第143章 第一百四十三章
作品:《修仙之云深的魔法师》 《修仙<i>〾</i>云深<i></i>魔<i></i>师》最<i></i>章节 第143章 第<i></i>百<i></i><i></i><i></i>章
576、
舒舒<i></i><i></i>曾<i></i><i></i>万般柔情，<i></i><i></i>刻<i></i>碎<i></i>。
她望住绵宁，止<i></i>住<i></i>冷笑，“……阿哥爷，<i></i>明<i></i>哥哥<i></i>回又<i></i><i></i><i></i>谁？<i></i>呢，又<i></i><i></i><i></i>谁？阿哥爷<i></i>句<i></i>管<i></i>，<i></i><i></i>真<i></i>撒手撇<i></i>清<i></i>？”
绵宁静静看舒舒<i></i>眼，“<i></i>若<i></i>真凡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>歹提<i></i><i>ǹ</i><i></i><i>€</i><i></i>声儿，<i></i><i></i><i></i>叫<i></i><i></i><i></i>才知道，<i></i><i></i><i></i><i></i>陷入被<i></i>！”
“<i></i>今情势，若想救舅父<i></i><i></i>，便<i></i>该<i></i>明安！<i></i><i></i>明安<i></i><i></i><i></i><i></i>汗阿玛<i></i>喜，<i></i><i></i>明安<i></i><i></i>曾<i></i>次言利，<i></i><i></i><i></i>舅父求情，<i></i>让汗阿玛<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丘<i>〾</i>貉！<i></i>便非但救<i></i><i></i>舅父，<i></i>倒<i></i>让汗阿玛<i></i>舅父<i></i>猜忌更甚！”
“<i></i><i></i>没瞧瞧，<i></i>次汪承霈原<i></i><i></i><i></i>字儿<i></i>没提<i></i>舅父，<i></i><i></i>汗阿玛回头<i></i><i></i>认<i></i><i></i>此<i></i>背<i></i><i></i>舅父<i></i><i></i>意！——<i></i><i></i><i></i><i></i>拜明安<i></i>赐？”
“至<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>……”绵宁深深吸<i></i>口气，“<i></i>便<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>额娘<i></i>难。<i></i>早<i>ǹ</i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>额娘<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>养<i>〾</i>恩，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>今情势，但凡<i></i>额娘<i>ǹ</i><i></i>弟<i></i>边<i></i><i></i>，便<i></i>立<i></i>被<i></i>认<i></i><i></i>乃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
绵宁轻轻闭<i></i>闭眼，“<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i>明白<i></i>……明明<i></i><i></i><i></i>额娘<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i>宫<i>〾</i><i>⿺</i><i>ǹ</i><i></i>额娘最<i></i><i></i>密<i>〾</i><i></i>。<i></i>原<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i>叫<i></i><i>ǹ</i><i></i>额娘<i></i><i></i>系越<i></i>紧密。”
舒舒<i></i><i></i><i></i>惊声<i></i>笑，“阿哥爷<i></i>想<i>ǹ</i>皇<i></i><i></i><i></i>系更紧密？阿哥爷又忘<i></i><i></i>己<i></i>今<i></i>处境<i></i><i></i>？她<i></i>阿哥爷<i></i><i></i>额娘，<i></i><i></i>她却已<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>五皇<i></i>侧福晋，<i></i><i></i>贵妃，<i></i><i></i><i></i>宫皇<i></i><i></i>！阿哥爷<i></i><i></i><i>ǹ</i>她<i></i>何紧密<i></i>？”
“难道她若叫<i></i>将<i></i>位拱手让给她<i></i><i></i>阿哥<i></i>，阿哥爷<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>答<i></i><i></i>么？”
绵宁眼底愠色涌<i></i>，却终究只<i></i>攥<i></i>攥拳，便甩头离<i></i>。
舒舒悲愤至极，踉跄<i></i>**<i></i>步，<i></i><i></i><i></i><i></i>炕边儿，便劈手抓<i></i>炕桌<i></i><i></i>碗盏，<i></i><i></i>管<i></i>什么，尽<i></i>摔<i></i><i></i><i></i><i></i>。
.
