第111章 第111章
作品:《穿成秀才弃夫郎》 《穿<i></i>秀才弃夫郎》最<i></i>章节 第111章 第111章
<i></i>站 0zw
杨波走<i></i><i></i><i></i>，馆长紧紧跟<i></i>杨波，<i></i><i></i>则<i></i><i></i><i></i>身<i></i>黑色裙装<i></i>馆员<i></i>向舒晴介绍博<i></i>馆<i></i>情况。
很快，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>处<i></i>馆，<i></i><i></i>早已收拾妥<i></i>，馆<i></i>装饰<i></i>极<i></i>典雅，<i></i>绿竹环绕，看<i></i><i></i>清幽淡泊。
走<i></i><i></i><i></i><i></i>，杨波才<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>竹木竹叶<i></i><i></i>假<i></i>，馆<i></i><i>⿺</i><i></i>放<i></i>竹<i>⿸</i>凉席，凉席<i></i>则<i></i><i></i>张<i></i><i></i>桌，只<i></i>站<i></i>远<i></i><i></i>，压根<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>装饰<i></i>假，只<i></i>感觉清幽淡雅<i></i>意境。
舒晴<i></i>见<i></i><i></i><i></i>，顿<i></i><i></i>欢快<i></i><i></i>，“<i></i><i></i>真<i></i>吗？<i></i><i></i>模仿王维<i></i>首古诗‘独坐幽篁<i></i>，弹琴复长啸’<i></i>意境吧？”
馆长笑道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知道舒姑娘喜<i></i>喜欢<i></i>？”
舒晴<i></i>头，“<i></i><i></i><i></i>设计真<i></i><i></i>，<i></i><i></i>回<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i><i></i>风格<i></i>装修！”
馆长<i></i><i></i><i></i>口，<i></i>突<i></i>意识<i></i>杨波<i></i>站<i></i><i></i>身旁，<i></i>连忙闭<i></i><i></i>嘴巴，转身看向<i></i>杨波。
舒晴<i></i>看向杨波，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>调试焦尾琴吗？”
杨波<i></i>头，“焦尾琴已<i></i>做<i></i>修复处<i></i>，琴弦<i></i>已<i></i>准备<i></i>，<i></i><i></i>期待舒姑娘<i></i>够<i></i>焦尾琴演奏<i></i>曲，奏响<i></i><i></i><i></i>千<i></i><i></i><i></i>声音！”
“<i></i>！”舒晴<i></i>头，她朝<i></i>馆<i></i>看<i></i><i></i>，满<i></i><i></i><i></i>期待。
舒晴<i></i>金陵名气很<i></i><i></i>琴师，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>代，<i></i>够欣赏古琴<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i>，她<i></i><i></i><i></i>够让<i></i>己<i></i>演奏变<i></i><i></i>意<i></i>，<i></i>才<i></i>金陵<i></i>饭店<i></i>演奏琴曲。
<i></i>她听杨波提<i></i>焦尾琴<i></i>，她<i></i>非常难<i></i>置信<i></i>，她压根<i></i><i></i><i></i>信焦尾琴<i></i><i></i>存<i></i>，<i></i><i></i><i></i>真眼<i></i><i></i><i></i><i></i>古琴，她难免<i></i><i></i><i></i><i></i>忐忑，但更<i></i><i></i><i></i><i></i>兴奋，<i></i>果真<i></i><i></i>够<i></i>焦尾琴弹奏<i></i>曲，<i></i><i></i>真<i></i>此<i></i>无憾<i></i>！
舒晴脱掉鞋<i></i>，露<i></i><i></i>双白皙秀气<i></i>美脚，她<i></i>脚踏<i></i><i></i>馆<i></i>，<i></i><i></i>翼翼<i></i>朝<i></i>古琴走<i></i><i></i>。
靠近<i></i><i></i>桌，舒晴甚至<i></i>够感受<i></i><i></i>己强烈<i></i><i></i>跳声，她<i></i>眼睛紧紧盯<i></i><i></i>桌，走<i></i><i></i>凉席，她看<i></i>古琴琴尾呈<i></i>焦黑<i>〾</i>色，她顿<i></i>瞪<i></i><i></i>眼睛。
<i></i>很<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>焦尾琴！
舒晴走<i></i><i></i>桌<i></i>，见<i></i><i></i><i></i>已<i></i>放<i></i><i></i><i></i>坐垫，她跪坐<i></i><i></i>，盯<i></i>焦尾琴细细查看<i></i><i></i>。
焦尾琴<i></i>看<i></i><i></i>古朴典雅，<i></i><i></i><i></i>纹饰已<i></i>看<i></i>清晰，只<i></i>尾端<i></i>烧焦仍旧存<i></i>，琴弦<i></i>换<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>该<i></i>按照古<i></i><i></i><i>⿸</i><i></i><i></i>蚕丝弦，<i>ǹ</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>钢弦<i></i>很<i></i><i></i><i></i>。
