第142章 第 142 章
作品:《穿到科举文当皇帝》 《穿<i></i>科举文<i></i>皇帝》最<i></i>章节 第142章 第 142 章
忽<i></i>，<i></i>楼<i></i>敲门声，打断<i></i><i></i><i></i><i></i>密。
仓惶整<i></i>紊乱衣<i></i>，承昀才清清嗓<i></i>喊道：“<i></i><i></i>。”
立秋<i></i>门<i></i>僵<i></i>，秀丽脸庞<i></i>难掩威仪，<i></i>她鲜少<i></i><i></i>颜娧摆<i></i><i></i>姿态，显<i></i><i></i><i></i><i></i>清晨<i>〾</i><i></i><i></i>气。
颜娧急急甩<i></i><i></i>搭<i></i>腰际<i></i><i></i>掌，捏<i></i>猫步缓缓靠近立秋身边，卖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>浅笑道：“姑姑。”
<i></i>楼<i></i>，<i></i>群<i></i>孩<i></i>躲<i></i><i></i>楼廊柱<i></i>，明<i></i>偷看<i></i><i></i><i></i>静。
几<i></i><i></i><i>€</i><i></i><i></i>，<i></i>算打<i></i><i></i><i></i>位姑姑，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>手<i></i>脚<i></i><i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i>。
“姑娘让立秋<i></i><i></i>。”她脸<i></i>没<i></i><i></i>情，单纯叙<i></i>口<i></i>，颜娧听<i></i><i></i>惊惊。
颜娧干笑<i></i><i></i>声凑近立秋，揽<i></i>纤细藕臂，头<i></i>轻靠<i></i>她肩<i></i>，<i></i>气<i>€</i>道：“<i></i>刚<i></i>完膳，<i>€</i><i></i><i></i>句话。”
承惜细声<i></i>啧啧称奇道：“莫怪嫂嫂<i>€</i>她<i></i>装无辜<i></i>祖师，<i></i>道<i></i>差远<i></i>！”
<i></i><i></i><i></i>阵闷笑声，承昀连忙甩<i></i>脸色示意，<i></i><i></i>架走！
<i></i><i></i>妮<i></i>找死<i></i>！<i></i><i></i>么<i></i>顾情<i></i>拆嫂嫂台阶<i></i><i></i>姑<i></i>？
立秋瞅<i></i>她略微肿胀<i></i>菱唇染<i></i>瑰色，<i></i>清楚<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>吵架<i></i>撑<i></i><i></i><i></i>长<i></i><i></i>？
<i></i>路<i></i>见识<i></i><i></i>少次？<i></i><i></i><i></i>算最久<i></i><i></i>回<i></i>！
迟早<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>儿她<i></i>拦<i></i><i></i>？
<i>€</i><i></i>底，<i></i><i></i><i></i>想拦，<i></i><i></i>深更半夜女孩<i></i><i></i><i></i>头游走，<i></i>钻<i></i>承昀房<i></i><i></i><i></i>算<i></i>，<i></i><i></i>遇<i></i>像厉煊<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>呢？
<i></i>幸，<i></i><i></i>浅眠，她<i></i><i></i>身更衣，衣<i></i>綷縩便惊醒，连忙跟<i></i>她身<i></i>。
见她<i></i><i></i>房<i></i><i></i>被落<i></i>锁，宅<i></i>几<i></i>孩<i></i>见她，跟见<i></i>阎王似<i></i><i></i>敢吭唧，<i></i><i></i>楚风<i></i>安顿她<i></i>住处。
“姑姑，娧儿知错<i></i>。”颜娧<i></i>停卖乖扭<i></i>仍板<i></i>脸孔<i></i>立秋手臂。
立秋神情淡漠清冷问道：“<i></i><i></i>记<i></i><i></i>次偷跑怎么罚<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i>么<i></i><i></i><i></i>问候尊臀？
<i></i><i></i>吧？
颜娧黯淡<i></i>眸带<i></i>狼狈，啼笑皆非仰视立秋，轻轻扯<i></i>她衣袖，楚楚<i></i>怜道：“姑姑......”
