第156章 第1杯玛奇哈朵
作品:《[综英美]我只是个咖啡师》 《[综英美]<i></i>只<i></i><i></i>咖啡师》最<i></i>章节 第156章 第1杯玛奇哈朵
被唐若雪<i></i>杀<i></i>
<i></i><i></i>巴掌清脆响亮，打<i></i>叶凡脸<i></i>瞬<i></i><i></i>五<i></i>指印。
叶凡<i></i><i></i><i></i>懵逼<i></i>，<i></i><i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i>半<i></i><i></i>，<i></i>向只<i></i><i></i>抽别<i></i>耳光，没<i></i><i></i>敢再<i></i><i></i><i></i>毫。
<i></i><i></i><i></i>很<i></i>憋屈望向<i></i>凌安秀。
“叶凡，<i></i><i></i><i></i>王八蛋，<i></i><i></i>死无<i></i>谓，<i></i><i></i>被<i></i>害死<i></i>无<i></i>谓！”
凌安秀抓<i></i>身边杂<i></i>砸向叶凡：“但<i></i><i></i>什么<i></i>拉<i></i><i></i><i></i>爸妈啊？”
“<i></i>难道<i></i>知道金<i></i>牙<i></i>什么<i></i>吗？”
“<i></i><i></i><i></i>耍弄<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>爹妈<i></i><i></i>倒霉<i></i>。”
“<i></i>难道<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>暴<i></i>赌徒真<i></i>什么医术？”
“<i></i>骗<i></i><i></i><i></i>，更骗<i></i><i></i>金<i></i>牙。”
“爹妈<i></i><i></i><i></i>被沦落<i></i>凌<i></i>边缘<i></i><i></i>已<i></i>够<i></i>怜<i></i>，<i></i><i></i><i></i>给<i></i><i></i>带<i></i>厄运<i></i>危险？”
“<i></i>太<i></i><i></i>东西<i></i>！”
凌安秀歇斯底<i></i>喊<i></i>，泪<i></i>雨<i></i>，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>绝望。
害<i></i>害妻女<i></i><i></i>够，<i></i><i></i>连累老<i></i>，太<i></i><i></i>东西<i></i>。
至<i></i>叶凡<i></i>金<i></i>牙<i>€</i><i></i>病症，凌安秀<i></i><i></i><i></i>字<i></i><i></i><i></i>信<i></i>，
<i></i><i></i>烂泥<i></i>底嗜赌<i></i>命<i></i>暴<i></i>狂，怎么<i></i><i></i>具<i></i>给<i></i>看病<i></i><i></i><i></i>？
<i></i><i></i><i></i><i></i>瞎猫碰<i></i>死耗<i></i>忽悠<i></i>金<i></i>牙。
<i></i>忽悠<i></i><i></i>果，必<i></i><i></i>远远<i></i><i></i><i></i>百万欠条<i></i>报复。
抱<i></i>必死决<i></i><i></i>担<i></i>父母<i></i>她，脑<i></i><i></i>片空白，恨<i></i><i></i>跟叶凡<i></i>归<i></i>尽。
看<i></i>凌安秀<i></i>此伤<i></i>，霏霏<i></i>抱<i></i>她哭<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>爷，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>老公，<i></i><i></i><i></i>老公！
叶凡捂<i></i>脸避<i></i>杂<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>咆哮，<i></i><i></i><i></i>叶帆，吼吼吼。
但<i></i>最终忍住<i></i><i></i><i></i>，知道<i></i><i></i>怪凌安秀<i></i>火，<i></i><i></i><i></i>叶帆太烂泥<i></i>。
伤害太<i></i>，才让她变<i></i>惊弓<i>〾</i>鸟。
“安秀，<i></i><i></i><i></i>，让<i></i><i></i>担<i></i><i></i>。”
“只<i></i>请<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>爹妈<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>保证，<i></i><i></i><i></i>仅<i></i>渡<i></i><i></i><i></i>劫，<i></i><i></i><i></i>更<i></i><i></i>未<i></i>。”
叶凡很<i></i>诚恳：“请<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“给<i></i><i></i><i></i>，给<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>少吗？<i></i>珍惜<i></i><i></i>次吗？”
凌安秀指<i></i>阳台悲愤尖叫：“<i></i>珍惜<i></i><i></i>次吗？”
“<i></i>想<i></i><i></i>再<i></i>信<i></i>
<i></i>次，<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>跳<i></i><i></i>。”
她<i></i>泄<i></i>情绪：“跳<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>信<i></i>！”
叶凡毫<i></i>犹豫冲<i></i>阳台。
