第262章 第两百六十二章
作品:《虫族之我被伴侣逼成战神》 《虫族<i>〾</i><i></i>被伴侣逼<i></i>战神》最<i></i>章节 第262章 第<i></i>百六<i></i><i></i>章
<i></i>官谦让江瑟瑟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，举步走<i></i><i></i>门。
管<i></i>见<i></i>回<i></i>，忙<i></i>迭迎<i></i><i></i><i></i>，<i></i>声<i></i>汇报，“少爷，舒云被<i></i>姐赶走<i></i>。”
“<i></i>知道。”<i></i>官谦脱<i></i>西服<i></i>套递给管<i></i>，问：“<i></i>姐呢？”
“<i></i>楼<i></i>呢。”
<i></i>官谦快步<i></i>楼，<i></i><i></i><i></i>官媛房<i></i>门口，抬<i></i>手敲<i></i>敲门。
“媛媛，<i></i><i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>儿，门<i></i><i></i>。
<i></i>官媛<i></i>无<i></i>情<i></i>看<i></i><i></i>，语气淡漠，“<i></i><i></i>吗？”
虽<i></i>早已习惯她<i></i><i></i><i></i>态<i></i>，但<i></i>官谦<i></i><i></i><i></i><i></i>受伤。
毕竟，<i></i><i>ǹ</i><i></i>靳封臣<i></i>态<i></i>，未免差距太<i></i>。
<i></i>官谦顾<i></i><i></i>难受，<i></i>口问道：“<i></i>什么<i></i>舒云赶走？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>替<i></i><i></i>舒云<i>€</i>话<i></i>吗？”<i></i>官媛<i></i>答<i></i>问道，<i></i><i></i>嘲讽。
“<i></i>。”<i></i>官谦坦诚<i></i><i></i><i></i><i></i>头，“她<i></i><i></i>托<i></i><i></i>公司找<i></i><i></i>佣<i></i>，简单<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>选择<i></i>她<i></i>，哪怕<i></i><i></i>除她<i></i><i></i>先问<i></i><i></i><i></i>意思吧？”
“<i></i>啊。”<i></i>官媛<i></i>头，“<i></i><i></i><i></i><i></i>问问<i></i><i></i>意思。”
<i></i>官谦皱<i></i><i></i>眉，目光<i></i>瞬<i></i>瞬<i></i>看<i></i>她。
只听她慢条斯<i></i><i></i><i></i>口，“舒云她<i></i>番<i></i>次<i></i>顾<i></i><i></i>警告，试图接近封臣，<i></i><i></i><i></i>怀疑她想<i></i>封臣<i></i>利。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>她<i></i>除<i></i>？”<i></i>官谦眉头皱<i></i>更紧，<i></i>她<i></i>做<i></i><i></i><i></i>赞<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>够吗？”<i></i>官媛冷笑<i></i>声，“难道<i></i><i></i>封臣<i></i><i></i><i></i>，再<i></i><i></i><i></i>除吗？”
<i></i>官谦深吸<i></i>口气，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意思。<i></i><i></i>意思<i></i>舒云<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“听<i></i><i></i>话，<i></i>很<i></i>解她吗？”<i></i>官媛双手环抱<i></i>胸<i></i>，看<i></i><i></i>目光充满<i></i>讥讽。
<i></i>官谦<i></i><i></i><i></i>己绕<i></i><i></i><i></i>，<i></i>抬<i></i>手，“<i></i><i></i>儿，<i></i><i></i>哪<i></i>看<i></i><i></i><i></i>她很熟？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>己<i>€</i><i></i>吗？”<i></i>官媛冷哼<i></i>声，“<i></i><i></i><i></i><i></i>她<i></i>熟，怎么知道她<i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>只<i></i><i></i><i></i>选<i></i><i></i>眼光很<i></i>信<i></i>。”
<i></i>官谦想<i></i>想，继续<i>€</i>：“靳封臣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，没<i></i>想<i></i><i></i>么脆弱，<i></i>像谁<i></i><i></i><i></i>伤害<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>么迷恋。”