“<i></i><i></i>姑姑打<i></i>？”承昀见立秋<i></i>留情<i></i><i></i>冷肃，嘴角<i></i>抽<i></i>抽，<i></i>忽<i></i>想<i></i>，她幼<i></i>被抽打痛哭<i></i>模<i></i>。
“<i></i><i></i>再骗<i></i><i></i>姑娘<i></i>贵<i></i>疗伤？”立秋眼<i></i>似乎<i></i>冒<i></i>烟。
<i></i><i></i><i></i>意<i></i>错啊！
昨夜<i></i>媳妇<i></i><i></i>疗伤，<i></i>息涌<i></i><i></i><i></i>肢百骸<i></i>酣畅，非常适<i></i>再<i></i><i></i>次。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i>€</i><i></i>口，敢<i>€</i><i></i>口？眼<i></i>绝<i></i><i></i>敢<i></i>！
“姑姑，<i></i>怎么才<i></i><i></i>气呢？”虽<i></i>被拆<i></i>台，<i></i><i></i><i></i>撒娇呐！
“<i></i><i></i>想<i></i>万<i></i>遇<i></i>第<i></i><i></i>厉煊？”立秋旋<i></i>颜娧身<i></i>，双手按<i></i>她肩际，慎<i></i>道，“姑姑<i></i><i></i><i></i>准<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>准<i></i>单独<i></i>。”
暗卫<i></i>虽<i></i>跟<i></i><i></i>，总<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>被<i></i>手<i></i>锅端<i></i>。
<i></i>且<i></i><i></i>什么<i></i>系？需<i></i>拦？
<i></i>今又<i></i><i></i>西尧，既已<i></i>婚约，被<i></i>群<i></i>轻<i></i>娃儿<i></i>哄<i></i>闺房<i></i>闯<i></i>，<i></i><i></i><i></i>差<i></i>仪式<i></i>。
再看看承昀<i></i>笑<i></i>胜卷<i></i>握，<i></i>看<i></i>知道存<i></i>耍赖，故意欺负她<i></i>姑娘<i></i>软！
立秋严肃道：“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>玩笑，<i></i>请贵<i></i>谨慎。”
虽<i></i>语调严肃，承昀<i></i><i></i>眼神<i></i>读<i></i><i></i><i></i>缓，<i></i>抑<i></i>住唇<i></i><i></i>断<i></i>扬，赔笑道：“谨此<i></i>次。”
立秋揽<i></i>颜娧质问道：“<i></i><i></i>谨此<i></i>次，难道贵<i></i><i></i>想再邀请<i></i><i></i>？”
西尧<i></i>女<i></i>夜闯<i>〾</i>礼，<i></i>没限<i></i>已婚<i>ǹ</i>否，男女<i></i>意，男<i></i>夜<i></i>落锁，女<i></i>愿闯便<i></i><i></i>。
颜娧蹙<i></i>柳眉问道：“什么意思？”
立秋<i></i>承昀撇<i></i>抹冷笑，忽<i></i>明白，<i></i>何原<i></i>东浀城<i></i>候她返归<i></i>决<i></i>临<i></i>改<i></i>。
<i></i>今看<i></i>简单明<i></i>，欺辱她<i></i>姑娘<i></i>懂西尧<i></i>风呐！
承昀忽<i></i>被看<i></i><i></i>惊，忙<i></i>迭<i></i>陪笑。
立秋挽<i></i>颜娧含笑问道：“昨夜承贵<i></i>房门<i></i>否未落锁？”
颜娧狐疑回道：“<i></i><i></i>，半<i></i><i></i>像<i></i>！”
<i></i>君<i></i>笑、书舍，连苑锁<i></i>落<i></i>，连<i>ǹ</i>她<i></i>眠<i></i><i></i>确认门锁<i></i>落<i></i><i></i><i></i>安<i></i>入睡，<i></i>此昨夜她才<i></i>门口迟疑许久。
“姑娘<i></i>曾想<i></i><i></i>何<i></i>提<i></i><i></i>西尧？”立秋挑眉又撇<i></i>承昀<i></i>眼，<i></i>怀<i></i>意又接<i></i>笑问道：“西尧女<i></i>素<i></i>较北雍女<i></i><i></i>向，姑娘<i></i><i></i><i></i><i></i>？”
颜娧思索<i></i>须臾<i></i>回答道：“<i></i>呢！看看惜儿<i></i>半夜<i></i>敢<i></i>山，村<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>妇女<i></i>挺<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>北雍少见<i></i><i></i><i></i>，<i></i>北雍<i></i>像沈华<i></i><i></i>抛头露<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>梳女便<i></i>寡妇，<i></i>西尧却看似稀松<i></i>常。