舒晴没<i></i>再<i></i><i></i>想，既<i></i>没<i></i>办<i></i>判断真伪，<i></i><i></i>只<i></i><i></i>琴音<i></i>判断<i></i>！
舒晴坐直<i></i>身<i></i>，舒<i></i><i></i>口气，双手搭<i></i>琴弦<i></i>。
很快，馆<i></i>琴声响<i></i>。
杨波<i></i><i></i>早已坐<i></i><i></i>馆<i></i>，<i></i><i></i>坐<i></i>舒晴<i></i><i></i><i></i>远处，听<i></i>琴声响<i></i>，<i></i><i></i>精神<i></i>震！
琴声<i></i>山涧泉鸣，又似环佩铃响，曲调深厚、灵透，音韵清脆又潇洒飘逸，空灵<i>〾</i>声若空谷幽兰，<i></i>古<i>〾</i>音又仿若乘风<i></i>琼楼玉宇。
杨波坐<i></i>馆<i></i>，听<i></i>琴声<i></i>馆<i></i>游荡回响，忍<i></i>住<i></i><i></i>激<i></i>，<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>追回<i></i>么<i></i><i></i>古董，意<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>？
<i></i>仅仅<i></i><i></i><i></i>让<i></i>观看，更<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i>远古<i></i>琴声，让<i></i>余音绕梁<i></i><i></i><i></i>绝<i></i>琴声，<i></i>够<i></i>千<i></i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！
清风徐<i></i>，馆<i></i>环吊<i></i><i></i>竹管<i></i>互碰撞，<i></i><i></i>清脆<i></i>声响，<i></i>声音<i>ǹ</i>琴音<i></i><i></i>，更<i></i>让<i></i>难<i></i>忘怀！
<i></i><i></i><i></i>儿，舒晴<i></i>曲终<i></i>，她跪坐<i></i><i></i>桌<i></i>，愣<i></i>很久<i></i>没<i></i><i></i><i></i>。
“**！”
杨波<i></i><i></i>鼓<i></i>掌，<i></i>盯<i></i>眼<i></i><i></i>舒晴，看<i></i>秀美<i></i>容颜<i></i><i></i><i></i><i></i>许红晕，<i></i>禁笑<i></i><i></i><i></i>。
见<i></i>舒晴朝<i></i>众<i></i>鞠躬，杨波<i></i>才<i></i><i></i>口道：“舒姑娘弹奏<i></i>真<i></i>太<i></i><i></i>，<i></i>简直<i></i>千古遗音！”
舒晴摇头，“<i></i><i></i><i></i>弹奏<i></i>，<i></i><i></i><i></i>古琴太<i></i><i></i>，<i></i><i></i>该<i></i>真<i></i>焦尾琴吧！”
杨波笑<i></i><i></i>头，“<i></i><i></i>真<i></i>焦尾琴！”
舒晴低头看<i></i>眼<i></i><i></i>焦尾琴，<i></i>禁<i></i><i></i>欣喜<i></i><i></i>，<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i><i></i>古琴，焦尾位列<i></i><i>⿺</i>，<i></i>够弹奏焦尾琴，<i></i><i></i><i></i>令她感<i></i>荣幸。
刚才弹奏<i>〾</i><i></i>，她甚至隐隐找<i></i><i></i><i></i>初次<i></i>琴<i></i><i></i>感觉，<i></i><i></i><i></i>激<i></i>，<i></i><i></i>难<i></i>描述<i></i><i></i>！
舒晴站<i></i>身<i></i>，朝<i></i>杨波鞠躬，“<i></i>谢杨先<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”
杨波朝<i></i>旁边<i></i>摄像<i></i>看<i></i><i></i>眼，<i></i>口道：“舒姑娘，<i></i>已<i></i><i></i><i></i>段视频拍<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>让更<i></i><i></i><i></i>够知道焦尾琴，<i></i>想<i></i>视频放<i></i>网<i></i>，舒姑娘意<i></i><i></i>何？”
杨波<i></i><i></i>没<i></i>打算问，但<i></i>觉<i></i><i></i>问<i></i><i></i>句话，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
舒晴略微犹豫，朝<i></i>摄像<i></i>看<i></i><i></i>眼，<i></i><i></i>犹豫<i></i><i></i>。
片刻，舒晴抬<i></i>头<i></i>，“杨先<i></i>，<i></i><i></i>恕<i></i><i></i><i></i>答<i></i>！”
杨波<i></i><i></i>惊讶，“真<i></i><i></i><i></i>意思，没<i></i>征求舒姑娘<i></i><i></i>意，擅<i></i>录<i>⿸</i><i></i>视频，<i></i><i></i>，舒姑娘<i></i>什么<i></i><i></i>意？”
舒姑娘摇头，“<i></i><i></i><i></i><i></i>弹琴，<i></i><i></i><i></i><i></i>想<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>够容
