第117章 第 117 章
作品:《真千金她天生好命（穿书）》 《真千金她<i></i><i></i><i></i>命（穿书）》最<i></i>章节 第117章 第 117 章
刘师爷<i></i>犹豫<i></i><i></i>何<i></i>口，<i></i>头传<i></i><i></i>阵哗啦啦<i></i>声音，<i></i>几<i></i>黑衣蒙<i></i><i></i>窜入房<i></i>，将李汐团团围<i></i><i></i>。
李汐<i></i><i>⿺</i>惊讶，<i></i><i></i><i></i><i></i>声色，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>众<i></i><i></i>至<i></i>头<i></i><i></i>，冷笑<i></i>声，“怎么，<i></i>次<i></i>教训<i></i>未受够？”
<i></i>刘远<i></i><i></i>声<i></i>笑，“<i></i>次承蒙<i></i>照，<i></i>公<i></i>特意<i></i>谢恩<i></i>。”
刘师爷见此状况，吓<i></i><i></i>轻，颤颤巍巍<i></i><i></i><i></i>，“刘公<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>凤府<i></i>凤公<i></i>。”
刘远<i></i>冷笑<i></i>声，“什么凤公<i></i>，<i></i>父已<i></i>查清楚，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>市井混混，竟<i></i><i></i>敢冒充凤府<i></i><i></i>。”
听刘远<i></i><i></i><i></i><i>€</i>，<i></i>刘师爷<i></i><i></i><i></i>信，看李汐<i></i>气质<i></i><i></i>像市井混混，倒<i></i><i></i>刘公<i></i><i></i>几<i></i>像。
“<i></i><i></i>父<i></i>谁？”李汐仍旧<i></i><i></i>声色，什么<i></i>竟<i></i><i></i><i></i>己<i></i>做<i></i>市井混混？
“<i></i><i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>，知道<i></i>么<i></i><i></i>什么<i></i>？”刘远<i></i>挑挑眉头，<i></i>手<i></i>挥，示意众<i></i>散<i></i>，<i></i>己则早<i></i>退至门<i></i>。
李汐早<i></i>做<i></i><i></i>准备，黑衣<i></i>朝她攻击<i></i><i></i>瞬，她<i></i>已<i></i>窜<i></i>，打倒<i></i>近<i></i><i></i>几<i></i>，伸手拎<i></i>刘远<i></i><i></i>衣领<i></i>，<i></i><i></i>**已<i></i>架<i></i><i></i>脖<i></i><i></i>，冷声喝道：“住手。”
蒙<i></i><i></i>堪堪顿住，<i></i>知<i></i>何<i></i><i></i>。
李汐挟<i></i>刘远<i></i><i></i>步步<i></i>退，退至府衙<i></i>，<i></i>冷冷问道：“<i></i><i></i>父<i></i>谁？”
“<i></i><i></i>父<i></i><i></i><i></i><i></i><i>〾</i><i></i>万<i></i><i>〾</i><i></i><i></i>……”
刘远<i></i><i></i>话<i></i>未<i>€</i>完，李汐感觉身<i></i>恶风<i></i>善，立即将<i></i>推<i></i><i></i>，<i></i>己<i></i><i></i>打<i></i>几<i></i>滚，肩膀却传<i></i><i></i>阵隐痛。
知道暗处<i></i><i></i>敌<i></i>，她<i></i>敢<i></i>意，立即<i></i>身逃跑。
“<i></i>愣<i></i>做什么，她<i></i><i></i>活<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>死。”
冷冷<i></i>声音传<i></i>，李尚武<i></i>身影<i></i><i></i><i></i><i></i>刘远<i></i>身边。
蒙<i></i><i></i>恍若<i></i>悟，立即拔腿追<i></i><i></i><i></i>。
“李<i></i>哥，<i></i><i></i>功夫太厉害<i></i>。”刘远<i></i>咳嗽<i></i><i></i><i></i><i></i>站<i></i>。
李尚武看<i></i><i></i><i></i>眼，眼<i>⿺</i>杀<i></i>顿显，“无论什么<i></i>候，<i></i><i></i><i></i>将王爷牵连<i></i><i></i>，否则<i></i><i></i>立即杀<i></i><i></i>。”
