第52章 第五十二章
作品:《修仙之云深的魔法师》 《修仙<i>〾</i>云深<i></i>魔<i></i>师》最<i></i>章节 第52章 第五<i></i><i></i>章
柳氏虽<i></i><i></i>明白<i></i>什么<i></i><i></i>空<i></i>明明<i></i>老神仙给<i></i>，怎么又<i></i>苏璟<i></i><i></i>，<i></i><i></i>她<i></i><i></i>没<i></i>问<i></i><i></i>，<i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>再问。
“<i></i><i></i>，婶<i></i>。”苏璟叫<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>感官<i></i><i></i><i></i><i></i>，尤<i></i><i></i>孙月娥，<i></i>做<i></i>手<i></i>菜。
柳氏<i></i>孙月娥答<i></i><i></i><i></i>声。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃东西<i></i>吗？”柳氏突<i></i>想<i></i>苏璟<i></i>该<i></i>空<i></i><i></i>呆<i></i>很久<i></i>，<i></i>没<i></i>吃东西。
<i></i><i></i>想<i>€</i><i></i>饿<i></i>苏璟<i></i>话<i></i>口<i></i><i></i>候拐<i></i><i></i><i></i>弯，“<i></i>饿<i></i><i></i>候<i></i>吃<i></i><i></i>苹果<i></i><i></i>草莓垫垫肚<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>候柳氏<i></i>忘记<i></i>苏璟<i></i><i></i><i></i>常<i></i>，想<i></i><i></i><i></i>该<i></i>饿坏<i></i>，让孙月娥<i></i><i></i>给<i></i>做<i></i>碗<i></i>。
阮安安看<i></i>苏璟真<i></i><i></i>几<i></i><i></i>笑容，果<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>句<i></i><i></i>便<i></i>娘啊。
苏璟才<i></i>管阮安安<i></i><i></i>何想<i></i>己<i></i>，<i></i><i></i><i></i>吃<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>比<i></i>星际，真<i></i><i></i>太<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>想快<i></i><i></i>飞碟给修<i></i>离<i></i><i></i><i></i><i></i>。
苏璟被柳氏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>继续留<i></i>空<i></i><i></i>，<i></i><i></i>柳氏她<i></i>怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>饿死<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>，苏璟<i></i><i></i>阮康<i></i><i></i>阮磊睡<i></i><i></i><i></i>屋<i></i>。
第<i></i><i></i>陈苹苹<i></i>陈秋蓉看<i></i>苏璟<i></i>被吓<i></i><i></i>跳，她<i></i><i></i>没<i></i>见<i></i><i></i>般俊美<i></i><i></i>，<i></i>且<i></i>留<i></i><i></i><i></i>短<i></i>。
<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>崇信<i></i>身<i></i><i></i>肤受<i>〾</i>父母<i></i>思想，苏璟<i></i>般<i></i><i></i>只<i></i>让<i></i><i></i>觉<i></i><i></i><i></i>孝<i></i><i></i>。
孙月娥跟她<i></i>解释<i></i><i></i><i></i>己<i></i>侄<i></i>，<i></i><i></i>父母<i></i>死<i></i>，<i></i><i></i><i></i>投奔<i></i>己<i></i>段<i></i><i></i>。
听<i></i><i></i>父母死<i></i>，陈秋蓉<i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>短<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>太伤<i></i><i></i>才剃<i></i><i></i>吧。
阮安安<i></i>昨<i></i>晚<i></i><i></i>空<i></i><i></i>晒<i></i><i></i><i></i>木瓜干<i></i>拿<i></i><i></i><i></i>，让柳氏带<i></i>回<i></i>，算<i></i><i></i><i></i><i></i>概<i></i><i></i>百五<i></i><i></i>斤，<i></i><i></i>担<i></i><i></i>够<i></i>。
吃饱<i></i>早餐，阮安安<i></i>阮康阮磊<i></i><i></i>身<i></i><i></i>课<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>已<i></i>熟悉<i></i>周围，<i></i><i></i>孙月娥再送<i></i>。
苏璟叫阮安安走，<i></i>己<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>课，<i></i>跟<i></i><i></i>干嘛？”阮安安问<i></i>。
“<i></i>让<i></i>给<i></i>带<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>带，只<i></i><i></i><i></i>己<i></i>买<i></i>。”苏璟回答。