<i></i><i></i>金陵饭店弹琴，已<i></i><i></i>最<i></i><i></i>让步<i></i>，<i></i>果再冒<i></i><i></i><i></i><i></i>段视频，恐怕<i></i><i></i><i></i>再<i></i>没<i></i>办<i></i>接触<i></i>古琴<i></i>！”
杨波盯<i></i>舒晴，见<i></i>她<i></i>色<i></i><i></i>看，<i></i><i></i>没<i></i>逼迫太紧，只<i></i><i></i>头道：“既<i></i><i></i>此，<i></i>段视频<i></i>先放<i></i>吧！”
舒晴<i></i>想索<i></i>，<i></i>见<i></i>杨波已<i></i>招手让摄像<i></i>离<i></i><i></i><i></i><i></i>，舒晴<i></i>才<i></i>觉，杨波似乎并<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i>€</i>话<i></i><i></i>！
<i></i><i></i>，低头看<i></i>眼<i></i><i></i>焦尾琴，舒晴又<i></i><i></i><i></i>舍，<i></i>果<i></i><i></i>常弹奏焦尾琴，她<i></i>什么<i></i><i></i>愿意做<i></i>，只<i></i>每<i></i>弹琴<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>没<i></i>答<i></i>杨波<i></i><i></i>情，她<i></i><i></i><i></i>再提<i></i>什么<i></i>求。
杨波笑<i></i>笑，朝<i></i><i></i><i></i>指<i></i>指，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>古琴，舒姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i>尝试<i></i><i></i>！”
舒晴<i></i><i></i>惊讶，随即<i></i>见<i></i><i></i><i></i>抱<i></i>琴走<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>收走<i></i>焦尾琴，放<i></i><i></i>另<i></i><i></i>张琴。
<i></i>张古琴看<i></i><i></i>很古典，但明显比焦尾琴更<i></i><i></i><i></i>，舒晴盯<i></i>琴身<i></i><i></i>纹饰看<i></i>看，又<i></i>拨弄<i></i><i></i><i></i>琴弦，抬头看向杨波，“<i></i><i></i>哪<i></i>朝代<i></i>古琴？”
杨波笑<i></i>笑，“<i></i><i></i>明朝洪武<i></i><i>⿸</i><i></i>古琴，保存完<i></i>，只<i></i>琴弦<i></i><i></i>做<i></i>！”
<i></i><i></i>金陵饭店弹琴，已<i></i><i></i>最<i></i><i></i>让步<i></i>，<i></i>果再冒<i></i><i></i><i></i><i></i>段视频，恐怕<i></i><i></i><i></i>再<i></i>没<i></i>办<i></i>接触<i></i>古琴<i></i>！”
杨波盯<i></i>舒晴，见<i></i>她<i></i>色<i></i><i></i>看，<i></i><i></i>没<i></i>逼迫太紧，只<i></i><i></i>头道：“既<i></i><i></i>此，<i></i>段视频<i></i>先放<i></i>吧！”
舒晴<i></i>想索<i></i>，<i></i>见<i></i>杨波已<i></i>招手让摄像<i></i>离<i></i><i></i><i></i><i></i>，舒晴<i></i>才<i></i>觉，杨波似乎并<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i>€</i>话<i></i><i></i>！
<i></i><i></i>，低头看<i></i>眼<i></i><i></i>焦尾琴，舒晴又<i></i><i></i><i></i>舍，<i></i>果<i></i><i></i>常弹奏焦尾琴，她<i></i>什么<i></i><i></i>愿意做<i></i>，只<i></i>每<i></i>弹琴<i></i><i></i><i></i>，只<i></i>没<i></i>答<i></i>杨波<i></i><i></i>情，她<i></i><i></i><i></i>再提<i></i>什么<i></i>求。
杨波笑<i></i>笑，朝<i></i><i></i><i></i>指<i></i>指，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>古琴，舒姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i>尝试<i></i><i></i>！”
舒晴<i></i><i></i>惊讶，随即<i></i>见<i></i><i></i><i></i>抱<i></i>琴走<i></i><i></i><i></i>，她<i></i>收走<i></i>焦尾琴，放<i></i><i></i>另<i></i><i></i>张琴。
<i></i>张古琴看<i></i><i></i>很古典，但明显比焦尾琴更<i></i><i></i><i></i>，舒晴盯<i></i>琴身<i></i><i></i>纹饰看<i></i>看，又<i></i>拨弄<i></i><i></i><i></i>琴弦，抬头看向杨波，“<i></i><i></i>哪<i></i>朝代<i></i>古琴？”
杨波笑<i></i>笑，“<i></i><i></i>明朝洪武<i></i><i>⿸</i><i></i>古琴，保存完<i></i>，只<i></i>琴弦<i></i><i></i>做<i></i>！”
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 不早夭 的《穿成秀才弃夫郎》最快更新
第111章 第111章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
