第217章 第二百一十七章
作品:《修仙之云深的魔法师》 <i></i>。
乔寺愕<i></i><i></i>盯<i></i><i></i><i></i><i></i>拢<i></i><i></i><i></i><i></i>手，<i></i><i></i>觉<i></i>挣扎<i></i><i></i><i></i>。
秋颉感觉<i></i><i></i>，没<i></i>气<i></i>斜<i></i><i></i><i></i>眼，叱骂道：“<i></i>给<i></i>安<i></i><i></i>，别想<i></i>锅<i></i><i></i>吃<i></i>碗<i></i><i></i>。”
乔寺愣<i></i>愣，垂<i></i>眼，嘴角依旧紧绷却溢<i></i><i></i>笑意，随即，又快速<i></i>敛<i></i>笑容，轻轻<i></i>“嗯”<i></i>声。
秋颉气<i></i><i></i><i></i>，依旧没松手，<i></i>气<i></i>嚷嚷道：“<i></i><i></i>给<i></i>牵，<i></i>非<i></i>牵，<i></i><i></i><i></i>牵<i></i>整<i></i>，<i></i><i></i>拿<i></i>怎么<i></i>？！”
乔寺难<i></i><i></i>服软，任<i></i>秋颉耍<i></i><i></i><i></i>，温<i></i><i></i><i></i>道：“<i></i>。”
做饭<i></i><i></i>，<i></i>几<i></i><i></i>挤<i></i>厨房<i></i>忙碌，被安柏<i></i><i></i>赶<i></i><i></i><i></i>。<i></i>笑<i></i><i>€</i>道：“让秋颉帮<i></i><i></i>忙<i></i><i></i><i></i><i></i>，毕竟书<i></i><i></i>买<i></i>，菜<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
秋颉毫无<i></i>谓<i></i><i></i>道：“<i></i>。”
乔寺<i></i><i></i><i></i>看<i></i>秋颉放<i></i><i></i><i></i><i></i>手走<i></i>厨房<i></i>帮忙，<i></i><i></i><i></i>浑身绷<i></i>紧紧<i></i>，透<i></i>玻璃推拉门，脸色阴沉<i></i>盯<i></i>厨房<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手碰手、肩碰肩，<i></i>密无<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>低<i></i>头望<i></i><i></i>己<i></i>早已冰冷<i></i>右手，根<i></i>无<i></i>抓住秋颉施舍<i></i><i></i>温。
乔寺哗<i></i><i></i><i></i><i></i>身，<i></i>步往房<i></i><i></i>走<i></i><i></i>，属<i></i>乔寺<i></i>跟拍摄影师<i></i>跟<i></i>，被<i></i>做<i></i><i></i>拒绝<i></i>手势，便停止<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>站<i></i>距离<i></i>屋几<i></i>米远<i></i><i></i><i></i>，给闻<i></i>宪打<i></i>话。<i></i>话<i></i>接通，劈头盖脸<i></i><i></i><i></i><i></i>顿骂：“闻、<i></i>、宪，<i></i><i></i><i></i><i></i>狗屁男<i></i>安柏拉<i></i>节目<i></i>什么意思？”
“<i></i>做什么<i></i>么<i></i>气，<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>放手<i></i>吗？<i></i><i></i><i></i>打<i></i>话跟<i></i><i>€</i>放弃秋颉吗？<i></i>只<i></i><i></i>给<i></i>想办<i></i>，<i></i>想想看，<i></i><i></i><i></i>李<i></i>潇根<i></i><i></i><i></i><i></i>什么风浪，但再<i></i><i></i><i></i>温文儒雅、细<i></i><i></i>贴<i></i>安柏，<i></i>件<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i>解决<i></i>吗？”
乔寺听<i></i>闻<i></i>宪漫<i></i><i></i><i></i><i></i>语气，紧皱<i></i>眉头<i></i>未曾舒展<i></i>，<i></i>团火<i></i><i></i><i></i>胸腔<i></i>燃烧<i></i>止，<i></i>警告道：“<i></i>赶紧让<i></i><i></i>安柏给<i></i>滚<i></i>节目！”
闻<i></i>宪摘<i></i>眼镜，赤<i></i>脚走<i></i>餐厅，给<i></i>己倒<i></i><i></i>杯冰<i></i>，清晰<i></i><i></i><i></i>劝<i>€</i>道：“阿寺，节目已<i></i><i></i>始<i></i>，游戏<i></i><i></i>始<i></i>，<i></i><i></i>谁<i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>途放弃。<i></i>既<i></i>做<i></i>决<i></i>，<i></i><i></i><i></i>婆婆妈妈、优柔寡断。<i></i>只<i></i><i></i>帮<i></i>快速<i></i>完结<i></i><i></i>长达五<i></i><i></i>追逐战。”
