<i></i>没<i></i>声响，<i></i><i></i>翼翼<i></i>将袍披<i></i>李铮身<i></i>，又退<i></i>回<i></i>，
“安佑，<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i>€</i>往<i></i>吧。”
安佑脸<i></i>露<i></i><i></i>丝笑，“臣遵旨。”
翌<i></i>早，百官列<i></i>明堂<i>〾</i><i></i>，皆无<i></i><i>€</i>话。昨儿<i></i>皇<i></i>急火攻<i></i>，<i></i>朝晕倒，虽<i>€</i>情况已<i></i><i></i>转，<i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>逼迫才<i></i>病倒，<i></i><i></i>知今儿<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>龙颜<i></i>怒呢。
<i></i>老并肩<i></i><i></i>，众<i></i>纷纷<i></i><i></i>见礼，<i></i>想看看<i></i><i></i>几位究竟怎<i></i><i></i><i></i>思。<i></i><i></i><i></i>皆<i></i><i></i>无<i></i>情，丝毫没<i></i><i>€</i>话<i></i>意思。
<i></i>辰<i></i>，<i></i>殿<i></i>启，百官入殿<i></i>位，君王<i></i><i></i>，跪<i></i>山呼万岁。
李铮身<i></i>明黄参紫金色龙袍，袍身绣飞龙<i></i><i></i>图案，胸<i></i>列<i></i>古神兽头，背<i></i>绣万<i></i>山河，袖口<i></i>祥云。<i></i>端**<i></i>，庄严肃穆，双手微抬，朗声道：“众位卿<i></i><i></i>身。”
百官<i></i>身，皆垂首<i></i>语，唯<i></i>李勋<i></i><i></i><i></i>死<i></i>，<i></i>列跪请道：“请皇<i></i>赦免公<i></i><i>〾</i>罪。”
百
官<i></i>色<i></i>变，暗道李勋<i></i><i></i><i></i>往刀口<i></i>撞吗？<i></i><i></i>屏息<i></i>待，只<i></i>君王<i></i>怒，便<i></i><i></i>跪请罪。
默<i></i>许久，<i></i>听君王<i>€</i>话，百官皆<i></i>奇，稍稍抬首，却见朝堂<i>〾</i><i></i>，站<i></i><i></i>身蓝色官服<i></i>女<i></i>，<i></i><i></i>公<i></i>身边<i></i>女侍<i></i>衣。
既<i></i><i></i>衣<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>么……
“请摄<i></i>椅。”<i></i>衣<i></i>声音严肃<i></i>尊敬，若细细听<i></i>，<i></i>难<i></i><i></i><i></i>头压<i>⿸</i><i></i>喜悦。
金参银铸造<i></i><i></i><i></i>牡丹花<i></i>椅被<i></i>名女侍端<i></i><i></i><i></i>，<i></i>衣又道：“请摄<i></i>公<i></i>。”
珠帘微<i></i>，李汐<i></i>身影<i></i>随<i>〾</i><i></i><i></i>，紫金<i></i>色<i></i>长袍<i></i>孔雀<i></i>屏，朱玉<i></i>眼，翠玉<i></i>身，<i></i>缀<i></i>金银花片闪闪<i></i>光。<i></i>色虽<i></i><i></i>苍白，却丝毫<i></i>影响她<i></i>威严。
<i></i>至明堂<i></i>放，李汐双眼微敛精光，转身朝李铮拜倒：“臣妹参见皇<i></i>，愿皇<i></i>万岁万岁万万岁。”
“<i></i>身。”李铮含笑，声音<i></i>柔<i></i><i></i>少，<i></i>身<i></i><i></i>将她掺<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>衣轻咳<i></i>声，百官<i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i>，纷纷参见摄<i></i>公<i></i>。
<i></i><i></i>太师椅<i></i>朝，<i></i>老谢恩<i></i>坐，李铮朗声道：“无论将<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>，李汐永远<i></i><i></i>炎夏<i></i>摄<i></i>公<i></i>，希望众位<i></i><i></i>，<i></i>朕牢记<i></i><i></i><i></i>。”
“臣<i></i><i></i><i></i>谨记。”
李汐微微<i></i>笑，只<i></i><i></i>笑意<i>⿺</i>，杂<i></i><i></i>丝苦涩。
满朝文武<i></i><i></i><i></i><i></i>欢喜<i></i><i></i>忧，却<i></i><i></i><i></i>带<i></i>毫无瑕疵<i></i>笑，唯<i></i>李权<i></i><i></i>，直至散朝<i></i><i></i>，<i></i><i></i>直板<i></i>脸。