“<i></i><i></i>买<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>钱吗？”阮安安又问。
<i></i><i></i>难倒<i></i>苏璟，<i></i>知道<i></i><i></i><i></i>星际<i></i><i></i><i></i><i></i>才博士，<i></i><i></i>钱<i></i><i></i>东西<i></i><i></i>没<i></i>概念<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>星际币<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>断<i></i>涨<i></i><i></i>字。
<i></i><i></i><i></i>忘<i></i>，<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i>星际<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i><i></i><i></i>送<i></i>什么<i></i><i></i>苏璟<i></i>。
阮安安见<i></i><i></i><i></i>脸懵<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，忍<i></i>住给<i></i><i></i><i></i><i></i>银<i></i>，“<i></i>先拿<i></i><i></i>钱<i></i>买吧，<i></i>该<i></i>买<i></i>少<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>买<i></i><i></i><i></i>回<i></i>，<i></i><i></i>该找<i></i><i></i>回<i></i><i></i>路吧？”
阮安安<i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>晃荡，毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i><i></i>板扎<i></i>，<i></i>怕被<i></i>知道什么<i></i><i></i>给掳走<i></i>。
苏璟收<i></i><i></i>银<i></i>，“记路<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>根<i></i>难<i></i>倒<i></i>。”
见苏璟<i></i>副没问题<i></i><i></i><i></i>，阮安安<i></i><i></i>没<i></i>继续<i></i><i></i>耗<i></i><i></i>，她<i></i>真<i></i>快<i></i>迟<i></i><i></i>。
刚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>堂门口<i></i><i></i>候踩<i></i><i></i><i></i><i></i>。
孙夫<i></i>让<i></i><i></i>赶紧坐<i></i>，<i></i><i></i>始<i></i>课<i></i>。
<i></i><i></i>千字文<i></i><i></i>字<i></i>已<i></i><i></i><i></i>差<i></i><i></i><i></i>，阮安安<i></i><i></i><i></i>再听孙夫<i></i><i></i>课，<i></i><i></i><i></i>描字帖。
孙夫<i></i><i></i><i></i><i>€</i>她，毕竟她教<i></i>知识<i></i><i></i><i></i>懂<i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>适<i></i><i></i><i></i>环境<i></i>已。
<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>阮安安<i></i>苦练，她<i></i>字<i></i><i></i><i></i><i></i>达<i></i>见<i></i><i></i>程<i></i><i></i>，虽<i></i>没<i></i>风骨，但至少横<i></i>横竖<i></i>竖<i></i>。
<i></i><i></i>描字帖<i></i>她突<i></i><i></i>被什么东西打<i></i><i></i><i></i>头。
阮安安抬头<i></i><i></i>白玉昌<i></i>看<i></i><i></i>己笑，示意<i></i>己<i></i>字条打<i></i>看看。
“<i></i><i></i>吃午饭。”
阮安安没想<i></i>白玉昌看<i></i><i></i>怎么<i></i>，但<i></i><i></i>手字却写<i></i>极<i></i>，至少<i></i><i></i>己看<i></i><i></i>极<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>让白玉昌嘲笑<i></i>己<i></i>字丑，她直接<i></i><i></i><i></i><i></i>头。
白玉昌<i></i>笑容更<i></i><i></i>。
真<i></i>，妹妹已<i></i><i></i>始接受<i></i>己<i></i><i></i>哥哥<i></i>。
既<i></i>答<i></i><i></i>白玉昌，阮安安放<i></i><i></i><i></i>让阮康<i></i>阮磊<i></i><i></i>回<i></i><i></i>。
范世栋看见阮安安<i></i>白玉昌<i></i><i></i><i></i>吃饭，眼睛简直<i></i>冒火<i></i>。
阮安安很想<i></i><i></i><i>€</i><i></i>句，<i></i><i></i><i></i>眼神真<i></i><i></i>让<i></i>己误<i></i><i></i>。
给白玉昌送饭<i></i><i></i>看见<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃饭<i></i><i></i><i></i><i></i>错愕。
<i></i>送<i></i><i></i>饭菜依旧很<i></i>，看<i></i><i></i>很精致。
阮安安尝<i></i><i></i>口狮<i></i>头，<i></i>仅<i></i>看，<i></i>且<i></i>很<i></i>吃。