刘远<i></i>身<i></i><i></i>颤，只知道<i></i>头。
李尚武转头看看院<i></i><i></i>瘫软<i></i>刘师爷，冷声道：“<i></i><i></i><i></i>麻烦<i></i><i></i>，<i></i><i></i>必须撤离<i></i><i></i>。”
李汐暗怪<i></i>己<i></i>意轻敌，才<i></i>落<i></i><i></i><i></i>狼狈模<i></i>。肩膀<i></i><i></i>痛已<i></i>漫布<i></i>身，她<i></i>手将<i></i>枚苦无拔<i></i>，尖端<i></i>血已<i></i>变<i></i><i></i>黑色，
显<i></i><i></i>几喂<i></i>毒。
身<i></i>已疼<i></i>麻木，此刻她<i></i>靠<i></i>己<i></i>毅<i></i><i></i>奔跑<i></i>，<i></i><i></i>及回头看追兵追至何处，只顾<i></i><i></i>头往<i></i>冲<i></i>。
“快<i></i>！快<i></i>！她<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
模糊<i></i>脚步声逐渐清晰，李汐知道，<i></i>己<i></i><i></i>被追<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>牙，强<i>⿸</i><i></i><i></i>提速，<i></i>管<i></i>何她<i></i><i></i><i></i>放弃。
<i></i>道黑影迅速<i></i>至，凌厉<i></i>掌风袭<i></i>，李汐微摇<i></i>身<i></i>，<i></i>意识<i></i><i></i>掌挡<i></i>，<i></i>道却依旧落<i></i><i></i>己胸口<i>〾</i>处。
毫<i></i>意<i></i><i></i>身<i></i>被带飞<i></i><i></i><i></i>，李汐<i></i>做<i></i><i></i>只<i></i>尽<i></i>将身<i></i>蜷<i></i><i></i><i></i>，将伤害降<i></i>最<i></i>。
“碰”<i></i><i></i>声，娇<i></i><i></i>身<i></i>被<i></i><i></i>摔<i></i><i></i><i></i>，<i></i>身<i></i><i></i><i></i>散架般<i></i>疼。
李汐捂<i></i>胸口，身<i></i><i></i>阵绞痛，<i></i><i></i><i></i>吐<i></i><i></i>口血，勉强<i></i>睁<i></i>眸，视<i></i>竟<i></i><i></i>模糊。
她摇<i></i>摇头，想<i></i>甩<i></i>脑<i></i><i></i>股眩晕感，却见<i></i><i></i>群蒙<i></i><i></i>慢慢<i></i>围<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>溢<i></i><i></i>声苦笑，依<i></i><i></i><i></i>己身<i></i><i></i>状况，别<i>€</i><i></i><i></i>群<i></i><i></i>，<i></i>单只<i></i><i></i>站<i></i>远处<i></i>黑衣<i></i>，<i></i><i></i><i></i>付<i></i><i></i><i></i>。
身<i></i><i>⿺</i><i></i>剧毒，<i></i><i></i><i></i>已<i></i>强弓<i>〾</i>末，再接<i></i><i></i><i></i>掌便更<i></i>雪<i></i><i></i>霜，情况<i></i>容乐观。缓<i></i>缓气，凭<i></i>最<i></i><i></i><i></i>毅<i></i>站<i></i><i></i><i></i>，<i></i>算<i></i>此，<i></i>己<i></i><i></i><i></i>放弃<i></i>坐<i></i><i></i>死。转<i></i>身踉跄<i></i>走<i></i>几步，<i></i><i></i>便苍白<i></i>脸刷<i></i><i></i><i></i>死灰。<i></i><i></i>居<i></i><i></i>悬崖！
身<i></i>追<i></i><i></i><i></i>群<i></i>似<i></i>明白<i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>处境，皆放松<i></i><i></i>，将死<i></i>猎<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>，跑<i></i>掉<i></i>。