<i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i>眼，转身走入<i></i><i></i>厨房：
“<i></i>给<i></i><i></i>做饭吃……”
<i></i>屋<i></i><i></i>七楼，跳<i></i><i></i>，太危险<i></i>，<i></i>且<i></i><i></i><i></i>叶帆，没必<i></i>跳<i></i>楼取<i></i>凌安秀原谅。
<i></i><i></i>叶凡决<i></i>做<i></i>顿饭缓<i></i>双<i></i><i></i><i></i>系。
<i></i><i></i>，最<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>霏霏<i></i>没吃饭。
“呵呵，做饭……”
凌安秀见状又<i></i>泪<i></i>雨<i></i>，<i></i>男<i></i><i></i><i></i>虚张声势。
<i></i><i></i>连切菜<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，哪<i></i><i></i><i></i><i></i>做什么饭？
只<i></i>厨房传<i></i><i></i>切菜声<i></i>热油<i></i>锅声，又让凌安秀神情止<i></i>住<i></i>怔。
叶霏霏<i></i><i></i>意识抬头望向厨房，鼻<i></i>轻轻嗅<i></i>饭菜香气。
没<i></i>久，叶凡走<i></i><i></i><i></i>，手<i></i>端<i></i><i></i>碗炒饭。
“安秀，霏霏，<i></i>，吃饭<i></i>。”
叶凡<i></i>炒饭放<i></i>桌<i></i><i></i>，轻声招呼<i></i>母女吃饭。
<i></i><i></i>什么<i></i>没<i></i><i></i>，<i></i>剩<i></i><i></i>半锅饭，<i></i><i></i>鸡蛋，<i></i><i></i>韭菜，<i></i><i></i>瓶油，半包盐。
菜<i></i>炒<i></i><i></i>，叶凡只<i></i>炒饭。
<i></i>且只够<i></i><i></i><i></i><i></i>份<i></i>。
看<i></i><i></i>碗炒饭，叶霏霏吞<i></i>吞口<i></i>，肚<i></i>咕噜噜响<i></i>，但很快又低头。
她担<i></i>叶凡又给<i></i>己<i></i>巴掌。
凌安秀<i></i><i></i><i></i>脸惊讶，没想<i></i>叶凡真<i></i>做<i></i><i></i>顿饭。
“<i></i><i></i>，<i></i><i></i>慢慢吃，<i></i><i></i>楼丢<i></i>垃圾。”
叶凡看<i></i>母女俩没<i></i><i></i><i></i>，知道她<i></i><i></i>惧怕<i></i>己，<i></i>找<i></i><i></i><i></i>借口：
“<i></i>什么<i></i>情，或者债<i></i><i></i>门，打<i></i><i></i>话<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i>楼<i></i>，随<i></i><i></i><i></i>。”
随<i></i>，叶凡转身回<i></i>厨房，<i></i>厨余垃圾装<i></i><i></i>，<i></i><i></i>搜<i></i><i></i><i></i>半包耗<i></i>药倒入马桶冲走。
<i></i>仔细检查厨房没<i></i><i></i>余**才转身离<i></i>。
“砰——”
看<i></i>叶凡<i></i>门离<i></i>，凌安秀又<i></i><i></i>阵精神恍惚，感觉<i></i>男<i></i>变<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
随<i></i>她牵<i></i>女儿挣扎<i></i><i></i><i></i>，带她<i></i><i></i>餐桌旁边吃饭。
“霏霏，吃饭，<i></i>果<i></i><i></i>吃，<i></i>马<i></i>吐<i></i><i></i>，待<i></i>妈妈给<i></i><i></i>买泡<i></i>。”
凌安秀<i></i>愿意<i></i>信<i></i><i></i><i></i>吃懒做<i></i><i></i>伙，<i></i>做<i></i>什么<i></i>吃<i></i>饭菜。
叶霏霏乖巧<i></i><i></i><i></i>头，拿<i></i>筷<i></i>吃<i></i><i></i>口炒饭。
“妈妈，
<i></i>炒饭太<i></i>吃<i></i>。”
只<i></i><i></i>口，叶霏霏<i></i><i></i>兴叫<i></i><i></i>：“比肉<i></i><i></i>吃。”
凌安秀<i></i>怔，<i></i><i></i>信，拿<i></i>筷<i></i>吃<i></i>几口。
很快，她<i></i><i></i>，霏霏没<i></i>撒谎，<i></i>炒饭真<i></i>非常美味。
<i></i>知<i></i>觉，她<i></i>吃<i></i><i></i>半碗。
<i></i>男<i></i>，<i></i>真<i></i><i></i>厨艺。
凌安秀肯<i></i><i></i>叶凡<i></i><i></i><i></i>，随<i></i><i></i><i></i>又<i></i><i></i><i></i>委屈。
叶凡明明<i></i><i></i>手厨艺，今<i></i><i>〾</i><i></i>却<i></i><i></i>没<i></i>做<i></i><i></i>次饭，<i></i><i></i><i></i>她<i></i>女儿做。
今<i></i>做<i></i>炒饭，怕<i></i><i></i>故意打她<i></i>脸。
<i></i>究竟<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>男<i></i>啊，<i></i><i></i>担<i></i><i></i><i></i>责任感<i></i>没<i></i>？
想<i></i><i></i><i></i>，她又<i></i><i></i><i></i>丝凄<i></i>……