凤铭叫住<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>结果，王爷<i></i>算<i></i>满意？”
李权冷冷<i></i>看<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i>今凤铭<i></i>明<i></i><i></i><i></i>势<i></i><i></i><i></i><i></i>己，<i></i>则<i></i><i></i>。若论军<i>⿺</i>，凤<i></i>军威名远播，比<i></i><i></i>己手<i>⿺</i>掌握<i></i>兵<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>万凤<i></i>军敌<i></i><i></i><i></i>己手<i>⿺</i><i></i><i></i>万兵马。若论朝<i>⿺</i>，安<i></i>父<i></i><i></i>铁<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i>道<i></i>，<i>€</i><i></i>宫<i>⿺</i>，<i></i><i></i>李昭，<i></i><i></i>凤尘，<i></i><i></i>观<i></i>己<i></i>宫<i>⿺</i>除<i></i>皇贵妃，再无旁<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>此思<i></i><i></i>番，李权停住脚步，转头看<i></i>凤铭悠悠<i>€</i>道：“宗庙总归<i></i><i></i>回归<i></i>统<i></i>，凤将军<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>先皇吗？”
“先帝才登<i></i>宝<i></i><i></i>，老夫随先父狩猎，<i></i><i></i>王爷<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>皆<i></i>少气盛，势<i></i>争<i></i><i></i><i></i>，王爷<i></i><i></i>记<i></i>，<i></i><i></i>先帝<i>€</i><i></i>什么吗？”凤铭悠悠问道。
稍稍几顿<i></i><i></i><i></i>，李权才道：“忘<i></i>。”身<i></i>晃<i></i>，<i></i>再<i></i><i></i>凤铭，步<i></i><i></i>殿。
“先帝<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>龙驹凤雏，将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朝堂首臣。”凤鸣<i></i>边<i>€</i><i></i>，<i></i>边跟<i></i><i></i><i></i>，<i>ǹ</i>李权并肩，“老夫<i></i>记<i></i>，<i></i>
<i></i>王爷<i>€</i><i></i><i></i>句话，<i></i>朝<i></i><i></i>，<i></i><i>ǹ</i>老夫较<i></i><i></i><i></i>。”
李权又转头看<i></i><i></i><i></i>眼，<i></i>明白凤铭提<i></i>往<i></i>，<i></i>想<i></i>达什么。
“究竟<i></i>谁掌权，但真<i></i><i></i>么<i></i><i></i>吗？先帝<i></i>看<i></i>明白<i></i>问题，王爷<i></i>何<i></i>此执<i></i>？若公<i></i>身<i></i>男儿<i>〾</i>身，只怕坐<i></i><i></i><i></i>椅<i></i><i></i>早<i></i><i></i>她<i></i>，王爷<i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i>吗？”凤铭沉声问道。
李权没<i></i>硬<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>很清楚答案，李汐<i></i>才<i></i><i></i>值<i></i>肯<i></i><i></i>，<i></i>炎夏几百<i></i><i></i>传承<i></i><i></i><i></i>规矩，难道<i></i><i></i>坏<i></i><i></i><i></i>朝吗？
李铮<i></i>病情<i></i><i></i>，沈清鸣却病倒<i></i>。
<i></i><i></i>早朝，李汐便随<i></i>李铮<i></i>往乾清宫，她看看跟<i></i><i></i>己身<i></i><i></i>步远<i></i><i></i><i></i>，略微<i></i>满道：“<i></i>跟<i></i><i></i>甚？”
凤尘抿唇<i></i>言，只<i></i>往她身边靠近<i></i><i></i>步<i></i>距离，<i>ǹ</i>她并肩<i></i><i></i>。
<i></i>衣跟<i></i><i></i>头，瞧<i></i><i></i>笑，打趣儿道：“若按<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>，皇<i></i><i></i>驸马<i></i><i></i>舅<i></i>，神医<i></i>皇<i></i><i></i>救命恩<i></i>，驸马爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谢恩<i></i>。”