李汐踉跄<i></i>朝悬崖处退<i></i>，<i></i><i></i><i></i>只<i></i>几步<i></i>距离，李汐此<i></i>更<i></i>退无<i></i>退，站<i></i>悬崖边堪堪稳住身<i></i>，脚微<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>碎石滚<i></i><i></i>悬崖。
“杀<i></i>她”领头<i></i><i></i><i></i>见李汐<i></i>此，眼<i>⿺</i><i></i>丝冷意散<i></i>，淡淡<i></i>口。
<i></i>群蒙<i></i><i></i><i></i><i></i>指令，<i></i>快<i></i>步伐朝李汐奔<i></i>。
李汐转<i></i>头看<i></i>崖<i></i>微<i></i><i></i>犯晕，<i></i>欲回头，恍<i></i><i></i>却<i></i><i></i>崖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>石台，<i></i>微微<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>跳<i></i><i></i>石台<i></i>再借助<i></i><i></i><i></i>崖翘遮掩，<i>€</i><i></i><i></i><i></i>迷惑<i></i><i></i><i></i>己落崖<i></i>躲<i></i><i></i>劫。
<i></i><i></i><i></i><i></i>难逃<i></i>死，<i></i><i></i>丝<i></i><i></i>李汐<i></i><i></i><i></i>肯放<i></i>，讽刺<i></i>朝<i></i>靠近<i></i><i></i>领头微微<i></i>笑，<i></i><i></i>群<i></i>怔愣<i></i>目光<i></i>转身<i></i>朝<i></i>台<i></i>跳<i></i>。
“她跳崖<i></i>……”<i></i>群<i></i>迅速靠<i></i>崖边，崖<i></i>白茫茫<i></i><i></i>片，深<i></i>见底。
“<i>⿺</i><i></i>剧毒，又被<i></i><i></i>掌震碎<i></i><i></i>脉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>摔<i></i><i></i>，<i></i>死<i></i>难。”<i></i>首<i>〾</i><i></i>扯<i></i><i></i>巾，露<i></i><i></i>脸<i></i>络腮胡<i></i>，<i></i><i></i>李尚武。
<i></i>又<i></i>崖边看
<i></i>看，确<i></i>李汐跳<i></i><i></i>，<i></i>才招呼<i></i>众<i></i>回<i></i>。
却<i>€</i>李汐<i></i>费<i></i><i></i>跳，刚落<i></i>石台<i></i><i></i>，<i></i><i></i>便暗道<i></i>声<i></i><i></i>，原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>够<i></i><i></i>承<i></i>住<i></i>己，却未想风<i></i>严<i></i>，竟难<i></i>支撑<i></i>己<i></i><i></i><i></i>，随<i></i>石块<i></i>松，李汐便随<i></i>石块滚<i></i><i></i>悬崖。
凤尘<i>ǹ</i><i></i>衣赶<i></i>府衙<i></i>，只见府衙<i></i>门敞<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>没<i></i>。
<i></i>衣<i></i><i></i><i></i><i></i>，被凤尘<i></i><i></i>拉住，“<i></i>血腥味。”
凤尘常<i></i><i></i>战场<i></i>，<i></i>鲜血<i></i>味道再熟悉<i></i><i></i>，即便<i></i><i></i><i></i><i></i>精<i></i><i></i>处<i></i>，<i></i>难逃<i></i><i></i>鼻<i></i>。
<i></i>拉<i></i><i></i>衣，<i></i><i></i>翼翼<i></i><i></i><i></i>屋<i></i>，循<i></i><i></i><i></i>丝血气<i></i><i></i><i></i>堂，见院<i></i><i></i><i></i>草木松<i></i>，扒<i></i><i></i>看，<i></i>头躺<i></i><i></i>具尸<i></i>，看衣<i></i>该<i></i>府衙<i></i>师爷<i></i>衙役。