“<i></i><i></i>底想干嘛？”<i></i>官媛冷冷<i></i>问道。
“<i></i><i></i>让舒云回<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>想看<i></i>她，<i></i><i></i>交代她<i></i>直待<i></i>
<i></i>院，看<i></i><i></i><i></i>绕路走，<i></i>吗？”
“<i></i><i></i><i></i>意。”<i></i>官媛直接拒绝<i></i>。
“<i></i>什么？她<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>佣<i></i>，<i></i>何必跟她计较呢？”
<i></i>果她<i></i>看<i></i>舒云<i></i><i></i>江瑟瑟，才<i></i><i></i>赶走，<i></i>无话<i></i><i>€</i>。
但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>情况，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i>解她<i></i>什么<i></i>舒云<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>敌意。
“既<i></i><i></i><i></i>知道她<i></i>只<i></i><i></i><i></i>佣<i></i>，<i></i><i></i>没必<i></i>替她<i>€</i>话，<i></i><i></i>候再找<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>官媛<i></i>话并没<i></i>错。
<i></i>官谦<i></i><i></i><i></i><i></i>知道该<i>€</i>什么。
<i></i>官媛<i></i>想<i></i><i></i><i></i>毫无意<i></i><i></i><i></i><i></i>浪费<i></i><i></i>，“<i></i>果没<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>忙。”
话落，她抬手便<i></i><i></i><i></i>门。
“<i></i><i></i>！”
<i></i>官谦挡住门，静默<i></i>几秒，“媛媛，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>该<i></i><i></i><i></i>话语权，<i></i><i></i>让舒云回<i></i>。”
<i>€</i>完<i></i>句，<i></i><i></i>管<i></i>官媛<i></i><i></i><i></i><i></i>意，转身离<i></i>。
<i></i>官媛愣<i></i>愣，旋即笑<i></i><i></i><i></i>，<i></i>被气笑<i></i>。
她<i></i><i></i><i></i>懂<i></i><i></i>什么<i></i>护<i></i><i></i><i></i>佣<i></i>，难道<i></i>像她怀疑<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>舒云<i></i>什么<i></i><i></i>告<i></i><i></i>秘密？
<i></i>果真<i></i><i></i><i></i>，她更<i></i><i></i><i></i>意<i></i><i></i>做<i></i>。
……
<i></i>官谦直接<i></i>江瑟瑟喊回<i></i><i></i>。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>老<i></i>待<i></i><i></i>院，<i></i><i></i><i></i>处乱跑，<i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>保<i></i><i></i><i></i>。”<i></i>官谦特别叮嘱道。
江瑟瑟忙<i></i>迭<i></i><i></i>头，“少爷，您放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再乱跑。”
<i></i>官谦并<i></i>信她<i></i>话。
她<i></i>么<i></i>乎靳封臣，谁知道<i></i><i></i>做<i></i>什么<i></i><i></i>。
但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吧。
<i></i><i></i>放弃强<i>⿸</i><i></i>求她怎么做<i></i>。
“回房<i></i><i></i>吧。”
江瑟瑟道<i></i>声谢，匆匆往房<i></i>走<i></i>。
<i></i>楼梯<i></i><i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i>官媛走<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>打<i></i><i></i>照<i></i>，江瑟瑟<i></i><i></i><i></i>头，低<i></i>头匆匆走<i></i>。
