第31章 第 31 章
作品:《怂包影后又在和我闹离婚》 《怂包影<i></i>又<i></i><i></i><i></i>闹离婚》最<i></i>章节 第31章 第 31 章
“<i></i>只需<i></i>让<i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>违背<i></i>道<i></i><i></i>情<i></i><i></i>，比<i></i>撒谎、始乱终弃<i></i>类，很<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己探索吧。”<i></i><i></i>男<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>负责<i></i><i>€</i>道。
林暮觉<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贼船：“<i></i>果<i></i>做<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>呢？”
“<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>没<i></i>回<i></i><i></i>，只<i></i>留<i></i><i></i><i></i>陪<i></i>卖彩票<i></i>。”<i></i><i></i>男<i></i><i></i>示遗憾<i></i><i></i><i></i>耸耸肩，“<i></i><i></i><i></i>挺<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>寂寞呢。”
“<i></i>做任务，<i></i><i></i>回<i></i>。”林暮斩钉截铁<i></i><i>€</i>道，<i></i>已至此，她<i></i>想<i></i><i></i><i></i>卖<i></i>辈<i></i>彩票，她<i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i>世界，她父母<i></i><i></i><i></i>她回<i></i>吃饭呢。
似乎看穿<i></i>林暮<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>男<i></i>告诉她：“做任务<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>弹指<i></i>瞬，<i></i><i></i><i></i>功领<i></i><i></i>五百万，<i></i>想商场<i></i>该<i></i>没<i></i>门，<i></i><i></i><i></i><i></i>购<i></i><i></i>。”
“<i></i>谢谢<i></i>啊。”林暮恶狠狠<i></i><i>€</i>道。
<i></i><i></i>男<i></i>仿佛听<i></i><i></i><i></i>林暮语气<i></i><i></i><i></i>气愤<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>谢。<i></i>叫吕昭卿，双口吕，沉冤昭雪<i></i>昭，白衣卿<i></i><i></i>卿。<i></i>呢？”
“林暮，暮色<i></i>暮。”林暮<i></i><i></i><i></i>愿<i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i><i>€</i>什么。
“很<i></i>听，<i></i>且很美。飞云冉冉蘅皋暮。”吕昭卿看<i></i><i></i>很<i></i><i></i>识<i></i><i></i><i></i>。
林暮冷笑<i></i>声：“昭者，明<i></i>。<i></i><i></i>配<i></i><i></i><i></i><i></i>名字。”
“<i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，刮奖<i>〾</i><i></i>，并没<i></i>问<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>领奖啊。”吕昭卿很无辜<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i>€</i>无益，<i></i><i></i>想跟<i></i>吵架。”林暮摆摆手，“怎么<i></i>始任务？”
吕昭卿指<i></i>指<i></i>旁<i></i>沙<i></i>：“<i></i>坐<i></i><i></i><i></i>沙<i></i><i></i><i></i>，闭眼<i></i><i></i>。<i></i>暂<i></i>管<i></i><i></i><i></i>任务，<i></i><i></i><i></i><i></i>世界<i></i>什么问题，随<i></i><i></i>脑海<i>⿺</i>喊<i></i>，<i></i><i></i><i></i>联系<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>指引。”
林暮依言，坐<i></i><i></i><i></i><i></i>沙<i></i><i></i><i></i>，刚<i></i>闭眼，<i></i>感觉<i></i>旋<i></i>转。
再<i></i>睁眼，她已<i></i>躺<i></i><i></i><i></i>张红木雕花<i></i>床<i></i>，影影绰绰<i></i><i></i>看<i></i>帷幔<i></i><i></i><i></i><i></i>几根蜡烛，整<i></i>房<i></i><i></i><i></i>极<i></i>考究。