“<i></i><i></i>公<i></i><i></i>玉佩。”<i></i>衣眼尖，<i></i>师爷手<i>⿺</i>取<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>李汐<i></i>凤佩。她<i></i><i></i>担<i></i>李汐，又<i></i>头次见<i></i><i></i><i></i><i></i>场景，眼眶<i></i>热，眼泪<i></i>吧嗒吧嗒掉<i></i><i></i><i></i>，“公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>没<i></i>保护<i></i>公<i></i>。”
凤尘被<i></i>哭<i></i>烦，独<i></i><i></i>身<i></i>查看，门口碰<i></i>赶<i></i><i></i>幻樱<i>ǹ</i>兰青言。
幻樱神色冷漠，兰青言<i></i>脸憋屈<i></i><i></i>情，显<i></i>又吃<i></i><i></i>丫头<i></i>亏。
凤尘此刻<i></i>没<i></i>情<i>ǹ</i><i></i>玩笑，<i></i>幻樱道：“立即通知皇<i></i>，派<i></i>支援，公<i></i><i></i>活<i></i>。”
幻樱迟疑<i></i>片刻，<i></i><i></i>打燃<i></i><i></i>只信号烟，“<i></i><i></i>路<i></i>，<i></i><i></i>指引<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>千牛镇，公<i></i>早已<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，却没想<i></i><i></i><i></i>比她想象<i>⿺</i><i></i><i></i>险恶。”
凤尘冷冷看<i></i>她，“<i></i><i></i>任务<i></i><i></i>排除<i></i>切<i></i>利<i></i>她<i></i><i></i>素吗？怎么<i></i><i></i>查<i></i><i></i>刘淳<i></i>李权<i></i><i></i>系？”
幻樱惊讶<i></i>看<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>神情，甚至比<i></i>己<i></i>冷<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>话，却更像<i></i><i></i><i></i><i></i>公<i></i>。
明明，<i></i>次<i></i><i></i><i></i>言讥讽公<i></i>。
凤尘又道：“刘淳<i></i>李权<i></i>手培养<i></i>棋<i></i>，<i></i><i></i><i></i>李权<i></i><i></i><i></i>屑，难怪<i></i><i></i><i></i>轻敌。”
幻樱脸色<i></i>红，又<i></i><i></i>责又<i></i>恼羞，<i></i>又<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i>什么。
<i></i>衣已<i></i><i></i><i></i>，红<i></i>眼看向幻樱，“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>公<i></i>找回<i></i>。”
幻樱<i></i><i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i>离<i></i>，被凤尘拦住<i></i><i></i>路，“千牛镇<i></i><i></i>势比<i></i><i></i>想象<i>⿺</i><i></i><i></i>复杂，<i></i><i></i><i></i>候更<i></i><i></i>轻举妄<i></i>，否则别<i>€</i>找<i></i>公<i></i>，连<i></i><i></i><i></i><i></i>命<i></i>保<i></i>住。”
“<i></i><i></i>若迟<i></i>步，公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>危险。”凤尘<i>€</i><i></i>道<i></i>，<i></i>衣<i></i>幻樱<i></i>何<i></i>明白，只<i></i>公<i></i><i></i>安，<i></i>她<i></i><i></i>命<i></i>换又<i></i>何？
见<i></i><i></i><i>€</i><i></i>通，凤尘<i>ǹ</i>兰青
言<i></i>视<i></i>眼，待<i></i><i></i>转身，<i></i><i></i>手刀落<i></i><i></i>肩<i></i>，身<i></i>便软<i></i><i></i><i></i>。
将<i></i><i></i>安顿<i></i>，兰青言蹙眉问道：“<i></i>打算怎么做？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i>，<i></i><i></i><i></i>看看。”凤尘双唇比<i></i><i></i>抿<i></i>更紧。
