第143章 第143杯咖啡
作品:《[综英美]我只是个咖啡师》 《[综英美]<i></i>只<i></i><i></i>咖啡师》最<i></i>章节 第143章 第143杯咖啡
唐晋看<i></i>唐霓裳，<i>€</i>道：“霓裳，<i></i><i>€</i><i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i><i></i>准备。”
唐霓裳看<i></i>唐晋<i></i>脸慎<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>情<i></i>变<i></i>严肃<i></i><i></i>，<i>€</i>道：“阿晋，<i></i>放<i></i>，连绿毛<i></i><i></i>见识<i></i><i></i>，<i></i><i></i>什么<i></i>接受<i></i><i></i><i></i>呢？”
唐晋<i></i><i></i>头，便<i></i><i></i><i></i><i></i>果<i></i>唐霓裳<i>€</i><i></i><i></i>遍。
唐霓裳脸<i></i><i></i>神情越<i></i>越激<i></i>，<i></i>最<i></i>，几乎哭<i></i>声<i></i>。
<i></i><i></i>，苏冥辰<i></i>绕<i></i>唐<i></i>身<i></i><i></i>衣服解<i></i>，<i></i>身<i></i><i></i>绿毛已<i></i>完<i></i>褪<i></i>，身<i></i><i></i>恢复<i></i>常，<i></i><i></i><i></i><i></i>常<i></i>没什么<i></i><i></i>。
唐霓裳看<i></i>唐允贞<i></i>脸，哭<i></i>更稀<i></i>哗啦<i></i>。
唐晋连忙安慰她：“霓裳，<i></i>幸咱<i></i><i></i><i></i>哥救回<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i>，苏冥辰<i></i><i></i><i></i>救回<i></i>哥<i></i>。”
“苏冥辰，<i></i>真<i></i><i></i>办<i></i>？”唐霓裳问道。
苏冥辰<i>€</i>道：“<i></i>放<i></i>，<i></i>没<i></i><i></i>搞<i></i><i></i><i></i>毒。”
听<i></i><i></i><i></i>话，唐霓裳才放<i></i><i></i><i></i>。
接<i></i><i></i><i></i>几<i></i>，苏冥辰<i></i><i></i><i></i>己<i></i><i></i>房<i></i>，仔细<i></i>研究唐<i></i>身<i></i><i></i>毒素。
<i></i>概<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>终<i></i><i></i>房<i></i><i></i><i></i><i></i>。
唐晋<i></i>唐霓裳已<i></i><i></i>门<i></i><i></i>候<i></i><i></i><i></i>，<i></i>见<i></i>苏冥辰<i></i>身影，唐晋便迎<i></i><i></i>问道：“怎么<i></i>，<i></i><i></i>办<i></i>抑<i>⿸</i><i></i>哥<i></i>毒？”
苏冥辰道：“没想<i></i>菊雅公<i></i>竟<i></i><i></i>此狠毒，唐允贞<i>⿺</i><i></i>，根<i></i><i></i><i></i><i></i>什么毒。”
此言<i></i><i></i>，唐晋<i></i>唐霓裳<i></i>惊<i></i><i></i>，唐晋问道：“什么意思？”
苏冥辰道：“唐允贞<i></i>血<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>身<i></i>提炼<i></i>汁液，<i></i>猜测，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>知情<i></i>情况<i></i>，喝<i></i><i></i><i></i><i></i>汁液。<i></i><i></i>，尽管<i></i>此，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>此症状。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>汁液感染<i></i>唐允贞<i></i>伤口，<i></i><i></i>才<i></i>导致<i></i>变<i></i>绿毛<i></i>。”
听<i></i><i></i><i></i>话，唐晋<i></i>唐霓裳<i></i><i></i><i></i>气愤。
唐霓裳道：“<i></i><i></i>找菊雅公<i></i><i></i>！”
唐晋连忙拦住她，<i>€</i>道：“霓裳，<i></i>别冲<i></i>。”
唐霓裳道：“菊雅公<i></i>居<i></i><i></i><i></i>哥<i></i><i></i><i></i>手段，<i></i>怎<i></i>咽<i></i><i></i>口气？”
唐晋道：“霓裳，<i></i>务<i>〾</i>急<i></i>治疗<i></i>哥<i></i>伤势，<i></i><i></i><i></i>哥完<i></i>恢复，咱<i></i>再<i></i>找菊雅算账<i></i><i></i>迟。”