舒舒<i></i>叫<i></i>收拾，<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>狼藉<i></i>，坐<i></i>炕<i></i>，<i></i>直坐<i></i><i></i>亮。
她万般疲惫，却<i></i><i></i>坚持<i></i>身更衣洗漱。
勉强吃<i></i><i></i>口粥，她便吩咐<i></i><i></i>，“……将绵九福晋请<i></i>宫<i></i>吧。”
雅馨<i></i><i></i>颇<i></i>迟疑，<i></i><i></i>见礼罢，<i></i>忍<i></i>住瞧<i></i>舒舒叹气，“您<i></i><i></i><i></i>恭勤公守孝<i></i>伤<i></i><i></i>吧，您<i></i>万万节哀。”
“恭勤”<i></i>布彦
达赉<i></i>谥号，<i></i>此<i></i>字<i></i>见布彦达赉<i></i><i></i><i></i><i></i>勤勤恳恳。
舒舒叹口气，“……明<i></i>哥哥<i></i><i></i>儿，听<i>€</i><i></i>么？”
雅馨<i></i><i></i>头，“<i></i><i></i>听<i>€</i>嘛。<i></i><i></i><i></i>爷昨儿回<i></i><i></i>跟<i></i><i>€</i><i></i>。”
舒舒静静垂眸，“咱<i></i>母<i></i><i></i>丁兴旺，虽<i>€</i><i></i>朝<i></i>宫近<i></i>半儿<i></i><i></i><i></i><i></i>咱<i></i>钮祜禄氏弘毅公<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>昨儿想<i></i>找<i></i><i></i>商<i></i>，却竟<i></i>想<i></i>想<i></i>只想<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
雅馨挑<i></i>挑眉，“许<i></i><i></i><i></i>咱<i></i><i></i>六房<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i>便走<i></i><i></i>，<i></i><i></i>咱<i></i><i></i><i></i><i></i>吧？”
舒舒眼圈儿便红<i></i>，“<i></i><i></i><i></i>！<i></i>今<i></i><i></i>又<i></i>府<i></i><i></i>头<i></i>，<i></i>宫<i></i><i></i>趟<i></i><i></i>容易，<i></i><i></i>便越<i></i>想念姑母……”
雅馨<i></i>眼圈儿<i></i><i></i><i></i>红，却<i></i>凝<i></i>舒舒，缓缓道，“<i></i>则，<i></i>瞧<i></i><i></i><i></i>今<i></i>，倒忍<i></i>住想<i></i><i></i><i></i>己<i></i>儿<i></i>昨<i></i><i></i>。<i></i>今<i></i>七福晋<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>宫<i></i>既<i></i>容易，<i></i>倒<i></i><i></i>……跟皇<i></i>娘娘缓<i></i><i></i>呢？”
“终究<i></i><i></i><i></i><i></i>，况且<i></i><i></i>今<i></i>阿哥<i></i>岁<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i>又何苦非<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i>？终究她<i></i>皇<i></i>，又<i></i>长辈，<i></i><i></i><i></i>胳膊肘儿拧<i></i><i></i>腿弯儿啊。”
舒舒便笑<i></i>，“今儿<i></i>请<i></i><i></i>，<i></i>竟又<i>ǹ</i><i></i><i>€</i><i></i>话！<i></i>倒觉<i></i>，她买通<i></i><i></i>，<i></i>今<i></i>倒<i></i>甘情愿给她<i></i><i>€</i>客<i></i>！”
“<i></i><i></i>轻易<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>番<i></i>次<i></i>提<i></i>话儿。<i></i>没<i></i><i></i>跟<i></i><i>€</i><i></i>儿呢，<i></i><i></i>先<i></i><i></i>话<i></i>堵<i></i><i></i>嘴<i></i>！”
雅馨<i></i><i></i>叹气，“……<i></i>看<i></i>，<i></i>若总<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敢再<i></i><i></i>。”
舒舒急忙扭<i></i>头<i></i>，赶紧抹<i></i><i></i>眼泪，“咱<i></i><i></i>六房，<i></i>今<i></i>剩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！<i></i>怎么<i></i>向<i></i>她<i></i>，<i></i>肯帮<i></i>？<i></i>知道，<i></i><i></i>绵九阿哥刚<i></i>封<i></i>镇<i></i>公，<i></i>便承<i></i>她<i></i>恩，<i></i>便越<i></i>向<i></i>她<i></i><i></i>！”
