第119章 第一百一十九章
作品:《修仙之云深的魔法师》 《修仙<i>〾</i>云深<i></i>魔<i></i>师》最<i></i>章节 第119章 第<i></i>百<i></i><i></i>九章
“微臣<i></i>《<i></i>责书》！”苏玄歌<i></i>六<i></i>字<i></i>比划<i></i><i></i>，<i></i><i></i>让<i></i><i></i>又<i></i>惊<i></i>半<i></i>，<i></i><i></i>苏玄歌<i></i><i></i><i></i><i></i>乎意料，让<i></i><i></i><i></i>她额<i></i><i></i>注<i></i>，更<i></i>觉<i></i>她<i></i><i></i>认真<i></i>。
“霍公公承<i></i><i></i>。”<i></i>旭俊<i></i>见，立马喜<i></i>，随即命令道。
“<i></i>。”<i></i><i></i>霍公公准备伸手拿<i></i>，苏玄歌却<i></i>比划道，“微臣<i></i><i></i><i></i>佘公公回<i></i>，<i></i>且<i></i>知父<i></i><i></i>安才<i></i><i></i><i></i>责书呈<i></i><i></i>，<i></i>望陛<i></i>谅解。”
<i></i>旭俊<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>暗，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，“<i></i>，朕<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”<i></i><i></i><i></i>苏玄歌<i></i>突<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>答<i></i>苏玄歌答<i></i><i></i>交<i></i><i></i>枚免死金牌，<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>臣<i></i><i></i>敢<i>€</i>什么，倒<i></i>金太师<i></i><i></i><i></i>次打<i></i>眼<i></i><i></i><i></i><i></i>女孩<i></i>。
<i></i>曾<i></i><i></i><i></i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>任<i></i><i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i>想<i></i><i></i>几<i></i><i>ǹ</i>孟峥<i></i>喝酒聊<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>苏玄歌<i></i>夸奖，<i>€</i>她怎么英勇怎么<i></i>智<i></i>谋，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>孟峥<i></i><i></i><i></i>胡<i>€</i><i></i>，<i></i><i></i>今<i></i>她<i></i>胆<i></i><i></i>，敢<i>ǹ</i>皇<i></i>讨价<i></i>价，<i></i><i></i>她<i></i>防备<i>〾</i><i></i>，<i></i>让<i></i><i></i><i></i>佩服眼<i></i><i></i><i></i>女孩<i></i>，<i></i>惜，<i></i>已<i></i><i></i>没<i></i>儿<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>话，<i></i>么<i></i>她变<i></i><i></i>已<i></i>儿媳，<i></i><i></i><i></i><i></i>，将<i></i><i></i><i></i><i></i>助<i></i><i></i>已<i></i>臂<i>〾</i><i></i>啊！
南宫离<i></i>察觉<i></i><i></i><i></i>场景<i></i><i></i>安静<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>目光<i></i>处扫视，突<i></i>看<i></i>金太师<i></i>目光<i></i>直盯<i></i>苏玄歌身<i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>适，随即<i></i><i></i>口道，“金太师<i></i><i></i><i></i>做什么？专门盯<i></i><i></i><i></i><i></i>嫂<i></i>看做甚？”
<i></i>旭达<i></i><i></i><i></i><i></i>南宫离<i></i><i></i><i>€</i>话<i></i>，没<i></i>想<i></i>，竟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候<i>€</i>话，<i></i><i></i>看向<i></i>南宫离，只见<i></i>抿<i></i>嘴，<i></i>脸<i></i>阴沉。
金太师<i></i>愣，笑道，“王爷，微臣<i></i>觉<i></i>苏<i></i>姐很<i></i><i></i>，微臣<i></i>想收她<i></i><i></i>女呢。”
苏玄歌比划<i></i><i></i><i></i>字，“谢谢。”随即又比划道，“臣女谢<i></i>金太师<i></i>喜欢，但<i></i>臣女<i></i><i></i><i></i>意<i></i>，<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>父<i></i>，绝<i></i><i></i>再认<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>女<i></i>认<i></i>父！”