苏冥辰<i></i><i></i>头，<i>€</i>道：“晋儿<i>€</i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>唐<i></i><i></i>病情，<i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>眉目。”
<i>€</i>罢，<i></i>拿<i></i><i></i>张药<i></i>。<i></i>唐晋<i></i>唐霓裳<i>€</i>道：“唐允贞<i></i>情况<i></i>确<i></i>
闻<i></i>未闻，见<i></i>未见，<i></i><i></i>没<i></i><i></i>足<i></i>握。<i></i><i></i>先按照<i></i>张药<i></i>抓药，看<i></i><i></i>效果<i></i>何。”
唐晋听<i></i><i></i><i></i>话，脸<i></i>浮<i></i><i></i>丝凝<i></i>。<i>€</i>道：“冥辰，<i></i>几<i></i><i></i>握？”
苏冥辰道：“晋儿，<i></i><i></i>想骗<i></i>，只<i></i><i></i><i></i><i></i>握。”
唐晋<i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i>握<i></i>比没<i></i>强，除此<i>〾</i><i></i>，<i></i>没<i></i><i></i><i></i><i></i>办<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，唐霓裳已<i></i>找<i></i>无<i></i><i></i>名医，<i></i><i></i>名医医术极<i></i><i></i>深，<i></i><i></i><i></i>颇<i></i>威望。但<i></i>，<i></i><i></i>名医<i></i>看<i></i>唐允贞<i></i>病情<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>摇摇头，<i></i><i></i>甚至连<i></i><i></i>病<i></i><i></i>找<i></i><i></i>，又谈何救治。
看<i></i>，眼<i></i>只<i></i>指望苏冥辰<i></i>，毕竟，试试总比<i></i>试强。
苏冥辰道：“晋儿，<i></i>放<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材<i></i><i></i>极<i></i>温<i></i><i></i>，<i></i>算最<i></i>没<i></i>效果，<i></i><i></i><i></i><i></i>唐允贞<i></i>身<i></i><i></i>任何伤害。”
唐晋<i></i><i></i>头，紧接<i></i>，唐霓裳立刻吩咐<i></i><i></i>照<i></i>药<i></i>抓药。
<i></i>幸<i></i><i></i>药材<i></i><i></i><i></i>什么罕见<i></i>药材，只<i></i><i></i>午，便集齐<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>防万<i></i>，唐晋<i></i>唐霓裳<i></i><i></i><i></i>唐允贞煎药。<i></i>头<i></i>尾，<i></i><i></i>让除<i></i>苏冥辰<i></i><i></i><i></i><i></i>靠近厨房。
<i></i><i></i>药终<i></i>煎完，唐霓裳端<i></i>药，给唐允贞喝<i></i><i></i><i></i>。接<i></i>，<i></i><i></i>便站<i></i>床边<i></i>待结果。
唐允贞喝完<i></i>药，依旧躺<i></i>床<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，没什么<i></i><i></i>。
唐晋<i></i>唐霓裳越<i></i>越焦急。
苏冥辰道：“放<i></i>，<i></i>药<i></i>没<i></i>效果，需<i></i>五<i></i><i></i><i></i>才<i></i>知道。”
唐晋道：“<i></i>哥怎么<i></i><i></i>昏迷<i></i>醒？”
苏冥辰道：“<i></i><i></i><i></i>公<i></i>府，唐允贞突<i></i><i></i>狂，<i></i>试<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>让<i></i>镇<i></i><i></i><i></i>。情急<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秘<i></i>。<i></i><i></i>秘<i></i><i></i>够让<i></i>陷入昏迷，<i></i>算<i></i>头牛，<i>⿺</i><i></i><i></i><i></i>秘<i></i><i></i><i></i>立即晕倒，何况<i></i>唐允贞？<i></i><i></i>，<i></i><i></i>秘<i></i><i></i><i></i><i></i>坏处，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>效果<i></i><i></i>持久，唐允贞<i></i>码<i></i>五六<i></i>才<i></i>醒<i></i><i></i>。