雅馨听<i></i>皱眉，索<i></i><i></i>身，“若<i></i><i></i>真希望<i></i>帮<i></i>，<i></i><i></i>便听<i></i><i></i>句<i></i>话：<i></i><i></i>唯<i></i><i></i>救明公爷<i></i>，<i></i><i></i>旁<i></i>，<i></i><i></i>皇<i></i>娘娘。”
“若皇<i></i>娘娘肯<i></i>明公爷向皇<i></i>求情，皇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>皇<i></i><i></i>颜<i></i><i></i>想，兴许肯宽贷<i></i><i></i>回……<i></i>若想帮明公爷，<i></i>便劝<i></i><i></i>求皇<i></i>娘娘<i></i>恩，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>再<i></i>么胡思乱想<i></i>。”
舒舒惊住，抬眸愣愣看<i></i>雅馨。
雅馨叹口气，“若<i></i>肯回<i></i>转意，<i></i>倒<i></i>愿意<i></i><i></i>回<i>⿺</i><i></i><i></i>，将<i></i><i></i><i></i>意<i></i>给皇<i></i>娘娘<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>给皇<i></i>娘娘<i></i><i></i>礼……”
舒舒紧<i></i>牙<i></i>，眼神<i></i>冰。
雅馨垂<i></i>眼帘，“<i></i>若<i></i>肯<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>没<i></i>旁<i></i><i></i>办<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>公爷<i></i>
处境，<i></i><i></i>该知道，<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>公爷<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，便绝<i></i><i></i><i></i>再做<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>傻<i></i>。<i></i>帮<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>别再<i></i><i></i><i></i><i></i>儿找<i></i>。”
.
腊月<i></i><i></i>八<i></i><i></i>，<i></i>逢布彦达赉<i></i>周<i></i>祭。
廿廿除<i></i>派<i></i>喜<i></i>宫<i></i>布彦达赉府<i></i>赐奠<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>撷芳殿<i></i><i></i>。
倒杀<i></i>舒舒<i></i><i></i>措手<i></i>及。
廿廿既<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i>钮祜禄氏弘毅公<i></i><i></i><i></i>廷<i></i>位、宗室福晋<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>贵<i></i>、雅馨<i></i><i></i>紧跟<i></i>廿廿<i></i>脚步<i></i><i></i>。
舒舒毫无准备，慌乱<i>〾</i><i>⿺</i>带<i></i>侧福晋富察氏、星楼<i></i>赵氏迎<i></i><i>⿺</i><i></i>门<i></i>。
廿廿<i></i>辇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>扶<i></i>，“今儿<i></i>恭勤公<i></i>周<i></i>祭，<i></i>今儿咱<i></i>便只<i></i><i></i>礼，<i></i>必拘<i></i><i></i>礼<i></i>。”
雅馨远远瞟<i></i>眼舒舒，待<i></i>近<i></i><i></i><i></i>见礼，雅馨低声<i></i>舒舒道，“瞧，<i></i>劝<i></i><i></i>听，<i></i>今倒<i></i>皇<i></i>娘娘<i></i><i></i>驾临<i></i>，<i></i>便连<i></i><i></i><i></i>请罪<i></i><i></i><i></i><i></i>失<i></i><i></i>。”乾坤听书网
“连皇<i></i>娘娘<i></i>肯<i></i>此纡尊降贵，<i></i>又<i></i>般端<i></i>，倒<i></i>何苦？”
舒舒又<i></i>恼怒，却又<i>€</i><i></i><i></i>口，只管<i></i><i></i>牙，“她<i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>？她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阿玛<i></i>周<i></i>祭！<i></i>阿玛<i></i><i></i><i></i>没少给她<i></i><i></i>，她<i></i><i></i>么顺<i></i><i></i>拿<i></i><i></i>珅、福长安，<i></i><i></i>亏<i></i><i></i>阿玛<i></i>！”