“<i></i><i></i>真<i></i>让她回<i></i>啊。”<i></i>官媛走<i></i><i></i>官谦<i></i><i></i>，<i></i><i></i>难<i></i>置信<i></i>看<i></i><i></i>。
<i></i>官谦轻轻<i></i>笑，“<i></i>只<i></i><i></i>想被<i></i><i>€</i><i></i>无良老板，她并没<i></i>犯<i></i>错误，没<i></i><i></i><i></i>她<i></i>除。”
“没<i></i><i></i>？”<i></i>官媛嗤笑<i></i>声，“<i></i><i>€</i><i></i>，<i></i>怀疑她想<i></i>封臣<i></i>利！”
“<i></i><i></i>只<i></i>怀疑，<i></i><i></i>吗？”<i></i>官谦挑<i></i>挑眉。
<i></i>官媛<i></i>噎，旋即笑<i></i><i></i><i></i>，笑容<i></i>满<i></i>嘲讽，“<i></i>啊，<i></i>官谦，<i></i><i></i><i></i><i></i>舒云<i></i>真
够<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>官谦没<i></i><i>€</i>话，<i></i><i></i>想<i></i><i>€</i>什么，她怎么想<i></i>怎么想吧。
<i></i>官媛深深吸<i></i>口气，继续道：“<i></i><i></i><i></i>怀疑<i></i><i></i>想利<i></i>舒云<i></i>封臣<i></i>利，毕竟<i></i><i></i><i></i><i></i>很<i></i><i></i>意见。”
<i></i>官谦笑<i></i>，“媛媛，<i></i><i></i>狗血<i></i>视剧看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i></i><i></i>想<i></i><i></i>？”
随即，<i></i>又耸<i></i>耸肩，“随便<i></i>怎么想吧，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>意<i></i>除舒云。”
<i>€</i>完，<i></i><i></i>直接<i></i>门。
<i></i>需<i></i>喝几杯，才<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>烦躁。
……
<i></i>煜琛没<i></i>想<i></i><i></i>己<i></i>约<i></i>官媛吃<i></i>饭，竟<i></i>被<i></i>拍<i></i>，<i></i>布<i></i><i></i>网<i></i>。
绯闻满<i></i>飞。
<i></i><i></i>传<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>官媛，<i></i>叶<i></i>联姻只<i></i><i></i><i></i>稳固<i></i><i></i>总裁位置。
看<i></i><i></i>闻<i></i><i></i>候，<i></i>煜琛忍<i></i>住笑<i></i><i></i><i></i>。
“怎么<i></i><i></i><i></i>编<i></i>么荒唐<i></i><i></i>闻？”<i></i>抬头看向宋尧，神情颇<i></i>无奈。
宋尧扯<i></i>扯嘴角，<i></i><i></i>翼翼道：“总裁，您<i></i>初<i></i><i></i><i></i>追求<i></i>官<i></i>姐吗？<i></i><i></i><i></i><i></i>闻<i></i><i></i><i></i><i></i>编<i></i>。”
“<i></i><i></i>什么<i></i>候<i></i>，<i></i>提<i></i><i></i>？”<i></i>煜琛<i></i>悦<i></i>拧<i></i>眉。
宋尧闭<i></i>嘴，默默<i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>句：<i></i><i></i>才<i></i><i></i>几<i></i>月啊。
“<i></i><i></i><i></i>吧，<i></i>打<i></i>私<i></i><i></i>话。”
“<i></i>。”
宋尧<i></i><i></i><i></i>，<i></i>煜琛打给<i></i>梁馨微，怕她看<i></i><i></i>闻<i></i>胡思乱想。
<i></i><i></i>，打<i></i>几次<i></i>没<i></i>接。
<i></i><i></i>忙吗？<i></i><i></i>怎么<i></i>接<i></i>话？
<i></i>此<i></i>，梁馨微<i></i><i></i>停<i></i>向<i></i>道歉。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>安安<i></i><i></i><i></i>才打<i></i>您<i></i>儿<i></i>，请您<i></i><i></i><i></i>气。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 小土豆咸饭 的《虫族之我被伴侣逼成战神》最快更新
第262章 第两百六十二章 免费阅读.[.aishu55.cc]