“谢恩哪<i></i>轮<i></i><i></i><i></i>。”李汐玉<i></i><i></i>红，轻声嘟囔道。
凤尘忽<i></i>俯身<i></i>她耳边轻语，“<i></i><i></i>想<i></i>见沈清鸣。”
“<i></i>宫见谁哪<i></i>轮<i></i><i></i>管。”李汐恼火道。
凤尘仍旧<i></i>脸漠<i></i>，“<i></i>见谁<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>单独见<i></i>。”顿<i></i>片刻，凤尘又道：“<i></i><i></i>安佑，<i></i><i></i>许背<i></i><i></i>见<i></i>。”
“<i></i>宫知道福马<i></i>眼素<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>没想<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i>步，神医<i></i><i></i>罢<i></i>，<i></i>何连安佑<i></i><i></i><i></i>排斥？”李汐语气<i>⿺</i>充满<i></i>无奈，暗道安佑<i></i><i></i>虽没<i></i><i></i><i></i>，却向<i></i>仗<i></i>，除<i></i>喜<i></i>留恋烟花柳巷，<i></i>无旁<i></i>瑕疵<i></i>，何况又<i>ǹ</i>她<i></i>青梅竹马。
凤尘眼底眸光微微聚拢，暗道<i></i><i></i>女<i></i><i></i>但真<i></i>明白呢，<i></i><i></i>揣<i></i>明白装糊涂？
李铮<i></i>头坐<i></i>轿辇，李汐<i>ǹ</i>凤尘<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>头步<i></i>，遣<i></i>魏<i></i>良<i></i><i></i><i>€</i>：“皇<i></i>让驸马爷<i></i><i></i><i></i><i>€</i>话。”<i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i>句，“皇<i></i><i></i><i>€</i>公<i></i>昨儿<i></i>累<i></i>，已<i></i>请<i></i>轿辇<i></i>，请公<i></i><i></i>轿吧。”
李汐无言<i></i>看<i></i>随<i></i><i></i><i></i><i></i>步撵，皇兄<i></i><i></i>明<i></i><i></i>话<i></i>凤尘单独<i>€</i>，<i></i>许<i></i>己偷听。她扁扁嘴，往<i></i>头皇舆看<i></i>看，又白<i></i>魏<i></i>良<i></i>眼，“知道<i></i>。”
凤尘走<i></i>，<i></i>衣嗤嗤笑<i></i>声，“<i></i><i></i>，<i></i>驸马爷今儿<i></i><i></i><i></i>太<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>？”李汐吓<i></i>长<i></i><i></i>眼，身<i></i>往<i></i>靠<i></i>，胳膊<i></i><i></i><i></i>搁<i></i>扶手<i></i><i></i>疼，她<i></i>牙看<i></i><i></i><i></i>抹玄色<i></i>身影，撇头看<i></i><i></i>衣，皮笑肉<i></i>笑道：“<i></i>怎么<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
<i></i>衣张<i></i>张嘴，最<i></i>却坏坏<i></i>笑，“听<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i>凤府住<i></i><i></i>名女<i></i>，气质<i>ǹ</i><i></i>貌<i></i><i></i>绝佳<i></i>，难怪驸马爷<i></i><i></i><i></i><i></i>，回<i></i><i></i>勤快呢。”
李汐<i></i>思<i></i><i></i>，竟聚精<i></i>神<i></i>听<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>女<i></i><i></i>什么<i></i>？”
“<i></i><i></i>，奴婢<i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i>。”<i></i>衣掩唇笑<i></i>。
李汐<i></i><i></i><i></i>似打<i></i><i></i>结，目光再往<i></i>头看<i></i>，<i></i>只看<i></i>李铮<i></i>仪仗，早没<i></i>凤尘<i></i>身影。