“怎么<i></i>，<i></i><i></i>酒楼<i></i>饭菜<i></i>错吧？”白玉昌<i></i>语气充满<i></i><i></i>豪。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>酒楼<i></i>？”难怪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i>么<i></i>菜呢。
“<i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>富贵楼吃饭，<i></i>爷让<i></i><i></i>给<i></i>通通免单。”白玉昌<i></i>副哥哥罩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
阮安安没想<i></i>富贵楼竟<i></i><i></i>白玉昌<i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i>己<i></i><i></i>
，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>缘。
范世栋简直<i></i>嫉妒坏<i></i>，<i></i>努<i></i><i></i><i></i>么久<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>姑娘<i></i>白玉昌<i></i><i></i>晃荡<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>只<i></i>白玉昌<i></i>情<i></i><i></i>才<i></i>赏给<i></i>己<i></i><i></i><i></i>菜，<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>桌<i></i>吃<i></i>饭。
“乡巴佬。”范世栋<i></i>眼<i></i><i></i>鸡腿<i></i>做<i></i>阮安安，狠狠<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口。
阮安安<i></i>白玉昌吃饱<i></i>，送饭<i></i><i></i><i></i>桌<i></i>收拾<i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>离<i></i><i></i>。
怕<i></i>午打瞌睡，阮安安趴<i></i>桌<i></i><i></i>休息<i></i><i></i><i></i>儿。
<i></i>午孙夫<i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i>消息，<i></i><i></i>明<i></i><i></i><i></i>课，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>庄<i></i><i></i><i></i>验<i></i><i></i>秋收。
阮安安觉<i></i><i></i><i></i>提议<i></i><i></i>很<i></i>错，古代读书<i></i><i></i>珍贵<i></i>言<i></i>喻。
基<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>庭才<i></i>供<i></i><i></i>，<i></i><i></i>读书<i></i><i></i>珍贵，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般<i></i><i></i><i></i><i></i>求做<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>句，“百无<i></i><i></i><i></i>书<i></i>”<i></i>话。
让<i></i><i></i><i></i>验<i></i><i></i>普通百姓<i></i>苦难阮安安觉<i></i><i></i><i></i><i></i>错<i></i>，至少<i></i><i></i>让<i></i><i></i>知道，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>苦才<i></i>让<i></i><i></i><i></i>读书，<i></i><i></i><i></i><i></i>至<i></i>考<i></i><i></i>试<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>做，养<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>手低<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>白玉昌依旧跟<i></i>阮安安<i></i><i></i>回<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>回<i></i><i></i>娘<i></i><i></i>骂<i></i>吗？”阮安安忍<i></i>住问道，<i></i><i></i><i></i><i></i>少爷<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>跟<i></i><i></i><i></i><i></i>女玩吧，毕竟古代<i></i><i></i><i></i>级森严<i></i>。
“<i></i>娘<i></i>兴<i></i><i></i><i></i>及呢。”她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>女儿。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>句话白玉昌<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>娘虽<i></i><i></i>愿意再<i></i><i></i>，<i></i><i></i>喜欢女儿<i></i>想<i></i><i></i><i></i>比<i></i>己喜欢妹妹<i></i>想<i></i>少，<i></i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>妹妹带回<i></i>，她<i></i><i></i><i></i><i></i>女儿呢。