“<i></i><i></i>六期节目，<i></i><i></i>六周，<i></i>管<i></i><i></i>什么身份<i></i><i></i>，<i></i>想陪<i></i>走<i></i>最<i></i>，<i></i><i></i><i></i>拉<i></i>么<i></i><i></i><i></i>干<i></i><i></i><i></i><i></i>打扰<i></i><i></i>。”乔寺<i></i>怕汹涌爆<i></i><i></i>醋意<i></i>占<i></i>欲侵蚀<i></i>己仅<i></i><i></i><i></i>智，<i></i><i></i>觉<i></i>蜷缩<i></i>身<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>收紧<i></i>己<i></i><i></i>气。
今早包扎<i></i><i></i>右手伤口
再次裂<i></i>，流<i></i>鲜红<i></i>血液。
李<i></i>潇见<i></i>色铁青<i></i>乔寺走<i></i><i></i>屋打<i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>想掺<i></i><i></i>什么，只<i></i>无意<i>⿺</i>回头<i></i>瞥<i></i><i></i>候，瞧见<i></i><i></i>右手滴答滴答<i></i>流<i></i>血，<i></i>禁惊呼道：“乔寺，<i></i><i></i>右手流血<i></i>！”
她跑<i></i><i></i>刚<i></i>手搭<i></i>乔寺<i></i>右手<i></i>，<i></i>被<i></i><i></i>甩<i></i>。
乔寺拧<i></i>眉目，半眯<i></i>眼睛，阴鸷<i></i>警告道：“别碰<i></i>。”
李<i></i>潇见乔寺浑身<i></i>刺，<i></i><i></i>惊惧、<i></i><i></i>委屈，却又<i></i>忍<i></i>看<i></i>继续流血。
她仔细观察<i></i><i></i>遍周围<i></i>环境，确<i></i>身边没<i></i>摄像头<i></i>摄影师，<i></i><i></i>翼翼<i></i><i>€</i>道：“乔总，让<i></i>帮<i></i>处<i></i>伤口吧。<i></i>知道<i></i>很<i></i>秋颉，<i></i><i></i>知道<i></i><i></i>闻副总找<i></i><i></i>演员。<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>勾引<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>防备。”
乔寺听闻李<i></i>潇<i></i>解释，身<i></i><i></i><i></i>尖锐、锋利<i></i>长刺随<i></i><i></i>情<i></i>复慢慢消失。
片刻，<i></i><i></i>早已挂掉<i></i>话<i></i>手<i></i>塞回裤袋<i></i>，将<i></i>己<i></i>复裂<i></i><i></i>右手伤口摊<i></i>李<i></i>潇<i></i><i></i><i></i>。
李<i></i>潇拆<i></i><i></i>乔寺<i></i>纱布，瞧见<i></i>道长达五六厘米<i></i>巨深口<i></i>，<i></i>禁倒吸<i></i>口凉气。
她收<i></i><i></i>己<i></i>手，谨慎微<i></i><i></i>建议道：“乔总，<i></i>伤口<i></i>么深，又<i></i>缝针，<i></i><i></i>知<i></i>没<i></i>伤<i></i>右手<i></i>神<i></i>。<i></i>只<i></i>帮<i></i>简单<i></i><i></i><i></i>包扎<i></i><i></i>，<i></i><i></i>吗？”
乔寺没<i></i>声，只<i></i>轻抬<i></i>颌。李<i></i>潇便带乔寺<i></i>楼，<i></i><i></i><i></i><i></i>缠<i></i>洁白<i></i>纱布。
晚饭做<i></i><i></i>，秋颉想喊乔寺<i></i>李<i></i>潇吃饭，<i></i><i></i>楼找<i></i><i></i>圈没找<i></i>，便半猜半疑<i></i><i></i><i></i>楼，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>原<i></i>属<i></i><i></i>絮<i></i>房<i></i><i></i>包扎伤口。
<i></i>站<i></i>门口，轻踮脚尖，越<i></i>李<i></i>潇<i></i>背影，瞥见乔寺右手掌<i></i><i></i>道极深<i></i>血红色伤口被纱布<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>缠绕<i></i><i></i>。
李<i></i>潇折腾<i></i>半<i></i>，<i></i><i></i>容易包<i></i>，她看<i></i>看乔寺<i></i><i></i>兴<i></i><i></i>色，鼓<i></i>勇气，再次建议道：“伤口太深<i></i>，光<i></i><i></i><i></i>包扎很容易<i></i>炎溃烂、<i></i>复流血，<i></i>医院做<i></i>轻微<i></i>缝<i></i>手术吧，最<i></i>打<i></i>针破伤风。”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 渔小乖乖 的《修仙之云深的魔法师》最快更新
第217章 第二百一十七章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