<i></i>虽<i></i><i></i>承认李汐摄<i></i>，<i></i>她<i></i>旦<i></i><i></i>，<i></i><i></i>势必<i></i>乱，<i></i>权若落<i></i>廉<i></i>王手<i>⿺</i>，只怕百姓再难<i></i><i></i>安稳<i></i><i></i><i></i>。
“王爷，<i></i><i></i><i>⿺</i><i></i>狼蛛<i></i>毒，又被属<i></i>打<i></i><i></i>掌，掉<i></i><i></i>万丈悬崖，此刻怕<i></i>尸骨无存<i></i>。”李尚武袖手躬身，恭敬<i></i>回李权<i></i>问话。
“<i></i>！”李权<i></i>兴<i></i>拍<i></i>拍桌案，<i></i>身<i></i>屋<i></i><i></i>连连踱步，“<i></i>丫头既<i></i>已<i></i>死<i></i>，<i></i><i></i>计划<i></i><i></i><i></i><i></i>施<i></i>。<i></i><i></i><i></i>消息通知皇贵妃，<i></i>炎夏，很快<i></i><i></i>恢复原貌<i></i>。”
“刘远<i></i>怎么办？”李尚武问道。
“<i></i>公<i></i>**<i></i>消息透给刘放，<i></i>若<i></i><i></i>聪明<i></i>，该知道怎么做。”
皇城，安佑已<i></i>接<i></i><i></i>李汐失踪<i></i>消息，立即找<i></i><i></i>安<i></i>候<i>ǹ</i>凤铭商议。
<i></i><i></i>静默良久，凤铭<i></i>才沉<i></i><i>€</i>道：“安候，寻找公<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>借助<i></i><i></i>安<i></i><i></i><i></i><i></i>。老夫<i></i>秘密抽调周边<i></i>凤<i></i>军回京，<i></i><i></i>备战。”
凤铭<i></i><i></i>做<i></i>最坏<i></i>打算，万<i></i>李汐找<i></i>回<i></i>，朝廷势必又<i></i><i></i>番风波，<i></i>怕李权趁<i></i>夺位。
“汐儿<i></i>回<i></i><i></i>。”安佑<i></i>句话，终究没<i></i><i></i>少语气，千牛镇<i></i><i></i><i></i>始<i></i><i></i><i></i>阴谋，争<i></i>李汐<i></i>阴谋，<i></i>恨<i></i>己竟<i></i>没<i></i>察觉。
<i></i>深深叹口气，又道：“爹，<i></i><i></i>老爷<i></i>，<i></i><i></i>月别居走<i></i>趟吧，只<i></i><i></i><i></i><i></i>请<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i><i></i>神色<i></i><i></i>，皆叹口气，<i></i><i></i>头。
幽咽<i></i>琴声断断续续，<i></i>泣<i></i>诉，<i></i>竹林<i></i>飘荡。
<i></i>声破响，琴弦<i></i>声<i></i>断，琴声戛<i></i><i></i>止。
李昭看<i></i>指尖<i></i>血，怔怔<i></i>神。
童儿<i></i>急走<i></i>，回禀道：“殿<i></i>，凤将军<i>ǹ</i>安<i></i>候求见。”
李昭示意童儿将琴拿<i></i>焚<i></i>，梳洗<i></i>番，穿<i></i><i></i>装，整<i></i><i></i>显<i></i>精神<i></i>，<i></i>才<i></i>见<i></i><i></i><i></i>。
安<i></i>候<i></i>官场<i></i>爬打滚<i></i><i></i>，什么<i></i><i></i><i></i>阵仗没<i></i>见<i></i>，凤铭<i></i><i></i><i></i><i></i>再<i></i>少，<i></i><i></i>今<i></i><i></i><i></i><i></i>，坐<i></i>凉亭<i></i>竟<i></i><i></i>忐忑<i></i>安。
李昭<i></i><i></i>慢，走<i></i>步又咳嗽<i></i>声，早早见她已<i></i><i></i><i></i><i></i>池旁，<i></i>几步<i></i>距离，却走<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“参见<i></i>皇<i></i>殿<i></i>。”见李昭<i></i><i></i>亭<i>⿺</i>，<i></i><i></i>才齐齐<i></i>礼。
“<i></i>位<i></i><i></i>快快免礼。”李昭伸手<i></i><i></i>扶<i></i><i></i><i></i>，却又