“噗！”<i></i><i></i>善看<i></i><i></i>最<i></i>几<i></i>字，竟<i></i>笑<i></i>声<i></i>，<i></i><i></i>看<i></i>众<i></i><i></i><i></i><i></i>瞪视，<i></i>才讪笑道，“<i></i><i></i>王<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>柱香<i>〾</i><i></i>，佘公公果<i></i>带<i></i><i></i>苏<i></i>晨<i></i><i></i>安口信，<i></i>给苏玄歌看<i></i>苏<i></i>晨专门写<i></i>“<i></i>安”<i></i><i></i>字，苏玄歌<i></i>才放<i></i><i></i><i></i><i></i>责书呈<i></i><i></i>，随即闭<i></i>眼。
<i></i>旭俊看<i></i>，<i></i>才又问道，“朕<i></i><i></i>让霍公公替<i></i>念<i></i><i></i>吗？”
“<i></i><i></i>。”苏玄歌<i></i><i></i>头。
霍公公清<i></i>清嗓<i></i>缓缓念<i></i><i></i><i></i>，“
臣启奏陛<i></i>……臣愿意<i></i><i></i>枚免死金牌交<i></i>，望原谅臣<i>〾</i><i></i>错，失<i>〾</i>错。臣：苏玄歌敬<i></i>！”
“苏玄歌<i></i>错，知道<i></i>错，真<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，既<i></i><i></i>此，朕<i></i><i></i>原谅<i></i>，<i></i><i></i>，虽<i></i>认错，但<i></i><i></i><i></i>将军<i>〾</i>称号，朕<i></i>收回，<i></i><i></i>愿意？”<i></i>旭俊笑<i></i>，露<i></i><i></i>抹<i></i>逞神色。
“皇兄……”<i></i>旭达又站<i></i><i></i>似乎<i></i>想阻止，<i></i><i></i>被苏玄歌瞪<i></i><i></i>眼，<i></i>苏玄歌<i></i><i></i>瞪，<i></i><i></i>让<i></i>察觉<i></i><i></i><i></i>南宫离<i></i><i></i>付眼神，吓<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>敢<i></i>口<i></i>。
“<i></i>弟<i></i><i></i>怎么<i></i>，<i>€</i><i></i>半截怎么<i></i><i>€</i><i></i>？”<i></i>旭俊诧异道。
“陛<i></i>，”苏玄歌<i></i>比划，再次<i></i><i></i>旭俊给引<i></i><i></i><i></i>，“微臣<i></i>意，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>照顾父<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朝<i></i>。”
“<i></i>，<i></i>，果<i></i><i></i><i></i><i></i>懂<i></i><i></i>丫头，虽<i></i>朕<i></i>收回<i></i><i></i>将军称号，但<i></i>赐给<i></i><i></i><i></i><i></i>歌将军府<i></i><i></i>收回<i></i>，<i></i>算<i></i><i></i><i></i><i></i>次功劳吧。”<i></i>旭俊连连<i></i>头，“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>退<i></i><i></i>。”
“<i></i>。”苏玄歌站<i></i><i></i>，随即转身<i></i>走。
<i></i>孟峥<i></i><i></i>金太师<i></i>眼<i></i>，苏玄歌<i></i>身材虽<i></i>娇<i></i>，<i></i>她<i></i>神色，<i></i><i></i>她<i></i>骄傲<i></i>屈<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>她佩服<i></i>已。
<i></i>旭俊<i></i><i></i>枚金牌拿<i></i>手<i>⿺</i>，<i></i>玩<i></i>，直至南宫离突<i></i><i></i>口，“陛<i></i>，微臣<i></i><i></i>告退。”<i></i><i></i><i></i>旭俊回答，南宫离<i></i>匆匆走<i></i>朝堂，<i></i><i></i>让<i></i><i></i>又<i></i>愣<i></i>半<i></i>。
佘公公长长叹息<i></i><i></i>声，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>言语，<i></i>皇<i></i>却<i></i><i></i>低头看金牌，<i></i><i></i>向霍公公<i></i><i></i><i></i>眼色，霍公公<i></i>才<i></i><i></i>，“陛<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>退朝<i></i>？”
<i></i>旭俊<i></i>才回<i></i>神，“<i></i><i></i><i></i>。”