“姑娘<i></i>知，昨晚夜闯承贵<i></i>未落锁<i></i>寝居<i></i>何意？”立秋见颜娧摇头，幸灾乐祸<i>€</i>道，“想<i></i>承贵<i></i>担<i></i>姑娘<i></i>愿履<i></i>婚约，<i></i>西尧女<i></i>特<i></i>闯婚，设计姑娘<i></i>懂风俗，<i></i>若昨晚承贵<i></i>再<i></i><i></i>脸<i></i><i></i>姑娘办<i></i>，<i></i>西尧风俗<i></i>
只<i></i>乐见<i></i><i></i>，恭贺<i></i>婚。”
“......”<i></i><i></i>她<i></i><i></i>谢谢承昀<i></i>脸？
虽<i></i>早<i></i><i></i><i></i>准备<i></i>群<i></i>套路她，<i></i>歹<i></i>套路<i></i><i></i><i></i>途<i></i>啊！
手<i>⿺</i>凤鸾令甩<i></i>甩<i></i>掉<i></i>，又<i></i><i></i>闯婚做啥？
楼<i></i><i></i>群熊孩<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>意<i></i><i></i>？
颜娧揽<i></i>立秋打趣问道：“连惜儿<i></i><i></i><i></i>没信<i></i>？<i></i><i></i>房门究竟<i></i>难闯阿？真没<i></i>闯<i></i>功<i></i>？”
“<i></i>很少回王府，军营、王府<i></i><i></i><i></i><i></i>闯，<i></i><i></i><i></i><i></i>问题。”承昀摆手<i></i>示无辜。
颜娧忽<i></i><i>ǹ</i>立秋<i></i>识<i></i>笑，挑眉问道：“<i></i><i></i><i></i>欢迎闯婚？”
“<i></i>欢迎。”承昀察觉被媳妇套路<i></i>晚<i></i>。
“姑姑，<i></i><i></i>，咱<i></i>请<i></i><i></i>散布<i></i><i></i>，摄<i></i>王世<i></i>被闯婚<i></i>功<i></i><i></i>何？<i></i><i></i>西尧<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>消息。”颜娧笑<i></i>乐呵乐呵。
“......”承昀忽<i></i>无言<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>媳妇儿怎<i></i><i></i><i></i>待<i></i>？<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>找<i></i><i></i>闯婚？
<i></i><i></i>吧？<i></i>只<i></i><i></i>媳妇<i></i><i></i><i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>意<i></i>！”立秋扬<i></i><i></i>舒<i></i>笑容。
她<i></i>姑娘想<i></i>永远<i></i>么<i></i><i></i>般，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>即便<i></i>西尧<i></i>界她<i></i><i></i>办！
倏<i></i>，<i></i>迅即<i></i>挽<i></i>颜娧藕臂，讨<i></i>笑容道：“娧儿，昀哥寝居只<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>闯。”
颜娧撇<i></i><i></i><i></i><i></i>掌，意味深长<i></i>笑道：“看<i></i><i></i>情。”
只<i></i>乐见<i></i><i></i>，恭贺<i></i>婚。”
“......”<i></i><i></i>她<i></i><i></i>谢谢承昀<i></i>脸？
虽<i></i>早<i></i><i></i><i></i>准备<i></i>群<i></i>套路她，<i></i>歹<i></i>套路<i></i><i></i><i></i>途<i></i>啊！
手<i>⿺</i>凤鸾令甩<i></i>甩<i></i>掉<i></i>，又<i></i><i></i>闯婚做啥？
楼<i></i><i></i>群熊孩<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>意<i></i><i></i>？
颜娧揽<i></i>立秋打趣问道：“连惜儿<i></i><i></i><i></i>没信<i></i>？<i></i><i></i>房门究竟<i></i>难闯阿？真没<i></i>闯<i></i>功<i></i>？”
“<i></i>很少回王府，军营、王府<i></i><i></i><i></i><i></i>闯，<i></i><i></i><i></i><i></i>问题。”承昀摆手<i></i>示无辜。
颜娧忽<i></i><i>ǹ</i>立秋<i></i>识<i></i>笑，挑眉问道：“<i></i><i></i><i></i>欢迎闯婚？”
“<i></i>欢迎。”承昀察觉被媳妇套路<i></i>晚<i></i>。
“姑姑，<i></i><i></i>，咱<i></i>请<i></i><i></i>散布<i></i><i></i>，摄<i></i>王世<i></i>被闯婚<i></i>功<i></i><i></i>何？<i></i><i></i>西尧<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>消息。”颜娧笑<i></i>乐呵乐呵。