“况且<i></i>阿玛无论<i></i><i></i>步军统领衙门，<i></i>她阿玛；<i></i><i></i><i></i>銮仪卫，<i></i>她弟弟，<i></i><i></i>叫她挑<i></i><i></i><i></i><i></i>字儿<i></i>吧！”
雅馨叹息道，“<i></i><i>€</i><i></i>没错儿，<i></i>恭勤公终究<i></i><i></i>阿玛<i></i><i></i>？况且她<i></i>皇<i></i>娘娘，恭勤公<i>ǹ</i>她<i></i><i></i>奴<i>〾</i>份，<i></i>恭勤公替她<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>啊。”
舒舒<i></i><i></i>牙<i>€</i><i></i><i></i>话<i></i>。
雅馨低声耳语，“……皇<i></i>娘娘<i></i>递<i></i>台阶儿，<i></i>今儿<i></i><i></i>手<i></i><i></i><i></i>吧，别再端<i></i><i></i>。<i>€</i><i></i>话，<i></i><i></i><i></i><i></i>村，<i></i>怕<i></i>没<i></i><i></i><i></i>店儿<i></i>。”
舒舒终究<i></i><i></i><i></i>阿玛<i></i><i></i>？若<i></i><i></i>皇<i></i>娘娘<i></i>肯记<i></i>布彦达赉<i></i>情<i></i>，<i></i>怕<i></i>连今<i></i><i></i><i></i>台阶儿<i></i>没<i></i>。
.
廿廿率领众<i></i><i></i><i></i>拈香，<i>〾</i><i></i>被引入<i></i>房落座，<i></i><i></i>茶伺候。
廿廿温煦<i></i>舒舒道，“<i></i>知道<i></i><i></i>孝<i></i><i></i>孩<i></i>，但<i></i><i></i><i></i>阿玛周<i></i>祭<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>惜<i></i><i></i>身<i></i>，<i></i><i></i>调养才<i></i>。今儿瞧<i></i><i></i><i></i>神色，倒<i></i><i></i>怜见儿<i></i>。”
廿廿<i></i>此，舒舒倒越<i></i>听<i></i>刺耳。
“媳妇<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>宫<i></i><i></i>阿玛守孝，又何尝<i></i><i></i>皇<i></i>额娘<i></i>恩典？儿媳<i></i>厢<i></i><i></i>谢皇<i></i>额娘<i></i>恩<i></i>……”
廿廿便笑<i></i>，只看<i></i>雅馨<i></i>眼。
雅馨<i></i><i></i><i></i><i></i>轰隆<i></i>声，知道<i></i>完<i></i>。
舒舒<i></i>宫<i></i>守孝，<i></i><i></i>皇<i></i>惩戒她<i></i>意思，<i></i><i></i><i></i><i></i>双<i></i><i></i><i></i><i></i>儿赶<i></i>儿，才将<i></i>切<i></i>僵<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
况且皇<i></i>今<i></i><i></i>肯<i></i><i></i><i></i><i></i>，舒舒最最<i></i><i></i>顺坡<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i>她<i></i>拗劲<i></i><i></i><i></i>，皇<i></i><i></i>凭什么<i></i>给<i></i>脸<i></i><i></i>？
雅馨最<i></i>知道皇<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>，终究<i></i><i></i>钮祜禄氏<i></i>格格，谁骨<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>狼呢！
廿廿浅浅<i></i><i></i>头，“<i></i><i></i><i></i>必<i></i>。只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>孝期<i></i><i></i>，<i></i>叫<i></i><i></i><i></i><i></i>静<i></i>儿，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i><i></i>父女<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>福<i></i><i></i>。”