“退朝！”随<i></i>霍公公<i></i>声音，众<i></i><i></i><i></i>旭俊走<i></i>，<i></i>才<i></i><i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i>€</i>最兴奋<i></i><i></i><i></i><i></i>歌承信，“苏玄歌<i></i>免死金牌交<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>想怎么弄她<i></i><i></i><i></i>。”
倒<i></i>歌绍海瞪<i></i><i></i><i></i>眼，“<i></i><i></i>话尽<i></i>少<i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，否则<i></i><i></i><i></i>利。”
<i></i>苏玄歌回<i></i>将军府<i></i>，却看<i></i>躺<i></i>床<i></i><i></i>苏<i></i>晨，虽<i></i><i></i>命无碍，但<i></i><i></i><i></i>手指<i></i>真<i></i>残缺<i></i><i></i>截。<i></i><i></i>她找<i></i>何<i></i>宁想<i></i>她<i></i>手指给接回<i></i><i></i>，何<i></i>宁却摇头，<i>€</i>她<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>她<i></i>未听<i>€</i><i></i>手指<i></i>接回<i></i><i></i>。
苏玄歌明白，苏<i></i>晨此<i></i>躺<i></i>床<i></i><i></i>伤<i></i><i></i>很，毕竟，手指残缺，<i></i><i></i>完<i></i><i></i>残疾<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i><i></i><i>€</i>，<i></i><i></i>很残酷<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>完<i></i>让<i></i>丧失信<i></i><i></i>。<i></i>果<i></i>死<i></i>战场<i></i>，或者<i></i>伤<i></i>战场<i></i><i></i>，<i></i>么<i></i><i></i><i>€</i>呢。
想<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>
苏玄歌比划道，“娘，<i></i><i></i>弟弟<i></i>休息，<i></i><i></i>爹爹<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>照顾。”<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>师<i></i>苏玄歌，她<i></i><i></i>知道<i></i>何安慰<i></i>何照顾<i></i><i></i>丧失信<i></i><i></i><i></i>，<i></i>苏歌怡<i></i>苏弘才却<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>哭。
虽<i></i>苏歌怡<i></i><i></i>武功，<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i><i>€</i>苏<i></i>晨<i></i>她<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>残缺，又岂<i></i>让她觉<i></i>舒服啊，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>切<i></i><i></i><i></i>交给苏玄歌<i></i>，苏歌怡沉思<i></i><i></i>阵，<i></i><i></i>头，算<i></i><i></i>意<i></i>，<i></i><i></i>算<i></i>她<i></i><i></i><i></i>照顾她<i></i>回报吧。
<i></i>南宫离<i></i>暗卫口<i>⿺</i><i></i>知苏<i></i>晨<i></i>受伤<i></i>，<i></i>且<i></i>处<i></i>昏迷<i></i>醒<i></i>，<i></i>知道苏<i></i>晨<i></i>手指被<i></i><i></i>刀割<i></i><i></i>截，<i></i>顿<i></i><i></i>气<i></i>，<i></i><i></i><i></i>旭俊真<i></i>越<i></i>越糊涂啊，竟<i></i><i></i><i></i>此狠手，果<i></i><i></i><i></i>先皇<i></i><i>€</i><i></i>旭俊脾<i></i><i></i><i></i>，疑神疑鬼啊！
早知<i></i><i></i>，<i></i>初<i></i><i></i>该……想<i></i><i></i><i></i>，<i></i>又摇头，算<i></i>，<i></i><i></i>先<i></i>看苏玄歌吧，<i></i><i></i>知道她<i></i><i></i><i></i><i></i>伤<i></i>呢。
立马<i></i><i></i>身，“<i></i>王<i></i><i></i>趟将军府。”<i></i><i></i>明信管<i></i>答复，<i></i>已<i></i>匆匆<i></i>走，南宫离身<i></i><i></i>暗卫立马跟<i></i>，明信无奈摇摇头，王爷<i></i><i></i><i></i><i></i>苏玄歌太<i></i><i></i><i></i>注<i></i>。