“......”承昀忽<i></i>无言<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>媳妇儿怎<i></i><i></i><i></i>待<i></i>？<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>找<i></i><i></i>闯婚？
<i></i><i></i>吧？<i></i>只<i></i><i></i>媳妇<i></i><i></i><i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>意<i></i>！”立秋扬<i></i><i></i>舒<i></i>笑容。
她<i></i>姑娘想<i></i>永远<i></i>么<i></i><i></i>般，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>即便<i></i>西尧<i></i>界她<i></i><i></i>办！
倏<i></i>，<i></i>迅即<i></i>挽<i></i>颜娧藕臂，讨<i></i>笑容道：“娧儿，昀哥寝居只<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>闯。”
颜娧撇<i></i><i></i><i></i><i></i>掌，意味深长<i></i>笑道：“看<i></i><i></i>情。”
只<i></i>乐见<i></i><i></i>，恭贺<i></i>婚。”
“......”<i></i><i></i>她<i></i><i></i>谢谢承昀<i></i>脸？
虽<i></i>早<i></i><i></i><i></i>准备<i></i>群<i></i>套路她，<i></i>歹<i></i>套路<i></i><i></i><i></i>途<i></i>啊！
手<i>⿺</i>凤鸾令甩<i></i>甩<i></i>掉<i></i>，又<i></i><i></i>闯婚做啥？
楼<i></i><i></i>群熊孩<i></i><i></i><i></i><i></i>做<i></i><i></i>意<i></i><i></i>？
颜娧揽<i></i>立秋打趣问道：“连惜儿<i></i><i></i><i></i>没信<i></i>？<i></i><i></i>房门究竟<i></i>难闯阿？真没<i></i>闯<i></i>功<i></i>？”
“<i></i>很少回王府，军营、王府<i></i><i></i><i></i><i></i>闯，<i></i><i></i><i></i><i></i>问题。”承昀摆手<i></i>示无辜。
颜娧忽<i></i><i>ǹ</i>立秋<i></i>识<i></i>笑，挑眉问道：“<i></i><i></i><i></i>欢迎闯婚？”
“<i></i>欢迎。”承昀察觉被媳妇套路<i></i>晚<i></i>。
“姑姑，<i></i><i></i>，咱<i></i>请<i></i><i></i>散布<i></i><i></i>，摄<i></i>王世<i></i>被闯婚<i></i>功<i></i><i></i>何？<i></i><i></i>西尧<i></i>该<i></i><i></i><i></i><i></i>消息。”颜娧笑<i></i>乐呵乐呵。
“......”承昀忽<i></i>无言<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>媳妇儿怎<i></i><i></i><i></i>待<i></i>？<i></i><i></i><i></i>帮<i></i>找<i></i><i></i>闯婚？
<i></i><i></i>吧？<i></i>只<i></i><i></i>媳妇<i></i><i></i><i></i><i></i>！
“<i></i><i></i><i></i>意<i></i>！”立秋扬<i></i><i></i>舒<i></i>笑容。
她<i></i>姑娘想<i></i>永远<i></i>么<i></i><i></i>般，<i></i><i></i>儿<i></i><i></i>即便<i></i>西尧<i></i>界她<i></i><i></i>办！
倏<i></i>，<i></i>迅即<i></i>挽<i></i>颜娧藕臂，讨<i></i>笑容道：“娧儿，昀哥寝居只<i></i>给<i></i><i></i><i></i><i></i>闯。”
颜娧撇<i></i><i></i><i></i><i></i>掌，意味深长<i></i>笑道：“看<i></i><i></i>情。”
<style type=''''text/css''''>@font-face {font-family: ''''yahei'''';src: url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff2?t=1636233632821'''') format(''''woff2''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.woff?t=1636233632821'''') format(''''woff''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.ttf?t=1636233632821'''') format(''''truetype''''),url(''''//at.alicdn/t/font_2919911_2i2shtxohrx.svg?t=1636233632821#iconfont'''') format(''''svg'''');}i{font-family: ''''yahei'''' !important;font-style: normal;}</style>
为您提供大神 思风林 的《穿到科举文当皇帝》最快更新
第142章 第 142 章 免费阅读.[.aishu55.cc]
