第58章 第58杯咖啡
作品:《[综英美]我只是个咖啡师》 《[综英美]<i></i>只<i></i><i></i>咖啡师》最<i></i>章节 第58章 第58杯咖啡
陆予薇握住<i></i>己父<i></i><i></i>手，眼泪<i></i><i></i>直噙<i></i>眼眶<i>⿺</i>。
<i></i><i></i>手很冷，没<i></i><i></i><i></i>温<i></i>，根<i></i>已<i></i>临界<i></i><i></i><i>ǹ</i>死<i></i>边缘…
医<i></i><i></i>站<i></i>她<i></i>母女<i></i>旁边，<i></i>拿<i></i>陆军<i></i>病例<i></i>，让陆母签字。
陆军<i></i>几<i></i>月<i></i><i></i>病情固<i></i>没<i></i>太<i></i><i></i><i></i>伏，但<i></i>次医<i></i><i></i><i></i>病危<i></i><i></i><i></i>难预料<i></i>。
很<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>辈<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>，但除<i></i><i></i>份渺<i></i><i></i>奇迹。
陆母租<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>包车，<i></i>想将<i></i>己<i></i>丈夫送<i></i>市级医院治疗。
柳镇周边<i></i>野租滴滴车<i></i><i></i>愿意接<i></i><i></i><i></i>意，陆军<i></i>怎么<i></i><i></i><i></i><i></i>谁<i></i>知道啊。
<i></i><i></i>儿传<i></i><i></i>，<i></i><i>€</i>邪门儿，<i></i><i></i>…<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>敢领<i></i>份差<i></i><i></i>。
唯<i></i><i></i><i></i>答<i></i><i></i><i></i>份差<i></i><i></i>，<i></i><i></i>陆母卑微<i></i>跪求<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>午六<i></i>钟。
此<i></i>。
已<i></i><i></i><i></i><i></i>始放炮仗，<i></i>门避缝，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跨<i></i>。
<i></i>最<i></i>冷清<i></i><i></i>属陆予薇<i></i>顾<i></i>匀<i></i>，没<i></i>放炮，没<i></i>热热闹闹<i></i>**。
<i></i>满<i></i>烟花炮竹，映刻<i></i>陆予薇<i></i>眼<i>⿺</i>。
她<i></i><i></i>只<i></i>悲痛，看<i></i>别<i></i>爸爸<i></i>叫<i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>却再<i></i>没<i></i><i></i>回<i></i>她<i></i>称呼<i></i>。
陆予薇今<i></i><i></i>午<i></i>独<i></i><i></i><i></i>回石屋<i></i>，母<i></i>已<i></i>先送父<i></i><i></i>市医院<i></i>，陆母让她先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>她将<i></i>边安顿<i></i>，<i></i>立马回<i></i>。
她看<i></i>顾<i></i>匀<i></i>房<i></i>灯火亮<i></i>，却怎么<i></i><i></i>见<i></i><i></i><i></i>送她最<i></i><i></i>次。
<i></i><i></i><i></i><i></i>…她凭什么<i></i>么觉<i></i>顾<i></i>匀<i></i><i></i>见她，她<i>€</i><i></i><i></i><i></i>恶毒<i></i>话，顾<i></i>匀<i></i>她<i></i><i></i><i></i>只剩<i></i>恨<i></i>。
顾<i></i>匀昏昏沉沉<i></i>躺<i></i>床<i></i>，迷迷糊糊<i></i><i>€</i><i></i>梦话，尽管<i></i><i></i><i></i><i></i>降温，<i></i>她依旧<i></i><i></i>幅半梦半醒<i></i><i></i><i></i>。
但<i></i><i></i>比<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>候稍微缓<i></i><i></i><i></i>。
陆予薇<i></i>石屋<i></i>忙<i></i>收拾<i></i><i></i>东西，她<i></i>母女俩即将离<i></i><i></i><i></i><i></i>活<i></i>很久<i></i>镇<i></i>。
她送她<i></i>布包，她<i></i><i></i>己擦眼泪<i></i>，留<i></i>她<i></i><i></i><i></i>手帕…
陆予薇只<i></i>微微低头看<i></i><i></i><i></i><i></i>东西，<i></i>已<i></i>甚<i></i>煎熬。她<i></i>默默离<i></i>，<i></i><i></i>打扰<i></i>任何<i></i>。