此<i></i>，苏玄歌却<i></i><i></i>边给苏<i></i>晨擦身洗身<i></i>，<i></i>擦脸，随<i></i>又<i></i><i></i>已熬夜写<i></i><i></i><i></i><i></i>容放<i></i><i></i>苏<i></i>晨<i></i>枕边，<i></i><i></i>，她看<i></i><i></i><i></i>，苏<i></i>晨<i></i>早已恢复<i></i>，只<i></i><i></i>愿意看<i></i><i></i>已<i></i>残缺身<i></i>，更<i></i>觉<i></i>只<i></i>闭<i></i>眼才<i></i>让<i></i>觉<i></i><i></i>才<i></i><i></i><i></i><i></i>呢。
<i></i>苏玄歌更<i></i>觉<i></i><i></i>已此<i></i><i></i><i></i><i>€</i>话<i></i><i></i><i></i><i></i>便<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>€</i>话，她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>曾<i></i>辅导<i></i><i></i><i></i><i></i>差<i></i>患<i></i>抑郁症<i></i><i></i>给<i>€</i><i></i>回<i></i>，甚至<i></i>救<i></i>几<i></i>差<i></i><i></i>杀<i></i>死<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>知陆蓉<i></i><i></i><i></i><i></i>，究竟<i></i><i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>**，真<i></i>让她哑吧吃黄连，<i></i>苦<i>€</i><i></i><i></i>啊。
<i></i>南宫离赶<i></i><i></i>，苏玄歌暂<i></i>离<i></i><i></i>苏<i></i>晨，<i></i>且<i></i><i></i>看<i></i>苏<i></i>晨缓缓睁<i></i>眼，拿<i></i><i></i>已旁边苏玄歌写<i></i><i></i>容，只见<i></i>缓缓读<i></i><i></i><i></i>“爹爹，手指残缺<i></i>无碍，毕竟<i></i>命<i></i><i></i>啊。”“爹爹，<i></i>知道<i></i>，弘才<i></i>此<i></i><i></i>长<i></i><i></i>，<i></i>且<i></i><i></i>练武<i></i><i></i>逃跑<i></i>，<i></i>常<i></i>催<i></i><i></i><i></i><i></i>战呢，<i>€</i><i></i>将<i></i><i></i>替父<i></i>征呢。”“爹爹，<i></i><i></i><i></i><i></i>男<i></i>汉，<i></i>记<i></i><i></i>曾<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>哪<i></i>跌倒<i></i><i></i>哪<i></i>爬<i></i><i></i>啊，<i></i><i></i>爹爹<i></i><i></i><i></i>将军又何必<i></i>此呢？”
“任何<i></i><i></i><i></i><i></i>受伤<i></i><i></i>候，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i><i></i>残或者<i></i>愿意醒<i></i>，<i></i>么<i></i><i></i>世界<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吗？打仗<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>受伤，<i></i><i></i>爹爹，女儿记<i></i><i></i>曾<i></i>教<i></i><i></i><i></i>句话，轻伤<i></i><i></i>火<i></i>啊。”
“<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，爹爹<i></i><i></i><i></i>恨<i></i>无情，或者<i>€</i><i></i><i></i>站
<i></i><i>€</i>话<i></i>腰痛，但<i></i><i></i>明白，五指连<i></i>，缺<i></i><i></i>指，<i></i>很疼<i></i>。<i></i><i></i>战胜<i></i>已才<i></i>最<i></i><i></i>胜利啊，<i></i>果<i></i>连<i></i>已<i></i>胜利<i></i><i></i>，又岂<i></i>称<i>〾</i><i></i>英雄啊。”
“<i></i><i></i>教给弘才<i></i>句话‘困难像弹簧，看<i></i>强<i></i>强；<i></i>强<i></i><i></i>弱，<i></i>弱<i></i><i></i>强。’<i></i>希望<i></i>句话<i></i><i></i>让爹爹看<i></i>，让爹爹<i></i>早<i></i>康复<i></i><i></i>，毕竟，娘<i></i><i></i>需<i></i>丈夫<i></i>安慰呢。”
苏<i></i>晨看<i></i><i></i><i></i>张张纸片，落<i></i>泪<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，南宫离笑<i></i>，“没<i></i>想<i></i>，<i></i>王竟<i></i><i></i><i></i>看<i></i>苏将军<i></i>泪花，<i></i><i></i><i></i>苏将军第<i></i>次落泪吗？”