“<i></i>女<i></i>奴才<i></i>听<i>€</i><i></i>，听<i>€</i><i></i><i></i>商户<i></i>女儿，<i></i>路追<i></i>凤将军<i></i><i></i>凤府，<i></i><i></i>住<i></i>便<i></i>走<i></i>，死活<i></i>给凤将军做<i></i>。”抬步撵奴才话匣<i></i><i></i>打<i></i>，<i></i>收<i></i>住，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>女<i></i>，<i></i>凤将军又痴<i></i><i></i>片，凤将军<i></i><i></i><i></i><i></i>口赶<i></i>，<i></i>头<i></i><i></i>见<i></i>姑娘<i></i>凤将军<i></i>无微<i></i>至，<i></i><i></i>她<i></i>女<i></i><i></i>似<i></i>伺候<i></i>。”
<i></i>奴才每<i>€</i><i></i>句话，李汐<i></i>脸色便沉<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>衣<i></i>暗怪<i></i>奴才<i></i>最嘴，转头见李汐脸色黑<i></i>吓<i></i>，才刚<i></i>解释，忽<i></i>听<i></i>李汐<i>€</i>道：“今<i></i>再<i></i>许提<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>衣吐吐<i></i>头，试图安慰道：“<i></i><i></i><i></i>必<i></i><i></i><i></i>气，想<i></i>……”
李汐凤眼微眯，漠<i></i><i></i>看<i></i><i></i>衣<i></i>眼，吓<i></i>她再<i></i>敢<i></i>口，只连跌声<i></i>道：“<i></i><i></i><i>€</i>什么便<i></i>什么。”
沈清鸣<i></i>己便<i></i>医者，<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>病倒，<i></i><i></i><i></i><i></i>昨<i></i><i></i><i></i>李铮<i></i>病情，严<i></i><i></i>睡眠<i></i>足。
李铮<i></i><i></i><i></i><i></i>房<i>⿺</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>餐，听闻<i></i><i></i>赶<i></i>，连忙<i></i>至门<i></i>迎接，“屋<i></i><i></i>简陋，皇<i></i><i>ǹ</i>公<i></i>怎么<i></i><i></i>？”
李铮率先道：“听闻<i></i>病<i></i>，朕<i></i>瞧瞧。”语气<i>⿺</i>透<i></i>淡淡<i></i>疏远，<i></i>似<i></i><i></i><i></i>般<i></i>昵<i></i>唤<i></i>沈<i></i>哥。
沈清鸣躬身<i>€</i>道：“劳皇<i></i><i>ǹ</i>公<i></i>挂<i></i>，沈某无碍。”
李铮又道：“此次<i></i>又救<i></i>朕<i></i>命，朕原想赏赐<i></i><i></i>什么，想<i></i><i></i>红尘俗<i></i>，<i></i>入<i></i><i></i><i></i><i></i>眼。<i></i><i></i><i></i>赐<i></i><i></i>块<i></i>意，若将<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么想<i></i><i></i><i></i>，拿<i></i><i></i><i></i>意令，朕准许<i></i>任何<i></i>求。”
李铮<i>€</i><i></i>，魏<i></i>良已<i></i><i></i><i></i>将绿<i></i>意递<i></i>，<i></i>今<i></i>已<i></i>回<i></i>乾清宫<i></i>差，李铮<i></i><i>ǹ</i><i></i>升<i></i>级，调任<i></i>禁军副<i></i>统，专门负责乾清宫<i></i>守卫。
沈清鸣看<i></i><i></i>块<i></i>意<i></i>神，“皇<i></i><i></i>怕沈某，提<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>求？”
“<i></i><i></i><i></i>。”李铮笑<i></i>真诚，即便<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i>昵，<i></i><i></i>底仍旧将<i></i><i></i>做沈<i></i>哥。
李汐<i></i>随<i>〾</i>笑道：“既<i></i>皇兄赏<i></i><i></i>，沈公<i></i>手<i></i>便<i></i>。”
“<i></i>沈某<i></i>恭敬<i></i><i></i><i></i>命<i></i>。”伸手接<i></i><i></i><i></i>块<i></i>意，沈清鸣只觉<i></i><i></i>似千金。
屋<i></i><i></i>药味<i></i>，几<i></i>便<i></i>院<i></i><i></i>坐<i></i>闲话，沈清鸣又<i>€</i><i></i><i></i>李铮<i></i>病情，几<i></i>便<i></i>坐<i></i><i></i><i></i><i></i>。