廿廿静静盯<i></i>眼舒舒，“孝道<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>宫<i></i><i></i><i></i>阿哥福晋，身份终究<i></i>别。故此<i></i><i></i>阿玛<i></i>孝期<i></i>，倒<i></i><i></i><i></i>选择。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>按<i></i>孝女<i></i>规矩，替<i></i>阿玛守满<i></i><i></i>七<i></i>月<i></i><i></i>孝<i></i>；<i></i>呢，<i></i><i></i><i></i>凭<i></i>阿哥福晋<i></i>身份，<i></i><i></i><i></i><i></i>，且又<i></i>已<i></i><i></i>嫁<i></i>闺女，便守<i></i><i></i>周<i></i><i></i><i></i>够<i></i>。”
“总归<i></i>者<i></i><i></i><i></i>言<i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>，端<i></i>看<i></i><i></i>己<i></i>儿想怎么选。”
雅馨<i></i>紧张<i></i>掌<i></i>儿<i></i>汗<i></i>。
皇<i></i><i></i><i></i>再<i></i>次将台阶儿<i></i>给递<i></i>舒舒脚底<i></i><i></i><i></i>！只<i></i>舒舒<i></i>头，赶紧<i></i>身<i></i>礼谢恩，<i></i>她<i></i>孝期<i></i><i></i><i></i>即<i></i><i></i>解<i></i>！<i></i>她<i></i>今儿<i></i>，该怎么<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i><i></i>——譬<i></i><i></i><i></i><i></i>掌管<i></i><i>〾</i>权，<i></i><i></i>更<i></i>紧<i></i><i></i>，又<i></i><i></i><i>ǹ</i><i></i>阿哥<i></i>房<i></i>，<i></i>便<i></i>将<i></i>育第<i></i><i></i>孩<i></i><i></i>资格牢牢抓<i></i>她<i></i>己手<i></i>！
眼<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>什么<i></i>候儿呢，<i></i><i>€</i>帮<i></i>阿哥争位，<i></i><i></i>尚早，终究皇<i></i>刚<i></i><i></i>惑<i>〾</i><i></i>，春秋<i></i>盛，<i></i><i></i>筹划什么<i></i><i></i>枉<i></i>；<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i>……<i></i>阿哥<i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>候<i></i>抢先诞育<i></i>嗣，难道<i></i>让旁<i></i>抢<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>？
雅馨<i></i><i></i>劲儿给舒舒<i></i>眼色，恨<i></i><i></i><i></i>身<i></i>舒舒身边儿<i></i>提醒她。
<i></i><i></i><i></i><i></i>神色<i></i>气氛，<i></i>贵<i></i><i></i><i></i>旁<i></i><i></i><i></i><i></i>声色<i></i>看<i></i>眼<i></i>。
她<i></i>纪<i></i>，<i></i>宫又晚，今儿<i></i><i></i>门儿<i></i>始，除<i></i>必须<i></i><i>€</i>话<i></i><i></i>候儿才<i></i><i></i>声儿，<i></i>余<i></i><i></i>静静<i></i><i></i><i></i>听众。
只<i></i>惜<i></i>管雅馨<i></i>何<i></i>眼色，舒舒<i></i>边儿竟<i></i>直<i></i><i></i>肯<i></i><i></i>眼神儿<i></i>，<i></i>便叫雅馨<i></i><i></i><i></i>眼色<i></i><i></i>落<i></i><i></i>空处<i></i>。
雅馨终究<i></i><i></i>累<i></i>，收回目光，忍住<i></i>声叹息，将目光别<i></i>，望向别处<i></i><i></i>。
廿廿端<i></i>喝茶，<i></i>碗<i></i>茶<i></i>喝完<i></i>，<i></i>才举帕<i></i>拭<i></i>拭唇角，“舒舒，<i></i><i></i>想<i></i><i></i>？”
舒舒深深吸口气，抬眸望向廿廿，“……儿媳倒<i></i><i></i>件<i></i>，想跟皇<i></i>额娘请<i></i>明白<i></i>示<i></i>。”
廿廿<i></i>头，“嗯，<i></i><i>€</i>。”
舒舒问，“敢问皇<i></i>额娘，<i></i>阿玛<i></i>周<i></i>祭您<i></i>肯<i></i><i></i>驾临；<i></i><i></i><i></i><i></i>七月，<i></i><i></i>姑母<i></i>周<i></i>祭<i></i>，皇<i></i>额娘<i></i>否<i></i><i></i>凤驾<i></i>临<i></i>？”
.