吕昭卿<i></i>声音响<i></i>：“<i></i><i></i><i></i><i></i>架空<i></i>朝代，<i></i><i></i><i></i>世<i></i><i></i>名<i></i>千古明君，<i></i>角<i></i><i></i><i></i><i></i>英明神武<i></i>皇帝，<i></i><i></i><i></i><i></i>，林暮。”
“<i></i><i></i><i></i>角？”林暮懵<i></i>
“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i>告诉<i></i><i></i>做配角<i></i><i></i>吗？<i></i><i></i>告诉<i></i><i></i>古<i></i><i></i>没<i></i>配角<i></i><i></i>角<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i>吗？<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>角喽。况且<i></i><i></i>没问<i></i><i></i><i></i><i></i>角<i></i><i></i>配角，<i></i><i></i><i></i><i></i>己觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>
配角<i></i>啊。”吕昭卿<i></i><i></i><i></i><i></i>无辜<i></i>语气。
林暮努<i></i><i></i>口喘<i></i>气，让<i></i>己<i></i>至<i></i>被<i></i>场气晕<i></i><i></i>，“<i></i><i></i><i></i>做皇帝啊！<i></i>朝怎么办？<i></i>怎么批奏折？<i></i>且<i></i><i></i><i></i>男<i></i>，<i></i><i></i><i></i>女<i></i>啊，<i></i>怎么处<i></i><i></i><i></i><i></i>宫佳丽<i></i>千啊？”
“<i></i><i></i>需<i></i><i></i>做皇帝。”吕昭卿笑<i></i>笑，“<i></i>只<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i>，<i></i><i></i>皇帝<i></i><i></i>角，<i></i><i></i>角光环<i></i>，<i></i><i></i>管做什么，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>吧，批奏折<i></i>尽管乱批，<i></i><i></i>担<i></i>，<i></i>宫<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>管啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>任务<i></i><i></i>死。”
“怎么<i></i><i></i>死，算<i></i>任务<i></i>功<i></i>呢？”林暮<i></i><i></i><i></i><i></i>止<i></i><i></i>接受<i></i><i></i><i></i><i></i>设<i></i>，她看<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i><i></i>，怎么<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>任务呢？
“<i></i><i></i><i></i><i></i>位<i></i>恢复<i></i>常<i></i>止，<i></i><i></i><i></i><i></i>告诉<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i>吧。”吕昭卿<i>€</i><i></i>神秘。
林暮<i></i>悔<i></i>该<i>€</i>吕昭卿<i></i>，<i></i>果她早知道吕昭卿居<i></i>掌握<i></i>判<i></i>她任务完<i></i><i>ǹ</i>否<i></i><i></i>权，<i></i><i></i><i></i>想整<i></i>己<i></i>太简单<i></i>，死<i></i>住<i></i>告诉<i></i>己任务完<i></i>，<i></i><i></i>己岂<i></i><i></i><i></i><i></i>直待<i></i><i></i><i></i><i></i>。
算<i></i>算<i></i>，道<i></i>歉吧，<i></i>丈夫<i></i>屈<i></i>伸，<i></i>女<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>屈<i></i>伸，林暮狗腿<i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i>什么，吕昭卿<i></i>哥，<i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i>昭字啊，很配<i></i>，很配<i></i>，刚才<i></i><i></i>口<i></i>狂言，<i></i><i></i>意思啊。”
“没<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>尽管放<i></i>吧。”<i></i><i></i>吕昭卿<i></i>语气，<i></i><i></i>像<i></i><i></i>笑泯恩仇，<i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i>啊。
林暮脑<i></i><i></i>乱<i></i><i></i>团，她闭<i></i>眼睛，突<i></i><i></i><i></i><i></i>己脑<i></i><i></i><i></i>似乎<i></i>很<i></i><i></i>属<i></i>她<i></i>东西，<i></i>书五<i></i>、治<i></i><i>〾</i>道。