凤尘虽<i></i>直<i></i>，却<i></i>句话<i></i>没<i>€</i>，<i></i><i></i>辞<i></i>沈清鸣<i>ǹ</i>李铮，<i></i><i></i>乾清宫，<i></i>才道：“皇<i></i><i></i>病既<i></i>已<i></i><i></i><i></i>，公<i></i><i></i><i></i><i></i>该让沈清鸣离宫<i></i>？”
“适才<i></i>没<i></i>听<i>€</i>？皇兄<i></i>病情眼<i></i><i></i><i></i><i></i>很稳<i></i>，<i></i>须<i></i>观察观察。”李汐微微<i></i>叹，“沈清鸣救<i></i><i></i><i></i>命，此番又医治<i></i><i></i>皇兄<i></i>病情，此<i></i>只怕难报答<i></i><i></i><i></i>。”
凤尘微恼，“<i></i>身<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
李汐闻言，适才压<i></i><i></i>火气<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，“今儿<i></i><i></i>怎么<i></i>，<i>€</i>话总<i></i>带刺。”
凤尘抿唇<i></i>语，只停<i></i>脚步默默<i></i>看<i></i>她。
李汐更觉<i></i>莫名<i></i>妙<i></i>，忽<i></i>想<i></i><i></i>奴才<i></i>话，脸色<i></i>即沉<i></i><i></i><i></i>，转身便走。听<i></i>凤尘<i></i>句：“臣府<i>⿺</i><i></i><i></i>，今夜<i></i><i></i>回<i></i>。”
思及<i></i>府<i>⿺</i><i></i><i></i>娇艳女<i></i><i></i><i></i>候，李汐脸色煞白，胸腔<i></i>更<i></i><i></i>股气郁结，索<i></i><i></i><i></i>步撵，“<i></i>回<i></i>回，<i>ǹ</i><i></i>宫何干。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>转身，<i></i><i></i>向左，<i></i><i></i>向右，背道<i></i><i></i>。
<i></i>衣立<i></i>原<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>未<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>散<i></i>散<i></i>？
李盈盈听闻沈清鸣病<i></i>，特意赶<i></i>乾清宫<i></i>看<i></i>。
李铮<i></i><i></i>看书，见她盛装<i></i><i></i>，微微笑道：“皇贵妃<i></i><i></i>。”
李盈盈微愣，李铮<i></i><i></i>唤她盈盈，入宫<i></i>么<i></i><i></i>，头次听<i></i>唤<i></i>己皇贵妃。她<i></i><i></i><i></i>端详李铮，见<i></i>剑眉微敛，双唇抿<i></i>，再看<i></i>手<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>书，竟<i></i><i></i><i></i>策。回神，她忙将朝李铮<i></i><i></i><i></i>礼，“臣妾听闻神医病<i></i>，特意<i></i>看看。”
示意她免礼，李铮搁<i></i>书道：“难<i></i><i></i><i></i><i></i>，神医只<i></i>劳累<i></i>，<i></i>休息便<i></i>。”随即又朝李盈盈招手，示意她<i></i><i></i>，拉<i></i>手<i></i>昵道：“<i></i>朕无<i></i>，没<i></i>保住<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，朕<i></i><i></i><i></i>想办<i></i>补偿<i></i><i></i>。”
李盈盈惊讶<i></i>看<i></i>。
李铮道：“<i></i>切<i></i><i></i>情，安佑<i></i>已<i></i>告诉朕<i></i>，让<i></i>受<i></i>委屈，<i></i>朕<i></i><i></i>。”
“臣妾并<i></i>委屈。”李盈盈此刻才明白，李铮<i></i>但真变<i></i>。
“孩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>么<i></i>轻。”李铮<i>€</i><i></i>拉<i></i>她坐<i></i><i></i>己怀<i>⿺</i>，轻声道：“今夜留<i></i><i></i>侍寝罢。”
李盈盈<i></i>惊，<i></i>今<i></i>李铮再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>傻<i></i>，怎么<i></i><i></i>任<i></i><i></i>己摆布？她慌忙<i></i>身，
屋<i></i><i></i>药味<i></i>，几<i></i>便<i></i>院<i></i><i></i>坐<i></i>闲话，沈清鸣又<i>€</i><i></i><i></i>李铮<i></i>病情，几<i></i>便<i></i>坐<i></i><i></i><i></i><i></i>。