“<i></i>让<i></i>、<i></i>风吹、 <i></i>风吹、 <i></i>直吹——”
<i></i><i></i><i></i><i></i>候，叶凡<i></i>哼<i></i>曲<i></i>拿<i></i>招风耳<i></i>手<i></i>走<i></i><i></i><i></i>僻静角落。
<i></i>检查<i></i>番没<i></i>**器<i></i>，打<i></i><i></i>烂熟<i></i><i></i><i></i><i></i>话号码。
<i></i>话很快接通，叶凡兴奋喊道：“老婆，<i></i><i></i>叶凡！”
<i></i>话<i></i>端先<i></i><i></i>静，随<i></i>宋红颜欣喜<i></i>狂：
“老公，<i></i><i></i>吗？真<i></i><i></i><i></i>吗？”
“客轮<i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>吧？”
“吓死<i></i><i></i>，<i></i><i></i>寻思今<i></i>再没<i></i>消息，<i></i><i></i><i></i>飞<i></i>横城<i></i>。”
宋红颜声音带<i></i><i></i>抹笑泣：“<i></i>晚究竟<i></i><i></i>什么<i></i><i></i>？”
“<i></i>没<i></i>，毫<i></i>无损。”
叶凡给<i></i>己拍<i></i><i></i>张照片传给宋红颜，随<i></i><i></i>客轮<i></i><i></i><i></i><i></i>情简述<i></i>遍。
最<i></i>，<i></i><i></i>语气带<i></i><i></i>抹<i>€</i><i></i><i></i><i></i>无奈：
“<i></i><i></i>横城，<i></i><i></i><i></i>没喝<i></i>口，先被打<i></i><i></i>巴掌。”
叶凡揉揉<i></i><i></i><i></i>疼痛<i></i>脸颊。
“哈哈哈，<i></i><i></i>长<i></i>跟<i></i><i></i>似<i></i>赌徒跳海<i></i>杀。”
宋红颜听完叶凡<i></i>郁闷讲述<i></i>，原<i></i>担<i></i><i></i>情绪变<i></i><i></i><i></i>怀<i></i>笑：
“<i></i><i></i><i></i>又阴差阳错替代<i></i><i></i><i></i>身份，<i></i>被<i></i>妻女接回<i></i>弄<i></i>鸡飞狗跳？”
“太搞笑<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口跟<i></i><i>€</i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>编故<i></i>呢。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>坏<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>掩饰身份，<i></i>便<i></i><i></i>横城<i></i>走。”
宋红颜总<i></i><i></i><i></i><i></i>堆危险或<i></i><i></i><i></i><i></i>情<i>⿺</i>窥探<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i><i></i>啥掩饰身份啊，<i></i>让沈东星尽快联系<i></i>，给<i></i>弄<i></i>手<i></i><i></i><i></i>金。”
叶凡揉揉疼痛<i></i>脑袋：“<i></i>治<i></i>叶霏霏<i></i>，给她<i></i>留<i></i>笔
钱<i></i>滚蛋。”
宋红颜<i></i>笑：“<i></i>，<i></i>尽快让沈东星联系<i></i>，蔡伶<i>〾</i><i></i><i></i>横城<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她。”
“蔡伶<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>？”
叶凡<i></i>愣，随<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>：
“她<i></i><i></i>横城找<i></i><i></i>落<i></i>？”
“客轮<i></i><i></i>，爸妈<i></i><i></i>知道没<i></i>？”
毫无疑问，客轮<i></i><i></i>，宋红颜又联系<i></i><i></i><i></i>己，<i></i><i></i><i></i>慌。
只<i></i>她又<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i>，免<i></i>吸引太<i></i><i></i>目光，<i></i>让蔡伶<i>〾</i>秘密<i></i><i></i>找<i></i>己。
“放<i></i>，爹妈<i></i><i></i>知道。”
宋红颜善解<i></i>意<i></i>口：
“虽<i></i><i></i>失踪让<i></i><i></i><i></i><i></i>安，但<i></i><i></i>清楚<i></i><i></i><i></i>耐，<i></i><i></i>给<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>八<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，让沈东星<i></i><i></i>寻找<i></i><i></i>落。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>让蔡伶<i>〾</i>介入找<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，华医门<i></i><i></i><i></i>资源<i></i>注入<i></i><i></i>。”