眼泪<i></i>再次<i></i>眼眶<i>⿺</i>打滚，今<i></i>她已<i></i><i></i>知道<i></i>己<i></i>第几次哭<i></i>。
今<i></i><i></i>除夕夜按老<i></i>辈<i></i>规矩<i></i><i>€</i><i></i><i></i><i></i>哭<i></i>，哪怕<i></i>再<i></i><i></i>委屈，再<i></i><i></i>悲痛，<i></i><i></i>将<i></i><i></i><i></i>忍<i></i><i></i>。
<i></i>顾<i></i><i></i><i></i>么<i></i><i></i>。
曾<i></i><i></i><i></i>己将顾<i></i>匀<i></i>做<i></i><i></i><i></i>孩儿，姐姐<i></i>妹妹<i></i>感情，但<i></i><i></i>才<i></i><i></i>她<i></i><i></i>，<i></i><i></i>顾<i></i>匀<i></i>历<i></i>翻<i></i>覆<i></i><i></i>变<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>属<i></i>顾<i></i>匀<i></i>东西，<i></i>条手帕明明顾<i></i>匀<i></i>曾<i>€</i>送予她。
但<i></i>己却<i></i>悄悄留<i></i><i></i><i></i>。
或许<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>念想吧…
她再次<i></i><i></i>条手帕擦拭掉<i></i>己<i></i>眼泪，<i></i><i></i><i></i><i></i>顾<i></i>匀<i></i>卫<i></i>院<i></i>她擦眼泪<i></i>般。
轻柔<i></i><i></i><i></i>。
哭<i></i><i></i>眼睛<i></i>干肿胀，<i></i><i></i>次或许将<i></i><i></i>辈<i></i><i></i>眼泪<i></i>掉光<i></i>吧。
她压<i></i><i></i>封信纸，缓缓抬笔，<i></i>纸<i></i>写<i></i>短短<i></i>几<i></i>字。
陆予薇<i></i>想<i></i>写长篇<i></i>信，<i></i><i></i><i></i>暴露<i></i>己<i></i>舍<i></i><i></i>。她<i></i>想<i></i><i></i><i>€</i>再见，<i></i><i></i>害怕舍<i></i><i></i>。
“顾<i></i>匀，<i></i>果<i></i><i></i>执<i></i><i></i>份欢喜，<i></i>么<i></i><i></i>世界<i></i>门将永远<i></i><i></i>打<i></i>，但除<i></i><i></i>…”
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>放<i></i><i></i>尖，<i></i>总<i></i><i></i><i></i><i></i>无<i></i><i></i>世界<i></i><i></i><i></i>。
“但<i></i><i></i><i></i>…<i></i><i></i><i></i>充满荆棘，<i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>无<i></i><i></i><i></i><i></i>私。”
她写完<i></i>将笔盖<i></i><i></i>，几滴泪<i></i>落<i></i><i></i>纸<i></i>，墨迹<i></i>没<i></i>干<i></i>情况<i></i>，<i></i>几<i></i>字预料般<i></i>晕花<i></i>。
纸<i></i>。
墨<i></i>侵蚀<i></i>泪<i></i>，字很漂亮，<i></i>惜被眼泪毁<i></i>。
“<i>€</i><i></i><i></i>哭<i></i>。”陆予薇<i></i>手抹<i></i>第<i></i>次快<i></i>滴落<i></i><i></i>眼泪。
<i></i><i></i>知道顾<i></i>匀<i></i>否<i></i>梦<i>⿺</i>看见<i></i>什么，额头<i></i><i></i><i></i><i></i>片<i></i>虚汗。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>喊<i></i>陆予薇<i></i>名字。
顾慧芳守<i></i>她<i></i>床旁，猛<i></i>抬头，<i></i>嘴<i></i><i></i><i></i><i></i>叫<i></i><i></i>陆丫头<i></i>名字。
“<i></i>怎么做梦<i></i>叫<i></i>别<i></i>陆丫头<i></i>名字？”
“<i></i><i></i>…她<i></i>欠<i></i>钱<i></i>吗？”顾慧芳拍<i></i>拍她。
除夕夜<i></i>万<i></i>灯火，<i></i>让<i></i>羡慕<i></i>只<i></i>陆予薇。
晚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
除夕夜<i></i>夜晚<i></i>很<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>团聚<i></i><i></i>刻，比<i></i>白<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，晚<i></i><i></i><i></i>才<i></i>气氛刚刚热络<i></i><i></i>候。