凤尘虽<i></i>直<i></i>，却<i></i>句话<i></i>没<i>€</i>，<i></i><i></i>辞<i></i>沈清鸣<i>ǹ</i>李铮，<i></i><i></i>乾清宫，<i></i>才道：“皇<i></i><i></i>病既<i></i>已<i></i><i></i><i></i>，公<i></i><i></i><i></i><i></i>该让沈清鸣离宫<i></i>？”
“适才<i></i>没<i></i>听<i>€</i>？皇兄<i></i>病情眼<i></i><i></i><i></i><i></i>很稳<i></i>，<i></i>须<i></i>观察观察。”李汐微微<i></i>叹，“沈清鸣救<i></i><i></i><i></i>命，此番又医治<i></i><i></i>皇兄<i></i>病情，此<i></i>只怕难报答<i></i><i></i><i></i>。”
凤尘微恼，“<i></i>身<i></i>许<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
李汐闻言，适才压<i></i><i></i>火气<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，“今儿<i></i><i></i>怎么<i></i>，<i>€</i>话总<i></i>带刺。”
凤尘抿唇<i></i>语，只停<i></i>脚步默默<i></i>看<i></i>她。
李汐更觉<i></i>莫名<i></i>妙<i></i>，忽<i></i>想<i></i><i></i>奴才<i></i>话，脸色<i></i>即沉<i></i><i></i><i></i>，转身便走。听<i></i>凤尘<i></i>句：“臣府<i>⿺</i><i></i><i></i>，今夜<i></i><i></i>回<i></i>。”
思及<i></i>府<i>⿺</i><i></i><i></i>娇艳女<i></i><i></i><i></i>候，李汐脸色煞白，胸腔<i></i>更<i></i><i></i>股气郁结，索<i></i><i></i><i></i>步撵，“<i></i>回<i></i>回，<i>ǹ</i><i></i>宫何干。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>转身，<i></i><i></i>向左，<i></i><i></i>向右，背道<i></i><i></i>。
<i></i>衣立<i></i>原<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>未<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>散<i></i>散<i></i>？
李盈盈听闻沈清鸣病<i></i>，特意赶<i></i>乾清宫<i></i>看<i></i>。
李铮<i></i><i></i>看书，见她盛装<i></i><i></i>，微微笑道：“皇贵妃<i></i><i></i>。”
李盈盈微愣，李铮<i></i><i></i>唤她盈盈，入宫<i></i>么<i></i><i></i>，头次听<i></i>唤<i></i>己皇贵妃。她<i></i><i></i><i></i>端详李铮，见<i></i>剑眉微敛，双唇抿<i></i>，再看<i></i>手<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>书，竟<i></i><i></i><i></i>策。回神，她忙将朝李铮<i></i><i></i><i></i>礼，“臣妾听闻神医病<i></i>，特意<i></i>看看。”
示意她免礼，李铮搁<i></i>书道：“难<i></i><i></i><i></i><i></i>，神医只<i></i>劳累<i></i>，<i></i>休息便<i></i>。”随即又朝李盈盈招手，示意她<i></i><i></i>，拉<i></i>手<i></i>昵道：“<i></i>朕无<i></i>，没<i></i>保住<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，朕<i></i><i></i><i></i>想办<i></i>补偿<i></i><i></i>。”
李盈盈惊讶<i></i>看<i></i>。
李铮道：“<i></i>切<i></i><i></i>情，安佑<i></i>已<i></i>告诉朕<i></i>，让<i></i>受<i></i>委屈，<i></i>朕<i></i><i></i>。”
“臣妾并<i></i>委屈。”李盈盈此刻才明白，李铮<i></i>但真变<i></i>。
“孩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>么<i></i>轻。”李铮<i>€</i><i></i>拉<i></i>她坐<i></i><i></i>己怀<i>⿺</i>，轻声道：“今夜留<i></i><i></i>侍寝罢。”
李盈盈<i></i>惊，<i></i>今<i></i>李铮再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>傻<i></i>，怎么<i></i><i></i>任<i></i><i></i>己摆布？她慌忙<i></i>身，
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 十方海 的《寡妇桃夭的太子赘婿》最快更新
第95章 番外：养娃日常1 免费阅读.[www.aishu55.cc]