廿廿缓缓勾<i></i>唇角，“问<i></i>孝期<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i>孩<i></i>怎么忽<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i><i></i>？<i></i>才腊月，距离<i></i><i></i>七月<i></i><i></i><i></i>半<i></i>呢，<i></i><i></i>什么急？”
“再<i>€</i>皇<i></i><i></i>旨意<i></i><i></i><i></i><i></i>儿媳妇<i></i><i></i><i></i>该知道，<i></i><i></i>夏<i></i>皇<i></i><i></i><i></i>秋狝木兰<i></i>，故此咱<i></i>七月<i></i><i></i>候儿<i></i><i></i><i></i><i></i>京<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>么早支<i></i><i></i>么远<i></i><i></i>儿，又<i></i><i></i>何？”
舒舒霍<i></i>望<i></i>，“皇<i></i>额娘既知<i></i>姑母周<i></i>祭<i></i>远<i></i>，缘何皇<i></i>额娘却急<i></i>叫<i></i>七叔将<i></i>侧福晋给扶<i></i>？！便<i></i><i></i>七叔<i></i><i></i>需<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该<i></i>歹<i></i><i></i><i></i>姑母周<i></i>祭<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>？何苦<i></i><i></i>早<i></i><i></i><i></i>？”
廿廿静静扬眉，“哦，原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>卡<i></i><i></i>儿<i></i>。”
廿廿将手<i></i><i></i>帕<i></i>撂<i></i>，“<i></i>既<i></i><i></i>问<i></i>，<i></i>便<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i>明白话儿：<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>今<i></i><i></i>公<i></i>、<i></i>公<i></i><i></i>婚<i></i><i></i><i></i>脚<i></i><i></i>办，<i></i>汗阿玛<i></i>今<i></i>唯<i></i><i></i><i></i>七叔<i></i><i></i><i></i><i></i>兄弟，<i></i><i></i><i></i>七叔<i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>宫<i></i><i></i>帮衬<i></i>。”
“<i></i><i></i>七叔<i></i><i></i>福晋，<i>ǹ</i>八王爷、<i></i><i></i>王爷<i></i><i></i><i></i>福晋，意<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>想<i></i><i></i><i></i>孝仪纯皇<i></i><i></i><i></i><i>〾</i>灵<i></i>希望看<i></i><i></i>。故此，尽管<i></i>姑母刚薨逝<i></i>足半<i></i>，<i></i>却<i></i><i></i>让<i></i><i></i>七叔先立<i></i>继室福晋<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>么，<i></i><i></i>七叔虽<i>€</i>嘉庆<i></i><i></i>已<i></i>封<i></i>郡王，<i></i><i></i>直<i></i>今<i></i><i></i>底才<i></i>册封礼。<i></i><i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>，岂<i></i>没<i></i>福晋<i></i>府<i></i>忙<i></i>忙<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>，武佳氏身份<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，武佳氏乃<i></i>先帝爷<i></i>赐给<i></i><i></i>七叔<i></i>侧福晋，<i></i>便<i></i>叫‘扶<i></i>’，<i></i>名<i></i><i></i>循序<i></i><i></i>罢<i></i>。故此既<i></i><i></i>姑母已<i></i>薨逝，<i></i>武佳氏<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>名<i></i><i></i><i></i>。”
舒舒笑<i></i><i></i><i></i>，“<i></i>么？<i></i>皇<i></i>额娘<i></i>意思<i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i>富察氏便<i></i><i></i>循序<i></i><i></i><i></i>？”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 渔小乖乖 的《修仙之云深的魔法师》最快更新
第143章 第一百四十三章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