听<i></i>苏冥辰<i></i>话，唐晋<i></i>唐霓裳<i></i><i></i><i></i>头。
<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i>轮<i></i>班守<i></i><i></i>哥身边。
<i></i>第<i></i><i></i><i></i><i></i>候。唐允贞终<i></i>缓缓<i></i>睁<i></i><i></i>眼睛。
“<i></i>哥，<i></i>终<i></i>醒<i></i>！”唐霓裳激<i></i><i></i>喊道。
<i></i>旁<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>唐允贞醒<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>兴，连忙<i></i>通知唐晋<i></i>苏冥辰。
唐晋<i></i>苏冥辰听<i></i><i></i><i></i>消息，马<i></i>赶<i></i><i></i>。
唐允贞看<i></i>唐晋，脸<i></i>浮<i></i><i></i><i></i>丝歉意。<i></i>声音虚弱<i></i><i>€</i>道：“晋儿，<i></i><i></i><i></i>公<i></i>府<i></i>院<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>伤<i></i><i></i>？”
唐晋激<i></i><i></i>摇摇头，<i>€</i>道：“<i></i>哥，<i></i>放<i></i>，<i></i>并没<i></i>伤<i></i><i></i>。”
接<i></i>，唐允贞<i></i><i></i>伤感<i></i>道：“<i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>费<i></i><i></i>，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>情况<i></i><i></i>己知道，已<i></i><i></i><i></i>无<i></i>。<i></i>死<i>〾</i><i></i>，<i></i>够<i></i><i></i>己<i></i><i></i><i></i>身边，<i></i>该<i></i>满意足<i></i>。”
“<i></i>哥，<i></i><i>€</i>什么傻话呢？”唐晋见<i></i>哥完<i></i>丧失<i></i>斗志，<i></i>急道，“<i></i><i></i><i></i><i></i>此灰<i></i>丧气，<i></i>病<i></i><i></i><i></i>救<i></i>。”
唐允贞道：“晋儿，<i></i><i></i><i></i>安慰<i></i><i></i>。菊雅公<i></i><i></i>尽<i></i>办<i></i>，却<i></i><i></i>没<i></i>办<i></i>抑<i>⿸</i><i></i><i></i><i></i><i></i>毒素，恐怕<i></i><i></i>没<i></i><i></i>治<i></i><i></i><i></i>吧。”
唐霓裳劝道：“<i></i>哥，阿晋真<i></i><i></i><i></i>安慰<i></i>，<i></i>病，苏冥辰<i></i>确<i></i>治<i></i>。”
唐允贞看向苏冥辰，眼<i></i>透<i></i><i></i>丝疑问。
苏冥辰道：“唐<i></i>，<i></i>确<i></i><i></i>必<i></i>此灰<i></i>丧气，别<i></i>或许救<i></i><i></i><i></i>，但<i></i>谁让<i></i>幸运，碰<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>帮<i></i><i></i>毒解<i></i>。
“真<i></i>？！”唐允贞脸<i></i>露<i></i><i></i><i></i>丝喜悦，像<i></i><i></i>敢<i></i>信似<i></i>，又问<i></i>遍，“苏冥辰，<i></i>真<i></i><i></i>解<i></i><i></i>毒？”
苏冥辰<i></i>副<i></i>拿九稳<i></i><i></i><i></i>，<i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i><i></i>苏冥辰解<i></i><i></i><i></i>毒。”
唐允贞<i></i><i></i>头，放<i></i><i></i><i>€</i>道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清楚<i></i>，既<i></i><i></i><i>€</i><i></i>治，<i></i>便<i></i><i></i><i></i>治。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 金桔乌龙 的《[综英美]我只是个咖啡师》最快更新
第143章 第143杯咖啡 免费阅读.[.aishu55.cc]