剧烈<i></i>咳嗽<i></i><i></i>，脸色<i></i>阵红<i></i>阵白<i></i>。
安<i></i>候连忙将<i></i>扶<i></i>坐<i></i>，<i></i><i></i><i></i>李昭<i></i>示意<i></i>落座，“<i></i>位<i></i><i></i><i></i><i></i>请直<i>€</i>罢。”
安<i></i>候<i>ǹ</i>凤铭<i></i>视<i></i>眼，又齐齐跪<i></i>，“老臣<i></i>罪，<i></i>负<i></i>皇<i></i><i></i>托，没<i></i>照顾<i></i>公<i></i>。”
“汐儿怎么<i></i>？”<i></i>皇<i></i><i></i><i></i>急，又立即咳嗽<i></i><i></i>。
童儿端<i></i><i></i>药，服侍<i></i>喝<i></i>，又替<i></i>顺<i></i>背，“<i></i>位<i></i><i></i><i></i>话<i></i>请<i></i><i></i><i>€</i>吧。”
<i></i><i></i><i></i>身，将李汐<i></i>千牛镇<i></i><i></i>情，<i></i><i></i><i>€</i><i></i>。
李昭沉默许久，才问道：“<i></i><i></i><i></i><i></i>宫做什么？”
“公<i></i>失踪<i></i><i></i><i>ǹ</i>廉<i></i>王<i></i><i></i>，<i></i>肯<i></i>借此<i></i><i></i>兴风<i></i>浪，甚至逼宫<i></i>未<i></i>知。老臣已<i></i>做<i></i>万<i></i><i></i>准备，<i></i>若<i></i>避免，便<i></i>最<i></i><i></i>，若殿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>朝堂<i>〾</i><i></i>，<i></i><i></i>让廉<i></i>王忌惮几<i></i>。”
“<i></i>宫知道<i></i>。”李昭神色<i></i><i></i><i></i>丝无奈。
童儿<i></i>疼道：“殿<i></i>，<i></i><i></i>身<i></i>吃<i></i>消啊。”
“<i></i><i></i><i></i>眼睁睁看<i></i>汐儿治<i></i><i></i>江山，毁<i></i><i></i>旦。”李昭示意<i></i><i></i>必<i></i>言，“<i></i>将<i></i>朝服取<i></i>，做<i></i>准备罢。”
童儿<i></i><i></i><i></i>话，转身离<i></i>。
<i></i><i></i>老臣又谢恩，李昭只<i></i><i></i>句：“<i></i><i></i><i></i>将汐儿<i></i>安带回<i></i>。”
“老臣明白。”
李汐醒<i></i><i></i>，躺<i></i><i></i><i></i>竹屋<i></i>，只觉<i></i><i></i>己<i></i>身<i></i><i></i>疼，特别<i></i>胸口<i>〾</i>处，更<i></i>火烧火燎。
确<i></i><i></i>己<i></i>活<i></i>，让李汐松<i></i>口气，喜悦压倒<i></i>疼痛，扯<i></i>扯嘴角，暗道老<i></i>果<i></i><i></i>公<i></i><i></i>。
她刚<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，却<i></i><i></i><i></i><i></i>己竟<i></i><i></i><i></i>弹半<i></i>，蠕<i></i>蠕唇，却<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>半<i></i>声音，眼<i></i><i></i><i></i>沉<i></i>，努<i></i><i></i>半晌，却又<i></i>沉沉睡<i></i>。
待再次醒<i></i>，只感觉口<i>⿺</i><i></i>阵苦涩，<i></i><i></i>汤汁含<i></i>嘴<i></i>吐<i></i><i></i><i></i>咽<i></i><i></i><i></i>。
“既<i></i>醒<i></i>便咽<i></i><i></i>罢。”温柔<i></i>嗓音<i></i>身边响<i></i>，像冬<i></i><i></i>暖阳，舒服极<i></i>。
她强忍<i></i>苦味咽<i></i>咽<i></i><i></i><i></i>，微<i></i><i></i><i></i>眼，才勉强<i></i>将眸<i></i>挣<i></i><i></i>条缝，却见<i></i>白衣男<i></i>手<i></i>端<i></i><i></i>药碗，<i></i><i></i>么**<i></i>床<i></i>，眉眼<i></i>画，温润<i></i>玉。