阮安安<i></i><i></i><i></i><i></i>白玉昌再<i></i><i></i>太捣乱<i></i>，<i></i><i></i><i></i>娘巴<i></i><i></i><i></i><i></i>回<i></i>，<i></i><i></i>任<i></i><i></i>跟<i></i><i></i>己回<i></i><i></i>。
毕竟吃<i></i>嘴短，<i>⿺</i>午吃<i></i><i></i>么丰盛<i></i><i></i>顿，她<i></i><i></i>连拒绝<i></i><i></i><i></i>意思<i></i>。
<i></i>阮安安回<i></i><i></i>，她才<i></i><i></i>苏璟竟<i></i>没<i></i>回<i></i>，阮安安<i></i>知道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什么<i></i>情耽搁<i></i>，只<i></i><i></i>晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>回<i></i><i></i><i></i><i></i>找<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>记挂<i></i>苏璟，<i></i><i></i>她吃饭<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>漫<i></i><i></i><i></i><i></i>，连别<i></i>喊她<i></i>没<i></i>听<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>意倒<i></i><i>€</i><i></i>声啊。”
阮安安看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己眼<i></i>晃，<i></i>才抬<i></i>头看<i></i>白玉昌<i></i>脸期待<i></i><i></i>情看<i></i><i></i>己，没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>走<i></i>句<i></i>意。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i>⿺</i>午<i></i>跟<i></i>吃饭，<i></i>午<i></i><i></i><i></i><i></i>吃饭<i></i>。”白玉昌见<i></i>阮安安答<i></i><i></i><i></i><i></i>，整<i></i><i></i><i></i>眉飞色舞<i></i>，
<i></i><i></i><i></i><i></i>，又<i></i>吃<i></i>半碗饭。
“<i></i>看<i></i>胖嘟嘟<i></i>连走路<i></i><i></i>喘<i></i><i></i>喘，谁<i></i>想让<i></i>做她哥哥啊。”
白玉昌忍<i></i>住又想<i></i><i></i><i></i>讨厌鬼<i></i><i></i>己<i>€</i><i></i>话，整<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，恼怒<i></i>己<i></i>什么<i></i>没<i></i>忍住呢。
<i></i><i></i><i></i>决<i></i><i></i><i></i>吃<i></i>饭走路回<i></i>。
白玉昌觉<i></i><i></i>己真<i></i><i></i><i></i><i></i>妹妹付<i></i><i></i>太<i></i>太<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>黑<i></i>苏璟<i></i>没<i></i>回<i></i>，阮安安<i></i>想<i></i><i></i><i></i>找<i></i>，<i></i><i></i>突<i></i>想<i></i>，她<i></i>空<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>啊，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再问问<i></i><i></i>哪<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
阮安安回房<i></i><i></i>空<i></i>，呼唤<i></i>苏璟。
很快苏璟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>空<i></i><i></i><i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i>昏迷<i></i><i></i>。
“苏璟，苏璟…”阮安安拍打<i></i>，<i></i><i></i>却没<i></i><i></i><i></i>任何<i></i>回<i></i>。
“哇……”<i></i><i></i>哭<i></i><i></i><i></i>，“<i></i><i></i>，博士<i></i><i></i>死<i></i>吧，<i></i>怪<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i>呼叫<i></i>博士，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>果<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i>，博士，哇……”
阮安安<i></i><i></i><i></i><i></i>脉搏，“闭嘴，<i></i><i></i>博士<i></i>没死，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再哭<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>给哭没<i></i>。”
<i></i><i></i>听见阮安安<i></i>么<i>€</i>，赶紧闭<i></i>嘴。
阮安安又叫<i></i><i></i><i></i>儿，<i></i><i></i>苏璟<i></i><i></i>没<i></i><i></i>静，她怀疑<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i><i></i>**。