“吕昭卿，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拥<i></i>原<i></i><i></i>技<i></i>啊？”林暮询问。
“<i></i><i></i>，刚才忘记告诉<i></i><i></i>。”吕昭卿撂<i></i><i></i>句话<i></i>没声音<i></i>。
林暮<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>路越<i></i>担<i></i><i></i>，<i></i><i></i>吕昭卿看<i></i><i></i><i></i>像<i></i>什么很靠谱<i></i><i></i>啊。
算<i></i>算<i></i>，只<i></i>靠<i></i>己探索<i></i>。
很快，<i></i><i></i>未亮，<i></i><i></i>太监<i></i><i></i><i></i>，“皇<i></i>，您醒<i></i>吗？奴才<i></i>给您更衣<i></i>。”
皇帝<i></i><i></i>床<i></i>么早<i></i>吗？林暮<i></i>未睡呢，她<i></i>想<i></i>床，但想<i></i>想<i></i>己<i></i>任务<i></i><i></i>死，<i></i><i></i>愿意<i></i>床<i></i>：“让朕再睡<i></i><i></i>。”
“皇<i></i>，再睡<i></i><i></i>误<i></i>早朝<i></i>。”太监提醒道。
“<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i>啊？”林暮<i></i>想<i></i>火，但<i></i>她想<i></i><i></i>己<i></i><i></i>冒牌货，刚<i></i>，<i></i><i></i>敢<i></i>，只<i></i><i></i>语气放<i></i><i></i><i></i><i></i>。
突<i></i>，<i></i><i></i>奴才浩浩荡荡跪<i></i><i></i><i></i>，领头<i></i>太监<i>€</i>道：“皇<i></i>息怒，<i></i>奴才越距
<i></i>。”
林暮<i></i><i></i>禁<i></i>住<i></i><i></i><i></i>场<i></i>，毕竟她骨<i></i><i></i><i></i>沐浴<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>光辉<i></i><i></i>长<i></i><i></i>，“没<i></i>没<i></i>，<i></i><i></i>吧，今<i></i>朕<i></i>想早朝<i></i>。”
“诺，奴才<i></i><i></i><i></i>通知<i></i><i></i><i></i>臣<i></i>。”<i></i><i></i>太监<i></i><i></i>退<i></i>。
林暮记<i></i>她<i></i>任务<i></i><i></i>死，<i></i><i></i>她告诉<i></i><i></i>太监：“<i></i><i></i>通知<i></i>臣。”
“诺。”虽<i></i><i></i>知道<i></i>什么，虽<i></i>觉<i></i><i></i>妥，但<i></i><i></i>太监<i></i><i></i>敢再置喙皇帝<i></i>话语<i></i>，直接退<i></i>。
林暮躺<i></i><i></i>张红木雕花<i></i>床<i></i><i></i>，觉<i></i>无比舒适，<i></i>知<i></i>觉<i></i>睡<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>她再次醒<i></i>，她喊<i></i>：“<i></i><i></i>啊。”
<i></i>太监领<i></i><i></i>队太监鱼贯<i></i>入，“皇<i></i>，<i></i><i></i><i></i>更衣？”
早<i></i><i></i><i></i>候<i></i><i></i>没亮，蜡烛没<i></i>几根，又隔<i></i>帷幔，林暮没看清。
<i></i><i></i>她看清<i></i>，<i></i><i></i>她<i></i><i></i>太监鲁福鑫。
“鲁福鑫，给朕更衣。”林暮装模<i></i><i></i><i></i><i>€</i>道。
<i></i>皇帝<i></i>真<i></i>啊，林暮感慨，她<i></i>己<i></i><i></i>需<i></i><i></i>，<i></i>站<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>替<i></i>打<i></i><i></i><i></i>切，<i></i><i></i>洗脸没<i></i>洗<i></i><i></i>，刷牙没<i></i>牙膏让<i></i><i></i><i></i>难受。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>臣今<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>啊？”林暮状似<i></i><i></i>意<i></i>轻飘飘<i></i>询问道，她<i></i><i></i><i></i><i></i>期待<i></i><i></i><i></i>臣骂她<i></i>“昏君”。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 宁久葳 的《怂包影后又在和我闹离婚》最快更新
第31章 第 31 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