李汐<i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i>眼，却又<i></i>敌<i></i><i></i>满身疲惫，再次沉沉<i></i>睡<i></i><i></i><i></i>。只<i></i><i></i>睡<i>〾</i><i></i>，想<i></i><i></i><i></i>眼模糊<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>想<i></i>几<i></i>字<i></i>，言念君<i></i>，温<i></i><i></i>玉，怕<i></i>只<i></i><i></i><i></i>词<i></i><i></i>容<i></i>翩翩公<i></i>吧。
沈清莲见刚醒<i></i>又睡<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>笑，却<i></i><i></i><i></i><i></i>浅浅<i></i>微弯<i></i>嘴角，又将碗<i></i><i></i>药朝李汐嘴<i></i>喂<i></i>。
“公<i></i>，
蜜枣。”<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁模<i></i><i></i>丫头轻推门<i></i>入，<i></i>袭鹅黄衣衫更衬<i></i><i></i>巴掌<i></i><i></i><i></i>脸更<i></i>稚嫩，清秀<i></i>脸<i></i>，<i></i>双清澈<i></i>眸<i></i><i></i>盛<i></i>笑意，<i></i>沈清莲看<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，微微<i></i>躲闪<i></i><i></i><i></i>。
蜜枣。”<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁模<i></i><i></i>丫头轻推门<i></i>入，<i></i>袭鹅黄衣衫更衬<i></i><i></i>巴掌<i></i><i></i><i></i>脸更<i></i>稚嫩，清秀<i></i>脸<i></i>，<i></i>双清澈<i></i>眸<i></i><i></i>盛<i></i>笑意，<i></i>沈清莲看<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，微微<i></i>躲闪<i></i><i></i><i></i>。
蜜枣。”<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁模<i></i><i></i>丫头轻推门<i></i>入，<i></i>袭鹅黄衣衫更衬<i></i><i></i>巴掌<i></i><i></i><i></i>脸更<i></i>稚嫩，清秀<i></i>脸<i></i>，<i></i>双清澈<i></i>眸<i></i><i></i>盛<i></i>笑意，<i></i>沈清莲看<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，微微<i></i>躲闪<i></i><i></i><i></i>。
蜜枣。”<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>岁模<i></i><i></i>丫头轻推门<i></i>入，<i></i>袭鹅黄衣衫更衬<i></i><i></i>巴掌<i></i><i></i><i></i>脸更<i></i>稚嫩，清秀<i></i>脸<i></i>，<i></i>双清澈<i></i>眸<i></i><i></i>盛<i></i>笑意，<i></i>沈清莲看<i></i><i></i><i>〾</i><i></i>，微微<i></i>躲闪<i></i><i></i><i></i>。
<style type=''text/css''>@font-face {font-family: ''yahei'';src: url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'') format(''woff2''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'') format(''woff''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'') format(''truetype''),url(''//at.alicdn.com/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'') format(''svg'');}i{font-family: ''yahei'' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 木子程 的《真千金她天生好命（穿书）》最快更新
第117章 第 117 章 免费阅读.[www.aishu55.cc]