阮安安才<i>€</i>完<i></i>己<i></i>怀疑，<i></i><i></i><i></i>往苏璟<i></i>嘴<i></i>送<i></i><i></i>滴特级营养液，“特级营养液<i></i><i></i>排除<i></i><i></i><i></i>杂质，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>排除<i></i><i></i><i></i>毒素<i></i>。”
阮安安只<i></i>感叹<i></i>句，果<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，她辛苦求半<i></i><i></i>东西<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>求<i></i><i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>么给<i></i>别<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>最<i></i><i></i><i></i>，最<i></i><i></i><i></i><i></i>苏璟。
果<i></i>特级营养液吃<i></i><i></i>没<i></i><i></i>久，苏璟<i></i>醒<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>脸防备<i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>阮安安，<i></i><i></i>己<i></i><i></i>空<i></i><i></i><i></i>才放松<i></i><i></i>少。
“<i></i>怎么<i></i>？<i></i>什么<i></i>昏倒？”阮安安问道。
苏璟晃晃<i></i>己<i></i>脑袋，<i></i><i></i><i></i>清醒<i></i><i></i>少，“<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>抱<i></i>孩<i></i>跑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>追<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>己<i></i>孩<i></i>，<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>，没想<i></i>转弯<i></i><i></i><i></i>被<i></i><i></i><i></i><i></i>给打晕<i></i>，再醒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>记<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>哪<i></i>吗？”
苏璟摇摇头。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>看看，<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>叫<i></i><i></i>。”
阮安安<i>€</i>完<i></i>送苏璟<i></i><i></i><i></i>。
苏璟才<i></i><i></i><i></i>听<i></i><i></i>阵脚步声。
周围很<i></i>昏暗，<i></i><i></i><i></i><i></i>儿<i></i>
<i></i>眼睛<i></i>适<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>光<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>己周围<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>除<i></i><i></i>己，<i></i><i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>姑娘，<i></i>么<i></i><i></i>孩<i></i>。
门被打<i></i><i></i>，苏璟赶紧装做昏迷<i></i><i></i><i></i>。
<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>知道<i></i>己<i></i>被绑<i></i><i></i><i></i><i></i>配<i></i>己<i></i><i></i>百<i></i><i></i>智商<i></i>。
“赵哥<i></i>看，<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>，长<i></i><i></i>错吧，<i></i><i></i>睁<i></i><i></i>眼睛<i></i>才知道，连青楼<i></i><i></i>花魁<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>黯<i></i>失色呢。”
苏璟感受<i></i><i></i>己<i></i>身<i></i><i></i><i></i><i></i>道打<i></i><i></i>目光，<i></i><i></i>像看商品<i></i><i></i><i></i>扫视<i></i><i></i>遍。
“<i></i>确<i></i>错，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>送给<i></i>侯爷，保证<i></i><i></i>半辈<i></i><i></i><i></i><i></i>愁<i></i>。”
<i></i><i></i>浑厚<i></i>男声想<i></i><i></i>，苏璟估计<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>谓<i></i>赵哥。
“<i></i><i></i>候<i></i>肯<i></i><i></i><i></i>忘记赵哥<i></i>提携<i>〾</i>恩<i></i>。”
苏璟听<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>门，<i></i><i></i>脚步声越<i></i>越远，<i></i><i></i>秒<i></i>己<i></i>又回<i></i><i></i>空<i></i>。
“怎么<i></i>，<i></i>知道<i></i>己<i></i>哪<i></i>吗，周围<i></i>没<i></i>什么特别醒目<i></i>建筑？”阮安安忍<i></i>住问道。