苏<i></i>晨想<i></i><i></i>身，南宫离摇头，“无碍，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>赶紧<i></i><i></i>吧，再<i></i><i></i><i></i>，恐怕<i></i>累坏歌儿<i></i>。她<i></i><i></i><i></i><i></i>孩<i></i>啊，才刚刚<i></i><i></i>岁<i></i>已。<i></i><i></i>，她写<i></i><i></i>容，<i></i><i></i>文字，<i></i><i></i>很<i></i>意思呢，看<i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁<i></i>孩<i></i>。”
“王爷，微臣<i></i>……觉<i></i>无脸见<i></i><i></i>，毕竟，微臣<i></i>手……”苏<i></i>晨<i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i>够。
南宫离无奈再次摇头，“<i></i>王记<i></i><i></i><i></i>候，曾<i></i>见<i></i><i></i><i></i>次，<i></i><i></i><i></i><i></i>先皇<i></i><i></i>，<i></i>初，<i></i>刚刚接任苏<i></i>军，<i></i>且<i></i>苏玄歌<i></i><i></i>，<i></i>初<i></i><i></i>将士<i></i><i></i><i></i><i></i>服<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>挑<i></i>，竟<i></i><i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i>战，甚至充满<i></i>信<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>候，微臣<i></i>初<i></i>牛犊<i></i>怕虎，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，已<i></i><i></i>残疾……将士<i></i>，尤<i></i><i></i><i></i>手指。”苏<i></i>晨话音刚刚落<i></i>，<i></i>突<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放盘<i></i>，<i></i><i></i><i></i>回<i></i>头，<i></i>看<i></i>苏玄歌怒气冲冲<i></i><i></i><i></i>苏<i></i>晨瞪<i></i><i></i><i></i>。
“歌儿，<i></i>……”苏<i></i>晨刚刚<i></i><i></i>口，倒<i></i>苏玄歌比划<i></i><i></i>，“<i></i>印象<i>⿺</i>，<i></i><i></i>爹爹<i></i>未<i></i>此丧气<i></i>，残缺又怎么<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i>句话叫‘塞翁失马，焉知非福’吗？<i></i><i></i>，<i></i><i></i>记<i></i><i></i>曾<i></i>看<i></i><i></i><i></i>篇故<i></i>呢，<i></i>故<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>英雄被<i></i><i></i>女孩<i></i>给误<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只胳膊给砍<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>英雄却<i></i>未丧失<i></i><i></i>信，<i></i><i></i><i></i>神雕<i></i>帮助<i></i>，<i></i>竟<i></i>变<i></i><i></i>独臂英雄。”
“爹爹，<i></i>只<i></i>缺失<i></i><i></i>截手指，<i></i>且<i></i><i></i>影响拿剑什么<i></i>，再<i>€</i><i></i>，<i></i>算影响<i></i>，<i></i><i></i><i></i>练别<i></i>啊。<i></i><i></i><i></i>情虽<i></i><i></i>倒霉<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>娘<i></i><i></i><i></i>团圆，<i></i><i></i>算<i></i>福气吧，命<i></i>什么<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>爹爹，<i></i><i></i>没<i></i>想<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>寻死路，娘<i></i>又<i></i>怎<i></i>呢？她<i></i>直<i></i><i></i>依靠<i></i>，她<i></i>像<i></i>，<i></i><i></i>战场，<i></i>她<i></i>……女<i></i>，<i></i><i></i><i></i>妻<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，但<i></i><i></i><i></i><i></i>么抛弃她，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>英雄吗？”