“超<i></i><i></i><i></i>八<i></i><i></i>，<i></i>再通知叶堂<i></i>爸妈，<i></i><i></i>启<i></i><i></i><i></i>资源<i></i><i></i>搜寻<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i>搞<i></i>混乱，<i></i><i></i><i></i>让爹妈<i></i><i></i>胡乱担<i></i>。”
她显<i></i>知道叶凡<i></i><i></i>想<i></i>什么，<i></i><i></i><i></i><i></i>己安排告诉<i></i>叶凡。
“真<i></i><i></i>妻<i></i>，<i></i><i></i>坐镇<i></i><i></i>，<i></i>轻松<i></i><i></i>。”
叶凡<i></i>宋红颜流露<i></i><i></i>丝赞许：
“<i></i><i></i>，今<i></i><i></i><i></i>给<i></i>报<i></i><i></i>安，<i></i><i></i>话<i></i><i></i>便打太久。”
“晚<i></i><i></i><i></i>见<i></i>沈东星拿<i></i>安<i></i><i></i>话<i></i>，再<i></i><i></i>跟老婆<i></i>深入深入交流。”
叶凡<i></i><i></i><i></i><i></i>话隔空啵<i></i><i></i>声<i></i><i></i><i></i>口：“奖励<i></i>！”
“没<i></i><i></i><i></i>。”
宋红颜羞涩回<i></i><i></i><i></i>句，随<i></i>想<i></i><i></i>件<i></i>低声<i></i>口：
“<i></i><i></i>，唐门六支<i></i><i></i><i></i>唐斥候昨晚<i></i><i></i><i></i>被唐若雪<i></i>杀<i></i>！”
“唐黄埔左臂折断！”
钱<i></i>滚蛋。”
宋红颜<i></i>笑：“<i></i>，<i></i>尽快让沈东星联系<i></i>，蔡伶<i>〾</i><i></i><i></i>横城<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>她。”
“蔡伶<i>〾</i><i></i><i></i><i></i>？”
叶凡<i></i>愣，随<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>：
“她<i></i><i></i>横城找<i></i><i></i>落<i></i>？”
“客轮<i></i><i></i>，爸妈<i></i><i></i>知道没<i></i>？”
毫无疑问，客轮<i></i><i></i>，宋红颜又联系<i></i><i></i><i></i>己，<i></i><i></i><i></i>慌。
只<i></i>她又<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i>，免<i></i>吸引太<i></i><i></i>目光，<i></i>让蔡伶<i>〾</i>秘密<i></i><i></i>找<i></i>己。
“放<i></i>，爹妈<i></i><i></i>知道。”
宋红颜善解<i></i>意<i></i>口：
“虽<i></i><i></i>失踪让<i></i><i></i><i></i><i></i>安，但<i></i><i></i>清楚<i></i><i></i><i></i>耐，<i></i><i></i>给<i></i>己<i></i><i></i><i></i><i></i>八<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，让沈东星<i></i><i></i>寻找<i></i><i></i>落。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>让蔡伶<i>〾</i>介入找<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，华医门<i></i><i></i><i></i>资源<i></i>注入<i></i><i></i>。”
“超<i></i><i></i><i></i>八<i></i><i></i>，<i></i>再通知叶堂<i></i>爸妈，<i></i><i></i>启<i></i><i></i><i></i>资源<i></i><i></i>搜寻<i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i>搞<i></i>混乱，<i></i><i></i><i></i>让爹妈<i></i><i></i>胡乱担<i></i>。”
她显<i></i>知道叶凡<i></i><i></i>想<i></i>什么，<i></i><i></i><i></i><i></i>己安排告诉<i></i>叶凡。
“真<i></i><i></i>妻<i></i>，<i></i><i></i>坐镇<i></i><i></i>，<i></i>轻松<i></i><i></i>。”
叶凡<i></i>宋红颜流露<i></i><i></i>丝赞许：
“<i></i><i></i>，今<i></i><i></i><i></i>给<i></i>报<i></i><i></i>安，<i></i><i></i>话<i></i><i></i>便打太久。”
“晚<i></i><i></i><i></i>见<i></i>沈东星拿<i></i>安<i></i><i></i>话<i></i>，再<i></i><i></i>跟老婆<i></i>深入深入交流。”
叶凡<i></i><i></i><i></i><i></i>话隔空啵<i></i><i></i>声<i></i><i></i><i></i>口：“奖励<i></i>！”
“没<i></i><i></i><i></i>。”
宋红颜羞涩回<i></i><i></i><i></i>句，随<i></i>想<i></i><i></i>件<i></i>低声<i></i>口：
“<i></i><i></i>，唐门六支<i></i><i></i><i></i>唐斥候昨晚<i></i><i></i><i></i>被唐若雪<i></i>杀<i></i>！”
“唐黄埔左臂折断！”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 金桔乌龙 的《[综英美]我只是个咖啡师》最快更新
第156章 第1杯玛奇哈朵 免费阅读.[.aishu55.cc]