“<i></i>被<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>屋<i></i><i></i><i></i>，周围<i></i><i></i>昏迷<i></i><i></i>，<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>贩<i></i><i></i>手<i></i>。”苏璟没想<i></i><i></i>己竟<i></i>被**<i></i>。
<i></i>果<i></i><i></i><i></i>，<i></i>肯<i></i><i></i>让别<i></i><i></i>悔活<i></i><i></i><i></i>世界<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>只<i></i><i></i><i></i>寻常<i></i><i></i>，<i></i>且身边没<i></i>任何<i></i><i></i>科技，别<i>€</i>让别<i></i><i></i>悔<i></i>，<i></i>果<i></i><i></i><i></i><i></i>空<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>怎么<i></i><i></i><i></i>知道呢。
“<i></i>贩<i></i>？”阮安安狐疑<i></i>打<i></i><i></i>苏璟<i></i>眼，<i></i><i></i><i></i>竟<i></i><i></i>么<i></i>看，<i></i>看<i></i>连<i></i>贩<i></i><i></i><i></i>打<i></i><i></i><i></i>意<i></i>。
“刚刚<i></i>看<i></i><i></i><i></i>周围，很<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>室，<i></i>且<i></i>旁边<i></i><i></i><i></i><i></i>昏迷<i></i><i></i>孩<i></i><i></i>姑娘，听<i></i><i></i><i></i>谈话，<i></i><i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>被称<i></i>赵哥，<i></i><i></i><i></i><i></i>送给<i></i><i></i>侯爷。”苏璟<i></i><i></i>己听<i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i>复述<i></i><i></i>遍。
<i>€</i><i></i><i></i>贩<i></i>，无疑<i></i>很<i></i>恶<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>贪<i></i>，<i></i>知道害<i></i><i></i>少<i></i>庭<i></i>破<i></i>亡，妻离<i></i>散。
阮安安觉<i></i><i></i>己既<i></i>碰<i></i><i></i><i></i>件<i></i>情，<i></i><i></i>该<i></i>管<i></i>管，<i></i>么<i></i>孩<i></i>失踪，<i></i><i></i>知道<i></i><i></i><i></i>爹娘<i></i><i></i><i></i>伤<i></i>呢。
<i></i>苏璟，<i></i><i></i>无疑<i></i>最<i></i><i></i><i></i>谍。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>够查看<i></i>苏璟<i></i>边<i></i>状况吗？”阮安安问<i></i><i></i>，<i></i>果<i></i><i></i>够看<i></i>，<i></i><i></i>无疑又<i></i><i></i><i></i><i></i>胜率。
“<i></i><i></i><i></i>科技没错，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>黑科技啊，怎么<i></i><i></i>啥<i></i><i></i>。”<i></i><i></i><i></i>口<i>€</i>道。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，阮安安只<i></i>另<i></i>想<i></i><i></i>办<i></i>，既<i></i>救<i></i>孩<i></i>，又<i></i><i></i>让苏璟安<i></i>无恙。
<i></i><i></i>想<i></i>想<i></i>她<i></i>没<i></i><i></i>办<i></i>，只<i></i>问
苏璟<i></i>没<i></i>想<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>送给侯爷，肯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>确<i></i>具<i></i><i></i>位置，<i></i><i></i><i></i><i></i>带<i></i>别<i></i><i></i>救<i></i><i></i>。”苏璟<i>€</i>道。
阮安安<i></i>没<i></i>别<i></i>办<i></i>，只<i></i>让苏璟<i></i><i></i>冒险。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>空<i></i><i></i><i></i>呆<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>肯<i></i><i></i>找<i></i>，<i></i><i></i>候<i></i>看看哪<i></i><i></i><i></i>乱<i></i>知道<i></i><i></i>哪<i></i><i></i>。”阮安安<i></i><i></i><i></i>放<i></i>苏璟<i></i><i></i>，忍<i></i>住劝<i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 渔小乖乖 的《修仙之云深的魔法师》最快更新
第52章 第五十二章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