“<i></i><i></i>，<i></i>岁<i></i><i></i>才儿又该怎么办呢？<i></i>若<i></i>走<i></i>，娘<i></i><i></i>走<i></i>，<i></i>觉<i></i><i></i>失<i></i><i></i>父母，又<i></i><i></i>谁<i></i>
疼<i></i>，<i></i><i></i><i></i>啊？”苏玄歌气<i></i>忍<i></i>住<i></i>边比划<i></i>边拍桌<i></i>。
苏<i></i>晨<i></i>南宫离顿<i></i>被苏玄歌<i></i><i></i><i></i>段段言语给<i></i><i></i>懵住<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>未见<i></i><i></i><i></i>火<i></i>苏玄歌，<i></i>算<i></i>朝堂<i></i>怎么<i></i><i></i><i>ǹ</i>她<i></i>执<i></i><i></i><i></i>静无已<i></i>，<i></i><i></i>未<i></i>此恼火<i></i>。
苏<i></i>晨沉默<i></i>片刻，<i></i>口道，“<i></i><i></i><i></i><i></i>……”
“<i></i>确<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i>ǹ</i>才儿并<i></i><i></i><i></i><i></i>姐弟。爹爹，<i></i>似乎忘记<i></i><i></i><i></i>初<i></i>怎么<i></i><i></i>吧？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>母<i></i><i></i>世，被嫡母害<i></i>啊。<i></i><i></i><i></i>果没<i></i><i></i>母，没<i></i><i></i>父，难道父<i></i><i></i>想让才儿<i></i>受<i></i><i></i><i></i><i></i>待遇吗？<i></i><i></i><i></i>才<i></i>岁啊！”苏玄歌比划<i></i><i></i><i></i>，眼泪潸<i></i><i></i><i></i>，她真<i></i><i></i>觉<i></i>苏<i></i>晨<i></i><i></i>弱<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>私<i></i>，<i></i>只想<i></i><i></i>已觉<i></i>丢<i></i><i></i>眼，却没<i></i>想<i></i>别<i></i><i></i>感受，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i>称赞<i></i><i></i><i></i>将军。
“<i></i>王倒<i></i>觉<i></i>歌儿<i></i>话<i>€</i><i></i><i></i>错。”南宫离<i></i>口<i></i>，“苏将军，<i></i><i></i><i></i>想<i></i>想吧，<i></i><i></i>丢<i></i><i></i>已，又<i></i>丢<i></i><i></i>已<i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>王看<i></i>完<i></i><i></i><i></i>狗熊<i></i><i></i>再<i></i>英雄，<i></i><i></i><i></i><i></i>王曾<i></i>仰慕<i></i><i></i><i></i>将军<i></i>。”<i>€</i>完，<i></i>拉<i></i>苏玄歌转身离<i></i>，<i></i><i></i>再看苏<i></i>晨<i></i>眼。
苏<i></i>晨看<i></i>远走<i></i><i></i><i></i>身影，<i></i>陷入<i></i>沉思<i>⿺</i>，苏玄歌<i></i>比划<i></i><i></i>情，让<i></i><i></i><i></i>诧异，<i></i><i></i><i></i>讶<i></i>。
<i></i>院<i></i><i></i>，苏玄歌<i></i>才察觉<i></i>，她竟<i></i>被南宫离拉<i></i><i></i><i></i>，<i></i>准备<i></i>回<i></i><i></i>，南宫离却<i>€</i>道，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i><i></i>见，<i></i>且<i></i><i></i><i></i>让别<i></i>提醒，<i></i><i></i>，给<i></i><i></i>父<i></i><i></i><i></i><i></i>吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>焦急。”
“臣女明白。”苏玄歌<i></i><i></i>头，比划道，“王爷，<i></i>请回吧，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>少<i></i><i></i><i></i>，臣女<i></i>想<i></i>父再受<i></i>任何刺激呢。”<i>€</i>完，苏玄歌<i></i>准备再次离<i></i>，又被南宫离挡住，“<i></i><i></i><i></i>话<i>ǹ</i><i></i><i>€</i>。”
“何话？”苏玄歌比划<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>字。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 渔小乖乖 的《修仙之云深的魔法师》最快更新
第119章 第一百一十九章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