<i></i>空<i>⿺</i>云被五颜六色<i></i>烟花，映<i></i><i></i>层特别<i></i>亮色。
<i></i>陆母<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>刻赶<i></i>回<i></i>，<i></i>目<i></i>最<i></i><i></i><i></i><i></i>搬<i></i>李<i></i>车，<i></i>往季城。
租房她<i></i><i></i>并找<i></i><i></i>。
帮她<i></i>托运东西<i></i>司<i></i>，<i></i>跟<i></i><i></i><i></i>搬运，希望<i></i><i></i><i></i>亮<i>〾</i><i></i><i></i>季城安<i></i>住处。
<i></i>哈<i></i>口气，<i></i><i></i><i></i><i></i>冷风刺骨，若<i></i><i></i><i></i><i></i>软见<i></i><i></i><i></i><i></i>
，或许<i></i><i></i>已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>吃<i></i>夜饭<i></i>。
陆予薇搬<i></i><i></i><i></i>纸箱<i></i><i></i><i></i><i></i>紧紧跟<i></i>司<i></i><i></i>步伐，但突<i></i>停<i></i><i></i><i></i>。
司<i></i>却抱<i></i>东西<i></i><i></i>车，<i></i><i></i>返回<i></i>搬<i></i><i></i><i></i>。
此<i></i>此刻。
<i></i>空飘<i></i><i></i><i></i>雪。
院<i></i><i></i>每<i></i>每户门<i></i>挂<i></i><i></i>灯笼<i></i><i></i>亮<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>难知道<i></i><i></i>雪花。
她摊<i></i><i></i>己<i></i>手掌<i></i>，<i></i>朵雪花落<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>整片完整<i></i>雪花。
真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>验课<i></i><i></i>，雪花<i></i>几<i></i>角<i></i><i></i>态差<i></i><i></i><i></i>少，更<i></i><i></i>课<i></i><i></i>没<i></i>差别。
<i></i><i></i>东西<i></i>搬<i></i>差<i></i><i></i><i></i>，陆予薇<i></i>母<i></i>没<i></i>察觉<i></i>情况<i></i>，将<i></i>午写<i></i><i></i>张信纸，放置<i></i>顾<i></i>匀<i></i>窗口<i></i>。
灯火<i></i>亮<i></i>，<i></i><i></i><i></i>怎么<i></i>没<i></i><i></i>静。
她更<i></i>知道顾<i></i>匀<i></i><i></i>处<i></i>什么<i></i><i></i><i></i>情，只<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>式<i></i>她道别。
<i></i><i></i>她抬脚转身走<i></i>，顾<i></i>匀<i></i>声音<i></i><i></i><i></i>传<i></i>。
“予薇姐姐…予薇姐姐…”声音若<i></i>若无，但她<i></i><i></i>听见<i></i>。
她红<i></i>眼睛跑<i></i>，<i></i><i></i>母<i></i><i></i><i></i>车<i></i><i></i>她。
<i></i>包车<i></i><i></i>门声，车<i></i>打火声音，顾慧芳<i></i>听见<i></i>。
“唉…希望<i></i>陆<i></i>头<i></i><i></i>医院<i></i>够治<i></i>吧…”她曳<i></i>曳顾<i></i>匀<i></i>被<i></i>，感叹道。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，距离陆予薇走<i></i>第<i></i><i></i>。
顾<i></i>匀<i></i>身<i></i>才渐渐恢复，脸<i></i><i></i>气色<i></i>比<i>〾</i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>她醒<i></i><i></i>，<i></i>切<i></i>晚<i></i>。
病<i></i><i></i>场<i></i>，她什么<i></i><i></i>想通<i></i>，<i></i><i></i>她跑<i></i><i></i><i></i>熟悉<i></i>石屋<i></i>，却<i></i>另<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>…
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 金桔乌龙 的《[综英美]我只是个咖啡师》最快更新
第58章 第58杯咖啡 免费阅读.[www.aishu55.cc]
